De weg tot het ambt : kerkordelijk of extra-ordinair ?

[GJdeBruijn]

Paulus, een apostel, geroepen niet van mensen . . .
Al dadelijk bij het begin bestraft Paulus die valse apostelen, die zich erop beroemden leerlingen van de apostelen te zijn en voorgaven door hen gezonden te zijn, welke echter Paulus verachtten, die noch leerling van de apostelen was, noch erop kon bogen dat hij door een apostel uitgezonden was om het Evangelie te prediken, die ergens anders vandaan gekomen was, die zich naar eigen goeddunken in dit ambt ingedrongen had. Tegen hen verdedigt Paulus zich en zegt: Mijn roeping mag jullie predikers dan verachtelijk toeschijnen, maar wie zij ook zijn, die tot jullie gekomen zijn, zij zijn of door de mens of door menselijke tussenkomst gezonden, d.w.z. zij zijn of uit zichzelf als niet geroepenen of als door anderen geroepen, tot jullie gekomen. Maar mijn roeping is niet door mensen of door menselijke tussenkomst, maar staat boven iedere roeping, zoals die na die van de apostelen kan plaatsvinden. Mijn roeping geschiedt door ]ezus Christus en door God de Vader.
'Door de mens gezonden', daaronder versta ik hen, die zichzelf roepen en binnensmokkelen, zonder dat God of een mens hen riep of zond. Op eigen initiatief lopen ze en spreken ze, zoals vandaag de dag de sektariËrs, die in alle hoeken en gaten rondkruipen en zoeken waar ze hun vergif kunnen uitstrooien, in de openbare kerken komen ze niet, of ze gaan daarheen, waar het Evangelie al vroeger geplant is. Dat noem ik 'door de mens gezonden'. 'Door bemiddeling van een mens' echter, noem ik degenen, die wel door God geroepen zijn, maar dan juist door tussenkomst van een mens.
Er is dus een dubbele Goddelijke roeping, een indirecte en een directe roeping. God roept ons vandaag de dag allemaal tot de dienst des Woords door middel van een indirecte roeping, d.i. door een roeping die door mensen geschiedt. De apostelen zijn echter direct door Christus geroepen, zoals de profeten in het Oude Testament door God Zelf. De apostelen hebben later hun leerlingen geroepen, zoals in Tltus 1 te lezen staat; de bisschoppen hebben hun opvolgers geroepen tot in onze dagen. En zo zal het verder gaan tot aan het einde der wereld. Dat is de indirecte roeping, omdat ze door mensen geschiedt, en nochtans Goddelijk is.
Als de vorst, de stadsbestuurder of ikzelf iemand roepen, dan heeft die man een roeping door een mens en dat is na de tijd van de apostelen in het algemeen de roeping op het rond der aarde. Deze indirecte roeping moet men niet wijzigen, maar prijzen wegens de sektariËrs ten onzent, die haar verachten en een andere roeping roemen, volgens welke zij zich door de Geest tot het onderrichten gedreven voelen. Maar ze liegen op bedriegelijke wijze, want ze worden niet door de goede, maar door een boze geest gedreven. Mij is het namelijk niet geoorloofd buiten dit mij toegewezen gebied naar een andere stad te gaan, waar ik niet geroepen ben, en daar te prediken, indien mijn hoedanigheid van prediker twijfelachtig is.
Voorzover ik doctor in de theologie ben, zou ik in de pauselijke kerk overal kunnen prediken, als ze me zouden willen verdragen. Maar als prediker van het Evangelie mag ik niet naar believen ergens anders gaan prediken, zelfs als ik een valse leer zou horen en de verleiding en benadeling van de zielen zou opmerken en ik door mijn gezonde leer hen uit dwaling en verdoemenis zou kunnen redden. Nee, dan moet ik de zaak Gode bevelen, die te Zijner tijd gelegenheid zal vinden om dienaren naar recht te roepen en Zijn Woord te geven. Hij is immers de Heer van de oogst, Die de arbeiders in Zijn oogst uitzendt. Aan ons is het bidden, MatthÈus 9:38. (...)
En als een vorst of een ander overheidspersoon mij roept, dan kan ik zelfverzekerd en vol vertrouwen tegen de duivel en de vijanden van het Evangelie roemen, dat ik van Godswege door middel van een mens geroepen ben. (...) Als de een of andere burger mij zou verzoeken om te prediken, dan mag ik aan zo'n onderhandse roeping geen gevolg geven, omdat zo het raam wordt opengezet voor de satansdienaren, die nader hand naar dit voorbeeld schade aanrichten, zoals we hierboven zeiden. Wanneer echter degenen die openbare ambten bekleden, het mij vragen, dan moet ik gehoorzamen.
Daar hebben we dus de eerste aanval van Paulus op de valse apostelen, die liepen zonder dat iemand ze gezonden had. Men moet de roeping dus niet verachten. Het is niet genoeg, het Woord en de zuivere leer te hebben, het is ook nodig dat de roeping vast staat, zonder welke iemand slechts komt om te verderven, ja te doden. Nooit geeft God geluk bij de arbeid van hen, die niet geroepen zijn. Ofschoon zij heel wat zegenrijks brengen, bouwen zij toch de gemeente niet op. (...) In heel grote en uiteenlopende gevechten moeten diegenen standhouden, die een zekere en heilige roeping hebben en wier leer bovendien zuiver en gezond is; zij nu moeten zich erdoor slaan en zij moeten standhouden in hun heilig ambt tegen de onophoudelijke en onnoemelijke aanslagen van de duivel en tegen de stormloop van de wereld; wat zou dan iemand moeten doen, wiens roeping onzeker en wiens leer onzuiver is?
Daarin vinden wij, dienaren van het Woord, onze troost, dat wij een heilig en hemels ambt hebben, waartoe we rechtmatig geroepen zijn en daarop beroemen wij ons tegen alle poorten der hel. Daarentegen is het verschrikkelijk als het geweten zegt: 'Dat heb je gedaan, zonder geroepen te zijn!' Gewoonlijk is die schrik zo schokkend voor de ziel, dat zo'n nietgeroepene wel zou wensen dat hij het Woord, dat hij brengt, nooit gehoord had; want ongehoorzaamheid maakt alle werken boos, al zijn ze nog zo goed, zodat ook de grootste werken en inspanningen heel grote zonden zijn. ( ...)

[Mara]

Heb wel enige ervaring met "groepjes".
Ik voelde me daar niet happy als kind.
Achteraf zeg ik, het had iets sektarisch.
Mijn ouders zijn enige maanden bij een zelfverkozen leraar geweest, er zaten bijna alleen maar vrouwen
Ook gingen ze hier en daar wel eens, op vakantie, of op aanraden van een familielied.
Al die groepjes zijn uiteindelijk opgeheven, wegens gebrek aan een "opvolger", of baten.
Ik denk dat we de normale kerkordelijke weg hierin moeten bewandelen, anders wordt het chaos.
Nuchter bekeken is de kerk een instituut met regels. Zoals elke andere serieuze organisatie.

[DWW]

Ds. Du Marchie Van Voorthuysen over Matth. 7:22-23.
Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt!

http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... -v-027.jpg

http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... -v-029.jpg

http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... -v-030.jpg

[BJD]

Ds. Du Marchie Van Voorthuysen over Matth. 7:22-23.
Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt!

http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... -v-027.jpg

http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... -v-029.jpg

http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... -v-030.jpg

Wat wil je hier mee zeggen?

[refo]

De bijbelse roepingen: God roept iemand en maakt deze direct bekwaam (Jeremia) of deze is dat al (Paulus, diens zgn bekering is in feite zijn roeping).

In 2010 zou dat betekenen dat iemand die geroepen is bekwaam is om de preken. En niet nog eens opgeleid moet worden. De NT-ische voortgang lijkt er op te wijzen dat 'de handen opgelegd' moeten worden. Dat gebeurt door ouderlingen, die in feite toezicht moeten houden op prediker (gewoon lid in feite) en leden.

[huisman]

Bij mij blijft overeind staan dat je met een roeping tot predikant de kerkelijke weg moet bewandelen. Dan kan het wel eens anders gaan als gedacht , maar je voorkomt dat je je eigen curator wordt. M.a.w laat buitenstaanders die van God een ambt ontvangen hebben ook oordelen over je roeping. Want arglistig is ons hart....

[refo]

Bij mij blijft overeind staan dat je met een roeping tot predikant de kerkelijke weg moet bewandelen. Dan kan het wel eens anders gaan als gedacht , maar je voorkomt dat je je eigen curator wordt. M.a.w laat buitenstaanders die van God een ambt ontvangen hebben ook oordelen over je roeping. Want arglistig is ons hart....

Die laatste zin is ongeveer de grootste dooddoener in refokring geworden.
NIEMAND kan oordelen over eens anders roeping.

[Luther]

Bij mij blijft overeind staan dat je met een roeping tot predikant de kerkelijke weg moet bewandelen. Dan kan het wel eens anders gaan als gedacht , maar je voorkomt dat je je eigen curator wordt. M.a.w laat buitenstaanders die van God een ambt ontvangen hebben ook oordelen over je roeping. Want arglistig is ons hart....

Die laatste zin is ongeveer de grootste dooddoener in refokring geworden.
NIEMAND kan oordelen over eens anders roeping.

Lees de verklaring van M. Henry eesn bij Romeinen 10: 15.

[refo]

Bij mij blijft overeind staan dat je met een roeping tot predikant de kerkelijke weg moet bewandelen. Dan kan het wel eens anders gaan als gedacht , maar je voorkomt dat je je eigen curator wordt. M.a.w laat buitenstaanders die van God een ambt ontvangen hebben ook oordelen over je roeping. Want arglistig is ons hart....

Die laatste zin is ongeveer de grootste dooddoener in refokring geworden.
NIEMAND kan oordelen over eens anders roeping.

Lees de verklaring van M. Henry eesn bij Romeinen 10: 15.

Ga ik niet doen.

[Auto]

Bij mij blijft overeind staan dat je met een roeping tot predikant de kerkelijke weg moet bewandelen. Dan kan het wel eens anders gaan als gedacht , maar je voorkomt dat je je eigen curator wordt. M.a.w laat buitenstaanders die van God een ambt ontvangen hebben ook oordelen over je roeping. Want arglistig is ons hart....

Die laatste zin is ongeveer de grootste dooddoener in refokring geworden.
NIEMAND kan oordelen over eens anders roeping.

Onzin

[huisman]

Bij mij blijft overeind staan dat je met een roeping tot predikant de kerkelijke weg moet bewandelen. Dan kan het wel eens anders gaan als gedacht , maar je voorkomt dat je je eigen curator wordt. M.a.w laat buitenstaanders die van God een ambt ontvangen hebben ook oordelen over je roeping. Want arglistig is ons hart....

Die laatste zin is ongeveer de grootste dooddoener in refokring geworden.
NIEMAND kan oordelen over eens anders roeping.

Welkom thuis refo ...kan iemand zelf dan wel oordelen over zijn eigen roeping ?

[refo]

Bij mij blijft overeind staan dat je met een roeping tot predikant de kerkelijke weg moet bewandelen. Dan kan het wel eens anders gaan als gedacht , maar je voorkomt dat je je eigen curator wordt. M.a.w laat buitenstaanders die van God een ambt ontvangen hebben ook oordelen over je roeping. Want arglistig is ons hart....

Die laatste zin is ongeveer de grootste dooddoener in refokring geworden.
NIEMAND kan oordelen over eens anders roeping.

Welkom thuis refo ...kan iemand zelf dan wel oordelen over zijn eigen roeping ?

Uiteraard.

[huisman]

Bij mij blijft overeind staan dat je met een roeping tot predikant de kerkelijke weg moet bewandelen. Dan kan het wel eens anders gaan als gedacht , maar je voorkomt dat je je eigen curator wordt. M.a.w laat buitenstaanders die van God een ambt ontvangen hebben ook oordelen over je roeping. Want arglistig is ons hart....

Die laatste zin is ongeveer de grootste dooddoener in refokring geworden.
NIEMAND kan oordelen over eens anders roeping.

Welkom thuis refo ...kan iemand zelf dan wel oordelen over zijn eigen roeping ?

Uiteraard.

Je bent wel stellig maar enige onderbouwing van je standpunt zou wel aardig zijn

[Luther]

Bij mij blijft overeind staan dat je met een roeping tot predikant de kerkelijke weg moet bewandelen. Dan kan het wel eens anders gaan als gedacht , maar je voorkomt dat je je eigen curator wordt. M.a.w laat buitenstaanders die van God een ambt ontvangen hebben ook oordelen over je roeping. Want arglistig is ons hart....

Die laatste zin is ongeveer de grootste dooddoener in refokring geworden.
NIEMAND kan oordelen over eens anders roeping.

Lees de verklaring van M. Henry eens bij Romeinen 10: 15.

Ga ik niet doen.

Want?

[refo]

Neem bijvoorbeeld de bevestiging van ambtsdragers. Niemand weet iets van zijn hart. Daarom de laatste check in de vorm van een eed: gevoelt u in uw hart dat u van deze gemeente en door God geroepen bent. Dat de gemeente dat deed is klontjes, want anders zou de goede man daar niet staan. Dat God het eveneens deed is alleen de man zelf bekend. Daarom is ook de gedachtengang fnuikend voor de gemeenten dat diezelfde mannen vaak menen of aangepraat is dat hun verkiezing gelijk staat aan verkiezing door God.