Het is voor mij duidelijk dat we het 'nieuwe perspectief' op Paulus af moeten wijzen, al denk ik wel dat het meezien met dit perspectief een verhelderend licht werpt op vele woorden van Paulus. Inderdaad betekende voor Paulus de ontmoeting met Jezus een radicale streep door zijn zicht op Christus. En daarbij werd zijn ijver ook radicaal omgekeerd. Hij werd van een vervolger een verkondiger van Christus.Jongere schreef:Het is belangrijk te weten bij refo's opmerking, dat die niet op zichzelf staat. Er is in de laatste jaren veel gedaan met het 'nieuwe perspectief op Paulus'. Een belangrijk onderdeel daarvan is deze gedachte: dat wat op de weg naar Damascus gebeurde niet Paulus' bekering was, maar zijn roeping.eilander schreef:Maar je hoort wel vaker een preek over de bekering van Paulus, dan over de tekst dat hij terstond Christus preekte. In zoverre kan ik me enigszins vinden in de posting van refo; niet in het overige.
Dat heeft echter heel wat consequenties. Dan was Paulus als farizeeër en houder van de wet dus al bekeerd. Inclusief zijn radicaal verkeerde kijk op Christus..
Je kunt je afvragen wat het dan nog voor inhoud heeft om te zeggen dat Christus het voorwerp is van het geloof. Of je moet beweren dat dat voor de Joden anders was, wat ook wel gebeurt.
In ieder geval wijst het nieuwe perspectief vrij algemeen de visie van Luther op Paulus af. Zijn rechtvaardigings-ontdekking rust (volgens het nieuwe perspectief) helemaal niet op wat Paulus bedoelde.
Zie hier voor een lap informatie: http://www.whitefield.nl/index.php?opti ... &Itemid=55
Overigens vraag ik me wel eens af of de bekering van Paulus niet vaak verkeerd verstaan wordt of uitlgelegd wordt in preken.
Voor wat betreft de visie van Luther op Paulus, is het ook hier niet nuttig om onderscheid te maken tussen de brieven van Paulus. In de Galatenbrief klinken andere accenten als in de Romeinenbrief.
