Gezien het verloop van de geschiedenis op dit vlak ben ik de mening toegedaan dat er andere zaken voor God belangrijker zien.Je zegt het gebed is er wel, maar de verhoring van God niet. Dat zou dus betekenen dat God andere prioriteiten heeft.
Ik kan het inderdaad niet anders zien. U wel?Mijn inziens leggen wij dan onze antropologie in God. God wordt dan gelijk aan ons in uw redenering. Wij bidden erom, wij starten gesprekken op om de eenheid te bewerkstelligen, maar God werkt niet mee.
Met mijn visie schuif ik niet de schuld in de schoenen van God. Maar, misschien is de mens of het christendom bezig met zaken die niet op Gods agenda staan. ofwel, we kunnen bidstonden houden etc en Gods zegen en hulp afsmeken maar mijns inziens is dat gezien de tijd waarin we leven een verkeerd gebed. De geschiedenis laat zien dat God blijkbaar niet ingaat op dergelijke gebeden. In 2004 en latere jaren zijn er rechtszaken geweest bij de afscheiding van de pkn tussen kerken. Zouden beiden partijen gebeden hebben op een goede afloop? of zouden ze voor elkaar gebeden hebben! Ergens hoop ik het laatste natuurlijk.We zouden het ook van een andere kant kunnen bekijken i.p.v. God de schuld in de schoenen te schuiven. We kunnen ook de schuld bij ons zelf neerleggen. Want de ene kerk wil niet met de andere kerk overleggen. enz. enz. Het riedeltje kan je zelf afmaken. Maar is ons gebed wel goed? Bidden wij met een verwachtingsvol gebed tot de Koning der Kerk? Of is het alleen maar in wensende zin? Dat is denk ik een punt om over na te denken.
De uitdrukking "Bid en werk" komen we niet op deze wijze tegen in de Bijbel. Wees daar voorzichtig mee. De woorden zelf komen we uiteraard wel tegen in verschillende contexten.Daarnaast staat er in de Bijbel 'bid en werk'. We kunnen wel in afwachtende houding gaan zitten wachten, totdat God wat gaat doen. We zouden ook de armen uit de mouwen kunnen steken en aan de slag gaan. Eén algemene Christelijke kerk? Het zou een wonder zijn als wij dat in Nederland van de grond zouden krijgen. Ja dat is voor ons een illusie! Maar wat bij de mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God. Maar hoe moeten we dan werken? Vind jij het niet triest dat de HHK, de GG, de OGG, de GGIN, gedeeltes van CGK en PKN niet één kerk kunnen zijn? Het is toch om te schamen? We kunnen wel samen werken bij de Bijbel met Uitleg, maar na de presenteer-avond gaat ieder weer zijn of haar eigen kant uit. Toch intriest? Ik zou zeggen: vorm één verband! Doe het gewoon en stap over oude pijnlijke punten heen. Diversiteit zal er altijd zijn, in wat voor kerk dan ook. Maar menen, in deze tijd, van elkaar gescheiden te moeten optrekken is mijn inziens on-Christelijk.
De kerkelijke eenheid gaat het tot de wederkomst niet worden. Mijns inziens laat God deze wereld op zijn beloop en wordt er achter de schermen gewerkt. Voor de meeste mensen (gelovigen en ongelovigen) is God de grote afwezige. Je hoort hem niet, je ziet hem niet etc. Ik kan mij goed voorstellen dat er vandaag de dag ongelovigen zijn. Wat een ellende op deze wereld en wat een verdeeldheid in de kerken. En God grijpt kennelijk niet in.
Een algemene christelijke kerk? Die is er niet en komt er niet. Niet in de zin zoals u het beschrijft. Vandaag de dag is er een niet zichtbare gemeente, het Lichaam van Christus, verborgen in God.
Het hele gebeuren omtrent de diverse bijbelvertalingen is uiteraard ook discutabel en heeft ook weer genoeg verdeeldheid opgeleverd. Predikanten die zelfs van de preekstoel tekeer gaan over een bepaalde vertaling als zijnde duivelswerk. En nu weer met de BMU. Ik kan u vertellen dat in onze gemeente alle vertalingen welkom zijn. Elke vertaling heeft genoeg punten die discutabel zijn. Dat geldt zowel de SV als de HSV bijvoorbeeld. Door middel van Bijbelstudie en onderzoek kom je daar wel achter.
Aangezien de meeste predikanten menen een roeping te hebben en dienaangaande hun vermeende waarheid verkondigen zullen zij zelf vooral het grootste struikelblok vormen. De welwillende daargelaten natuurlijk.
Pas na de wederkomst zal er een eenheid komen. Tot die tijd zullen we er het beste van moeten maken met elkaar. Met alle ootmoedigheid, zachtmoedigheid en lankmoedigheid!
