Zeeuw schreef:huisman schreef:Zeeuw schreef:huisman schreef:
Je ziet mijn opmerkingen als een aanval op de HHK . Dat begrijp ik maar zo zijn mijn opmerkingen niet bedoeld. Dolerend Hervormd zijn was m.i. het meest passend geweest na de breuk. Dus inderdaad terughoudend zijn met opbouw van organisaties en meer als ‘schuurkerken’ verder gaan.
Ik stond en sta nog steeds achter het besluit van hen die niet meekonden met de PKN. Alleen ik had gehoopt dat er iets anders zou gebeuren dan het zoveelste afgescheiden kerkverband.
Misschien ben ik iets te romantisch ingesteld.
Toen ik over prachtige nieuwe kerkgebouwen sprak had ik o.a. HHK Lunteren, HHK Barneveld en HHK Gameren in gedachten. Dat zijn geen schuurtjes te noemen toch…..
En hoe lang had zoiets dan moeten duren? Onze gemeente is nog erg recent. Begonnen in een school. Op een bepaald moment wordt er door een andere gemeente een kerkgebouw als het ware aangeboden tegen een heel lage prijs. Zou dat dan een moment zijn om nee te zeggen?
Ik heb het over de eerste jaren van het ontstaan. Toen had er een andere afslag genomen kunnen worden. Nu is de HHK gewoon een afgescheiden kerk mer haar instituties en gebouwen. Fijn dat jullie zo snel een eigen kerkgebouw mogen hebben.
Maar de NHK vind je niet in de HHK. De HHK heeft m.i, een wat flets profiel. Neemt niet weg dat ik in diverse HHK’s prima zou kunnen kerken. Ook in diverse niet trouwens.
Ik denk dat dat laatste voor veel kerkverbanden geldt. Op het eerste ben ik nog steeds benieuwd naar een reactie van een persoon die daar destijds bij betrokken was.
Ik was er bij betrokken. En de opmerkingen van Huisman zijn zo onterecht en doen zoveel pijn dat ik hier een paar dagen ben weggebleven. Er viel niets te doleren omdat de NHK er niet meer was. We bleven achter met helemaal niets. We stonden met lege handen en hebben alles in de handen van de Heere gelegd. We hebben ook helemaal niets om trots op te zijn maar we de Heere heeft in alles voorzien. Verder kan een kerkgenootschap (principieel geen kerkverband!) niet zonder structuren maar vanaf de eerste dag (1 mei 2004) is gekeken wat er was en wat niet meer kon. De synode is gebleven, de classes zijn opnieuw ingedeeld, gemeentegrenzen op nieuw vastgesteld, de Provinciale Kerkvergadering is vervallen, de kerkorde aangepast op die punten die niet meer pasten in de huidige situatie omdat de kerk vele malen kleiner geworden was, enz. Processen die jaren in beslag genomen hebben terwijl de aanpassing van de kerkorde nu na 18 jaar nog niet is afgerond omdat dit een gigantische klus is.
Trots? Lange tenen? Ach, je kunt roepen wat je wilt. Gelukkig kennen ze in kerkverbanden geen trots en bouwen ze daar geen nieuwe kerken. Voor mij hadden ze in Gameren geen nieuwe kerk hoeven te bouwen. Die konden prima samen met de PKN van het bestaande gebruik maken. Voor Doornspijk geldt hetzelfde. Een nieuwe kerk bouwen omdat je niet samen met anderen van hetzelfde gebouw gebruik wilt maken vind ik echt onzin. Maar op andere plaatsen was er niet zoveel keus. Lunteren wordt genoemd als voorbeeld. Daar zou ook zonder scheuring een nieuwe kerk gebouwd zijn. De oude was aan vervanging toe. Hoogstens is dat nu wat versneld. Op andere plaatsen zat in men in de aula van een school, een zaaltje van de harmonie, een sportzaal of een schuur. Tijdelijke oplossingen omdat de verhuurders wel even willen helpen maar dit niet als een definitieve oplossing willen aanbieden. Zie de situatie in Aalst, waar de Ger Gem als verhuurder, het na 18 jaar wel genoeg vindt. Dan zal de HHG iets anders moeten bedenken en in de praktijk is dat dan vaak het bouwen van een nieuwe kerk als er geen oude beschikbaar is.
Geen pijn? Als ik in de wijk moest zijn waar de kerk stond waar we voor de scheuring lid waren, dan reed ik om zodat ik niet langs de kerk hoefde. De eerste keer dat ik er langs kwam zat ik in de lijnbus omdat mijn auto stuk was. Als ik het nu type voel ik nog de tranen komen. Ik heb in mijn leven veel meegemaakt maar de kerkscheuring van 2004 vind ik nog steeds de meest pijnlijke gebeurtenis van alles. Huisman noemt dat lange tenen. Ik noem het wrijven in een open wond.
Wij wisten dat we bij een scheuring met lege handen zouden staan maar we wisten ook dat de Heere in alles zou voorzien. Daarom is er ook geen ruzie gemaakt. De enige gemeente waar de kerkenraden van de PKN en de HHG samen afspraken dat de leden van de HHG per 1 mei 2004 lid geworden zijn van de HHK. De Heere heeft letterlijk in alles voorzien. Er werd een dominee beroepen terwijl dat menselijk gesproken onmogelijk was. Het kerkgebouw kreeg de gemeente letterlijk cadeau en toen ze eruit gegroeid waren nog een keer. In die periode groeide de gemeente. Uiteraard met mensen uit alle andere reformatorische kerken, PKN, (Oud)Ger Gem (in Ned), CGK, GKV maar ook uit evangelische gemeenten, Baptisten, RKK, Islam en uit de wereld. Mensen kwamen tot geloof, sommigen in de weg van de geleidelijkheid, anderen heel radicaal. De Heere heeft grote dingen gedaan.