Je merkt de pijn en de liefde in dit interview. Gelukkig is die liefde er en wordt dat ook gemerkt aan beide kanten. Er zijn moeilijke keuzes gemaakt, en het is heel treurig dat zo’n vrouw er dan nog even een extra last bij krijgt van haar omgeving.

Dat betekent niet dat ik alles wat deze vrouw zegt, helemaal deel. En in elk geval zou ik niet durven zeggen dat mensen die een andere keuze maken (zoals ik die ken) er geen goed aan doen. Deze vrouw zegt nu dat dit is wat God wil. Ik zou dat zeker niet zo absoluut willen zeggen.

Ik denk ook zo’n artikel weer een beetje bijdraagt aan de gewenning aan de zonde van homoseksualiteit. Ook als ze zegt dat de jongens weten dat moeder het als niet-bijbels ziet, maar “dan is het ook wel gebeurd” vind ik moeilijk. Ik snáp het heel goed, maar ik twijfel over de vraag of het ook goed is.

Ik vind het moeilijk, maar alleen de kwalificatie ‘mooi artikel’ , zonder meer, vind ik niet terecht.

Wat ik vooral verdrietig vindt is dat John Kamphuis meent zo de openbaarheid te zoeken en via de media zijn standpunt probeert uit te dragen in refo NL.
Wat zullen veel mensen uit SRA / Heartcry kring verslagen zijn, om dit te lezen na eerst heel andere dingen van hem te hebben gehoord.

Bij ons leent zich het lokale krantje zich voor aanvallen op orthodoxe christenen, terwijl er normaal geen landelijk nieuws in staat.

Vandaag voor de tweede week, nu zelfs op de voorpagina (!) een ingezonden brief van een vrijzinnige dominee, die op bijtende toon beweerd dat Petrus en Paulus, David en Jonathan, Felicitas en Perpetua, en nog anderen, allemaal een christelijke zegen meekregen op hun gelijkgeslachtelijke verbinding, dat wie daar anders over denken fundamentalisten zijn, en dat zijn kerk de regenboogvlag uithangt.

Ik sla bijna achterover van verbazing van deze onzin argumenten, en dat een lokaal blad zich hiervoor leent.

eilander schreef:Je merkt de pijn en de liefde in dit interview. Gelukkig is die liefde er en wordt dat ook gemerkt aan beide kanten. Er zijn moeilijke keuzes gemaakt, en het is heel treurig dat zo’n vrouw er dan nog even een extra last bij krijgt van haar omgeving.

Dat betekent niet dat ik alles wat deze vrouw zegt, helemaal deel. En in elk geval zou ik niet durven zeggen dat mensen die een andere keuze maken (zoals ik die ken) er geen goed aan doen. Deze vrouw zegt nu dat dit is wat God wil. Ik zou dat zeker niet zo absoluut willen zeggen.

Ik denk ook zo’n artikel weer een beetje bijdraagt aan de gewenning aan de zonde van homoseksualiteit. Ook als ze zegt dat de jongens weten dat moeder het als niet-bijbels ziet, maar “dan is het ook wel gebeurd” vind ik moeilijk. Ik snáp het heel goed, maar ik twijfel over de vraag of het ook goed is.

Ik vind het moeilijk, maar alleen de kwalificatie ‘mooi artikel’ , zonder meer, vind ik niet terecht.

Ik verbaas me ook wel over sommige reacties ja.

eilander schreef:Je merkt de pijn en de liefde in dit interview. Gelukkig is die liefde er en wordt dat ook gemerkt aan beide kanten. Er zijn moeilijke keuzes gemaakt, en het is heel treurig dat zo’n vrouw er dan nog even een extra last bij krijgt van haar omgeving.

Dat betekent niet dat ik alles wat deze vrouw zegt, helemaal deel. En in elk geval zou ik niet durven zeggen dat mensen die een andere keuze maken (zoals ik die ken) er geen goed aan doen. Deze vrouw zegt nu dat dit is wat God wil. Ik zou dat zeker niet zo absoluut willen zeggen.

Ik denk ook zo’n artikel weer een beetje bijdraagt aan de gewenning aan de zonde van homoseksualiteit. Ook als ze zegt dat de jongens weten dat moeder het als niet-bijbels ziet, maar “dan is het ook wel gebeurd” vind ik moeilijk. Ik snáp het heel goed, maar ik twijfel over de vraag of het ook goed is.

Ik vind het moeilijk, maar alleen de kwalificatie ‘mooi artikel’ , zonder meer, vind ik niet terecht.

Ik heb het geen ‘mooi artikel’ genoemd maar indringend. Begrip voor de worsteling van de moeder. Ben ik het eens met haar keuze ? Niet echt, maar ik kan wel uit mijn luie stoel zeggen dat ik andere keuzen had gemaakt maar onder mijn dak vindt dit niet plaats.
De meeste mensen die ik ken en die worstelen met deze problematiek kiezen voor het instandhouden van de band met hun zoon/dochter maar willen geen band met de partner van hun zoon/dochter.

Als het goed is keuren we de daad af, maar niet de mens.
In mijn eigen familie heb ik helaas voorbeelden genoeg, die anders uitdragen, met alle verdrietige gevolgen van dien.

huisman schreef:

eilander schreef:Je merkt de pijn en de liefde in dit interview. Gelukkig is die liefde er en wordt dat ook gemerkt aan beide kanten. Er zijn moeilijke keuzes gemaakt, en het is heel treurig dat zo’n vrouw er dan nog even een extra last bij krijgt van haar omgeving.

Dat betekent niet dat ik alles wat deze vrouw zegt, helemaal deel. En in elk geval zou ik niet durven zeggen dat mensen die een andere keuze maken (zoals ik die ken) er geen goed aan doen. Deze vrouw zegt nu dat dit is wat God wil. Ik zou dat zeker niet zo absoluut willen zeggen.

Ik denk ook zo’n artikel weer een beetje bijdraagt aan de gewenning aan de zonde van homoseksualiteit. Ook als ze zegt dat de jongens weten dat moeder het als niet-bijbels ziet, maar “dan is het ook wel gebeurd” vind ik moeilijk. Ik snáp het heel goed, maar ik twijfel over de vraag of het ook goed is.

Ik vind het moeilijk, maar alleen de kwalificatie ‘mooi artikel’ , zonder meer, vind ik niet terecht.

Ik heb het geen ‘mooi artikel’ genoemd maar indringend. Begrip voor de worsteling van de moeder. Ben ik het eens met haar keuze ? Niet echt, maar ik kan wel uit mijn luie stoel zeggen dat ik andere keuzen had gemaakt maar onder mijn dak vindt dit niet plaats.
De meeste mensen die ik ken en die worstelen met deze problematiek kiezen voor het instandhouden van de band met hun zoon/dochter maar willen geen band met de partner van hun zoon/dochter.

Ik denkt dat ik het met @eilander eens ben, hoe moeilijk het ook is, al begrijp ik heel goed dat het vanuit mijn luie stoel gemakkelijk praten is.

Ik heb het geen ‘mooi artikel’ genoemd maar indringend. Begrip voor de worsteling van de moeder. Ben ik het eens met haar keuze ? Niet echt, maar ik kan wel uit mijn luie stoel zeggen dat ik andere keuzen had gemaakt maar onder mijn dak vindt dit niet plaats.
De meeste mensen die ik ken en die worstelen met deze problematiek kiezen voor het instandhouden van de band met hun zoon/dochter maar willen geen band met de partner van hun zoon/dochter.

Ja, zolang het niet je eigen gezin betreft is het makkelijk praten. Ik herinner me een moeder die me jaren terug verteld dat iemand in de gemeente waartoe zij behoorden gescheiden was. De ouders hadden hun dochter in huis genomen. 'Onbegrijpelijk. Die moeten ze er uit schoppen!' Ik heb haar uitgelegd dat ouderliefde onvoorwaardelijk is. Je kunt wel de zonde afwijzen maar niet je kind. Daar was ze het absoluut niet mee eens. 'Die meid is goddeloos bezig. Die moet je eruit schoppen.' Toen een aantal jaren later haar eigen dochter scheidde...... nam ze haar in huis. En vertelde ze dat ze nu begreep wat ik toen bedoelde. Ik weet inmiddels vanuit mijn eigen leven hoe het is als het je eigen gezin betreft en ben blij dat ik eerder nooit iets anders heb geroepen dan ik nu zelf doe.

Bezorgd schreef:Wat ik vooral verdrietig vindt is dat John Kamphuis meent zo de openbaarheid te zoeken en via de media zijn standpunt probeert uit te dragen in refo NL.
Wat zullen veel mensen uit SRA / Heartcry kring verslagen zijn, om dit te lezen na eerst heel andere dingen van hem te hebben gehoord.

Ik kan me heel goed voorstellen dat als je hierover jarenlang onjuiste dingen hebt verteld, dat je dan juist dat wilt goedmaken. In Amerika is er ook zo iemand die homogenezing aanbood. Dat werkte niet en uiteindelijk bestrijdt hij dat nu. Dat is toch gewoon integer handelen?

DDD schreef:

Bezorgd schreef:Wat ik vooral verdrietig vindt is dat John Kamphuis meent zo de openbaarheid te zoeken en via de media zijn standpunt probeert uit te dragen in refo NL.
Wat zullen veel mensen uit SRA / Heartcry kring verslagen zijn, om dit te lezen na eerst heel andere dingen van hem te hebben gehoord.

Ik kan me heel goed voorstellen dat als je hierover jarenlang onjuiste dingen hebt verteld, dat je dan juist dat wilt goedmaken. In Amerika is er ook zo iemand die homogenezing aanbood. Dat werkte niet en uiteindelijk bestrijdt hij dat nu. Dat is toch gewoon integer handelen?

Iemand kan menselijk-integer zijn en toch een zeer onbijbelse visie uitdragen. En daarnaast een onbijbelse levenswijze.
Mogen we daar nog verdrietig om zijn?

Zeker. Misschien begreep ik de opmerking verkeerd.

Ik ben bang dat de visie op homoseksualiteit door dit gebeuren een soort kenmerk van rechtzinnigheid gaat worden binnen de reformatorische gezindte. Als dat gebeurt zijn de homos vrees ik de slachtoffers, omdat ze ontmenselijkt worden. Iets wat juist zowel de voorstanders als de tegenstanders van de verklaring willen voorkomen.

Verder schrik ik wel dat moeder Kamphuis ook wordt afgewezen om haar keuze (dat gaat verder dan het niet eens zijn met de keuze). Is men ook zo strikt met heteroseksueel samenwonende kinderen?

Wat vinden jullie er van dat de moeder meer aanvaardend is, omdat het huwelijk tussen haar zoon en diens man nu een voldongen feit is? Je kunt daar niet op blijven hameren, want het is nu eenmaal zo. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen eigenlijk.

parsifal schreef:Is men ook zo strikt met heteroseksueel samenwonende kinderen?

Ik ben er persoonlijk niet mee geconfronteerd, maar als een kind van mij zou gaan samenwonen, dan zou ik zeer zeker grote moeite mee hebben. Idem om kind & partner als samenlevend stel te ontvangen. Maar de band naar je kind mag je niet afsnijden, dus het kind blijft welkom en we zouden ook niet om de partner heen kunnen. Maar gemakkelijk is dat zeker niet!

Bij homofiele partners ligt dat nog moeilijker en dat is m.i. zeker te begrijpen. In de Bijbel wordt over homoseksualiteit anders gesproken dan over heteroseksueel samenwonen. (Bv.: 'tegen nature', 'schandelijkheid bedrijven' en 'een gruwel')