Boek 'Hoor nu mijn stem' (uit: Wat doen we vandaag)

[Dodo]

De Amish kennen een rumspringa, waarin jonge mensen een jaar de wereld in mogen gaan om alles te proberen en dan de keus te maken of ze de rest van hun leven in de Amish-gemeenschap willen leven.
Ik heb dat nooit zo begrepen eigenlijk. Zonde is zonde. Natuurlijk is het waar dat kinderen hun eigen weg moeten leren kiezen, volwassen moeten worden. Maar we mogen de zonden niet goedpraten.

[Lilian197]

Ik heb tot mijn leed alles gelezen(siebelink, wolkers 't hart, kluun enz)

Het heeft mij niets opgeleverd, behalve dit.

-het reflecteerde prima aan mijn boze hart.
-het bracht een ruim begrip en toestemmen van zonde
-in mijn tienerjaren was het voeding voor mijn rebelse geest. Zodanig dat mijn algemene ontwikkeling een behoorlijke stop kreeg, en ik mij alleen verder ontwikkelde in een bepaalde eenzijdige afkerigheid. (van godsdienst)

Verder vind ik Treur vervelend worden en afgezaagd. Het is een overbekend thema wat erin gaat als koek, en ik vraag me af als het al een juist inzicht oplevert, wat dat inzicht vervolgens weer oplevert. Geeft het lezen van zulke boeken werkelijk tools om mensen weer terug in de kerk te krijgen?

Ik meende trouwens te begrijpen dat Treur aangegeven heeft, dat haar boeken niet autobiografisch gelezen moeten worden.

Verder was het vooral op de universiteit waar ze nieuwe inzichten opdeed, en die haar deden besluiten tot het breken met het geloof. (de overeenkomstige scheppingsverhalen als ik het goed heb)

Natuurlijk geeft het geen 'tools om mensen weer terug in de kerk te krijgen'. Maar wel kan het inzicht geven waar het verkeerd gaat in de leer. Er zitten in de gereformeerde leer een aantal weeffouten waarop mensen kunnen afknappen. Ik zeg 'kunnen', het hoeft niet persé. Je kunt die weeffouten ook parkeren en het goede behouden. Maar niet iedereen kan dat, omdat het op den duur wat schizofreens heeft.

FT heeft inderdaad niet het doel om mensen dicht bij God te brengen. Ze leeft zelf ook zo. Ze is losgeweekt. Zie haar reactie eertijds in de Groenen?
Hoe kan iemand dan uberhaupt inschatten wat echt weeffouten zijn, wat dat dan ook moge zijn? DUS is alles wat weeffout genoemd wordt werkelijk weeffout? En wat doet zij om weeffouten te herstellen? Dat laatste niets. Want waarom zou zij dat uberhaupt doen?
Ondanks dat boeken misschien knap geschreven zijn, ik vind het thema inmiddels behoorlijk vermoeiend worden. En ik wens FT een andere reis toe dan deze ZINLOZE kruistocht tegen God. Namelijk een reis juist met God, in Christus. Dan zal zij de weeffouten echt gaan zien. Maar ook laten zien wie God echt is. En dat kan alleen in het geloof. En zolang de weeffouten met een ongelovige bril worden ingekleurd en benoemd brengt het lezen van deze boeken enkel verwarring. En stel ik voor mij persoonlijk de vraag; welk nut heeft het lezen van dit boek voor mij, in hoeverre is het lezen van dit boek tot Eer van mijn God.? Waarin zonde geen zonde genoemd wordt, maar goedgepraat vanuit een leven niet achter de Banier? En in hoeverre is dit boek een extra reden voor mensen om weg te blijven uit de kerk, onder het Woord vandaan?

[ejvl]

Mara, ik vind ontwikkeling door lezen ook goed. Maar de boeken die nu gelezen worden in refokringen, zouden in de 17e en 18e eeuw verboden zijn wegens zedeloosheid, het misbruiken van Gods Naam en het bespotten van Gods Woord enz. Wanneer wij zulke boeken standaard en met regelmaat lezen, moeten we niet menen dat we ook nog iets hebben met de Nadere Reformatie of puriteinen. We leiden dan een dubbelleven.

Ik ben het dit keer van harte eens met Dia. En de zelfreflectie van Thuisvrouw vond ik ook bijzonder. Ik beklaag iedereen die dit niet herkent.

Net zo min er iets mis is met een gezelschapsspel als Monopoly, Mens erger je niet, Ganzenbord en dergelijke, vind ik er ook niets mis mee om een boek te lezen wat niet perse theologisch is.
Wel ben ik het er mee eens dat dit geen roman vol met seks en vloeken moet zijn. Vroeger las ik boeken van Veenhof bijvoorbeeld, of Bartje, romans, vind ik echt niets mis mee.

[Mara]

(…) Val jezelf niet te hard. Dat is eigenlijk wel normaal.(...)

Bij deze benadering heb ik toch best wel vragen.
Volgens mij is zonde zonde, ook de zonde uit je jeugd. Dan is het niet "val jezelf niet te hard", maar "val Hem te voet."
Ook de jeugdzonde moet vergeven worden.

Ik hoef haar niet te beschuldigen, noch hierop te wijzen, dat inzicht heeft ze zelf al verkregen!
Ik ga daar dan niet nog eens een vrome terechtwijzing bij zetten.
Ik bedoelde alleen maar dat dit zeer herkenbaar is voor vrijwel allemaal. Of was jij zo braaf dat je dit niet herkent?

[Mara]

Mara, ik vind ontwikkeling door lezen ook goed. Maar de boeken die nu gelezen worden in refokringen, zouden in de 17e en 18e eeuw verboden zijn wegens zedeloosheid,

Begin vorige eeuw was het nog zedeloos als een dame haar blote enkel liet zien. Ik snap wat je bedoelt, maar we leven in de 21e eeuw, die totaal niet te vergelijken is met toen.
Er is ook geen boekverbranding meer. Gelukkig.

Wanneer wij zulke boeken standaard en met regelmaat lezen, moeten we niet menen dat we ook nog iets hebben met de Nadere Reformatie of puriteinen. We leiden dan een dubbelleven.

Ik heb in mijn jonge jaren ook wel boeken gelezen die ik nu echt niet meer zou pakken.
Ik stuit halverwege weleens op een weerzinwekkende scene of vloeken en dan klap ik het boek dicht.
Ik was laatst op 3/4 van een boek toen het verhaal helemaal omsloeg. Mijn kinderen vroegen verbaasd "maar je hebt het bijna uit?"
Ja jammer, want tot nu toe was het een mooi verhaal maar de schrijver vond het nodig om er nog wat seks in te stoppen, en op zodanige manier dat het nog afbreuk deed aan het geheel ook. Ik zal dus nooit meer een boek van deze auteur pakken, want ik ben bang dat hij dit vaker doet.

En w.b. het dubbelleven, ik worstel daar wel mee. Op zondag voel ik me weleens boven alle aardse genoegen uitgetild, maar op maandagmiddag trekt het me dan al weer naar beneden.
Niet dat ik een feestneus of biosbezoeker ben, maar mijn opvoeding was zodanig dat er over alles wel een sluier van waarschuwing ligt, gedrapeerd door mijn moeder.
Bij alles wat net buiten het refopaadje gaat, gaat het rode of oranje lampje branden.
Dat zaadje is uitgegroeid tot een boom. Als je begrijpt wat ik bedoel.

[Valcke]

Mara, ik vind ontwikkeling door lezen ook goed. Maar de boeken die nu gelezen worden in refokringen, zouden in de 17e en 18e eeuw verboden zijn wegens zedeloosheid, het misbruiken van Gods Naam en het bespotten van Gods Woord enz. Wanneer wij zulke boeken standaard en met regelmaat lezen, moeten we niet menen dat we ook nog iets hebben met de Nadere Reformatie of puriteinen. We leiden dan een dubbelleven.

Ik ben het dit keer van harte eens met Dia. En de zelfreflectie van Thuisvrouw vond ik ook bijzonder. Ik beklaag iedereen die dit niet herkent.

Net zo min er iets mis is met een gezelschapsspel als Monopoly, Mens erger je niet, Ganzenbord en dergelijke, vind ik er ook niets mis mee om een boek te lezen wat niet perse theologisch is.
Wel ben ik het er mee eens dat dit geen roman vol met seks en vloeken moet zijn. Vroeger las ik boeken van Veenhof bijvoorbeeld, of Bartje, romans, vind ik echt niets mis mee.

Nu noem je de mogelijk positieve uitzonderingen. Het ging ook over Maarten 't Hart. Annie Oosterbroek Dutschun was vroeger ook zo'n geliefde schrijfster, ik heb vroeger ook weleens iets van haar gelezen. Maar ik ben daar niet trots op en zulke boeken komen bij mij niet in huis.

[Mannetje]

(…) Val jezelf niet te hard. Dat is eigenlijk wel normaal.(...)

Bij deze benadering heb ik toch best wel vragen.
Volgens mij is zonde zonde, ook de zonde uit je jeugd. Dan is het niet "val jezelf niet te hard", maar "val Hem te voet."
Ook de jeugdzonde moet vergeven worden.

Ik hoef haar niet te beschuldigen, noch hierop te wijzen, dat inzicht heeft ze zelf al verkregen!
Ik ga daar dan niet nog eens een vrome terechtwijzing bij zetten.
Ik bedoelde alleen maar dat dit zeer herkenbaar is voor vrijwel allemaal. Of was jij zo braaf dat je dit niet herkent?

Ik leek heel braaf en weet van worstelingen met jeugdzonden.
Maar het doen van jeugdzonden is niet normaal.

[pierre27]

In Ledeboeriaanse gemeenten werden mensen vroeger vermaand als ze een roman lazen. Ik ben het daar van harte mee eens. (Maak een uitzondering voor een historisch verhaal of verantwoord jeugdboek.)

Niet denigrerend bedoeld, maar het waren vooral onderontwikkelde mensen die deze gemeentes bevolkten. Dan gaat zo’n boodschap er in als koek.

Niks mis met deze onderontwikkelde mensen. En vaak met een geloofsleven als een klinkende klok.

[Valcke]

Mara, ik vind ontwikkeling door lezen ook goed. Maar de boeken die nu gelezen worden in refokringen, zouden in de 17e en 18e eeuw verboden zijn wegens zedeloosheid,

Begin vorige eeuw was het nog zedeloos als een dame haar blote enkel liet zien. Ik snap wat je bedoelt, maar we leven in de 21e eeuw, die totaal niet te vergelijken is met toen.
Er is ook geen boekverbranding meer. Gelukkig.

- Ik heb het niet over ontblote enkels, maar over wat de Bijbel noemt hoererij en overspel. Of mogen we daarvan in onze fantasieën wel een graantje meepikken?

- Boekverbranding komt in de Bijbel voor en werd in de specifieke situatie positief geduid.

Dat zaadje is uitgegroeid tot een boom. Als je begrijpt wat ik bedoel.

In deze context begrijp ik dit niet.

[Erasmiaan]

Ik voel me erg thuis bij wat Valcke naar voren brengt. Gods Woord heeft zeggenschap op alle terreinen des levens. Alles moet langs de maatstaf van Gods Woord.

Maar ook: tijd is een kostbaar geschenk dat God ons geeft. Voor de onbekeerden om Hem te zoeken en voor Gods volk om Hem te dienen en tot Zijn eer te leven (maar als het goed is ook om Hem bij de voortduur te blijven zoeken). Eenmaal zal rekenschap gevraagd worden van al onze beuzelingen, ook van ons "lezen ter verstrooiing".

En laten we wel wezen: ik moedig het aan dat mijn kinderen lezen en dat zijn tot nu toe weinig theologische werken. We moeten onze kinderen niet alles ontzeggen, opdat ze zich niet af gaan keren. Maar wel moeten we er duidelijk in zijn dat we het liefst hebben dat ze over de Heere en Zijn dienst lezen.

Ik kan oprecht niet anders denken dan als de Heere de hoogste plaats heeft in je leven, je alles langs Zijn wet gaat leggen. Ik geloof niet dat boeken waar de tijdgeest en de zonden vanaf druipen dan nog je aandacht hebben.

[huisman]

(…) Val jezelf niet te hard. Dat is eigenlijk wel normaal.(...)

Bij deze benadering heb ik toch best wel vragen.
Volgens mij is zonde zonde, ook de zonde uit je jeugd. Dan is het niet "val jezelf niet te hard", maar "val Hem te voet."
Ook de jeugdzonde moet vergeven worden.

Herinneringen aan jeugdzonden mogen niet tot wanhoop leiden, en misschien bedoel je het zo. Dat kan ik beamen, hoe groot de zonde uit de jeugd ook is, bij Hem is vergeving voor de boetvaardige zondaar.

Maar plak geen pleisters over een ongereinigde wond!

Denk aan de zin uit het avondmaalsformulier: aangezien de toorn Gods tegen de zonde zo groot is, dat Hij die (eer dat Hij die ingestraft liet blijven) aan Zijn lieven Zoon Jezus Christus, met den bitteren en smadelijken dood des kruises gestraft heeft.

Als wij dit echt geloven gaan we voorzichtig leven en ook lezen en kunnen heel veel seculiere romans echt niet.
Ook in onze gezindte is zonde gedevalueerd tot een foutje en niet tot iets waar God over toornt.

[Posthoorn]

Als je werkelijk de tijdgeest wilt begrijpen, dan heb je aan één zo'n boek wel genoeg.
En loop eens een poosje mee op Twitter, zou ik zeggen. Daar vind je ook genoeg om de tijdgeest te kunnen 'proeven'.
Ik heb met name voor mijn opleiding (Nederlands) heel, heel veel literaire boeken gelezen. Daaromheen heb ik ook nog wat vertaalde klassiekers gelezen, want ik vond dat toch wel nodig voor de compleetheid.
Nu terugziende zeg ik: wat heeft het voor zin om zo te schaven aan je 'culturele' ontwikkeling, het kleine poosje dat je hier bent, in een wereld die voorbijgaat? Dan ben ik het met Valcke c.s. eens dat je je tijd beter aan andere dingen kunt besteden, ook al gaat dat misschien ten koste van een klein beetje 'algemene ontwikkeling'.
Overigens staan Mulisch, Siebelink en zelfs A.F.Th. van der Heijden e.a. nog steeds bij mij op de plank. Maar als ik ga ruimen zijn zij de eerste die eruit gaan.

[-DIA-]

Misschien hier wat off-topic, maar over de tijdgeest is hier al vaker iets gezegd. Ik weet b.v. dat ik onderstaande eens heb gepost. Mogelijk dat het toch nuttig is om weer eens te lezen:

---------------------------
DE TIJDGEEST
De tijdgeest, wat is dat eigenlijk? Daar kun je op verschillende manieren over spreken. Je kunt de nadruk leggen op de tijdgeest als een constante macht in de geschiedenis.

DE TIJDGEEST IN DE MIDDELEUWEN
Heeft deze discussie echt niets te maken met de tijdgeest? In de 17e eeuw werd er gedebatteerd of vrouwen een ziel hadden (concilie van Macon, 585 na Chr.)
In het jaar 585 naar christelijke jaartelling werd het Concilie van Macon gehouden om “de waarheid over de vrouw” te vinden. “Bezit een vrouw een ziel?” was één van de vragen waarvoor de Concilie een antwoord probeerde te vinden. Men kwam tot het besluit dat alle vrouwen, behalve Maria, moeder van Jezus, een verdorven ziel bezaten, die voor eeuwig in de Hel plaats zou hebben. Men bestempelde de vrouwen ook als duivels die de mannen van de hemelpoort naar de Hel zouden leiden. En men oordeelde dat de vrouw niet behoorde tot het menselijke ras, want ze was alleen geschapen om de man te dienen. Later stelde Thomas van Acquinas , “heilige Thomas”, met een beroep op de Bijbel dat een vrouw ergens staat tussen man, mens en dier…

DE TIJDGEEST NU
En nu in de hoog verlichte 21e eeuw manifesteert de tijdgeest (den k er niet te gering over) op een ander terrein. Ook al zullen degenen die het opmerken voor onvolwaardig worden aangezien, dat brengt de tijdgeest ook mee.
De man die ook niet zo geliefd was bij de moderne mens, schhreef er ook over. Ik zal voor deze keer nog een stukje citeren. Hopelijk zullen we daarmee niet door alleen eenparig worden veroordeeld en als de spelbreker worden weggezet. Hoewel het door velen niet aanvaard zal worden.
Ik citeer even:

EEN BIJBELS GEGEVEN?
De tijdgeest is begonnen in het paradijs, ja zelfs al in de hemel, in het begin van de tijd, toen de satan opstond tegen God. Dat spreken heeft Bijbelse wortels. Paulus spreekt van de god dezer eeuw (2 Kor. 4:4). Ook tegenover de Efeziërs heeft hij het over de eeuw dezer wereld (Efeze 2:2) en in hetzelfde vers over de geest die nu werkt in de kinderen der ongehoorzaamheid. Aan het eind van dezelfde brief wekt hij op tot de strijd tegen de geweldhebbers der wereld, der duisternis dezer eeuw (Efeze 6:12).

DE HUIDIGE DENKTRANT
Tegelijk wordt het woord ''tijdgeest'' ook nog in een andere betekenis gebruikt, namelijk ''de heersende denktrant in een bepaalde tijd''.
Omdat de mensheid zich vrijwillig onderworpen heeft aan satans heerschappij, is de geest van elke tijd sterk beïnvloed door de vorst der duisternis.
Toch mogen we ook de inwerking van Gods weerhoudende genade opmerken. De geest van de zeventiende eeuw, om maar een voorbeeld te noemen, kunnen we in ons land bepaald positiever waarderen dan de geest van onze eigen tijd.
Elke tijd heeft weer zijn eigen geest. De bijbelse eis, de geesten te beproeven, geldt hier zeker ook.
Dat beproeven zal dan inhouden een onderzoek in hoeverre de ''god dezer eeuw'' zich openbaart in de tijdgeest en hoe hij bezig is de mensen van God af te trekken.
Dat onderzoek zal dan ook leren dat de tijdgeest, in deze zin genomen, niet maar een of andere macht buiten ons is die ons belaagt, maar iets waar wij allen zelf deel aan hebben, zoals de lucht die we allen inademen.

DE TIJDGEEST ALS EEN OORDEEL
Het heeft alles weg van een oordeel dat thans over Nederland wordt voltrokken. Hoorde men het oude volk vroeger al niet zeggen dat er een tijd zou komen dat de Heere zonde met zonde zou gaan bezoeken? Een gericht voltrekt zich thans over onze gehele westerse cultuur. Het gericht van wat men met een vreemd woord noemt de secularisatie. Onze tijdgeest is god-loos geworden.

Het ''historisch geloof'' in God, de Schepper en Onderhouder van hemel en aarde, leeft bij grote volksmassa's niet meer. De ''ingeschapen Godskennis'', met de sprekende consciëntie eeuwenlang gezien als sprekend bewijs van het bestaan van God, in elk mens, lijkt er bij zeer velen niet meer te zijn. De grote leegloop der kerken is in volle gang. En laat niemand zeggen: wij behoeven daar niet bang voor te zijn, want waar het zuivere Woord gepreekt wordt, daar blijven de mensen wel komen. Wie kan ooit het Woord zuiverder gepredikt hebben dan de Mond der Waarheid Zelf, maar bleven de scharen bij Hem komen?

HOE STAAN WIJ IN DE TIJDGEEST?
Het lijkt dat in het reformatorisch volksdeel alles nog bij het oude is gebleven. Wie oppervlakkig kijkt, zou denken: dat is tenminste nog een groep die met alle gebrek de tijdgeest weerstaat en daardoor steeds meer alleen komt te staan. Wie scherper ziet, ontdekt dat dezelfde geestelijke ontworteling die zo kenmerkend is voor de huidige tijdgeest, ons evenzeer aantast. Wanneer wij ons leven en denken proberen te vergelijken met die van onze groot-en overgrootouders, hoe levend is dan bij ons nog het besef van de werkelijkheid van Gods aanwezigheid in ons bestaan?

Bron: L.M.P. Scholten in De Wachter Sions

[Mara]

- Ik heb het niet over ontblote enkels, maar over wat de Bijbel noemt hoererij en overspel. Of mogen we daarvan in onze fantasieën wel een graantje meepikken?

Zulke boeken lees ik niet (meer). Als het hierover gaat dan is dat om aan te tonen wat deze zonde teweegbrengt. Boeken worden geschreven niet alleen voor jou of mij, maar ook voor mensen die dit niet weten, niet beseffen, ten prooi gevallen zijn aan.
Ik lees alleen kwalitatief goede boeken. En ik pak regelmatig een theologisch werk, prekenboekje, poëzie, Bewaar het Pand.
Op internet artikelen op Geloofstoerusting e.d., staan allemaal in mijn favorietenbalk.
Maar ik ben niet overgeestelijk. Ik bedoel dat niet hatelijk, maar ik ben zo niet.
Ik ben jaloers op mensen die dit wel hebben. Ik kwam bij een oude man uit onze gemeente waar altijd een geopende Bijbel naast zijn fauteuil lag. Hij had geen boekenkast vol met theologische werken, hij had genoeg aan het Woord.
Zo iemand ken ik niet meer, want ook op dit forum gaan de theologische boekjes als warme broodjes over de toonbank.
En we moeten ook niet doen alsof alleen dat sticht. Ook erover spreken met iemand kan dit zijn.
Een terloops uitgesproken zin kan jaren daarna in iemand's hart bovendrijven en tot Zegen zijn.
Mijn vader die een heel nauw leven had, vaak een preek beluisterde door de week, altijd goede boeken las, nam ook weleens rust en afstand, omdat hij zei dat hij alle stof moest verwerken en overdenken.
Hoe moeten we dan Prediker 3 lezen?
En moet ik de dominee die ik op zijn fiets tegenkom in de polder terug naar zijn studeerkamer sturen?

[Dodo]

Denk aan de zin uit het avondmaalsformulier: aangezien de toorn Gods tegen de zonde zo groot is, dat Hij die (eer dat Hij die ingestraft liet blijven) aan Zijn lieven Zoon Jezus Christus, met den bitteren en smadelijken dood des kruises gestraft heeft.

Als wij dit echt geloven gaan we voorzichtig leven en ook lezen en kunnen heel veel seculiere romans echt niet.
Ook in onze gezindte is zonde gedevalueerd tot een foutje en niet tot iets waar God over toornt.

Ik vind jouw opmerking toch wel lastig, omdat jij ook allerlei boeken leest van seculiere aard. Napoleon, de wereldoorlogen, noem maar op. Dat is misschien geen fictie, maar zijn ze daarom wel tot eer van God? De strekking van die boeken is in ieder geval niet: zie wat God ons deed ondervinden.