Schemerlichtje schreef:Gisteren hoorde ik iemand zeggen dat er zo weinig arme kinderen van God zijn, mensen die nog bekeerd moeten worden en het telkens leren hoe de Heere ze leidt. Bekommerden zeg maar...(om in termen te spreken). Maar er zijn ook verzekerden in het geloof (zoals Paulus het zegt) en dan is er zeker een gedenken hoor.....

Mister schreef:

Schemerlichtje schreef:Gisteren hoorde ik iemand zeggen dat er zo weinig arme kinderen van God zijn, mensen die nog bekeerd moeten worden en het telkens leren hoe de Heere ze leidt. Bekommerden zeg maar...(om in termen te spreken). Maar er zijn ook verzekerden in het geloof (zoals Paulus het zegt) en dan is er zeker een gedenken hoor.....

Kinderen van God zijn rijk, niet in zichzelf, maar in Hem! Een dagelijkse bekering blijft nodig en als ze zien op zichzelf, ja dan zijn ze arm. Dan zal op aarde niet anders zijn, verzekerd of niet, om het zo te zeggen.

Mister schreef:

Schemerlichtje schreef:Gisteren hoorde ik iemand zeggen dat er zo weinig arme kinderen van God zijn, mensen die nog bekeerd moeten worden en het telkens leren hoe de Heere ze leidt. Bekommerden zeg maar...(om in termen te spreken). Maar er zijn ook verzekerden in het geloof (zoals Paulus het zegt) en dan is er zeker een gedenken hoor.....

Kinderen van God zijn rijk, niet in zichzelf, maar in Hem! Een dagelijkse bekering blijft nodig en als ze zien op zichzelf, ja dan zijn ze arm. Dan zal op aarde niet anders zijn, verzekerd of niet, om het zo te zeggen.

eilander schreef:

Mister schreef:

Schemerlichtje schreef:Gisteren hoorde ik iemand zeggen dat er zo weinig arme kinderen van God zijn, mensen die nog bekeerd moeten worden en het telkens leren hoe de Heere ze leidt. Bekommerden zeg maar...(om in termen te spreken). Maar er zijn ook verzekerden in het geloof (zoals Paulus het zegt) en dan is er zeker een gedenken hoor.....

Kinderen van God zijn rijk, niet in zichzelf, maar in Hem! Een dagelijkse bekering blijft nodig en als ze zien op zichzelf, ja dan zijn ze arm. Dan zal op aarde niet anders zijn, verzekerd of niet, om het zo te zeggen.

Daar staat ook een belofte voor in de Bijbel: Jesaja 66:2b: ... maar op dezen zal Ik zien, op de arme en verslagene van geest, en die voor Mijn Woord beeft.

Schemerlichtje schreef:Gisteren hoorde ik iemand zeggen dat er zo weinig arme kinderen van God zijn, mensen die nog bekeerd moeten worden en het telkens leren hoe de Heere ze leidt. Bekommerden zeg maar...(om in termen te spreken). Maar er zijn ook verzekerden in het geloof (zoals Paulus het zegt) en dan is er zeker een gedenken hoor.....

huisman schreef:En Asaf leert ons in Psalm 77 dat juist die bekommerden de grote daden des HEEREN moeten gedenken. Niet in de eerste plaats die in hun eigen leven want die kunnen bekommerden zelf niet bezien maar de grote werken van de HEERE, de heilswerken, het Borgwerk van Jezus Christus. De omwandeling van Jezus op aarde, zijn wonderen, die tekenen zijn van Gods Koninkrijk,dat Hij blinde ziende maakt, kranken geneest en doden levendmaakt.

PvS schreef:

Mister schreef:

Schemerlichtje schreef:Gisteren hoorde ik iemand zeggen dat er zo weinig arme kinderen van God zijn, mensen die nog bekeerd moeten worden en het telkens leren hoe de Heere ze leidt. Bekommerden zeg maar...(om in termen te spreken). Maar er zijn ook verzekerden in het geloof (zoals Paulus het zegt) en dan is er zeker een gedenken hoor.....

Kinderen van God zijn rijk, niet in zichzelf, maar in Hem! Een dagelijkse bekering blijft nodig en als ze zien op zichzelf, ja dan zijn ze arm. Dan zal op aarde niet anders zijn, verzekerd of niet, om het zo te zeggen.

...en het is een zegen als Gods kind arm mag blijven...
Maar, die verzekerden, die zullen ook bekommerd zijn.
En zo is er dan "bekommerd vlees" en "bekommerd geest", om in termen te spreken.
Maar wie zou het best af zijn?

JolandaOudshoorn schreef:

PvS schreef:

Mister schreef:

Schemerlichtje schreef:Gisteren hoorde ik iemand zeggen dat er zo weinig arme kinderen van God zijn, mensen die nog bekeerd moeten worden en het telkens leren hoe de Heere ze leidt. Bekommerden zeg maar...(om in termen te spreken). Maar er zijn ook verzekerden in het geloof (zoals Paulus het zegt) en dan is er zeker een gedenken hoor.....

Kinderen van God zijn rijk, niet in zichzelf, maar in Hem! Een dagelijkse bekering blijft nodig en als ze zien op zichzelf, ja dan zijn ze arm. Dan zal op aarde niet anders zijn, verzekerd of niet, om het zo te zeggen.

...en het is een zegen als Gods kind arm mag blijven...
Maar, die verzekerden, die zullen ook bekommerd zijn.
En zo is er dan "bekommerd vlees" en "bekommerd geest", om in termen te spreken.
Maar wie zou het best af zijn?

ik volg het even niet. Het lijt alsof je een tegensteeling maakt tussen bekommerden en verzekerden waarbij de eerst genoemde goed en de tweede fout is?
Volgens mij loopt het door elkaar. Iemand die geloofszekerheid kent, is ook wel eens bekommerd. Daarnaast spreekt niet iedereen zo vrij over het bekommerd zijn. En zijn er ook die liever spreken over de daden des Heeren dan over hun eigen bekommerd zijn.

artistiek schreef:

JolandaOudshoorn schreef: Volgens mij loopt het door elkaar. Iemand die geloofszekerheid kent, is ook wel eens bekommerd. Daarnaast spreekt niet iedereen zo vrij over het bekommerd zijn. En zijn er ook die liever spreken over de daden des Heeren dan over hun eigen bekommerd zijn.

Het gaat er toch niet om waar ze liever over spreken, het gaat erom wat er beleefd wordt.

Ander schreef:

huisman schreef:En Asaf leert ons in Psalm 77 dat juist die bekommerden de grote daden des HEEREN moeten gedenken. Niet in de eerste plaats die in hun eigen leven want die kunnen bekommerden zelf niet bezien maar de grote werken van de HEERE, de heilswerken, het Borgwerk van Jezus Christus. De omwandeling van Jezus op aarde, zijn wonderen, die tekenen zijn van Gods Koninkrijk,dat Hij blinde ziende maakt, kranken geneest en doden levendmaakt.

Het lijkt me niet mogelijk dat Asaf oproept dingen te gedenken die nog moesten gebeuren. Maar de lering uit die oproep zou wel zo kunnen zijn. Overigens was Asaf tijdens die oproep geen bekommerde meer. Maar de rechterhand des Allerhoogsten verandert, staat ervoor. Hij heeft het lijden in blijdschap veranderd.

huisman schreef:

Ander schreef:

huisman schreef:En Asaf leert ons in Psalm 77 dat juist die bekommerden de grote daden des HEEREN moeten gedenken. Niet in de eerste plaats die in hun eigen leven want die kunnen bekommerden zelf niet bezien maar de grote werken van de HEERE, de heilswerken, het Borgwerk van Jezus Christus. De omwandeling van Jezus op aarde, zijn wonderen, die tekenen zijn van Gods Koninkrijk,dat Hij blinde ziende maakt, kranken geneest en doden levendmaakt.

Het lijkt me niet mogelijk dat Asaf oproept dingen te gedenken die nog moesten gebeuren. Maar de lering uit die oproep zou wel zo kunnen zijn. Overigens was Asaf tijdens die oproep geen bekommerde meer. Maar de rechterhand des Allerhoogsten verandert, staat ervoor. Hij heeft het lijden in blijdschap veranderd.

Psalm 77 is ook voor bekommerden van 2010 die hoeven niet zoals Asaf bij de grote daden des HEEREN te denken aan de uittocht uit Egypte maar mogen ook de Heilsfeiten herdenken.

Ander schreef:

huisman schreef:

Ander schreef:

huisman schreef:En Asaf leert ons in Psalm 77 dat juist die bekommerden de grote daden des HEEREN moeten gedenken. Niet in de eerste plaats die in hun eigen leven want die kunnen bekommerden zelf niet bezien maar de grote werken van de HEERE, de heilswerken, het Borgwerk van Jezus Christus. De omwandeling van Jezus op aarde, zijn wonderen, die tekenen zijn van Gods Koninkrijk,dat Hij blinde ziende maakt, kranken geneest en doden levendmaakt.

Het lijkt me niet mogelijk dat Asaf oproept dingen te gedenken die nog moesten gebeuren. Maar de lering uit die oproep zou wel zo kunnen zijn. Overigens was Asaf tijdens die oproep geen bekommerde meer. Maar de rechterhand des Allerhoogsten verandert, staat ervoor. Hij heeft het lijden in blijdschap veranderd.

Psalm 77 is ook voor bekommerden van 2010 die hoeven niet zoals Asaf bij de grote daden des HEEREN te denken aan de uittocht uit Egypte maar mogen ook de Heilsfeiten herdenken.

Prima, alleen was Asaf tijdens die oproep geen bekommerde.

2 (-) Ten dage mijner benauwdheid zocht ik den HEERE; mijn hand was des nachts uitgestrekt, en liet niet af; mijn ziel weigerde getroost te worden.
3 (-) Dacht ik aan God, zo maakte ik misbaar ; peinsde ik, zo werd mijn ziel overstelpt. Sela.
4 (-) Gij hieldt mijn ogen wakende; ik was verslagen, en sprak niet.
5 (-) Ik overdacht de dagen van ouds , de jaren der eeuwen.
6 (-) Ik dacht aan mijn snarenspel; in den nacht overleide ik in mijn hart, en mijn geest onderzocht:
7 (-) Zal dan de Heere in eeuwigheden verstoten , en voortaan niet meer goedgunstig zijn?
8 (-) Houdt Zijn goedertierenheid in eeuwigheid op? Heeft de toezegging een einde, van geslacht tot geslacht?
9 (-) Heeft God vergeten genadig te zijn ? Heeft Hij Zijn barmhartigheden door toorn toegesloten? Sela.
10 (-) Daarna zeide ik: Dit krenkt mij; maar de rechterhand des Allerhoogsten verandert.
11 ¶ (-) Ik zal de daden des HEEREN gedenken ; ja, ik zal gedenken Uw wonderen van ouds her;

Namelijk, dat God mij nu anders behandelt dan vóór dezen, dat Hij in de regering van zijn volk niet altoos denzelfden weg houdt. God doet alles wijselijk en zoals het tot zijne eer en ons best dienstig is. Anders: dit krenkt mij; de verandering van de rechterhand des Allerhoogsten. Of, vraagswijze: zal mij dit krenken, dat de rechterhand des Allerhoogsten verandert? Of, dit is mijn bidden, het veranderen van de rechterhand des Allerhoogsten.

Ander schreef:Prima, alleen was Asaf tijdens die oproep geen bekommerde.

Luther schreef:

Ander schreef:Prima, alleen was Asaf tijdens die oproep geen bekommerde.

Of wel, als je de definitie van 'bekommerde' aanpast aan de enige bijbeltekst waarin het woord 'bekommerd' in deze zin voorkomt:
Ps. 38 „Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.”
Dat werd uitgesproken door David, die verzekerd was van zijn staat. Lees maar enkele verzen ervoor: Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!

Ander schreef:

Luther schreef:

Ander schreef:Prima, alleen was Asaf tijdens die oproep geen bekommerde.

Of wel, als je de definitie van 'bekommerde' aanpast aan de enige bijbeltekst waarin het woord 'bekommerd' in deze zin voorkomt:
Ps. 38 „Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.”
Dat werd uitgesproken door David, die verzekerd was van zijn staat. Lees maar enkele verzen ervoor: Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!

Precies in de staat verzekerd, maar in de stand bekommerd. Dat kan. Zo was het met Asaf ook, in psalm 77.