helma schreef: ↑31 jan 2025, 16:55 Ik heb onlangs 'Moedermorgen' gelezen van Cocky Minderhoud. Ik vond het de moeite waard. Goede karaktertekeningen die ook heel herkenbaar zijn. Inhoudsvol boek.

Posthoorn schreef:

helma schreef: ↑31 jan 2025, 16:55 Ik heb onlangs 'Moedermorgen' gelezen van Cocky Minderhoud. Ik vond het de moeite waard. Goede karaktertekeningen die ook heel herkenbaar zijn. Inhoudsvol boek.

Je mag het doorgeven

helma schreef: ↑31 jan 2025, 17:26

Posthoorn schreef:

helma schreef: ↑31 jan 2025, 16:55 Ik heb onlangs 'Moedermorgen' gelezen van Cocky Minderhoud. Ik vond het de moeite waard. Goede karaktertekeningen die ook heel herkenbaar zijn. Inhoudsvol boek.

Je mag het doorgeven

Heb ik al gedaan.

Posthoorn schreef:

helma schreef: ↑31 jan 2025, 17:26

Posthoorn schreef:

helma schreef: ↑31 jan 2025, 16:55 Ik heb onlangs 'Moedermorgen' gelezen van Cocky Minderhoud. Ik vond het de moeite waard. Goede karaktertekeningen die ook heel herkenbaar zijn. Inhoudsvol boek.

Je mag het doorgeven

Heb ik al gedaan.

Oh leuk!
Ik vond het verhaal van Jennifer ook heel goed beschreven. Zo herkenbaar met de ervaringen in het contact wat ik zelf heb met een 'uitkeringsmoeder' en haar dochter.

Herman schreef: ↑02 nov 2024, 12:56 Ik las De Kwekeling van Hans Werkman. Altijd leuk om een blog te maken: De Kwekeling

Ik las 'm ook.
Werkman zegt in interviews mooie dingen over het laten verstollen van de tijd. Maar het boek werd voor mij niet meer dan een gezellig keuvelverhaal met een mooi tijdsbeeld. En dat tijdsbeeld zit dan vooral in uiterlijke zaken, want over de inhoud van Simon worden we niet zo heel veel wijzer. Hij werd me ook niet sympathiek. Hij bleef voor mij een wat laf, lui, wijsneuzig kereltje.
Bijzonder dat het in een roman over de kweekschooltijd nooit gaat over het meester-zijn. Oké, het was geen hartewens van Simon om meester te worden. En hij is nog heel jong. Maar behalve een paar bladzijden over die ene stage had het net zo goed een HBS-roman kunnen zijn.
God is met name cultureel bepalend, maar geen echte Aanwezige in het leven van Simon. Er was wel een passage rond een beeld van Jezus, maar ik vond die lastig te duiden.
Het idee van een semi-autobiografische roman vind ik heel lastig. Sommige personen zullen echt te duiden zijn (bijvoorbeeld dominee De Beer), maar tegelijk kan Werkman die concrete personen allerlei zaken toeschrijven, want het is een roman.
Ik vergeleek het boek met Geert Dammers, van Aart Romijn. En met De kloof zonder Brug, van Rie van Rossum. Of het vervolg: De Tinnen Soldaat. We hebben het daar over dezelfde wat kleinburgerlijke wereld, waarin geen wereldproblemen aan de orde komen. Maar dat waren wel boeken die mij raakten.

Las in het RD een recensie van een klassieker die opnieuw vertaald is. En eeuwig zingen de bossen.
http://www.uitgeverijkarmijn.nl/boek/en ... de-bossen/

Nu heb ik deze nooit gelezen. Iemand van jullie die dit boek ( dl 2 en 3 komen nog uit in de nieuwe vertaling) gelezen heeft?

Ik heb dit boek onlangs gelezen:
Duizend kleine keuzes, Tamera Alexander

Boek met meerwaarde. De struggles in het leven/huwelijk van Claire worden verweven met een stuk geschiedenis uit de tijd van de Burgeroorlog en de slavernij. Ze ontdekt dingen in haar huis maar ook in haar hart.
Dat leert haar inzien wie ze zelf is tegenover God en haar man. Het leert haar lessen over vertrouwen en vergeven.
Met gevoel geschreven, reële karakters en een duidelijke boodschap.

https://www.rd.nl/artikel/1069152

huisman schreef:Las in het RD een recensie van een klassieker die opnieuw vertaald is. En eeuwig zingen de bossen.
http://www.uitgeverijkarmijn.nl/boek/en ... de-bossen/

Nu heb ik deze nooit gelezen. Iemand van jullie die dit boek ( dl 2 en 3 komen nog uit in de nieuwe vertaling) gelezen heeft?

Als tiener heb ik deze familie/streekroman gelezen. Voor mij toen indrukwekkend genoeg om hem zelfs vaker dan 1 keer te lezen.

Als ik de boekenlijstjes zie die je hier wel eens post vraag ik me af of dit genre wat voor jou is.

newton schreef: ↑15 feb 2025, 10:34

huisman schreef:Las in het RD een recensie van een klassieker die opnieuw vertaald is. En eeuwig zingen de bossen.
http://www.uitgeverijkarmijn.nl/boek/en ... de-bossen/

Nu heb ik deze nooit gelezen. Iemand van jullie die dit boek ( dl 2 en 3 komen nog uit in de nieuwe vertaling) gelezen heeft?

Als tiener heb ik deze familie/streekroman gelezen. Voor mij toen indrukwekkend genoeg om hem zelfs vaker dan 1 keer te lezen.

Als ik de boekenlijstjes zie die je hier wel eens post vraag ik me af of dit genre wat voor jou is.

Dank, nu lees ik ook boeken die ik hier niet plaats. Maar als het niet meer is als een goedgeschreven streekroman begin ik er inderdaad niet aan.

Dat is het natuurlijk niet. Het is een wereldberoemd boek.

DDD schreef: ↑15 feb 2025, 11:22 Dat is het natuurlijk niet. Het is een wereldberoemd boek.

Dat weet ik. Heb jij hem gelezen?

Dat kan ik me niet herinneren.

Zita schreef: ↑14 feb 2025, 23:51

Herman schreef: ↑02 nov 2024, 12:56 Ik las De Kwekeling van Hans Werkman. Altijd leuk om een blog te maken: De Kwekeling

Ik las 'm ook.
Werkman zegt in interviews mooie dingen over het laten verstollen van de tijd. Maar het boek werd voor mij niet meer dan een gezellig keuvelverhaal met een mooi tijdsbeeld. En dat tijdsbeeld zit dan vooral in uiterlijke zaken, want over de inhoud van Simon worden we niet zo heel veel wijzer.

Dat is dan ook kracht van het boek. Rustig en naïef: fijn dat die mensen ook bestaan en bestonden. Niet iedereen is op 17 jarige leeftijd een wereldverbeteraar met onrealistische eigenschappen.

Ik lees nu een boek van Nico Dros (Willem die Madoc maakte) en die schrijver dropt een 21e-eeuwse agnost als teenager in een Middeleeuws (11-eeuw) klooster. Ik ben benieuwd waar dat verhaal heengaat, maar het klopt van geen kanten. Dat kan je dan van de kwekeling weer niet zeggen.

Voor de leeskring hebben we Rose, van Rosita Steenbeek gelezen.
Ze beschrijft het turbulente leven van haar grootmoeder. Geboren in Duitsland, getrouwd - als jodin! - met een Nederlandse dominee, de tweede wereldoorlog meegemaakt in Nederland, in het verzet gezeten.
De familiegeschiedenis is interessant. De verteltrant vond ik minder. Ik vond het nogal onpersoonlijk, het raakte me helemaal niet. Evengoed was het geen verspilde tijd. Interessant was hoe de haat tegen joden gaandeweg opkwam, eerst in de kleine dingetjes en steeds groter en erger. Ook interessant hoe de verschillende geloven (niet) samengaan. De hoofdpersoon doet mee als domineesvrouw, maar eigenlijk voelt ze het protestantisme niet van binnen.
Overigens vonden de meeste deelnemers het wel een mooi boek.

Volgende boek: Een onberispelijke man, door Jane Gardam. Ik ken het, en heb het indertijd achter elkaar uitgelezen.

Dodo schreef: ↑21 feb 2025, 20:48 Voor de leeskring hebben we Rose, van Rosita Steenbeek gelezen.
Ze beschrijft het turbulente leven van haar grootmoeder. Geboren in Duitsland, getrouwd - als jodin! - met een Nederlandse dominee, de tweede wereldoorlog meegemaakt in Nederland, in het verzet gezeten.
De familiegeschiedenis is interessant. De verteltrant vond ik minder. Ik vond het nogal onpersoonlijk, het raakte me helemaal niet. Evengoed was het geen verspilde tijd. Interessant was hoe de haat tegen joden gaandeweg opkwam, eerst in de kleine dingetjes en steeds groter en erger. Ook interessant hoe de verschillende geloven (niet) samengaan. De hoofdpersoon doet mee als domineesvrouw, maar eigenlijk voelt ze het protestantisme niet van binnen.
Overigens vonden de meeste deelnemers het wel een mooi boek.

Volgende boek: Een onberispelijke man, door Jane Gardam. Ik ken het, en heb het indertijd achter elkaar uitgelezen.

Dank voor de laatste tip. Is deel 1 van een trilogie zie ik. Erg goede reviews. Denk dat ik ze ga lezen.