Rechtvaardigmaking door het geloof ALLEEN

[Geka]

Laten we het teken van Jona den Profeet nu maar laten rusten. Ik wacht eigenlijk nog op je kritiek aangaande het stuk van Van der Groe en wat ik je vroeg over de Schriftverwijzingen van Boston, betreffende zijn twaalfde bijlslag.

Ik heb geen problemen met van der Groe, en Boston. Zij zijn beiden veel genuanceerder dan de visie die jij verwoord. Ook doen hun niet aan systeem-vorming, maar laten hun ruimte voor diversiteit in het zaligworden, zoals bijvoorbeeld mooi door Brakel en Guthri verwoord is.

Precies, want precies na de hier geciteerde woorden van Boston (die voluit Bijbels zijn) volgt van Boston de volgende opmerking:

Ik wil echter niet dat dit beschouwd wordt als de methode waartoe de Heere Zich beperkt, wanneer Hij de zondaar afbreekt van de oude stam. Maar dit handhaaf ik als een zekere waarheid, dat allen die in Christus zijn, afgebroken zijn van al die verschillende dingen waarop zij hun vertrouwen stelden, en dat zij die er nooit van afgebroken werden, nog steeds in hun natuurlijke stam zijn

En dezelfde Boston schreef ook het volgende:

Ik durf niet een vrijmachtige evangelische weg van bekering te ont¬kennen, waarin een merkbaar wetswerk niet is te bespeuren, maar ik heb daarvan geen ervaring. Een vrijmachtig God mag niet beperkt worden, maar ik wil in dit verband enkele opmerkingen maken.
Het is niet de gewone weg. Gewoonlijk gaat in meerdere of mindere mate een wetswerk vooraf. Wij lezen daarvan in Galaten 3:24, "Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden." Zo ging het met de bekeerlingen op het Pinksterfeest, met Paulus en de stok¬bewaarder en anderen. Ik geloof dat de bevinding van christenen in het algemeen daarmee overeenkomt.

[DWW]

Laten we het teken van Jona den Profeet nu maar laten rusten. Ik wacht eigenlijk nog op je kritiek aangaande het stuk van Van der Groe en wat ik je vroeg over de Schriftverwijzingen van Boston, betreffende zijn twaalfde bijlslag.

Ik heb geen problemen met van der Groe, en Boston. Zij zijn beiden veel genuanceerder dan de visie die jij verwoord. Ook doen hun niet aan systeem-vorming, maar laten hun ruimte voor diversiteit in het zaligworden, zoals bijvoorbeeld mooi door Brakel en Guthri verwoord is.

Je probeert je er nu heel handig uit te draaien, Memento. Je weigert kennelijk een degelijk inhoudelijk antwoord te geven. Ik heb namelijk in dezelfde inhoudelijke stijl geschreven als deze twee oudvaders, zij het natuurlijk wat minder begaafd...etc.

[memento]

Laten we het teken van Jona den Profeet nu maar laten rusten. Ik wacht eigenlijk nog op je kritiek aangaande het stuk van Van der Groe en wat ik je vroeg over de Schriftverwijzingen van Boston, betreffende zijn twaalfde bijlslag.

Ik heb geen problemen met van der Groe, en Boston. Zij zijn beiden veel genuanceerder dan de visie die jij verwoord. Ook doen hun niet aan systeem-vorming, maar laten hun ruimte voor diversiteit in het zaligworden, zoals bijvoorbeeld mooi door Brakel en Guthri verwoord is.

Je probeert je er nu heel handig uit te draaien, Memento. Je weigert kennelijk een degelijk inhoudelijk antwoord te geven. Ik heb namelijk in dezelfde inhoudelijke stijl geschreven als deze twee oudvaders, zij het natuurlijk wat minder begaafd...etc.

Zie de reactie van Geka, hierboven, waaruit duidelijk blijkt, door citaten, dat Boston en van der Groe wél de ruimte openlieten voor een bekeringsweg met minder wetswerk, of zelfs zonder wetswerk.

[DWW]

Laten we het teken van Jona den Profeet nu maar laten rusten. Ik wacht eigenlijk nog op je kritiek aangaande het stuk van Van der Groe en wat ik je vroeg over de Schriftverwijzingen van Boston, betreffende zijn twaalfde bijlslag.

Ik heb geen problemen met van der Groe, en Boston. Zij zijn beiden veel genuanceerder dan de visie die jij verwoord. Ook doen hun niet aan systeem-vorming, maar laten hun ruimte voor diversiteit in het zaligworden, zoals bijvoorbeeld mooi door Brakel en Guthri verwoord is.

Precies, want precies na de hier geciteerde woorden van Boston (die voluit Bijbels zijn) volgt van Boston de volgende opmerking:

Ik wil echter niet dat dit beschouwd wordt als de methode waartoe de Heere Zich beperkt, wanneer Hij de zondaar afbreekt van de oude stam. Maar dit handhaaf ik als een zekere waarheid, dat allen die in Christus zijn, afgebroken zijn van al die verschillende dingen waarop zij hun vertrouwen stelden, en dat zij die er nooit van afgebroken werden, nog steeds in hun natuurlijke stam zijn

En dezelfde Boston schreef ook het volgende:

Ik durf niet een vrijmachtige evangelische weg van bekering te ont¬kennen, waarin een merkbaar wetswerk niet is te bespeuren, maar ik heb daarvan geen ervaring. Een vrijmachtig God mag niet beperkt worden, maar ik wil in dit verband enkele opmerkingen maken.
Het is niet de gewone weg. Gewoonlijk gaat in meerdere of mindere mate een wetswerk vooraf. Wij lezen daarvan in Galaten 3:24, "Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden." Zo ging het met de bekeerlingen op het Pinksterfeest, met Paulus en de stok¬bewaarder en anderen. Ik geloof dat de bevinding van christenen in het algemeen daarmee overeenkomt.

@ Wilhelm

Dit wat Boston hier ten laatste omschrijft, bedoelde ik jou ook te zeggen. De Schrift spreekt van twaalf poorten, die naar die ene Stad leiden, met daaraan verbonden ook twaalf verschillende wegen. Maar in wezen is de bekering van al het volk wat daar eenmaal mag en zál komen, van precies dezelfde aard. Zij allen leren de drie stukken tot zaligheid, te weten : hoe zij in hun ellende voor God schuldig staan en daarom volkomen verdoemelijk zijn, hoe zij uit en van deze ellende verlost zijn geworden, en hoe zij Gode-drieënig daar eeuwig dankbaar voor zijn, in en door het volbrachte werk van Jezus Christus.

[Auto]

Dit wat Boston hier ten laatste omschrijft, bedoelde ik jou ook te zeggen. De Schrift van twaalf poort, die naar die ene Stad leiden, met daaraan verbonden ook twaalf verschillende wegen. Maar in wezen is hun de bekering van al het volk wat daar mag en zal komen, van precies dezelfde aard. Zij allen leren de drie stukken tot zaligheid, te weten : hoe zij in hun ellende voor God schuldig staan en daarom volkomen verdoemelijk, hoe zij uit en van deze ellende verlost zijn geworden, en hoe zij Gode-drieënig daar eeuwig dankbaar voor zijn, in en door het volbrachte werk van Jezus Christus.

Maar waarom schrijf je het dan op zo'n manier dat die 12 wegen 100% identiek aan elkaar zijn? Want dan heeft de Heere (met eerbied gesproken) geen 12 wegen nodig maar 1 ...

[DWW]

Dit wat Boston hier ten laatste omschrijft, bedoelde ik jou ook te zeggen. De Schrift van twaalf poort, die naar die ene Stad leiden, met daaraan verbonden ook twaalf verschillende wegen. Maar in wezen is hun de bekering van al het volk wat daar mag en zal komen, van precies dezelfde aard. Zij allen leren de drie stukken tot zaligheid, te weten : hoe zij in hun ellende voor God schuldig staan en daarom volkomen verdoemelijk, hoe zij uit en van deze ellende verlost zijn geworden, en hoe zij Gode-drieënig daar eeuwig dankbaar voor zijn, in en door het volbrachte werk van Jezus Christus.

Maar waarom schrijf je het dan op zo'n manier dat die 12 wegen 100% identiek aan elkaar zijn? Want dan heeft de Heere (met eerbied gesproken) geen 12 wegen nodig maar 1 ...

Ik heb telkens geschreven over het wezen des geloofs, vriend. De weg van de moordenaar was een andere als die van Zacheus, maar ze kwamen beiden op hetzelfde uit. Dit heb ik ook meerdere malen gezegd én benadrukt...!!

[Geka]

Laten we het teken van Jona den Profeet nu maar laten rusten. Ik wacht eigenlijk nog op je kritiek aangaande het stuk van Van der Groe en wat ik je vroeg over de Schriftverwijzingen van Boston, betreffende zijn twaalfde bijlslag.

Ik heb geen problemen met van der Groe, en Boston. Zij zijn beiden veel genuanceerder dan de visie die jij verwoord. Ook doen hun niet aan systeem-vorming, maar laten hun ruimte voor diversiteit in het zaligworden, zoals bijvoorbeeld mooi door Brakel en Guthri verwoord is.

Precies, want precies na de hier geciteerde woorden van Boston (die voluit Bijbels zijn) volgt van Boston de volgende opmerking:

Ik wil echter niet dat dit beschouwd wordt als de methode waartoe de Heere Zich beperkt, wanneer Hij de zondaar afbreekt van de oude stam. Maar dit handhaaf ik als een zekere waarheid, dat allen die in Christus zijn, afgebroken zijn van al die verschillende dingen waarop zij hun vertrouwen stelden, en dat zij die er nooit van afgebroken werden, nog steeds in hun natuurlijke stam zijn

En dezelfde Boston schreef ook het volgende:

Ik durf niet een vrijmachtige evangelische weg van bekering te ont¬kennen, waarin een merkbaar wetswerk niet is te bespeuren, maar ik heb daarvan geen ervaring. Een vrijmachtig God mag niet beperkt worden, maar ik wil in dit verband enkele opmerkingen maken.
Het is niet de gewone weg. Gewoonlijk gaat in meerdere of mindere mate een wetswerk vooraf. Wij lezen daarvan in Galaten 3:24, "Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden." Zo ging het met de bekeerlingen op het Pinksterfeest, met Paulus en de stok¬bewaarder en anderen. Ik geloof dat de bevinding van christenen in het algemeen daarmee overeenkomt.

@ Wilhelm

Dit wat Boston hier ten laatste omschrijft, bedoelde ik jou ook te zeggen. De Schrift van twaalf poort, die naar die ene Stad leiden, met daaraan verbonden ook twaalf verschillende wegen. Maar in wezen is hun de bekering van al het volk wat daar mag en zal komen, van precies dezelfde aard. Zij allen leren de drie stukken tot zaligheid, te weten : hoe zij in hun ellende voor God schuldig staan en daarom volkomen verdoemelijk, hoe zij uit en van deze ellende verlost zijn geworden, en hoe zij Gode-drieënig daar eeuwig dankbaar voor zijn, in en door het volbrachte werk van Jezus Christus.

Allereerst: ik ben Wilhelm niet, al kan ik met vrijwel al zijn postings prima instemmen

Vervolgens: zoals je het nu verwoordt heb ik nergens problemen mee. Het lijkt me inderdaad veel beter, Bijbelser, en evenwichtiger om de 3 stukken van de HC vast te houden en vast te blijven houden.

Inderdaad, al Gods kinderen leren de 3 stukken tot zaligheid. Meer is niet nodig, met minder kan het niet. Dat is de overeenstemming tussen allen die de Heere vrezen. En verder is het de Heere vrij om met elk mens een eigen weg te gaan, en dat doet Hij ook! Daarom hoeven wij geen eisen te stellen aan diepte, trap en maat, etc. Juist daarin schittert de almacht en de trouw van Gods genade in Christus. Het gaat erom dat we horen van die 3 stukken: hoe zondig en verloren ik voor God ben, hoe de Heere mij de weg der zaligheid geopenbaard heeft in Jezus Christus, en hoe het nu mijn hartelijk verlangen is om niet alleen naar sommige maar naar al Gods geboden te leven.

En dat Bijbelse evenwicht vind je bij Boston, Brakel, Van der Groe en Guthrie allemaal terug. De een zal meer dit accent hebben, de ander weer een ander accent. Maar bij allen vindt je die 3 stukken terug.

[DWW]

@ Geka


Ik had Wilhelm hier enkele malen in vorige postings over geschreven, dus vandaar dat ik er even op wilde inhaken.
Natuurlijk, alleen met jouw goedvinden......

[memento]

Vervolgens: zoals je het nu verwoordt heb ik nergens problemen mee. Het lijkt me inderdaad veel beter, Bijbelser, en evenwichtiger om de 3 stukken van de HC vast te houden en vast te blijven houden.

Inderdaad, al Gods kinderen leren de 3 stukken tot zaligheid. Meer is niet nodig, met minder kan het niet. Dat is de overeenstemming tussen allen die de Heere vrezen. En verder is het de Heere vrij om met elk mens een eigen weg te gaan, en dat doet Hij ook! Daarom hoeven wij geen eisen te stellen aan diepte, trap en maat, etc. Juist daarin schittert de almacht en de trouw van Gods genade in Christus. Het gaat erom dat we horen van die 3 stukken: hoe zondig en verloren ik voor God ben, hoe de Heere mij de weg der zaligheid geopenbaard heeft in Jezus Christus, en hoe het nu mijn hartelijk verlangen is om niet alleen naar sommige maar naar al Gods geboden te leven.

En dat Bijbelse evenwicht vind je bij Boston, Brakel, Van der Groe en Guthrie allemaal terug. De een zal meer dit accent hebben, de ander weer een ander accent. Maar bij allen vindt je die 3 stukken terug.

Daar kan ik van harte mee instemmen...

[Zonderling]

Zie de reactie van Geka, hierboven, waaruit duidelijk blijkt, door citaten, dat Boston en van der Groe wél de ruimte openlieten voor een bekeringsweg met minder wetswerk, of zelfs zonder wetswerk.

Geka gaf een citaat van Boston waaruit bleek dat hij een bekeringsweg geheel zonder wetswerk in beginsel mogelijk achtte.
Van Van der Groe heb ik het nog niet gezien.
Maar wat zegt Boston daarvan ook (ik citeer): "ik heb daarvan geen ervaring".
Hij als predikant, had niet de ervaring dat het zonder wetswerk plaatsvond. Hij kende die gevallen niet.
Zeker, God is vrijmachtig. En ik geloof ook dat sommigen geheel zonder wetswerk zalig worden.
Bijvoorbeeld die van kindsaf geloven of degenen die geen redelijk verstand bezitten.

Maar waarom moeten we de ZEER HOGE UITZONDERING, die Boston maakt, kennelijk verheffen alsof het ook in Gods GEWONE WEG wel zonder een wetswerk kan?

Z.

[memento]

Zie de reactie van Geka, hierboven, waaruit duidelijk blijkt, door citaten, dat Boston en van der Groe wél de ruimte openlieten voor een bekeringsweg met minder wetswerk, of zelfs zonder wetswerk.

Geka gaf een citaat van Boston waaruit bleek dat hij een bekeringsweg geheel zonder wetswerk in beginsel mogelijk achtte.
Van Van der Groe heb ik het nog niet gezien.
Maar wat zegt Boston daarvan ook (ik citeer): "ik heb daarvan geen ervaring".
Hij als predikant, had niet de ervaring dat het zonder wetswerk plaatsvond. Hij kende die gevallen niet.
Zeker, God is vrijmachtig. En ik geloof ook dat sommigen geheel zonder wetswerk zalig worden.
Bijvoorbeeld die van kindsaf geloven of degenen die geen redelijk verstand bezitten.

Maar waarom moeten we de ZEER HOGE UITZONDERING, die Boston maakt, kennelijk verheffen alsof het ook in Gods GEWONE WEG wel zonder een wetswerk kan?

Z.

Ik pleit er niet voor om uitzonderingen te verheffen tot regel. Maar dat is wat anders dan de uitzonderingen hun zaligheid uit handen te slaan, zoals DWW doet.

Daarnaast acht ik het niet Gods normale weg, om mensen langs de rand der wanhoop te leiden. DWW stelt dat iedereen moet "omkomen" in de baren van "Gods heilig Recht", etc. Ik geloof dat voor velen een lichtere ellendekennis volstaat, om hen naar Christus te leiden. God geeft immers de kennis der ellende slechts daartoe, dat wij tot Jezus Christus zouden vluchten. Nu dan, wat de aansporing ook zijn moge, met veel of weinig wetswerk, of misschien wel zonder wetswerk (dat wordt dan later nog wel geleerd), als het leidt tot een vluchten tot onze dierbare Zaligmaker, in Wie alleen behoudt is, dan is het goed.

[Zonderling]

Ik pleit er niet voor om uitzonderingen te verheffen tot regel. Maar dat is wat anders dan de uitzonderingen hun zaligheid uit handen te slaan, zoals DWW doet.

Daarnaast acht ik het niet Gods normale weg, om mensen langs de rand der wanhoop te leiden. DWW stelt dat iedereen moet "omkomen" in de baren van "Gods heilig Recht", etc. Ik geloof dat voor velen een lichtere ellendekennis volstaat, om hen naar Christus te leiden. God geeft immers de kennis der ellende slechts daartoe, dat wij tot Jezus Christus zouden vluchten. Nu dan, wat de aansporing ook zijn moge, met veel of weinig wetswerk, of misschien wel zonder wetswerk (dat wordt dan later nog wel geleerd), als het leidt tot een vluchten tot onze dierbare Zaligmaker, in Wie alleen behoudt is, dan is het goed.

We moeten zo veel kennis van onze zonde en ellende hebben als nodig is om ons van onszelf af te brengen.
En het Evangelie trekt ons tot Christus en vernedert ons nog meer vanwege ons ongeloof.

Maar zoals jij het voorstelt (misschien wel zonder wetswerk), nu, ik moet eerlijk zeggen, dat ik daar niet veel vertrouwen in heb. Ik meen ook dat de ervaring leert dat God de mens eerst in de diepte brengt, soms zelfs langs de rand van de afgrond leidt, alvorens de mens tot Christus te brengen of liever: Christus de mens te openbaren. Ik vrees dat velen menen tot Christus gekomen te zijn, maar daar nimmer kwamen. En al gaat het met de een dieper dan met de ander, allen moeten toch iets kennen van hun verloren gaan. In het dood'lijkst tijdsgewricht kwam God in Christus Zich te openbaren. Wanneer iemand meent dat het met minder kan, om eerlijk te zijn, nogmaals, ik vrees dat iemand zich met de schijn bedriegt.

Z.

[memento]

We moeten zo veel kennis van onze zonde en ellende hebben als nodig is om ons van onszelf af te brengen.
En het Evangelie trekt ons tot Christus en vernedert ons nog meer vanwege ons ongeloof.

Precies!

Maar zoals jij het voorstelt (misschien wel zonder wetswerk), nu, ik moet eerlijk zeggen, dat ik daar niet veel vertrouwen in heb. Ik meen ook dat de ervaring leert dat God de mens eerst in de diepte brengt, soms zelfs langs de rand van de afgrond leidt, alvorens de mens tot Christus te brengen of liever: Christus de mens te openbaren. Ik vrees dat velen menen tot Christus gekomen te zijn, maar daar nimmer kwamen. En al gaat het met de een dieper dan met de ander, allen moeten toch iets kennen van hun verloren gaan. In het dood'lijkst tijdsgewricht kwam God in Christus Zich te openbaren. Wanneer iemand meent dat het met minder kan, om eerlijk te zijn, nogmaals, ik vrees dat iemand zich met de schijn bedriegt.

1. Met "zonder wetswerk" bedoel ik hen die in Christus waren ingelijfd, zonder dat daarvoor overtuigingen der wet vóóraf een rol speelde. Ik denk hier voornamelijk aan hen, die van kinds-af-aan in Christus ingelijfd zijn. Ook heb ik een concreet voorbeeld voor ogen van iemand die zo overweldigd raakte op een bepaald moment van Gods goedertierenheden, dat het haar tot bekering leidde. Als ik stel dat dit zónder wetswerk geschied, bedoel ik: wetswerk vóóraf. Mijn ervaring met kinderen Gods is, dat de kennis der ellende een levende werkelijkheid is tijdens hun leven. Dus ook voor hen die zonder wetswerk vóóraf tot geloof geleidt zijn. Ja, juist een waar geloof ziet en ervaart de pijn van de zonde, en mijn zondige hart.
2. Ik deel je zorg, dat velen zeggen in Christus te zijn, maar Hem niet kennen.
3. Als voorbeeld van een minder diep wetswerk, verwijs ik naar de Christinnereis. Of naar Lydia. Ik denk dat deze "zachtmoedige leidingen" het meest voor komen bij mensen met een "zachtmoedig" karakter. En dat zij, die zo geleid worden, krachtens hun "zachmoedige" karakter veelal veel twijfel en aanvechting hebben, of zij zichzelf niet bedriegen.

Tenslotte: Slechts in Christus zijn wij de sterkte van Gods toorn tegen de zonde. De minste ellendekennis ná ontvangen genade is dieper dan de grootste ellendekennis vóór de inlijving in Christus.

[DWW]

We moeten zo veel kennis van onze zonde en ellende hebben als nodig is om ons van onszelf af te brengen.
En het Evangelie trekt ons tot Christus en vernedert ons nog meer vanwege ons ongeloof.

Precies!

Maar zoals jij het voorstelt (misschien wel zonder wetswerk), nu, ik moet eerlijk zeggen, dat ik daar niet veel vertrouwen in heb. Ik meen ook dat de ervaring leert dat God de mens eerst in de diepte brengt, soms zelfs langs de rand van de afgrond leidt, alvorens de mens tot Christus te brengen of liever: Christus de mens te openbaren. Ik vrees dat velen menen tot Christus gekomen te zijn, maar daar nimmer kwamen. En al gaat het met de een dieper dan met de ander, allen moeten toch iets kennen van hun verloren gaan. In het dood'lijkst tijdsgewricht kwam God in Christus Zich te openbaren. Wanneer iemand meent dat het met minder kan, om eerlijk te zijn, nogmaals, ik vrees dat iemand zich met de schijn bedriegt.

1. Met "zonder wetswerk" bedoel ik hen die in Christus waren ingelijfd, zonder dat daarvoor overtuigingen der wet vóóraf een rol speelde. Ik denk hier voornamelijk aan hen, die van kinds-af-aan in Christus ingelijfd zijn. Ook heb ik een concreet voorbeeld voor ogen van iemand die zo overweldigd raakte op een bepaald moment van Gods goedertierenheden, dat het haar tot bekering leidde. Als ik stel dat dit zónder wetswerk geschied, bedoel ik: wetswerk vóóraf. Mijn ervaring met kinderen Gods is, dat de kennis der ellende een levende werkelijkheid is tijdens hun leven. Dus ook voor hen die zonder wetswerk vóóraf tot geloof geleidt zijn. Ja, juist een waar geloof ziet en ervaart de pijn van de zonde, en mijn zondige hart.
2. Ik deel je zorg, dat velen zeggen in Christus te zijn, maar Hem niet kennen.
3. Als voorbeeld van een minder diep wetswerk, verwijs ik naar de Christinnereis. Of naar Lydia. Ik denk dat deze "zachtmoedige leidingen" het meest voor komen bij mensen met een "zachtmoedig" karakter. En dat zij, die zo geleid worden, krachtens hun "zachmoedige" karakter veelal veel twijfel en aanvechting hebben, of zij zichzelf niet bedriegen.

Tenslotte: Slechts in Christus zijn wij de sterkte van Gods toorn tegen de zonde. De minste ellendekennis ná ontvangen genade is dieper dan de grootste ellendekennis vóór de inlijving in Christus.

"Adam in Gods verdoemende Recht niet geleerd, is Christus in het verzoenende Recht nimmer begeerd, noch geleerd...!"

[memento]

We moeten zo veel kennis van onze zonde en ellende hebben als nodig is om ons van onszelf af te brengen.
En het Evangelie trekt ons tot Christus en vernedert ons nog meer vanwege ons ongeloof.

Precies!

Maar zoals jij het voorstelt (misschien wel zonder wetswerk), nu, ik moet eerlijk zeggen, dat ik daar niet veel vertrouwen in heb. Ik meen ook dat de ervaring leert dat God de mens eerst in de diepte brengt, soms zelfs langs de rand van de afgrond leidt, alvorens de mens tot Christus te brengen of liever: Christus de mens te openbaren. Ik vrees dat velen menen tot Christus gekomen te zijn, maar daar nimmer kwamen. En al gaat het met de een dieper dan met de ander, allen moeten toch iets kennen van hun verloren gaan. In het dood'lijkst tijdsgewricht kwam God in Christus Zich te openbaren. Wanneer iemand meent dat het met minder kan, om eerlijk te zijn, nogmaals, ik vrees dat iemand zich met de schijn bedriegt.

1. Met "zonder wetswerk" bedoel ik hen die in Christus waren ingelijfd, zonder dat daarvoor overtuigingen der wet vóóraf een rol speelde. Ik denk hier voornamelijk aan hen, die van kinds-af-aan in Christus ingelijfd zijn. Ook heb ik een concreet voorbeeld voor ogen van iemand die zo overweldigd raakte op een bepaald moment van Gods goedertierenheden, dat het haar tot bekering leidde. Als ik stel dat dit zónder wetswerk geschied, bedoel ik: wetswerk vóóraf. Mijn ervaring met kinderen Gods is, dat de kennis der ellende een levende werkelijkheid is tijdens hun leven. Dus ook voor hen die zonder wetswerk vóóraf tot geloof geleidt zijn. Ja, juist een waar geloof ziet en ervaart de pijn van de zonde, en mijn zondige hart.
2. Ik deel je zorg, dat velen zeggen in Christus te zijn, maar Hem niet kennen.
3. Als voorbeeld van een minder diep wetswerk, verwijs ik naar de Christinnereis. Of naar Lydia. Ik denk dat deze "zachtmoedige leidingen" het meest voor komen bij mensen met een "zachtmoedig" karakter. En dat zij, die zo geleid worden, krachtens hun "zachmoedige" karakter veelal veel twijfel en aanvechting hebben, of zij zichzelf niet bedriegen.

Tenslotte: Slechts in Christus zijn wij de sterkte van Gods toorn tegen de zonde. De minste ellendekennis ná ontvangen genade is dieper dan de grootste ellendekennis vóór de inlijving in Christus.

"Adam in Gods verdoemende Recht niet geleerd, is Christus in het verzoenende Recht nimmer begeerd, noch geleerd...!"

En hoe dan met hen, die van kindsaf in Christus zijn. Zoals Johannes de Doper...

PS> Ook zij die geen wetswerk vooraf kennen, zoals van kindsaf bekeerden, of zachtkens geleidden, leren de ellende van de inwonende Adam na ontvangen genade...