Zeeuw schreef:

Geytenbeekje schreef:Zeker mooi
Maar als je nederig van jezelf denkt hoef het niet zo te zijn dat je (altijd) groot denkt van Hem omdat je het Zicht verliest, om het zo eens te zeggen.

Je zin loopt best ingewikkeld.

Zeker mooi
Maar als je nederig van jezelf denkt, hoef het niet zo te zijn, dat je (altijd) groot denkt van Hem, omdat je het Zicht verliest. Om het zo eens te zeggen.
Zo beter? M'n Nederlands is niet altijd top.

GGotK schreef: Maar er zijn kinderen van God die dat soms wel denken hoor, en die krijgen dan weer onderwijs vanuit de hemel. Anderzijds zijn er ook onbekeerde kerkmensen die niet karig over God denken, maar ondanks dat geen lust hebben in Christus en hun behoud.

Ja? Denk je echt dat Gods kinderen karig denken over Hem? Zoals Geytenbeekje zegt, het zicht op Hem verliezen, in zichzelf gaan zoeken en van Hem weg lopen, ja, dat geloof ik zeker. Maar karig denken over God, die ze als Zaligmaker hebben leren kennen? Gods kinderen kunnen ver van hun plaats zijn, veel strijd kennen, maar echt denken dat God weinig (om ze) geeft, ik zou dat echt niet zo durven zeggen.

Zeeuw schreef:

GGotK schreef: Maar er zijn kinderen van God die dat soms wel denken hoor, en die krijgen dan weer onderwijs vanuit de hemel. Anderzijds zijn er ook onbekeerde kerkmensen die niet karig over God denken, maar ondanks dat geen lust hebben in Christus en hun behoud.

Ja? Denk je echt dat Gods kinderen karig denken over Hem? Zoals Geytenbeekje zegt, het zicht op Hem verliezen, in zichzelf gaan zoeken en van Hem weg lopen, ja, dat geloof ik zeker. Maar karig denken over God, die ze als Zaligmaker hebben leren kennen? Gods kinderen kunnen ver van hun plaats zijn, veel strijd kennen, maar echt denken dat God weinig (om ze) geeft, ik zou dat echt niet zo durven zeggen.

Als je gaat geloven dat God om je geeft, bij de ene kan dat als een soort van troost fungeren, bij de ander kan het een reactie opleveren: Wat denk ik toch goedkoop over Zijn liefde, dat bedoel ik meer. Misschien wat hard gezegd dat je dat in de HHK niet meer hoort, maar dat is wel mijn ervaring in ieder geval, maar goed dat is off-topic.

Geytenbeekje schreef:

Zeeuw schreef:

GGotK schreef: Maar er zijn kinderen van God die dat soms wel denken hoor, en die krijgen dan weer onderwijs vanuit de hemel. Anderzijds zijn er ook onbekeerde kerkmensen die niet karig over God denken, maar ondanks dat geen lust hebben in Christus en hun behoud.

Ja? Denk je echt dat Gods kinderen karig denken over Hem? Zoals Geytenbeekje zegt, het zicht op Hem verliezen, in zichzelf gaan zoeken en van Hem weg lopen, ja, dat geloof ik zeker. Maar karig denken over God, die ze als Zaligmaker hebben leren kennen? Gods kinderen kunnen ver van hun plaats zijn, veel strijd kennen, maar echt denken dat God weinig (om ze) geeft, ik zou dat echt niet zo durven zeggen.

Als je gaat geloven dat God om je geeft, bij de ene kan dat als een soort van troost fungeren, bij de ander kan het een reactie opleveren: Wat denk ik toch goedkoop over Zijn liefde, dat bedoel ik meer. Misschien wat hard gezegd dat je dat in de HHK niet meer hoort, maar dat is wel mijn ervaring in ieder geval, maar goed dat is off-topic.

Misschien moet je dan beter luisteren...

Geytenbeekje schreef:

Zeeuw schreef:

GGotK schreef: Maar er zijn kinderen van God die dat soms wel denken hoor, en die krijgen dan weer onderwijs vanuit de hemel. Anderzijds zijn er ook onbekeerde kerkmensen die niet karig over God denken, maar ondanks dat geen lust hebben in Christus en hun behoud.

Ja? Denk je echt dat Gods kinderen karig denken over Hem? Zoals Geytenbeekje zegt, het zicht op Hem verliezen, in zichzelf gaan zoeken en van Hem weg lopen, ja, dat geloof ik zeker. Maar karig denken over God, die ze als Zaligmaker hebben leren kennen? Gods kinderen kunnen ver van hun plaats zijn, veel strijd kennen, maar echt denken dat God weinig (om ze) geeft, ik zou dat echt niet zo durven zeggen.

Als je gaat geloven dat God om je geeft, bij de ene kan dat als een soort van troost fungeren, bij de ander kan het een reactie opleveren: Wat denk ik toch goedkoop over Zijn liefde, dat bedoel ik meer. Misschien wat hard gezegd dat je dat in de HHK niet meer hoort, maar dat is wel mijn ervaring in ieder geval, maar goed dat is off-topic.

Gelukkig is jouw ervaring niet representatief voor de HHK in deze

Geytenbeekje schreef:

Zeeuw schreef:

GGotK schreef: Maar er zijn kinderen van God die dat soms wel denken hoor, en die krijgen dan weer onderwijs vanuit de hemel. Anderzijds zijn er ook onbekeerde kerkmensen die niet karig over God denken, maar ondanks dat geen lust hebben in Christus en hun behoud.

Ja? Denk je echt dat Gods kinderen karig denken over Hem? Zoals Geytenbeekje zegt, het zicht op Hem verliezen, in zichzelf gaan zoeken en van Hem weg lopen, ja, dat geloof ik zeker. Maar karig denken over God, die ze als Zaligmaker hebben leren kennen? Gods kinderen kunnen ver van hun plaats zijn, veel strijd kennen, maar echt denken dat God weinig (om ze) geeft, ik zou dat echt niet zo durven zeggen.

Als je gaat geloven dat God om je geeft, bij de ene kan dat als een soort van troost fungeren, bij de ander kan het een reactie opleveren: Wat denk ik toch goedkoop over Zijn liefde, dat bedoel ik meer. Misschien wat hard gezegd dat je dat in de HHK niet meer hoort, maar dat is wel mijn ervaring in ieder geval, maar goed dat is off-topic.

Tsja, dat stukje heb ik eigenlijk in geen enkel kerkverband gehoord. Ik denk enigszins te begrijpen wat je bedoeld, maar herken het niet moet ik zeggen.

Maanenschijn schreef:

Geytenbeekje schreef:

Zeeuw schreef:

GGotK schreef: Maar er zijn kinderen van God die dat soms wel denken hoor, en die krijgen dan weer onderwijs vanuit de hemel. Anderzijds zijn er ook onbekeerde kerkmensen die niet karig over God denken, maar ondanks dat geen lust hebben in Christus en hun behoud.

Ja? Denk je echt dat Gods kinderen karig denken over Hem? Zoals Geytenbeekje zegt, het zicht op Hem verliezen, in zichzelf gaan zoeken en van Hem weg lopen, ja, dat geloof ik zeker. Maar karig denken over God, die ze als Zaligmaker hebben leren kennen? Gods kinderen kunnen ver van hun plaats zijn, veel strijd kennen, maar echt denken dat God weinig (om ze) geeft, ik zou dat echt niet zo durven zeggen.

Als je gaat geloven dat God om je geeft, bij de ene kan dat als een soort van troost fungeren, bij de ander kan het een reactie opleveren: Wat denk ik toch goedkoop over Zijn liefde, dat bedoel ik meer. Misschien wat hard gezegd dat je dat in de HHK niet meer hoort, maar dat is wel mijn ervaring in ieder geval, maar goed dat is off-topic.

Gelukkig is jouw ervaring niet representatief voor de HHK in deze

Gelukkig maar

Zeeuw schreef:

Geytenbeekje schreef:

Zeeuw schreef:

GGotK schreef: Maar er zijn kinderen van God die dat soms wel denken hoor, en die krijgen dan weer onderwijs vanuit de hemel. Anderzijds zijn er ook onbekeerde kerkmensen die niet karig over God denken, maar ondanks dat geen lust hebben in Christus en hun behoud.

Ja? Denk je echt dat Gods kinderen karig denken over Hem? Zoals Geytenbeekje zegt, het zicht op Hem verliezen, in zichzelf gaan zoeken en van Hem weg lopen, ja, dat geloof ik zeker. Maar karig denken over God, die ze als Zaligmaker hebben leren kennen? Gods kinderen kunnen ver van hun plaats zijn, veel strijd kennen, maar echt denken dat God weinig (om ze) geeft, ik zou dat echt niet zo durven zeggen.

Als je gaat geloven dat God om je geeft, bij de ene kan dat als een soort van troost fungeren, bij de ander kan het een reactie opleveren: Wat denk ik toch goedkoop over Zijn liefde, dat bedoel ik meer. Misschien wat hard gezegd dat je dat in de HHK niet meer hoort, maar dat is wel mijn ervaring in ieder geval, maar goed dat is off-topic.

Tsja, dat stukje heb ik eigenlijk in geen enkel kerkverband gehoord. Ik denk enigszins te begrijpen wat je bedoeld, maar herken het niet moet ik zeggen.

Over het algemeen heb je dit ook meer in de rechterflank lijkt me. Dat mensen het niet durven toeschrijven of het niet durven geloven, dat God niet karig voor hen is.

Geytenbeekje schreef: Over het algemeen heb je dit ook meer in de rechterflank lijkt me. Dat mensen het niet durven toeschrijven of het niet durven geloven, dat God niet karig voor hen is.

Het 'voor hen' is ook persoonlijke toepassing door de Heere zelf. Maar an sich de Heere beschrijven als 'karig' is helaas wel iets waarmee ik bekend ben. En het doet pijn mensen dat soort zaken te horen benoemen.

Zeeuw schreef:

Geytenbeekje schreef: Over het algemeen heb je dit ook meer in de rechterflank lijkt me. Dat mensen het niet durven toeschrijven of het niet durven geloven, dat God niet karig voor hen is.

Het 'voor hen' is ook persoonlijke toepassing door de Heere zelf. Maar an sich de Heere beschrijven als 'karig' is helaas wel iets waarmee ik bekend ben. En het doet pijn mensen dat soort zaken te horen benoemen.

Ik heb wel het idee dat na ontvangen genade de tobber kleiner denkt dan iemand die wat opgewekter is, dus dan kan het ook wel een karaktertrek zijn

Geytenbeekje schreef:

Zeeuw schreef:

Geytenbeekje schreef: Over het algemeen heb je dit ook meer in de rechterflank lijkt me. Dat mensen het niet durven toeschrijven of het niet durven geloven, dat God niet karig voor hen is.

Het 'voor hen' is ook persoonlijke toepassing door de Heere zelf. Maar an sich de Heere beschrijven als 'karig' is helaas wel iets waarmee ik bekend ben. En het doet pijn mensen dat soort zaken te horen benoemen.

Ik heb wel het idee dat na ontvangen genade de tobber kleiner denkt dan iemand die wat opgewekter is, dus dan kan het ook wel een karaktertrek zijn

Zeker. En ik merk ook wel dat soms man of vrouw ook nog wel kan schelen.

Zeeuw schreef:

Geytenbeekje schreef:

Zeeuw schreef:

Geytenbeekje schreef: Over het algemeen heb je dit ook meer in de rechterflank lijkt me. Dat mensen het niet durven toeschrijven of het niet durven geloven, dat God niet karig voor hen is.

Het 'voor hen' is ook persoonlijke toepassing door de Heere zelf. Maar an sich de Heere beschrijven als 'karig' is helaas wel iets waarmee ik bekend ben. En het doet pijn mensen dat soort zaken te horen benoemen.

Ik heb wel het idee dat na ontvangen genade de tobber kleiner denkt dan iemand die wat opgewekter is, dus dan kan het ook wel een karaktertrek zijn

Zeker. En ik merk ook wel dat soms man of vrouw ook nog wel kan schelen.

Zo zien we dat we nooit op Thomas hoeven neer te zien. In plaats dat we God op zijn woord geloven dat Hij voor ons zal doen zorgdragen willen we graag altijd maar en bevestiging hebben. Terwijl we toch aan zijn woord genoeg hebben. Neem nu de hoofdman over 100 hij achte zich niet waardig dat de Heere Jezus in zijn huis kwam voor zijn zieke knecht. Nee spreek slechts 1 woord en mijn knecht zal genezen.

Zeeuw schreef:

Geytenbeekje schreef:

Zeeuw schreef:

Geytenbeekje schreef: Over het algemeen heb je dit ook meer in de rechterflank lijkt me. Dat mensen het niet durven toeschrijven of het niet durven geloven, dat God niet karig voor hen is.

Het 'voor hen' is ook persoonlijke toepassing door de Heere zelf. Maar an sich de Heere beschrijven als 'karig' is helaas wel iets waarmee ik bekend ben. En het doet pijn mensen dat soort zaken te horen benoemen.

Ik heb wel het idee dat na ontvangen genade de tobber kleiner denkt dan iemand die wat opgewekter is, dus dan kan het ook wel een karaktertrek zijn

Zeker. En ik merk ook wel dat soms man of vrouw ook nog wel kan schelen.

Pas toch op, Zeeuw... Pas toch op
Overigens (nu jullie toch off-topic bezig zijn) een nieuwe predikant krijgen is ook niet karig, Geytenbeekje!

Ds. C. Neele is door de Heere thuisgehaald op leeftijd van 60 jaar.
Weer een bidder minder!

Wie zegt dat God er geen andere bidder voor terug geeft?