@ zusterelly
Een nieuw hart is geen bekering, het is wedergeboorte. Wedergeboorte is iets anders dan bekering, bekering is het zich naar God toe wenden van de mens. De wedergeboorte is de vernieuwing van de mens waardoor die bekering mogelijk is en die geschiedt buiten ons om, in ons. Bekering is dus een opdracht die we slechts kunnen vervullen uit geschonken genade en door wedergeboorte. Daarom moet je deze dingen niet tegenover elkaar zetten maar naast elkaar. Het echte gebed is: Trek mij, wij zullen U nalopen! of Bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn. Of zoals Augustinus het zegt: Beveel wat Gij wilt, maar geef wat Gij beveelt. Er is niets mis met bidden om een nieuw hart of om bekering, maar als de daadwerkelijke omkeer van het leven met dat gebed achterwege blijft is het een vruchteloos en zondig gebed.

freek schreef:

Erasmiaan schreef:

Afgewezen schreef:Ander, even serieus: wanneer ben je nu volgens zo'n preek behouden? Dat is toch totaal niet duidelijk?
Aan de ene kant ben je al heel snel wedergeboren, aan de andere kant ben je nooit echt behouden, want steeds moet er weer een nadere trap of bevinding plaatsvinden.
Dus leg jij, als liefhebber van de oude waarheid, mij nu eens uit hoe het echt zit.

Afgewezen,

Het is heel niet moeilijk. Er wordt een weg getoond die een zondaar gaat. Die weg is niet normatief. Er wordt een en ander meegedeeld aangaande bevindingen die een zondaar kan hebben. Heel duidelijk wordt echter gesteld: kennis van Christus is onmisbaar.

Maar erasmiaan, dat is toch helemaal niet de bedoeling van een preek? Een weg tonen die een zondaar gaat. Met eerbied gesproken, wat hebben mensen daar aan?

Adam en Christus moeten gepredikt worden maar ook hoe die twee bij elkaar komen. Paulus stelde zelfs zijn eigen bekering ten voorbeeld! En de Bijbel staat er ook vol mee. En juist de Bijbel is een kracht Gods tot zaligheid, toch?

De persoon van de Heilige Geest mag nooit voorop komen te staan in de prediking en dus ook Zijn werk (en Zijn wijze van werken) in de wedergeboorte niet. Dit omdat Hij een verborgen werk doet, waarbij Zijn doel is:
Die zal Mij verheerlijken; want Hij zal het uit het Mijne nemen, en zal het u verkondigen.
Het werk van de Heilige Geest is het verheerlijken van Christus. Als er dan ook meer over het werk van de Geest zelf dan over Christus wordt gesproken (en volgens mij is de weg die een zondaar gaat het werk van de Heilige Geest) dan is dat een bewijs dat het niet de Geest is Die aan het werk is. Hij zal namelijk nooit van Zichzelf spreken:
Maar wanneer Die zal gekomen zijn, namelijk de Geest der waarheid, Hij zal u in al de waarheid leiden; want Hij zal van Zichzelven niet spreken, maar zo wat Hij zal gehoord hebben, zal Hij spreken, en de toekomende dingen zal Hij u verkondigen.
Dit is dan ook de reden waarom Johannes 3 zo is opgebouwd als het is opgebouwd. Jezus verkondigt Nicodemus dat een mens moet wedergeboren worden. Als Nicodemus dat niet begrijpt vervolgt Jezus door te zeggen dat hij zich niet moet verwonderen over dit ogenschijnlijke mysterie omdat het net is als de wind: we horen wel het geluid, maar we weten niet waar het vandaan komt. Als Nicodemus dan vraagt hoe deze dingen kunnen gebeuren staat in het vervolg en het grootste deel van het hoofdstuk één ding centraal: de Zoon des Mensen. De nieuwe koperen slang. Het gegeven bewijs van liefde van God aan de wereld. Het grootste gedeelte van het bekende hoofdstuk van de Bijbel waarin de wedergeboorte wordt genoemd gaat over Jezus Christus. Dat is het centrum van de wedergeboorte en het geheim van een prediking die slechts over Hem gaat en over Niemand anders (ook niet over de zondaar) - dáár wordt wedergeboorte gewerkt.
Zo kan Paulus ook zeggen: Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd. Zijn preken gingen nergens anders over dan over Hem! En dat had "resultaat" lees je 2 verzen verder:
En mijn rede, en mijn prediking was niet in bewegelijke woorden der menselijke wijsheid, maar in betoning des geestes en der kracht.

Jongere schreef:De persoon van de Heilige Geest mag nooit voorop komen te staan in de prediking en dus ook Zijn werk (en Zijn wijze van werken) in de wedergeboorte niet. Dit omdat Hij een verborgen werk doet, waarbij Zijn doel is:
Die zal Mij verheerlijken; want Hij zal het uit het Mijne nemen, en zal het u verkondigen.
Het werk van de Heilige Geest is het verheerlijken van Christus. Als er dan ook meer over het werk van de Geest zelf dan over Christus wordt gesproken (en volgens mij is de weg die een zondaar gaat het werk van de Heilige Geest) dan is dat een bewijs dat het niet de Geest is Die aan het werk is. Hij zal namelijk nooit van Zichzelf spreken:
Maar wanneer Die zal gekomen zijn, namelijk de Geest der waarheid, Hij zal u in al de waarheid leiden; want Hij zal van Zichzelven niet spreken, maar zo wat Hij zal gehoord hebben, zal Hij spreken, en de toekomende dingen zal Hij u verkondigen.
Dit is dan ook de reden waarom Johannes 3 zo is opgebouwd als het is opgebouwd. Jezus verkondigt Nicodemus dat een mens moet wedergeboren worden. Als Nicodemus dat niet begrijpt vervolgt Jezus door te zeggen dat hij zich niet moet verwonderen over dit ogenschijnlijke mysterie omdat het net is als de wind: we horen wel het geluid, maar we weten niet waar het vandaan komt. Als Nicodemus dan vraagt hoe deze dingen kunnen gebeuren staat in het vervolg en het grootste deel van het hoofdstuk één ding centraal: de Zoon des Mensen. De nieuwe koperen slang. Het gegeven bewijs van liefde van God aan de wereld. Het grootste gedeelte van het bekende hoofdstuk van de Bijbel waarin de wedergeboorte wordt genoemd gaat over Jezus Christus. Dat is het centrum van de wedergeboorte en het geheim van een prediking die slechts over Hem gaat en over Niemand anders (ook niet over de zondaar) - dáár wordt wedergeboorte gewerkt.
Zo kan Paulus ook zeggen: Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd. Zijn preken gingen nergens anders over dan over Hem! En dat had "resultaat" lees je 2 verzen verder:
En mijn rede, en mijn prediking was niet in bewegelijke woorden der menselijke wijsheid, maar in betoning des geestes en der kracht.

Dus was de preek van ds. Verhoef volkomen bijbels.

Ander schreef:

Jongere schreef:De persoon van de Heilige Geest mag nooit voorop komen te staan in de prediking en dus ook Zijn werk (en Zijn wijze van werken) in de wedergeboorte niet. Dit omdat Hij een verborgen werk doet, waarbij Zijn doel is:
Die zal Mij verheerlijken; want Hij zal het uit het Mijne nemen, en zal het u verkondigen.
Het werk van de Heilige Geest is het verheerlijken van Christus. Als er dan ook meer over het werk van de Geest zelf dan over Christus wordt gesproken (en volgens mij is de weg die een zondaar gaat het werk van de Heilige Geest) dan is dat een bewijs dat het niet de Geest is Die aan het werk is. Hij zal namelijk nooit van Zichzelf spreken:
Maar wanneer Die zal gekomen zijn, namelijk de Geest der waarheid, Hij zal u in al de waarheid leiden; want Hij zal van Zichzelven niet spreken, maar zo wat Hij zal gehoord hebben, zal Hij spreken, en de toekomende dingen zal Hij u verkondigen.
Dit is dan ook de reden waarom Johannes 3 zo is opgebouwd als het is opgebouwd. Jezus verkondigt Nicodemus dat een mens moet wedergeboren worden. Als Nicodemus dat niet begrijpt vervolgt Jezus door te zeggen dat hij zich niet moet verwonderen over dit ogenschijnlijke mysterie omdat het net is als de wind: we horen wel het geluid, maar we weten niet waar het vandaan komt. Als Nicodemus dan vraagt hoe deze dingen kunnen gebeuren staat in het vervolg en het grootste deel van het hoofdstuk één ding centraal: de Zoon des Mensen. De nieuwe koperen slang. Het gegeven bewijs van liefde van God aan de wereld. Het grootste gedeelte van het bekende hoofdstuk van de Bijbel waarin de wedergeboorte wordt genoemd gaat over Jezus Christus. Dat is het centrum van de wedergeboorte en het geheim van een prediking die slechts over Hem gaat en over Niemand anders (ook niet over de zondaar) - dáár wordt wedergeboorte gewerkt.
Zo kan Paulus ook zeggen: Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd. Zijn preken gingen nergens anders over dan over Hem! En dat had "resultaat" lees je 2 verzen verder:
En mijn rede, en mijn prediking was niet in bewegelijke woorden der menselijke wijsheid, maar in betoning des geestes en der kracht.

Dus was de preek van ds. Verhoef volkomen bijbels.

Natuurlijk is deze bijbels...

zusterelly schreef:

Marnix schreef:

zusterelly schreef:

eilander schreef:Bij ons onlangs een preek van Octavius Winslow. Die leefde van 1808 tot 1878. Dus best oud. Daar was niks ingewikkelds bij. Een duidelijk appèl voor alle hoorders!
Als het gaat over "oude" waarheid: ik wil geen preken of predikanten tegen elkaar wegstrepen, maar ik mag toch wel een voorkeur uitspreken voor die preek van Winslow.

Even op dat woord "oude" doorgaand: mij is vroeger geleerd om te bidden om bekering "zoals God Zijn oude volk bekeerd heeft". Dat klopt toch niet, beste mensen? Dat woordje "oude" hoeft er echt niet bij.

Nou het lijkt mij dat je gewoon moet bidden om bekering en dat je de manier waarop, aan de Heere overlaat, misschien wil God je wel op een andere manier bekeren dan hoe Hij Zijn oude volk bekeerd heeft.

Kan zijn, maar toch klopt het niet. Ik lees nergens in de Bijbel dat je moet bidden om bekering. De profeten leren dat niet, de apostelen leren dat niet en Jezus leert dat niet. Ze roepen op tot bekering: Bekeert u! Bekering is niet iets passiefs, het is iets actiefs. Moet je dan zeggen: Het moet op Gods tijd en niet op het moment dat we het zelf graag willen? En als in de kerk die zelfde oproep tot bekering klinkt, moeten we dan zeggen: Ik zal er om bidden? Ik weet niet of het Gods soevereine wil en genade is dat dat nu gebeurt? Dan zijn we verkeerd bezig. In de kerk klinkt Gods Woord en wil, als in de kerk de oproep tot bekering klinkt is het Gods wil dat we aan die oproep gehoor geven.

Marnix, je zet me aan het denken.
Is het dan zo dat we (ik) onze kinderen dan niet moeten leren dat ze om een nieuw hartje moeten vragen. Zo is mij dat altijd voorgehouden. "Vraag maar veel om een nieuw hartje."
Is dat dan een verkeerde manier geweest? En hoe moet het dan? Even zo een paar gedachten/vragen die zo in mij op komen.

Hoi Zuster,

Artistiek mailde me de tekst waar de preek over ging en ik denk dat die heel toepasselijk is.

En Mijn volk, over dewelken Mijn Naam genoemd wordt, zich verootmoedigt en bidt, en zij Mijn aangezicht zoeken, en zich bekeren van hun boze wegen; zo zal Ik uit den hemel horen, en hun zonden vergeven, en hun land genezen.

Wat we moeten doen is dus:

- Ons verootmoedigen
- Bidden
- Gods aangezicht zoeken
- Ons bekeren van onze boze wegen

En God belooft dan dat HIj:

- Zal horen
- Hun zonden zal vergeven
- Hun land genezen

We moeten dus niet bidden om bekering. We moeten bidden, Hem zoeken... EN ons bekeren. Die twee gaan trouwens hand in hand, want uit onszelf bekeren we ons niet zomaar. Daar hebben we Hem voor nodig, de Geest die ons hartje vernieuwt. Daarom bidden en doen. Ora et labora. Dat leert de Bijbel. Hou dat je kinderen maar voor.

Hartelijke broedergroet,

Marnix

zusterelly schreef:

-DIA- schreef: God is toch onveranderlijk?! Mensen veranderen alles en altijd weer, naar God veranderd nooit, dan zou Hij met eerbied gezegd, eens spijt kunnen krijgen wie Hij uitverkoren heeft... Hij bekeerd Zijn volk nooit anders, ook al willen we dat tegenwoordig meer en meer, maar God laat zich de wet niet voorschrijven door een nietig mens.

-DIA-

Dat klopt dat God onveranderlijk is. Maar ik bedoelde ook niet dat God het anders moet doen, ik wilde alleen maar aangeven dat wij God niet moeten voorbidden hoe wij bekeerd moeten worden. Dat las ik nl in de woorden: "bekeerd worden zoals het oude volk bekeerd wordt". Ik benadruk hierbij wel dat ik daarmee niet zeg dat het oude volk dan niet of niet goed of .... (vul zelf maar in ) bekeerd zou zijn.

Precies, in díe zin bedoelde ik mijn opmerking, zuster elly. Eens dus.

Marnix schreef: Hoi Zuster,

Artistiek mailde me de tekst waar de preek over ging en ik denk dat die heel toepasselijk is.

En Mijn volk, over dewelken Mijn Naam genoemd wordt, zich verootmoedigt en bidt, en zij Mijn aangezicht zoeken, en zich bekeren van hun boze wegen; zo zal Ik uit den hemel horen, en hun zonden vergeven, en hun land genezen.

Wat we moeten doen is dus:

- Ons verootmoedigen
- Bidden
- Gods aangezicht zoeken
- Ons bekeren van onze boze wegen

En God belooft dan dat HIj:

- Zal horen
- Hun zonden zal vergeven
- Hun land genezen

We moeten dus niet bidden om bekering. We moeten bidden, Hem zoeken... EN ons bekeren. Die twee gaan trouwens hand in hand, want uit onszelf bekeren we ons niet zomaar. Daar hebben we Hem voor nodig, de Geest die ons hartje vernieuwt. Daarom bidden en doen. Ora et labora. Dat leert de Bijbel. Hou dat je kinderen maar voor.

Hartelijke broedergroet,

Marnix

Van harte eens met deze kernachtige posting, Marnix! Dank je wel. Ik kom er volop aan tekort, en dan komt toch wel de volgende tekst in me op, uit Klaagliederen 5: Heere, bekeer ons/mij tot U, zo zullen wij/zal ik bekeerd zijn.(kanttekening: De zin is: Geef dat wij recht berouw en leedwezen mogen hebben en betonen over onze lelijke en menigvuldige zonden, met welke wij U vertoornd hebben.)

eilander schreef:

Marnix schreef: Hoi Zuster,

Artistiek mailde me de tekst waar de preek over ging en ik denk dat die heel toepasselijk is.

En Mijn volk, over dewelken Mijn Naam genoemd wordt, zich verootmoedigt en bidt, en zij Mijn aangezicht zoeken, en zich bekeren van hun boze wegen; zo zal Ik uit den hemel horen, en hun zonden vergeven, en hun land genezen.

Wat we moeten doen is dus:

- Ons verootmoedigen
- Bidden
- Gods aangezicht zoeken
- Ons bekeren van onze boze wegen

En God belooft dan dat HIj:

- Zal horen
- Hun zonden zal vergeven
- Hun land genezen

We moeten dus niet bidden om bekering. We moeten bidden, Hem zoeken... EN ons bekeren. Die twee gaan trouwens hand in hand, want uit onszelf bekeren we ons niet zomaar. Daar hebben we Hem voor nodig, de Geest die ons hartje vernieuwt. Daarom bidden en doen. Ora et labora. Dat leert de Bijbel. Hou dat je kinderen maar voor.

Hartelijke broedergroet,

Marnix

Van harte eens met deze kernachtige posting, Marnix! Dank je wel. Ik kom er volop aan tekort, en dan komt toch wel de volgende tekst in me op, uit Klaagliederen 5: Heere, bekeer ons/mij tot U, zo zullen wij/zal ik bekeerd zijn.(kanttekening: De zin is: Geef dat wij recht berouw en leedwezen mogen hebben en betonen over onze lelijke en menigvuldige zonden, met welke wij U vertoornd hebben.)

Dat en meer. Bekering is niet zozeer berouw en leedwezen, hoewel die twee onherroepelijk samengaan. Je bekeren van je boze wegen is dat je er mee breekt, je omdraait, het rechte pad op. Berouw gaat daarmee gepaard, zonder berouw geen bekering. Maar bekering is niet: Berouw krijgen, leedwezen mogen hebben, maar dat die dingen leiden tot een andere levenswijze.

En dan is de tekst uit klaagliederen mooi... het bidden (wat in de tekst uit Koningen ook staat, God moet ons veranderen) en dat moet gepaard gaan met daden (je bekeren)

Marnix schreef: We moeten dus niet bidden om bekering.

want uit onszelf bekeren we ons niet zomaar. Daar hebben we Hem voor nodig

Marnix

Je spreekt jezelf tegen Marnix, we moeten niet bidden om bekering maar we kunnen ook onszelf niet bekeren. Daar hebben we Hem voor nodig. Daar moeten we Hem dus om vragen toch?

Marnix schreef:

eilander schreef:

Marnix schreef: Hoi Zuster,

Artistiek mailde me de tekst waar de preek over ging en ik denk dat die heel toepasselijk is.

En Mijn volk, over dewelken Mijn Naam genoemd wordt, zich verootmoedigt en bidt, en zij Mijn aangezicht zoeken, en zich bekeren van hun boze wegen; zo zal Ik uit den hemel horen, en hun zonden vergeven, en hun land genezen.

Wat we moeten doen is dus:

- Ons verootmoedigen
- Bidden
- Gods aangezicht zoeken
- Ons bekeren van onze boze wegen

En God belooft dan dat HIj:

- Zal horen
- Hun zonden zal vergeven
- Hun land genezen

We moeten dus niet bidden om bekering. We moeten bidden, Hem zoeken... EN ons bekeren. Die twee gaan trouwens hand in hand, want uit onszelf bekeren we ons niet zomaar. Daar hebben we Hem voor nodig, de Geest die ons hartje vernieuwt. Daarom bidden en doen. Ora et labora. Dat leert de Bijbel. Hou dat je kinderen maar voor.

Hartelijke broedergroet,

Marnix

Van harte eens met deze kernachtige posting, Marnix! Dank je wel. Ik kom er volop aan tekort, en dan komt toch wel de volgende tekst in me op, uit Klaagliederen 5: Heere, bekeer ons/mij tot U, zo zullen wij/zal ik bekeerd zijn.(kanttekening: De zin is: Geef dat wij recht berouw en leedwezen mogen hebben en betonen over onze lelijke en menigvuldige zonden, met welke wij U vertoornd hebben.)

Dat en meer. Bekering is niet zozeer berouw en leedwezen, hoewel die twee onherroepelijk samengaan. Je bekeren van je boze wegen is dat je er mee breekt, je omdraait, het rechte pad op. Berouw gaat daarmee gepaard, zonder berouw geen bekering. Maar bekering is niet: Berouw krijgen, leedwezen mogen hebben, maar dat die dingen leiden tot een andere levenswijze.

En dan is de tekst uit klaagliederen mooi... het bidden (wat in de tekst uit Koningen ook staat, God moet ons veranderen) en dat moet gepaard gaan met daden (je bekeren)

Bedankt voor de reactie! Ik heb er vanmiddag verder over nagedacht en kwam ook tot de conclusie wat Jongere heeft verwoord. En jij ook Marnix. (soms post ik wel eens wat te snel)

Jongere schreef:@ zusterelly
Een nieuw hart is geen bekering, het is wedergeboorte. Wedergeboorte is iets anders dan bekering, bekering is het zich naar God toe wenden van de mens. De wedergeboorte is de vernieuwing van de mens waardoor die bekering mogelijk is en die geschiedt buiten ons om, in ons. Bekering is dus een opdracht die we slechts kunnen vervullen uit geschonken genade en door wedergeboorte. Daarom moet je deze dingen niet tegenover elkaar zetten maar naast elkaar. Het echte gebed is: Trek mij, wij zullen U nalopen! of Bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn. Of zoals Augustinus het zegt: Beveel wat Gij wilt, maar geef wat Gij beveelt. Er is niets mis met bidden om een nieuw hart of om bekering, maar als de daadwerkelijke omkeer van het leven met dat gebed achterwege blijft is het een vruchteloos en zondig gebed.

Toch vraag ik me wel af: zou ik in mijn woordkeuze mbt mijn gebed (en het mijn kind leren) niet beter andere woorden kunnen kiezen dan: "Heere wilt U mij bekeren?" ( Ik bedoel dan de wedergeboorte maar ik zeg dat niet.)
Je kunt het proberen uit te leggen aan je kind maar het is toch ook goed om in je gebed zo concreet mogelijk te zijn.

zusterelly schreef: Toch vraag ik me wel af: zou ik in mijn woordkeuze mbt mijn gebed (en het mijn kind leren) niet beter andere woorden kunnen kiezen dan: "Heere wilt U mij bekeren?" ( Ik bedoel dan de wedergeboorte maar ik zeg dat niet.)
Je kunt het proberen uit te leggen aan je kind maar het is toch ook goed om in je gebed zo concreet mogelijk te zijn.

Geloof je nou echt dat het uitmaakt hoe je het in je gebed verwoord? De Heere ziet het hart aan en als je het met je hart niet meent dan kun je nog zo mooi bidden maar dan is het als een wegwerpelijk kleed voor Zijn aangezicht!

artistiek schreef:

zusterelly schreef: Toch vraag ik me wel af: zou ik in mijn woordkeuze mbt mijn gebed (en het mijn kind leren) niet beter andere woorden kunnen kiezen dan: "Heere wilt U mij bekeren?" ( Ik bedoel dan de wedergeboorte maar ik zeg dat niet.)
Je kunt het proberen uit te leggen aan je kind maar het is toch ook goed om in je gebed zo concreet mogelijk te zijn.

Geloof je nou echt dat het uitmaakt hoe je het in je gebed verwoord? De Heere ziet het hart aan en als je het met je hart niet meent dan kun je nog zo mooi bidden maar dan is het als een wegwerpelijk kleed voor Zijn aangezicht!

Het gaat mij niet om mooi bidden. Het gaat mij om voorbidden,zodat je je kind het "goed" leert.
En natuurlijk weet ik dat de Heere het hart aanziet en dat Hij weet wat ik bedoel, maar daarom mag ik er nog wel allert op zijn om ook te zeggen wat ik bedoel.

zusterelly schreef:

artistiek schreef:

zusterelly schreef: Toch vraag ik me wel af: zou ik in mijn woordkeuze mbt mijn gebed (en het mijn kind leren) niet beter andere woorden kunnen kiezen dan: "Heere wilt U mij bekeren?" ( Ik bedoel dan de wedergeboorte maar ik zeg dat niet.)
Je kunt het proberen uit te leggen aan je kind maar het is toch ook goed om in je gebed zo concreet mogelijk te zijn.

Geloof je nou echt dat het uitmaakt hoe je het in je gebed verwoord? De Heere ziet het hart aan en als je het met je hart niet meent dan kun je nog zo mooi bidden maar dan is het als een wegwerpelijk kleed voor Zijn aangezicht!

Het gaat mij niet om mooi bidden. Het gaat mij om voorbidden,zodat je je kind het "goed" leert.
En natuurlijk weet ik dat de Heere het hart aanziet en dat Hij weet wat ik bedoel, maar daarom mag ik er nog wel allert op zijn om ook te zeggen wat ik bedoel.

Gewoon kinderlijk eenvoudig dat is voor de Heere genoeg...

artistiek schreef:

zusterelly schreef:

artistiek schreef:

zusterelly schreef: Toch vraag ik me wel af: zou ik in mijn woordkeuze mbt mijn gebed (en het mijn kind leren) niet beter andere woorden kunnen kiezen dan: "Heere wilt U mij bekeren?" ( Ik bedoel dan de wedergeboorte maar ik zeg dat niet.)
Je kunt het proberen uit te leggen aan je kind maar het is toch ook goed om in je gebed zo concreet mogelijk te zijn.

Geloof je nou echt dat het uitmaakt hoe je het in je gebed verwoord? De Heere ziet het hart aan en als je het met je hart niet meent dan kun je nog zo mooi bidden maar dan is het als een wegwerpelijk kleed voor Zijn aangezicht!

Het gaat mij niet om mooi bidden. Het gaat mij om voorbidden,zodat je je kind het "goed" leert.
En natuurlijk weet ik dat de Heere het hart aanziet en dat Hij weet wat ik bedoel, maar daarom mag ik er nog wel allert op zijn om ook te zeggen wat ik bedoel.

Gewoon kinderlijk eenvoudig dat is voor de Heere genoeg...

Dus zeggen wat je bedoelt.