Ander schreef:GJdeBruijn schreef:Ander schreef:Maar het was geen inwendige en krachtige roeping. In deze inwendige en krachtige roeping voltrekt zich de eeuwige verkiezing. Het is de Heilige Geest Die deze werkt.
De inwendige roeping is geen 'maar'. Het is een 'nochtans'.
Dát is het verschil tussen onze opvattingen, Ander!
Je bedoelt dat het citaat niet klopt, wat ik je gaf uit het genoemde boekje? Kun je dat maar en nochtans wat toelichten, ook op basis van wat de DL schrijven in hfdst. 3/4 par. 8-10?
Het citaat klopt wel, maar ik maak bezwaar tegen de formulering, althans, in de context waarin wij discussiëren.
Waarom: De verkiezing is van eeuwigheid en niet iets dat voltrokken wordt in de roeping. Dat is het vermengen van de geopenbaarde zaken met de verborgen dingen die voor de Heere onze God zijn. Het citaat wat je aanhaalt is dus niet geheel van toepassing op het onderwerp en de invulling die wij eraan geven op dit moment.
De roeping is het geopenbaarde heil in Christus. Deze komt door middel van de prediking van het evangelie.
De toepassing van dat gepredikte heil, voorkomend uit het welbehagen, geschiedt enkel bij de uitverkorenen, maar behoort tot de verborgen dingen.
De leer van deze beide zaken zijn als zodanig geopenbaard; De daadwerkelijk toepassing onder (tijdens) de prediking echter niet. Dat komt eerst in de vruchten openbaar. En die kunnen er niet zijn alvorens een verloren mens zich eerst werpt op de beloften van het evangelie.
Daar mogen en hoeven wij in de aanbieding van het heil, in het aanbod dus niet mee te rekenen! Eerst de proclamatie van het heil, dan volgt de vrucht. Niet andersom.
Wij mogen met Calvijn zeggen dat zondaar zich mag werpen op de beloften om daarop het geloof te bouwen zonder eerst te hoeven weten of er wel een inwendige roeping is, en of er wel sprake is van uitverkoren te zijn om op de beloften te kunnen en mogen bouwen. Want wat is de belofte: Christus Zelf! De gepredikte Christus.
