Oorspronkelijk gepost door Rhodé
dan heb je mijn probleem in elk geval niet!

da's weer wat anders, zie het meer als een poging een beetje te relativeren . . .

Beste mensen,

Voordat we weer met zn allen gaan afgeven tegen de prediking die in sommige GG's en andere kerkgenootschappen voortkomt, vergeet men niet te luisteren naar de goede dingen in die preken?

Kritiek mag er best zijn, er mag best over gediscussierd worden, maar laat het geen belemmering worden. Predikanten zijn door God gezonden, en hebben je als zodanig iets te vertellen. Je kan thuiskomen na een preek met een lijstje van wat de ds foutgezegd heeft. Je kan ook thuiskomen met een lijstje van wat de ds. gezegd heeft wat voor jou persoonlijk nuttig is. Eens zal je ook daarvan rekenschap af moeten leggen...

Kortom, ik wil het probleem niet ontkennen, maar zorg dat de duivel niet nog meer zn zin krijgt door daardoor de aandacht van het goede in de preek af te leiden...

Er staan nog twee vragen open. De eerste is die van het generiek beleven van God in Zijn majesteit en heiligheid, en twee wat is mijn betekenis van God als toornend Rechter.

Ik wil wijzen op Johannes, de apostel van de liefde. Die apostel die voorwerp was van de Liefde van Jezus (1), zelfs zeer na aan het hart lag bij de Heere Jezus.

Als Johannes de Heere Jezus in Zijn verheerlijking ontmoet, viel hij als dood aan Zijn voeten (2)? Openbaring 1.
Mijn heel eenvoudige stelling hieruit is dat zowel (1) als (2)generiek behoren te zijn, omdat zij beiden Bijbels zijn. Dat ik ze voor een ieder wil laten gelden, is niet uit een belevingsdwang of iets dergelijks, maar omdat het Bijbels is, dat het aspecten zijn!
Laat ik me duidelijk uitspreken. Hiermee neem ik stelling tegen de gedachte die aan beide zijden van de onderscheien kampen heerst, dat eigen beleving ten alle tijde boven de kritiek is verheven. Eigen beleving wordt zo autonoom boven een anders beleving, dit zie ik in eerste lijn op dit forum gebeuren, en in tweede en belangrijker lijn, maak je je daardoor niet ontvankelijk voor meerdere aspecten van bekering zoals in de Bijbel geschreven. Met dat ontvankelijk zijn bedoel ik de bijbelse notie dat men zichzelf minder moet achten dan de ander.
De posting van Memento over Calvijn heeft mijn volledige instemming.

Hiermee laat ik de vraag of een bepaalde ervaring noodzakelijk moet zijn open. Daar kan ik later nog wel op reageren

Dan is er nog ergens een subdiscussie gestart die om wat antwoorden schreeuwen.

Rhodé: 1.Zou kennis van de toorn van God niet te vinden zijn in het lijden en sterven van de Heere Jezus?
2. Hij heeft de toorn Gods gedragen en de beker van Gods toorn leeggedronken. Mt 26:42 Wederom ten tweeden male heengaande, bad Hij, zeggende: Mijn Vader! Indien deze drinkbeker van Mij niet voorbij kan gaan, tenzij dat Ik hem drinke, Uw wil geschiede! De dikke duisternis, de Godsverlating, is dat niet Gods toorn? 3. Als we de toorn van God (generiek)zouden beleven, zouden we dan zelf een stukje voldoening kunnen claimen? 4. Jezus is een volkomen Zaligmaker en moeten we dat Hem niet laten zijn?

Hier mijn antwoorden. 1. Jazeker, maar slechts door het geloof wordt dat gezien. 2. Hier neemt Hij de toorn weg van hen die van Hem zijn. Dus niet van die zondaren blijven 3. Nee, niet het dragen van de toorn neemt de zonde weg, maar de gehoorzaamheid aan de wet die Christus volkomen heeft gehouden, neemt de toonr weg. Voldoening valt dus niet te claimen op het dragen van toorn, maar op het volbrengen van de wet. 4. Jazeker, maar wij zijn en blijven ons hele leven lang zondaren. Met de rechtvaardiging zijn we nog niet compleet heilig, met de rechtvaardiging verliezen we ook niet opeens alle verantwoordelijkheid. Dus daarom is het nodig steeds weer het geloof te oefenen, dat niet altijd klaarstaat, maar ook verkregen kan worden door strijd.

gegroet

De mens zit van nature in die ruisende kuil. Alleen God kan de mens daaruit halen. Is die kuil een ervaring? Het is een ontdekking dat je in die ruisende kuil zit. dwz dat je je ellende gaat inzien. Dus het eerste stuk waar de HC het over heeft.

Herman, ik kan me geheel vinden in je posting.

Nee, niet het dragen van de toorn neemt de zonde weg, maar de gehoorzaamheid aan de wet die Christus volkomen heeft gehouden, neemt de toonr weg. Voldoening valt dus niet te claimen op het dragen van toorn, maar op het volbrengen van de wet.

Hierin kan ik je niet gelijk geven, en ben ik het meer met Rhodé eens. In mijn visie nam Christus in het lijden de erfschuld weg, en in Zijn gehoorzaamheid die van de dadelijke zonden. Of anders gezegd: met Zijn heilige leven betaalde hij voor mijn onheilige leven. En daar Gods toorn ontstoken is, zowel vanwege de erfschuld als vanwege de dagelijkse schuld, kunnen we niet anders stellen dat Christus zówel in Zijn leven als in Zijn sterven de toorn heeft weggedragen.

Oorspronkelijk gepost door Rhodé

Oorspronkelijk gepost door voorbijganger

Rhodé,
Wie of wat komt in jouw benadering centraal te staan. Ik krijd ergens de iedee dat alles om IK draait. Lijkt me niet de bijbelse lijn.

Verklaar je nader, voorbijganger.

Ik neem aan dat onze beste voorbijganger gestruikeld is over het woordeke ik (3-maal) en vinden (2-maal) in je reactie, nl:

Goed idee memento. Je hebt gelijk. misschienis het vollediger om reacties over preken in het volgende stramien te geven:
1. Waar kon ik me in vinden
2. Waar kon ik me niet in vinden
3. Waar heb ik vragen over

Alhoewel het ook zonder ik en vinden geformuleerd had kunnen worden, denk ik dat het tegelijkertijd goed aangeeft dat luisteren naar een preek altijd subjectief gebeurd. Zolang de eigen, persoonlijke mening getoetst word aan de Schrift en aan de oudvaders zou ik geen reden van bezwaar weten tegen de formulering van de 3 punten van Rhodé.

Het enige punt wat ik mis is:
4) Wat heeft de preek mij te zeggen, wat kan ik eruit leren