Jij wel ja, maar die andere ouders niet. Waarom toon je geen medeleven voor die predikant ? Je hebt een tamelijk naief standpunt. Ofwel je hebt geen puberdochter, ofwel je vindt het niet zo'n issue. Zoals jij het zegt, gebeurt het nl niet.[/quote]Zita schreef:Als het mijn dochter zou betreffen zou ik tegen haar zeggen dat ze de dominee moet respecteren en daarom gehoorzamen. En als dochterlief naar bed was zou ik de dominee even bellen om te vragen of het niet anders opgelost had kunnen worden dan door het kind naar huis te sturen. Besteed liever dat catecheseuurtje aan het uitleggen van het belang van eerbare kleding, als de broek-/rokkwestie zo belangrijk is dat je een meisje in een broek niet in je catechisatielokaal kunt hebben. En ik zou de dominee geruststellen door hem te melden dat dochterlief voortaan in rok zal verschijnen.Lourens schreef: En dus ga je mee met je dochters en zodoende doe je mee aan de ontkrachting van zijn gezag, jammer en dat is nog zacht uitgedrukt
Je generaliseert wel, Mara. Alsof niemand dat zo zou doen.
Juist uit respect zou ik het wel doen en Zita dus ook. En denk zelfs meer. Vind het lang niet zo naief.
Ik heb zelf wel puberdochters en ....... ik vind het geen issue inderdaad. Alsof daar de catechisatie om gaat.[/quote]
Ik vind de broek-/rokkwestie zoals die in Nederland verworden is inderdaad geen issue. Ik draag zelf altijd een rok, maar zie er geen Bijbels gebod in. Het gehoorzamen is wel een Bijbels gebod.
Een puberdochter heb ik niet, dat zou op mijn leeftijd een kwalijke zaak zijn

Ze willen geen refo zijn

@Lourens: jij vindt het geen issue, dus ? De dominee is overdreven bezig..... En ik generaliseer ? Wat lees ik hier dan steeds ?
En idd, het hoort bij een puber, schopperig zijn, maar het is grenzen verkennen en die moeten wel gesteld worden door de ouders, docenten, dominee. Als een dominee die dan stelt, op grond van de Bijbel ! de ouders dit overdreven vinden, wat gebeurt er dan met de puber ? Hoe wordt er thuis gesproken over het besluit van dominee ? Nee, ik zeg het verkeerd, niet het besluit van hem, maar wat eigenlijk "normaal" hoort te zijn. Maar niettemin, doen wij als ouders mee aan het ontkrachten van het gezag, ook al vinden wij dat misschien lichtelijk overdreven ?