Rechtvaardiging van eeuwigheid

[Luther]

Zijn er nu al bijbelse argumenten gegeven?

Ik heb nog geen enkele tekst gezien, die hier op grond van nauwkeurige exegese, spreekt over de rechtvaardiging van eeuwigheid.
Maar volgens mij gaat het er niet om of er een rechtvaardiging van eeuwigheid is of niet, maar wel om de consequenties die dat heeft voor de prediking en het zicht op het verbond. Als je uitgaat van een rechtvaardiging van eeuwigheid bestaat het gevaar dat je de prediking stelt onder beheersing van de uitverkiezing. En dat is mijns inziens niet bijbels.

[eilander]

Zijn er nu al bijbelse argumenten gegeven?

Jazeker. Marieke heeft een aantal teksten genoemd ter onderbouwing van het gebruik van de term "Rechtvaardiging van eeuwigheid". Ik heb Brakel aangehaald die diverse teksten ten bewijze aanvoert om het gebruik af te wijzen (ik geef toe, ik heb ze niet allemaal geciteerd omdat het stuk dan te lang zou worden).

[Tiberius]

Zijn er nu al bijbelse argumenten gegeven?

Ik heb nog geen enkele tekst gezien, die hier op grond van nauwkeurige exegese, spreekt over de rechtvaardiging van eeuwigheid.

Een paar pagina's terug, van Marieke.

[Luther]

Zijn er nu al bijbelse argumenten gegeven?

Ik heb nog geen enkele tekst gezien, die hier op grond van nauwkeurige exegese, spreekt over de rechtvaardiging van eeuwigheid.

Een paar pagina's terug, van Marieke.

Nee, want die tekst gaat niet over de rechtvaardiging van eeuwigheid, maar over Gods eeuwig raadsplan en verkiezing.

[Tiberius]

Zijn er nu al bijbelse argumenten gegeven?

Ik heb nog geen enkele tekst gezien, die hier op grond van nauwkeurige exegese, spreekt over de rechtvaardiging van eeuwigheid.

Een paar pagina's terug, van Marieke.

Nee, want die tekst gaat niet over de rechtvaardiging van eeuwigheid, maar over Gods eeuwig raadsplan en verkiezing.

Waar dacht je dat deze hele discussie over gaat??

[Luther]

Waar dacht je dat deze hele discussie over gaat??

Volgens mij over de rechtvaardiging van eeuwigheid...
En heel veel pagina's terug schreef ik: Er is wel een verkeizing van eeuwigheid, er is een Borgstelling door Christus van eeuwigheid, maar geen roeping, geloof, rechtvaardiging van eeuwigheid. Want goddelozen worden gerechtvaardigd, niet degenen die reeds van eeuwigheid eigenlijk al gerechtvaardigd waren.

[refo]

Ik vond op dit forum een opmerking van ndonselaar. Ik zet het er maar bij, voor de zekerheid

Ten eerste ben ik er vast van overtuigd dat de gedachte dat de rechtvaardiging van eeuwigheid gevolgen heeft voor de prediking! Het woord rechtvaardigen is juridisch van aard en betekent dus 'vrijspreken'.
We kunnen ons wél afvragen of de stelling een gevolg is van ons theologisch denken of andersom. Dat vind ik niet zo belangrijk, wel dat bij ongeschoolde predikanten juist het gevaar heel groot aanwezig is dat men bepaalde uitspraken in de prediking doet die zodanig zijn dat men niet meer van een prediking kan spreken zoals Paulus dat doet. Je houdt dan hooguit een 'zedelijke aanrading' over. Dat laatste is verwoestend voor het geestelijk gehalte van de gemeente. Men komt dan met allerlei argumenten als 'er blijft geen mens achter hóór'. Dat zal waar zijn en ook kan de Heere zeker met een kromme stok ook slaan, maar we moeten maar niet teveel zegen verwachten van een kromme stok. De prediking is en blijft het middel tot het heil. Voor wie? Voor een goddeloze. Als we zo de prediking zien dan blijft de prediking niet steken in allerlei zoetsappige opmerkingen als 'mocht het nog eens gebeuren' of 'volk je komt het nog aan de weet' etc. In de prediking vindt er geen ontmoeting plaats tussen Gods volk [!] en een Drie-Enig God, maar tussen een goddeloze en een barmhartig God in Christus Jezus!

Tot slot over de eeuwigheid en de uitdrukking 'liefgehad van eeuwigheid'. We moeten met dit niet poneren dat de eeuwigheid vóór de tijd bestond als tijdseenheid, maar eerbiedig zwijgen over dit nooit door ons hier te doorgronden mysterie.

[huisman]

Waar dacht je dat deze hele discussie over gaat??

Volgens mij over de rechtvaardiging van eeuwigheid...
En heel veel pagina's terug schreef ik: Er is wel een verkeizing van eeuwigheid, er is een Borgstelling door Christus van eeuwigheid, maar geen roeping, geloof, rechtvaardiging van eeuwigheid. Want goddelozen worden gerechtvaardigd, niet degenen die reeds van eeuwigheid eigenlijk al gerechtvaardigd waren.

Nu doen Tiberius en vragensteller iets merkwaardigs door de verkiezing en de rechtvaardiging van eeuwigheid samen te laten vallen. Dat is een leer die geheel nieuw is en ook niet ondersteund kan worden door Ds Kersten en Comrie.

[refo]

Waar dacht je dat deze hele discussie over gaat??

Volgens mij over de rechtvaardiging van eeuwigheid...
En heel veel pagina's terug schreef ik: Er is wel een verkeizing van eeuwigheid, er is een Borgstelling door Christus van eeuwigheid, maar geen roeping, geloof, rechtvaardiging van eeuwigheid. Want goddelozen worden gerechtvaardigd, niet degenen die reeds van eeuwigheid eigenlijk al gerechtvaardigd waren.

En wat betekent dat 'vraag er maar veel om' ? Waar moet je dan om vragen? Of je van eeuwigheid gerechtvaardigd mag zijn?

[eilander]

Waar dacht je dat deze hele discussie over gaat??

Volgens mij over de rechtvaardiging van eeuwigheid...
En heel veel pagina's terug schreef ik: Er is wel een verkeizing van eeuwigheid, er is een Borgstelling door Christus van eeuwigheid, maar geen roeping, geloof, rechtvaardiging van eeuwigheid. Want goddelozen worden gerechtvaardigd, niet degenen die reeds van eeuwigheid eigenlijk al gerechtvaardigd waren.

En wat betekent dat 'vraag er maar veel om' ? Waar moet je dan om vragen? Of je van eeuwigheid gerechtvaardigd mag zijn?

Nee, nu schets je een karikatuur. Dat zal niemand zeggen (hoop ik). Als een predikant niet verder komt dan "vraag er maar veel om", dan is dat maar arm; daarover zullen we het wel eens zijn.
Maar áls iemand dat zegt, bedoelt hij/zij dat je veel moet vragen om ontdekkend licht, bekering, vergeving van zonden, etc. Dat is op zichzelf wel Bijbels. Nergens staat een gebed om uitverkiezing, dat kan uiteraard ook niet.

[refo]

Waar dacht je dat deze hele discussie over gaat??

Volgens mij over de rechtvaardiging van eeuwigheid...
En heel veel pagina's terug schreef ik: Er is wel een verkeizing van eeuwigheid, er is een Borgstelling door Christus van eeuwigheid, maar geen roeping, geloof, rechtvaardiging van eeuwigheid. Want goddelozen worden gerechtvaardigd, niet degenen die reeds van eeuwigheid eigenlijk al gerechtvaardigd waren.

En wat betekent dat 'vraag er maar veel om' ? Waar moet je dan om vragen? Of je van eeuwigheid gerechtvaardigd mag zijn?

Nee, nu schets je een karikatuur. Dat zal niemand zeggen (hoop ik). Als een predikant niet verder komt dan "vraag er maar veel om", dan is dat maar arm; daarover zullen we het wel eens zijn.
Maar áls iemand dat zegt, bedoelt hij/zij dat je veel moet vragen om ontdekkend licht, bekering, vergeving van zonden, etc. Dat is op zichzelf wel Bijbels. Nergens staat een gebed om uitverkiezing, dat kan uiteraard ook niet.

Maar gebed is alleen zinvol als God er door bewogen kan worden. En aangezien 'Zijn werken Hem van eeuwigheid bekend zijn' is dat niet het geval.

[Marieke]

Ds. van Dieren spreekt ook van een rechtvaardiging voor en een rechtvaardiging door het geloof. Hij geeft aan dat deze terminologie een oorzaak heeft. Ik citeer hem:

De rechtvaardiging vóór het geloof wordt ontkend door de Remonstranten. Zij stellen dat de mens alleen wordt gerechtvaardigd door het geloof. Dit heeft alles te maken met hun visie op het geloof. God heeft immers gelovigen verkoren en daarom moet de oorzaak daarvan liggen in de geloofsdaad van de mens in de tijd. Dit sluit iedere oorzaak uit, die zou liggen in de eeuwigheid, dus vóór het geloof.
De rechtvaardiging dóór het geloof wordt in de leer van de veronderstelde wedergeboorte ontkend. Hier wordt gesteld dat de uitverkorenen reeds wedergeboren ten wereld komen. Paulus zou reeds tijdens zijn vervolging van de gemeente van Christus een wedergeborene zijn geweest. Een daadwerkelijke rechtvaardiging in de tijd zou overbodig zijn, omdat de uitverkorene reeds bij zijn geboorte alles bezit wat tot zijn rechtvaardiging nodig is.
Hier worden echter 2 dingen verward. In Christus is wel alles tot de zaligheid van de uitverkorenen besloten, maar wat Christus nu voor de uitverkorene heeft verworven, bezit deze niet persoonlijk, zolang het in hem nog niet door de H.G. is toegepast. Daarom zegt het doopformulier: "ons toeëigende hetgeen wij in Christus hebben"... hiermee geeft het formulier aan dat de rechtvaardiging vóór het geloof noodzakelijk gevolgd moet worden door de rechtvaardiging dóór het geloof.

Dus het is duidelijk dat ook de uitverkorene er geen nut of troost van heeft, als er geen dadelijke geloofsoefening is. Ik ben ook nog nooit iemand tegengekomen die dacht wel gerechtvaardigd te zijn van eeuwigheid maar nog niet door het geloof gerechtvaardigd. Ik begrijp Huisman niet helemaal waarom hij daarvoor bang is. Dat is toch onmogelijk?

[vragensteller]

Ds. van Dieren spreekt ook van een rechtvaardiging voor en een rechtvaardiging door het geloof. Hij geeft aan dat deze terminologie een oorzaak heeft. Ik citeer hem:

De rechtvaardiging vóór het geloof wordt ontkend door de Remonstranten. Zij stellen dat de mens alleen wordt gerechtvaardigd door het geloof. Dit heeft alles te maken met hun visie op het geloof. God heeft immers gelovigen verkoren en daarom moet de oorzaak daarvan liggen in de geloofsdaad van de mens in de tijd. Dit sluit iedere oorzaak uit, die zou liggen in de eeuwigheid, dus vóór het geloof.
De rechtvaardiging dóór het geloof wordt in de leer van de veronderstelde wedergeboorte ontkend. Hier wordt gesteld dat de uitverkorenen reeds wedergeboren ten wereld komen. Paulus zou reeds tijdens zijn vervolging van de gemeente van Christus een wedergeborene zijn geweest. Een daadwerkelijke rechtvaardiging in de tijd zou overbodig zijn, omdat de uitverkorene reeds bij zijn geboorte alles bezit wat tot zijn rechtvaardiging nodig is.
Hier worden echter 2 dingen verward. In Christus is wel alles tot de zaligheid van de uitverkorenen besloten, maar wat Christus nu voor de uitverkorene heeft verworven, bezit deze niet persoonlijk, zolang het in hem nog niet door de H.G. is toegepast. Daarom zegt het doopformulier: "ons toeëigende hetgeen wij in Christus hebben"... hiermee geeft het formulier aan dat de rechtvaardiging vóór het geloof noodzakelijk gevolgd moet worden door de rechtvaardiging dóór het geloof.

Dus het is duidelijk dat ook de uitverkorene er geen nut of troost van heeft, als er geen dadelijke geloofsoefening is. Ik ben ook nog nooit iemand tegengekomen die dacht wel gerechtvaardigd te zijn van eeuwigheid maar nog niet door het geloof gerechtvaardigd. Ik begrijp Huisman niet helemaal waarom hij daarvoor bang is. Dat is toch onmogelijk?

Idd. Dat klopt.

[vragensteller]

Waar dacht je dat deze hele discussie over gaat??

Volgens mij over de rechtvaardiging van eeuwigheid...
En heel veel pagina's terug schreef ik: Er is wel een verkeizing van eeuwigheid, er is een Borgstelling door Christus van eeuwigheid, maar geen roeping, geloof, rechtvaardiging van eeuwigheid. Want goddelozen worden gerechtvaardigd, niet degenen die reeds van eeuwigheid eigenlijk al gerechtvaardigd waren.

Nu doen Tiberius en vragensteller iets merkwaardigs door de verkiezing en de rechtvaardiging van eeuwigheid samen te laten vallen. Dat is een leer die geheel nieuw is en ook niet ondersteund kan worden door Ds Kersten en Comrie.

Ik citeer Kersten, hopelijk vind je m`n standpunt dan terug:

Niet één Gereformeerde kan de rechtvaardigmaking vóór het geloof loochen en deze is van eeuwigheid in het besluit Gods.

Heb nu even geen tijd om de rest over te typen, maar lees even pag. 185 Geref Dogm, deel II

[huisman]

Ds. van Dieren spreekt ook van een rechtvaardiging voor en een rechtvaardiging door het geloof. Hij geeft aan dat deze terminologie een oorzaak heeft. Ik citeer hem:

De rechtvaardiging vóór het geloof wordt ontkend door de Remonstranten. Zij stellen dat de mens alleen wordt gerechtvaardigd door het geloof. Dit heeft alles te maken met hun visie op het geloof. God heeft immers gelovigen verkoren en daarom moet de oorzaak daarvan liggen in de geloofsdaad van de mens in de tijd. Dit sluit iedere oorzaak uit, die zou liggen in de eeuwigheid, dus vóór het geloof.
De rechtvaardiging dóór het geloof wordt in de leer van de veronderstelde wedergeboorte ontkend. Hier wordt gesteld dat de uitverkorenen reeds wedergeboren ten wereld komen. Paulus zou reeds tijdens zijn vervolging van de gemeente van Christus een wedergeborene zijn geweest. Een daadwerkelijke rechtvaardiging in de tijd zou overbodig zijn, omdat de uitverkorene reeds bij zijn geboorte alles bezit wat tot zijn rechtvaardiging nodig is.
Hier worden echter 2 dingen verward. In Christus is wel alles tot de zaligheid van de uitverkorenen besloten, maar wat Christus nu voor de uitverkorene heeft verworven, bezit deze niet persoonlijk, zolang het in hem nog niet door de H.G. is toegepast. Daarom zegt het doopformulier: "ons toeëigende hetgeen wij in Christus hebben"... hiermee geeft het formulier aan dat de rechtvaardiging vóór het geloof noodzakelijk gevolgd moet worden door de rechtvaardiging dóór het geloof.

Dus het is duidelijk dat ook de uitverkorene er geen nut of troost van heeft, als er geen dadelijke geloofsoefening is. Ik ben ook nog nooit iemand tegengekomen die dacht wel gerechtvaardigd te zijn van eeuwigheid maar nog niet door het geloof gerechtvaardigd. Ik begrijp Huisman niet helemaal waarom hij daarvoor bang is. Dat is toch onmogelijk?

huisman is bang voor de gevaren die Brakel en Watson noemen. Die ook Ds Kersten aangeeft in het stukje dat Erasmiaan plaatste. huisman vind de leer van de rechtvaardiging van eeuwigheid niet in de Schrift en niet in de 3FvE.
De uitverkorene is nog niet gerechtvaardigd voor het geloof maar alleen door het geloof. Voor het geloof is hij een goddeloze en doemwaardige. Zie opnieuw citaat Kersten

Want toch de rechtvaardigmaking door het geloof is meer dan een zich bewust worden, dat wij eigenlijk al waren gerechtvaardigd. O, het is iets heel anders, want niemand is rechtvaardig. In de rechtvaardigmaking door het geloof is een staatsverwisseling. De uitverkoren zondaar gaat daarin uit de staat der verdoemenis over in de staat der verzoening met God. Hij wordt vrijgesproken van schuld en straf en ontvangt een recht ten eeuwigen leven