DWW schreef:@ WilhelmGeka schreef:Precies, want precies na de hier geciteerde woorden van Boston (die voluit Bijbels zijn) volgt van Boston de volgende opmerking:memento schreef:Ik heb geen problemen met van der Groe, en Boston. Zij zijn beiden veel genuanceerder dan de visie die jij verwoord. Ook doen hun niet aan systeem-vorming, maar laten hun ruimte voor diversiteit in het zaligworden, zoals bijvoorbeeld mooi door Brakel en Guthri verwoord is.DWW schreef:Laten we het teken van Jona den Profeet nu maar laten rusten. Ik wacht eigenlijk nog op je kritiek aangaande het stuk van Van der Groe en wat ik je vroeg over de Schriftverwijzingen van Boston, betreffende zijn twaalfde bijlslag.
Ik wil echter niet dat dit beschouwd wordt als de methode waartoe de Heere Zich beperkt, wanneer Hij de zondaar afbreekt van de oude stam. Maar dit handhaaf ik als een zekere waarheid, dat allen die in Christus zijn, afgebroken zijn van al die verschillende dingen waarop zij hun vertrouwen stelden, en dat zij die er nooit van afgebroken werden, nog steeds in hun natuurlijke stam zijn
En dezelfde Boston schreef ook het volgende:
Ik durf niet een vrijmachtige evangelische weg van bekering te ont¬kennen, waarin een merkbaar wetswerk niet is te bespeuren, maar ik heb daarvan geen ervaring. Een vrijmachtig God mag niet beperkt worden, maar ik wil in dit verband enkele opmerkingen maken.
Het is niet de gewone weg. Gewoonlijk gaat in meerdere of mindere mate een wetswerk vooraf. Wij lezen daarvan in Galaten 3:24, "Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden." Zo ging het met de bekeerlingen op het Pinksterfeest, met Paulus en de stok¬bewaarder en anderen. Ik geloof dat de bevinding van christenen in het algemeen daarmee overeenkomt.
Dit wat Boston hier ten laatste omschrijft, bedoelde ik jou ook te zeggen. De Schrift spreekt van twaalf poorten, die naar die ene Stad leiden, met daaraan verbonden ook twaalf verschillende wegen. Maar in wezen is de bekering van al het volk wat daar eenmaal mag en zál komen, van precies dezelfde aard. Zij allen leren de drie stukken tot zaligheid, te weten : hoe zij in hun ellende voor God schuldig staan en daarom volkomen verdoemelijk zijn, hoe zij uit en van deze ellende verlost zijn geworden, en hoe zij Gode-drieënig daar eeuwig dankbaar voor zijn, in en door het volbrachte werk van Jezus Christus.
Hoewel Geka al voor mij heeft gereageerd, ik kan ook met vrijwel al zijn postings volledig instemmen
, wil ik je bedanken voor deze nuancering.Als we dit schrijven van Boston, door Geka geciteerd, wat we ook bij velen anderen vaderen vinden, laten staan : de verscheidenheid in werkingen en de verschillende mate van wets- of ellendekennis voordat het komt tot een geloofsomhelzing van Christus, dan erkennen we beiden dat het zonder de kennis van Christus alles te kort is tot zaligheid, maar tegelijkertijd bewonderen we de veelkleurige werkingen des Geestes.
Nogmaals bedankt dat je in een discussie als deze je open op durft te stellen, en je eigen harde leerstelligheden na een aantal pagina's toch wat durft te nuanceren !
Deze houding zie ik graag in de discussies.
Vr gr,
Wilhelm
