Erskinees schreef: ↑10 mei 2024, 20:17 Mooi initiatief. En top dat ds. Van Ruitenburg hier aan mee heeft gewerkt en iets van zijn eigen leven vertelde. Toch vind ik het op de een of andere manier een journalistiek zwak artikel. Ik kan het niet echt onder woorden brengen. De twee praten volkomen langs elkaar heen en dat is niet zo verwonderlijk met zulke vragen.

Ik vind dat ze allebei zichzelf zijn. Knap artikel

Op mijn blog kan je lezen wat ik van haar boek vond. Eigenlijk niet herkenbaar. Ik heb het pas gelezen, nadat ik het tweedehands kocht. Hier is het linkje. Ik ben benieuwd of jullie dat andere boek ook kennen:

https://arithaschrijfblog.blogspot.com/ ... eisje.html

Wel schokkend hoor, dat ze nog nooit een predikant van de GG hierover heeft gesproken. Dat zegt ook genoeg over de kwalijke effecten van het uitsluiten van predikanten. Het zorgt wel voor culturele eenheid, maar het zorgt ook voor een schokkend gebrek aan pastoraat. Het herder zijn namens Christus wordt veel gemist. De vraag is, waar dat nu vandaan komt.

Ik herken wel wat Franca zegt:

Het had wel anders kunnen gaan als ik toen al had geweten dat je de Bijbelverhalen minder letterlijk kunt nemen. Dat je ze symbolischer kunt lezen.”

Ik vind het wel een mooi gesprek. Ik begrijp eigenlijk niet wat er niet goed aan zou zijn. Kan iemand dat toelichten?

DDD schreef: ↑10 mei 2024, 21:10 Wel schokkend hoor, dat ze nog nooit een predikant van de GG hierover heeft gesproken. Dat zegt ook genoeg over de kwalijke effecten van het uitsluiten van predikanten. Het zorgt wel voor culturele eenheid, maar het zorgt ook voor een schokkend gebrek aan pastoraat. Het herder zijn namens Christus wordt veel gemist. De vraag is, waar dat nu vandaan komt.

De vraag is waar Franca kerkelijk toe behoorde toen ze besloot het geloof vaarwel te zeggen, dat kan ook Leiderdorp zijn geweest. En je moet ook niet vergeten dat ze 6 jaar was toen ds. Van Ruitenburg intrede deed in 1986. Ze was een jaar of 12/13 toen hij vertrok naar Dordrecht in 1992. Meliskerke was toen vacant tot de komst van ds. Moens in 2005. In 1999 of 2000 zal ze dan belijdenis hebben gedaan en ergens in de jaren erna heeft ze met het christelijk geloof gebroken, vermoedelijk nog voordat ds. Moens kwam. Dat speelt wel een rol, vind ik.

Precies wat ik zeg, dus. Het uitsluiten van predikanten heeft heel kwalijke gevolgen.

DDD schreef: ↑10 mei 2024, 21:54 Precies wat ik zeg, dus. Het uitsluiten van predikanten heeft heel kwalijke gevolgen.

Maar de predikant sluit in dit geval toch niemand uit? Of begrijp ik je nu verkeerd?

Arja schreef:Op mijn blog kan je lezen wat ik van haar boek vond. Eigenlijk niet herkenbaar. Ik heb het pas gelezen, nadat ik het tweedehands kocht. Hier is het linkje. Ik ben benieuwd of jullie dat andere boek ook kennen:

https://arithaschrijfblog.blogspot.com/ ... eisje.html

Ik vond haar boek wel heel herkenbaar. Maar niet vanuit persoonlijke ervaring, wel als toeschouwer in andere situaties.

Ik denk dat er ook wel veel Franca's nog in de kerk zitten. Innerlijk afgehaakt, voor de vorm nog aanwezig.

GerefGemeente-lid schreef: ↑10 mei 2024, 22:27

DDD schreef: ↑10 mei 2024, 21:54 Precies wat ik zeg, dus. Het uitsluiten van predikanten heeft heel kwalijke gevolgen.

Maar de predikant sluit in dit geval toch niemand uit? Of begrijp ik je nu verkeerd?

De synode (en het curatorium) sluiten predikanten uit.

En verder is naar mijn idee het uitsluiten van predikanten iets anders dan het uitsluiten door, hoewel het eerste inderdaad beide betekenissen kan hebben. Ik had het idee dat uit de context wel duidelijk was wat ik bedoelde. Het ging immers om een vacante gemeente.

Maanenschijn schreef: ↑10 mei 2024, 23:11

Arja schreef:Op mijn blog kan je lezen wat ik van haar boek vond. Eigenlijk niet herkenbaar. Ik heb het pas gelezen, nadat ik het tweedehands kocht. Hier is het linkje. Ik ben benieuwd of jullie dat andere boek ook kennen:

https://arithaschrijfblog.blogspot.com/ ... eisje.html

Ik vond haar boek wel heel herkenbaar. Maar niet vanuit persoonlijke ervaring, wel als toeschouwer in andere situaties.

Ik denk dat er ook wel veel Franca's nog in de kerk zitten. Innerlijk afgehaakt, voor de vorm nog aanwezig.

Dat kan ik me dus moeilijk voorstellen. Waarom verwacht je dat?

DDD schreef:

Maanenschijn schreef: ↑10 mei 2024, 23:11

Arja schreef:Op mijn blog kan je lezen wat ik van haar boek vond. Eigenlijk niet herkenbaar. Ik heb het pas gelezen, nadat ik het tweedehands kocht. Hier is het linkje. Ik ben benieuwd of jullie dat andere boek ook kennen:

https://arithaschrijfblog.blogspot.com/ ... eisje.html

Ik vond haar boek wel heel herkenbaar. Maar niet vanuit persoonlijke ervaring, wel als toeschouwer in andere situaties.

Ik denk dat er ook wel veel Franca's nog in de kerk zitten. Innerlijk afgehaakt, voor de vorm nog aanwezig.

Dat kan ik me dus moeilijk voorstellen. Waarom verwacht je dat?

Ik denk dat een deel van de kerkgangers om sociologische redenen zich graag bij een kerk wil voegen. Vooral in gemeenten waar dat een veilige omgeving biedt. Je hoort ergens bij.

Ik ga wat kort door de bocht met deze opmerking misschien, maar zolang de avondmaalstafels niet gevuld zijn (op goede gronden) met de helft van de belijdende leden, vrees ik dat het sociologische aspect groot is. Als het allen zoekers zoeden zijn, worden met een gezonde prediking de zoekers ook vinders, en de vinders verlangen naar versterking van hun geschonken geloof.

DDD schreef: ↑10 mei 2024, 23:25

GerefGemeente-lid schreef: ↑10 mei 2024, 22:27

DDD schreef: ↑10 mei 2024, 21:54 Precies wat ik zeg, dus. Het uitsluiten van predikanten heeft heel kwalijke gevolgen.

Maar de predikant sluit in dit geval toch niemand uit? Of begrijp ik je nu verkeerd?

De synode (en het curatorium) sluiten predikanten uit.

En verder is naar mijn idee het uitsluiten van predikanten iets anders dan het uitsluiten door, hoewel het eerste inderdaad beide betekenissen kan hebben. Ik had het idee dat uit de context wel duidelijk was wat ik bedoelde. Het ging immers om een vacante gemeente.

Ik begrijp je nu wel. Het was voor mij niet duidelijk, omdat je het ook over pastoraat had.

Maar goed, ook in een herderloze gemeente kan er sprake zijn van een heel goed pastoraat, door ouderlingen of door een zeer meelevende consulent.

DDD schreef: ↑10 mei 2024, 23:25

GerefGemeente-lid schreef: ↑10 mei 2024, 22:27

DDD schreef: ↑10 mei 2024, 21:54 Precies wat ik zeg, dus. Het uitsluiten van predikanten heeft heel kwalijke gevolgen.

Maar de predikant sluit in dit geval toch niemand uit? Of begrijp ik je nu verkeerd?

De synode (en het curatorium) sluiten predikanten uit.

En verder is naar mijn idee het uitsluiten van predikanten iets anders dan het uitsluiten door, hoewel het eerste inderdaad beide betekenissen kan hebben. Ik had het idee dat uit de context wel duidelijk was wat ik bedoelde. Het ging immers om een vacante gemeente.

Hoe sluit de synode predikanten uit?

Luther schreef: ↑02 jan 2010, 13:45

Afgewezen schreef: Vergeet niet dat zulke boeken ten diepste geschreven zijn uit vijandschap tegen God. Daar hoeven we ons niet echt aan te laven.

Nee, eraan laven hoeft niet, maar de beschreven zaken in dat gezin waren ook vijandschap tegen God, weliswaar op een keurige wijze, maar toch... "Eerlijk onbekeerd" , weet je wel.
De vraag is: Hakken we dit boek netjes de pan in, of gaan we toegeven dat er foute structuren in onze gezindte zijn binnengedrongen? Gaan we toegeven dat de afkeer van God, kerk en onze kring bij Franca Treur in de eerste plaats komt, doordat er weinig levend geloof in bepaalde kerken gevonden wordt?
Geen schaamsessie, maar wel een oproep om weer eens in de spiegel te kijken. Daarom hoop ik nog steeds op een warme, betrokken, niet-hooghartige bespreking in de Saambinder of de Daniël. Daarnaast zou ik wel een reactie willen horen of lezen van de toenmalige predikant van Franca: ds. P. van Ruitenburg, die destijds in Meliskerke stond.

Die wens is bij deze vervuld. Wel een paar jaar later maar toch..

DDD schreef: ↑10 mei 2024, 21:10 Wel schokkend hoor, dat ze nog nooit een predikant van de GG hierover heeft gesproken. Dat zegt ook genoeg over de kwalijke effecten van het uitsluiten van predikanten. Het zorgt wel voor culturele eenheid, maar het zorgt ook voor een schokkend gebrek aan pastoraat. Het herder zijn namens Christus wordt veel gemist. De vraag is, waar dat nu vandaan komt.

Ik herken wel wat Franca zegt:

Het had wel anders kunnen gaan als ik toen al had geweten dat je de Bijbelverhalen minder letterlijk kunt nemen. Dat je ze symbolischer kunt lezen.”

Ik vind het wel een mooi gesprek. Ik begrijp eigenlijk niet wat er niet goed aan zou zijn. Kan iemand dat toelichten?

Ja, dat wil ik wel proberen.
Ze praten langs elkaar heen als het gaat over kerkverlating, volgens mij het doel van het gesprek.

Overigens gaat het denk ik aan de voorkant al mis als ik lees dat ds. Van Ruitenburg tegen haar zegt: Ik geloof niet dat ik ooit een persoonlijk gesprek met je heb gehad.
Dat vind ik niet kunnen, dat je als herder nooit een persoonlijk gesprek hebt met een van je schapen, in de leeftijd van 6 tot 11.

Maar goed, het gesprek.
Eerst worden er wat algemeenheden uitgewisseld over het boek, over binnen- en buitenringen (een goede metafoor trouwens, daar kom ik in een volgend bericht op terug) en over studentenverenigingen.
Dan komt de kernvraag 'Franca, hoe kijk jij terug op jouw vertrek uit de kerk?'
Treur geeft dan een aantal redenen, rationele en ook affectieve.
Van Ruitenburg gaat dan niet op die reden(en) in, maar gaat in de discussie-mode.
Ik denk dat de journalist daarna in had moeten grijpen en terugsturen naar de vraag.

Even later weer in het gesprek: Wat zou u zeggen, dominee, als u de Franca van toen voor u had?
Dan benoemt Van Ruitenburg twee wegen: de affectieve en (weer) de rationele. Het gesprek gaat dan weer over die boeken.

Verder vraagt de journalist: 'Wat zou de kerk beter kunnen doen?'
Zowel Treur gaat daar niet op in (Dat is mijn zorg niet zo, he), maar Van Ruitenburg evenmin: hij beschrijft iets over zijn eigen zoektocht; geen antwoord op de vraag.
Vervolgens komt die discussie echt op gang, leuk om te lezen, leuk, maar heeft niets met kerkverlating te maken.

Dan volgt nog een vraag over de toekomst van de reformatorische kerken. Beiden zijn al tientallen jaren weg uit de refobubbel, dus hebben geen zicht meer op de huidige situatie.
Als afsluiter een persoonlijke vraag: 'Wat is voor jullie de grootst mogelijke blijdschap?'

Kennelijk heeft Treur er dan genoeg van en eindigt met: 'Ik denk dat jullie hiermee een heel mooi einde hebben voor jullie stuk.'
Dat denk ik ook, maar de kernvraag is niet beantwoord.

Op zich een leuk en interessant gesprek, maar eigenlijk zouden ze het over moeten doen, en deze versie niet publiceren.

Maanenschijn schreef: ↑10 mei 2024, 23:35

DDD schreef:

Maanenschijn schreef: ↑10 mei 2024, 23:11

Arja schreef:Op mijn blog kan je lezen wat ik van haar boek vond. Eigenlijk niet herkenbaar. Ik heb het pas gelezen, nadat ik het tweedehands kocht. Hier is het linkje. Ik ben benieuwd of jullie dat andere boek ook kennen:

https://arithaschrijfblog.blogspot.com/ ... eisje.html

Ik vond haar boek wel heel herkenbaar. Maar niet vanuit persoonlijke ervaring, wel als toeschouwer in andere situaties.

Ik denk dat er ook wel veel Franca's nog in de kerk zitten. Innerlijk afgehaakt, voor de vorm nog aanwezig.

Dat kan ik me dus moeilijk voorstellen. Waarom verwacht je dat?

Ik denk dat een deel van de kerkgangers om sociologische redenen zich graag bij een kerk wil voegen. Vooral in gemeenten waar dat een veilige omgeving biedt. Je hoort ergens bij.

Ik ga wat kort door de bocht met deze opmerking misschien, maar zolang de avondmaalstafels niet gevuld zijn (op goede gronden) met de helft van de belijdende leden, vrees ik dat het sociologische aspect groot is. Als het allen zoekers zoeden zijn, worden met een gezonde prediking de zoekers ook vinders, en de vinders verlangen naar versterking van hun geschonken geloof.

Ik denk dat je daar gelijk in hebt.
Daarom vond ik de binnen-buiten-ring-metafoor van Franca Treur verhelderend.
Veel jongeren worden in de kerk beschouwd als buitenringers (bij openbare geloofsbelijdenis wordt regelmatig gezegd: we bidden en hopen dat jullie ja-woord nog eens echt mocht worden), terwijl ze buiten de kerk zich als binnenringers moeten gedragen.
Dat geeft spanning, want ze leven daardoor in twee werelden.

Anderzijds is het wel zo: hoewel innerlijk afgehaakt misschien, ze zijn aanwezig. Gods Woord kan hen grijpen. Volgende week horen we met Pinksteren weer dat God Zijn Geest zal uitstorten op onze zonen en dochteren. Dat geeft verwachting.