Kinderen

[jvdg]

Fjodor schreef

Voor mij klopt het niet als je een kind behandelt als heilig, enkel vanwege de heilige positie en los van ook maar iets innerlijks. Dat doet afgewezen en dat doet huisman

huisman schrijft dat helemaal niet, je moet een kind niet als heilig behandelen, maar wel als een gedoopt kind die een andere positie heeft dan een ongedoopt kind. Als je dat loslaat kun je het doopformulier wel schrappen. En bedoel jij te zeggen dat de kinderen die tot Jezus gebracht werden wedergeboren kinderen waren ? Weten wij nog wel wat een belofte is,volgens mij willen wij eerst de beloofde zaak hebben(wedergerboorte) en dan pas in de belofte geloven, Het is echt anders de belofte ook van de doop is om daar werkzaam mee te worden en om ons uit te drijven naar de Belover.
Ik denk dat ik slecht ben in het verwoorden van de zaken want jij zegt steeds dingen die ik net niet bedoeld heb.

Waarom gaan jullie niet in op de citaten uit psalm 115 (ber. en onber.)?
Waarom willen wij het beter weten en inpassen in onze gedachten?
Waarom laten we de eenvoud van Gods Woord los?
Weten wij het echt beter?
Moeten wij het "systeem" kloppend maken.

Waar is de eenvoud en de eenvoudigheid van onze voorouders gebleven?
Nogmaals, weten wij het echt beter?

Deze posting met alleen vraagtekens moge ons aan het denken zetten.

[Fjodor]

Waarom gaan jullie niet in op de citaten uit psalm 115 (ber. en onber.)?
Waarom willen wij het beter weten en inpassen in onze gedachten?
Waarom laten we de eenvoud van Gods Woord los?
Weten wij het echt beter?
Moeten wij het "systeem" kloppend maken.

Waar is de eenvoud en de eenvoudigheid van onze voorouders gebleven?
Nogmaals, weten wij het echt beter?

Deze posting met alleen vraagtekens moge ons aan het denken zetten.

Ik ben over deze hele kwestie flink aan het denken gezet. Al mijn postings hierover willen niet zeggen dat ik zeker ben van mijn standpunt. Wat ik wil is niet een systeem kloppend maken maar om Gods wegen met ons mensen beter te leren begrijpen..
Maar nu ga ik eerst slapen :)

[Fjodor]

In het nieuwe verbond zullen ook de kleinen Hem kennen. Maar die kleinen zijn niet ál de kinderen van christenouders. Dan zou er geen kind meer verloren gaan.

Maar als twee kinderen van christenouders geloven, en één van die twee valt later af en de ander niet, dan was het geloof van de eerste geen waar geloof en dat van die laatste wel. En hoewel wij mensen dat onderscheid niet kunnen zien mogen we hen daarom de doop toch niet onthouden? Dat is in wezen jouw argument. Jij wil de doop enkel toedienen bij een volwassen geloof, alsof voor kinderen dezelfde maatstaven gelden als voor volwassenen.

[Afgewezen]

In het nieuwe verbond zullen ook de kleinen Hem kennen. Maar die kleinen zijn niet ál de kinderen van christenouders. Dan zou er geen kind meer verloren gaan.

Maar als twee kinderen van christenouders geloven, en één van die twee valt later af en de ander niet, dan was het geloof van de eerste geen waar geloof en dat van die laatste wel. En hoewel wij mensen dat onderscheid niet kunnen zien mogen we hen daarom de doop toch niet onthouden? Dat is in wezen jouw argument. Jij wil de doop enkel toedienen bij een volwassen geloof, alsof voor kinderen dezelfde maatstaven gelden als voor volwassenen.

Kinderen geloven toch niet 'zomaar'? Ze moeten tot geloof komen en daarin moeten ze worden opgevoed. Wanneer je kinderen opvoedt met de gedachte dat ze er al 'zijn', zul je snel gelovige kinderen hebben!
Voor kinderen gelden inderdaad dezelfde maatstaven als volwassenen. Je kunt ze dan ook pas dopen als ze de leeftijd hebben waarop ze bewust hun geloof kunnen belijden (en dat is echt niet pas rond zeventien, achttien jaar). Anders wordt het 'gokken' en dat kan de bedoeling toch niet zijn.

[Fjodor]

Fjodor schreef

Voor mij klopt het niet als je een kind behandelt als heilig, enkel vanwege de heilige positie en los van ook maar iets innerlijks. Dat doet afgewezen en dat doet huisman

huisman schrijft dat helemaal niet, je moet een kind niet als heilig behandelen, maar wel als een gedoopt kind die een andere positie heeft dan een ongedoopt kind. Als je dat loslaat kun je het doopformulier wel schrappen. En bedoel jij te zeggen dat de kinderen die tot Jezus gebracht werden wedergeboren kinderen waren ? Weten wij nog wel wat een belofte is,volgens mij willen wij eerst de beloofde zaak hebben(wedergerboorte) en dan pas in de belofte geloven, Het is echt anders de belofte ook van de doop is om daar werkzaam mee te worden en om ons uit te drijven naar de Belover.
Ik denk dat ik slecht ben in het verwoorden van de zaken want jij zegt steeds dingen die ik net niet bedoeld heb.

Ik probeer je wel goed te begrijpen. Mijn punt is nu juist dat ik niet akkoord kan gaan met dat jij zegt dat het enige verschil tussen een christenkind en een niet-christenkind de positie is. Ik vind dat je daarmee (ook al zeg je het misschien niet) al het innerlijke kinderlijke geloof naar de prullenbak verwijst.
Ik bedoel niet zomaar te zeggen dat die kinderen wedergeboren waren. Het probleem is misschien wel dat wij aan ons begrip van wedergeboorte en geloof ook de volharding van de heiligen vastgeplakt hebben. De bijbel is vaak niet zo dogmatisch: velen zullen van het geloof afvallen. Het geloof van een kind is geloof. En daarmee kunnen we het punt dat we kinderen moeten dopen niet enkel verklaren vanuit de positie die een kind heeft.
En iedereen moet uitgedreven worden naar de Belover, daar wil ik niets aan af doen.

@jvdg, je kan de kinderdoop - volwassendoop discussie toch ook niet af doen met dingen als "weten wij het echt beter?" te zeggen?

[Afgewezen]

In aanvulling op mijn vorige post:
http://www.jaapfijnvandraat.nl/index.ph ... kel&id=742

[Fjodor]

In het nieuwe verbond zullen ook de kleinen Hem kennen. Maar die kleinen zijn niet ál de kinderen van christenouders. Dan zou er geen kind meer verloren gaan.

Maar als twee kinderen van christenouders geloven, en één van die twee valt later af en de ander niet, dan was het geloof van de eerste geen waar geloof en dat van die laatste wel. En hoewel wij mensen dat onderscheid niet kunnen zien mogen we hen daarom de doop toch niet onthouden? Dat is in wezen jouw argument. Jij wil de doop enkel toedienen bij een volwassen geloof, alsof voor kinderen dezelfde maatstaven gelden als voor volwassenen.

Kinderen geloven toch niet 'zomaar'? Ze moeten tot geloof komen en daarin moeten ze worden opgevoed. Wanneer je kinderen opvoedt met de gedachte dat ze er al 'zijn', zul je snel gelovige kinderen hebben!
Voor kinderen gelden inderdaad dezelfde maatstaven als volwassenen. Je kunt ze dan ook pas dopen als ze de leeftijd hebben waarop ze bewust hun geloof kunnen belijden (en dat is echt niet pas rond zeventien, achttien jaar). Anders wordt het 'gokken' en dat kan de bedoeling toch niet zijn.

Maar je kan kinderen toch wel opvoeden met de gedachte dat ze deel hebben aan al de weldaden van het geloof. Ook als gevolg van het geloof dat ze zelf op een kinderlijke, oprechte wijze aannemen? En dat ze dat steeds meer zelf moeten gaan leren beseffen en belijden? En dat ze afgesneden zullen worden als ze dat niet doen? En dan 'zijn' ze er dus echt niet al. (Ook een volwassen wedergeborene kan trouwens niet zeggen dat hij/zij er al 'is').
Als voor kinderen dezelfde maatstaven gelden als voor volwassenen dan zouden ze ook niet vanwege hun positie in hun ouders heilig verklaard worden.

[Afgewezen]

Maar je kan kinderen toch wel opvoeden met de gedachte dat ze deel hebben aan al de weldaden van het geloof. Ook als gevolg van het geloof dat ze zelf op een kinderlijke, oprechte wijze aannemen? En dat ze dat steeds meer zelf moeten gaan leren beseffen en belijden? En dat ze afgesneden zullen worden als ze dat niet doen? En dan 'zijn' ze er dus echt niet al. (Ook een volwassen wedergeborene kan trouwens niet zeggen dat hij/zij er al 'is').
Als voor kinderen dezelfde maatstaven gelden als voor volwassenen dan zouden ze ook niet vanwege hun positie in hun ouders heilig verklaard worden.

Wat dat laatste betreft: dit gaat slechts over hun uiterlijke positie ten opzichte van de wereld. Voor hun eeuwig behoud gelden dezelfde maatstaven als voor hun ouders.
En wat het eerste gedeelte van je post betreft, daar kan ik niet in mee. Ik blijf bij mijn stelling "wat uit het vlees geboren is, is vlees" en dat geldt ook voor christenkinderen. Leer ze dát maar en wijs ze vervolgens op de weg van behoud in Christus. Maar dat ze deel hebben aan de "weldaden van het geloof" (wat ik geen correcte uitspraak vind maar ik begrijp wat je bedoelt) is gewoon niet zo. Je kunt het wel graag willen, maar je strooit en jezelf en je kinderen zand in de ogen. Je kinderen moeten gered worden, dát is de realiteit.

[huisman]

Maar je kan kinderen toch wel opvoeden met de gedachte dat ze deel hebben aan al de weldaden van het geloof. Ook als gevolg van het geloof dat ze zelf op een kinderlijke, oprechte wijze aannemen? En dat ze dat steeds meer zelf moeten gaan leren beseffen en belijden? En dat ze afgesneden zullen worden als ze dat niet doen? En dan 'zijn' ze er dus echt niet al. (Ook een volwassen wedergeborene kan trouwens niet zeggen dat hij/zij er al 'is').
Als voor kinderen dezelfde maatstaven gelden als voor volwassenen dan zouden ze ook niet vanwege hun positie in hun ouders heilig verklaard worden.

Wat dat laatste betreft: dit gaat slechts over hun uiterlijke positie ten opzichte van de wereld. Voor hun eeuwig behoud gelden dezelfde maatstaven als voor hun ouders.
En wat het eerste gedeelte van je post betreft, daar kan ik niet in mee. Ik blijf bij mijn stelling "wat uit het vlees geboren is, is vlees" en dat geldt ook voor christenkinderen. Leer ze dát maar en wijs ze vervolgens op de weg van behoud in Christus. Maar dat ze deel hebben aan de "weldaden van het geloof" (wat ik geen correcte uitspraak vind maar ik begrijp wat je bedoelt) is gewoon niet zo. Je kunt het wel graag willen, maar je strooit en jezelf en je kinderen zand in de ogen. Je kinderen moeten gered worden, dát is de realiteit.

Moeilijk om hier per posting op te reageren, ik begrijp nu pas waar Fjodor heen wil.Ook in de nadere Reformatie waren er die toch iets van en klein vonkje geloof in gedoopte kinderen wilden veronderstellen (Teelinck)om hun bevoorrechte positie te verklaren. Volgens mij is dat niet nodig, de kinderen zijn in Christus ingelijfd maar moeten wederomgeboren worden, deze twee feiten zijn niet in tegenspraak met elkaar, maar ik herhaal het maar weer zij hebben de belofte van de God die niet liegen kan,en dat is een geweldig Evangelie, dan zijn ze er nog niet zoals jij zegt maar ze hebben wel een sterke pleitgrond.
Natuurlijk heeft een kind een kinderlijk geloof dat als het echt is de storm van de puberteit doorstaat en het zou niet van wijsheid in de opvoeding getuigen om als een kind zijn liefde voor God uitspreekt te zeggen "maar ben je wel wedergeboren".
Aan de andere kant is het ook niet goed om kinderen niet voor te houden dat ze van nature onbekeerd zijn ,ook in ons onderwijs van onze kinderen moet er een Bijbels evenwicht zijn. Ben het wel een aardig eindje eens met @afgewezen

[henriët]

Maar je kan kinderen toch wel opvoeden met de gedachte dat ze deel hebben aan al de weldaden van het geloof. Ook als gevolg van het geloof dat ze zelf op een kinderlijke, oprechte wijze aannemen? En dat ze dat steeds meer zelf moeten gaan leren beseffen en belijden? En dat ze afgesneden zullen worden als ze dat niet doen? En dan 'zijn' ze er dus echt niet al. (Ook een volwassen wedergeborene kan trouwens niet zeggen dat hij/zij er al 'is').
Als voor kinderen dezelfde maatstaven gelden als voor volwassenen dan zouden ze ook niet vanwege hun positie in hun ouders heilig verklaard worden.

Wat dat laatste betreft: dit gaat slechts over hun uiterlijke positie ten opzichte van de wereld. Voor hun eeuwig behoud gelden dezelfde maatstaven als voor hun ouders.
En wat het eerste gedeelte van je post betreft, daar kan ik niet in mee. Ik blijf bij mijn stelling "wat uit het vlees geboren is, is vlees" en dat geldt ook voor christenkinderen. Leer ze dát maar en wijs ze vervolgens op de weg van behoud in Christus. Maar dat ze deel hebben aan de "weldaden van het geloof" (wat ik geen correcte uitspraak vind maar ik begrijp wat je bedoelt) is gewoon niet zo. Je kunt het wel graag willen, maar je strooit en jezelf en je kinderen zand in de ogen. Je kinderen moeten gered worden, dát is de realiteit.

Moeilijk om hier per posting op te reageren, ik begrijp nu pas waar Fjodor heen wil.Ook in de nadere Reformatie waren er die toch iets van en klein vonkje geloof in gedoopte kinderen wilden veronderstellen (Teelinck)om hun bevoorrechte positie te verklaren. Volgens mij is dat niet nodig, de kinderen zijn in Christus ingelijfd maar moeten wederomgeboren worden, deze twee feiten zijn niet in tegenspraak met elkaar, maar ik herhaal het maar weer zij hebben de belofte van de God die niet liegen kan,en dat is een geweldig Evangelie, dan zijn ze er nog niet zoals jij zegt maar ze hebben wel een sterke pleitgrond.
Natuurlijk heeft een kind een kinderlijk geloof dat als het echt is de storm van de puberteit doorstaat en het zou niet van wijsheid in de opvoeding getuigen om als een kind zijn liefde voor God uitspreekt te zeggen "maar ben je wel wedergeboren".
Aan de andere kant is het ook niet goed om kinderen niet voor te houden dat ze van nature onbekeerd zijn ,ook in ons onderwijs van onze kinderen moet er een Bijbels evenwicht zijn. Ben het wel een aardig eindje eens met @afgewezen

Ik heb t topic doorgelezen, heb ik nog een enkele vraag.
Je stelt dat in ons onderwijs aan onze kinderen een Bijbels evenwicht dient te zijn. Helder, ben ik mee eens.
Maar hoe werk je dat in praktische zin uit aan een kind dat naar je toe komt en zegt verdriet te hebben over de zonde, het erg vinden dat het fout is geweest tegen vader/moeder/ de Heere.
Als een kind zegt, ik hou heel veel van de Heere Jezus, wat zou dan een evenwichtig antwoord kunnen zijn?
Op welke manier geef je een kind een bijbels Godsbeeld mee.. aan de ene kant is het de Vader van het kind door de doop, maar het kind moet nog wel gaan geloven.Anderzijds de onwil en onbekeerdheid van de mens.

[huisman]

henriët schreef

Ik heb t topic doorgelezen, heb ik nog een enkele vraag.
Je stelt dat in ons onderwijs aan onze kinderen een Bijbels evenwicht dient te zijn. Helder, ben ik mee eens.
Maar hoe werk je dat in praktische zin uit aan een kind dat naar je toe komt en zegt verdriet te hebben over de zonde, het erg vinden dat het fout is geweest tegen vader/moeder/ de Heere.
Als een kind zegt, ik hou heel veel van de Heere Jezus, wat zou dan een evenwichtig antwoord kunnen zijn?
Op welke manier geef je een kind een bijbels Godsbeeld mee.. aan de ene kant is het de Vader van het kind door de doop, maar het kind moet nog wel gaan geloven.Anderzijds de onwil en onbekeerdheid van de mens.

Mijn mening (opvoeden is het moeilijkste werk) is dat je een kind moet behandelen als kind en dus serieus nemen in wat hij/zij zegt . Evenwichtig antwoorden is Bijbels antwoorden vanuit de positie van het gedoopte kind, Hij/zij is in Christus geheiligd. Leren wij onze kinderen te pleiten op Gods beloften? (Daarvoor heeft Hij ze toch gegeven). Leren wij dat de Borg kan zaligmaken maar ook wil zaligmaken?(Zijn gewilligheid).En laten wij veel met de HEERE spreken over onze kinderen.
En echt opvoeden kan alleen in diepe afhankelijkheid van de HEERE, want de satan gaat rond zoekende om ook onze kinderen te verslinden. Maar de HEERE is almachtig !!!

[Fjodor]

Ik heb t topic doorgelezen, heb ik nog een enkele vraag.
Je stelt dat in ons onderwijs aan onze kinderen een Bijbels evenwicht dient te zijn. Helder, ben ik mee eens.
Maar hoe werk je dat in praktische zin uit aan een kind dat naar je toe komt en zegt verdriet te hebben over de zonde, het erg vinden dat het fout is geweest tegen vader/moeder/ de Heere.
Als een kind zegt, ik hou heel veel van de Heere Jezus, wat zou dan een evenwichtig antwoord kunnen zijn?
Op welke manier geef je een kind een bijbels Godsbeeld mee.. aan de ene kant is het de Vader van het kind door de doop, maar het kind moet nog wel gaan geloven.Anderzijds de onwil en onbekeerdheid van de mens.

Italic van mij.
Eens met alles wat huisman hierover zegt. Maar ik zou er toch van maken dat het kind steeds meer en steeds voller en dieper en bewuster moet gaan geloven. Het geloof van een kind is ook geloof. Nu lijkt het uit jouw posting alsof dat niet telt.. En God is niet enkel Vader door de doop, ook door het kinderlijke geloof in Jezus Christus (hoewel wij niet weten tot in hoeverre dat geloof echt is of niet.., en dat is zo moeilijk..)

Ps. Heb zelf trouwens geen kinderen, dat jullie het even weten :)

[henriët]

henriët schreef

Ik heb t topic doorgelezen, heb ik nog een enkele vraag.
Je stelt dat in ons onderwijs aan onze kinderen een Bijbels evenwicht dient te zijn. Helder, ben ik mee eens.
Maar hoe werk je dat in praktische zin uit aan een kind dat naar je toe komt en zegt verdriet te hebben over de zonde, het erg vinden dat het fout is geweest tegen vader/moeder/ de Heere.
Als een kind zegt, ik hou heel veel van de Heere Jezus, wat zou dan een evenwichtig antwoord kunnen zijn?
Op welke manier geef je een kind een bijbels Godsbeeld mee.. aan de ene kant is het de Vader van het kind door de doop, maar het kind moet nog wel gaan geloven.Anderzijds de onwil en onbekeerdheid van de mens.

Mijn mening (opvoeden is het moeilijkste werk) is dat je een kind moet behandelen als kind en dus serieus nemen in wat hij/zij zegt . Evenwichtig antwoorden is Bijbels antwoorden vanuit de positie van het gedoopte kind, Hij/zij is in Christus geheiligd. Leren wij onze kinderen te pleiten op Gods beloften? (Daarvoor heeft Hij ze toch gegeven). Leren wij dat de Borg kan zaligmaken maar ook wil zaligmaken?(Zijn gewilligheid).En laten wij veel met de HEERE spreken over onze kinderen.
En echt opvoeden kan alleen in diepe afhankelijkheid van de HEERE, want de satan gaat rond zoekende om ook onze kinderen te verslinden. Maar de HEERE is almachtig !!!

Dank voor je antwoord, waar ik me in vinden kan. Wel vind ik het moeilijk om te zeggen dat het kind geheiligd is in Christus, ik weet t, dat staat in het doopsformulier, maar ik ben altijd bang dat er dan een automatisme optreedt oid. Zo van, ik ben in Christus, want ik ben gedoopt. Terwijl dat niet zo ligt.(misschien heeft mijn angst meer met mijn kerkelijke achtergrond te maken)
Overigens zei mn dochtertje van de week, bij vriendinnetje x hebben ze een liedje en dat gaat over als je gedoopt bent dat je dan een kind van God bent, maar dat is niet zo he mam.. dus ja, je staat er ook wel weer van te kijken hoe een kind ermee omgaat.

Concrete vraag: Hoe leer je je kind pleiten op Gods beloften?
Ik sprak de dominee er eens over over het opvoeden en hij zei dat je zeker met jonge kinderen positief moet zijn over God/de Heere. Maar als je zegt dat God doet wat Hij beloofd, Hij belooft een Vader te zijn.. jouw God te zijn als je gelooft, maar dan moet dat kind toch ook geloven, hoe kan je dat met een klein kind zien.

[huisman]

henriët schreef

Ik heb t topic doorgelezen, heb ik nog een enkele vraag.
Je stelt dat in ons onderwijs aan onze kinderen een Bijbels evenwicht dient te zijn. Helder, ben ik mee eens.
Maar hoe werk je dat in praktische zin uit aan een kind dat naar je toe komt en zegt verdriet te hebben over de zonde, het erg vinden dat het fout is geweest tegen vader/moeder/ de Heere.
Als een kind zegt, ik hou heel veel van de Heere Jezus, wat zou dan een evenwichtig antwoord kunnen zijn?
Op welke manier geef je een kind een bijbels Godsbeeld mee.. aan de ene kant is het de Vader van het kind door de doop, maar het kind moet nog wel gaan geloven.Anderzijds de onwil en onbekeerdheid van de mens.

Mijn mening (opvoeden is het moeilijkste werk) is dat je een kind moet behandelen als kind en dus serieus nemen in wat hij/zij zegt . Evenwichtig antwoorden is Bijbels antwoorden vanuit de positie van het gedoopte kind, Hij/zij is in Christus geheiligd. Leren wij onze kinderen te pleiten op Gods beloften? (Daarvoor heeft Hij ze toch gegeven). Leren wij dat de Borg kan zaligmaken maar ook wil zaligmaken?(Zijn gewilligheid).En laten wij veel met de HEERE spreken over onze kinderen.
En echt opvoeden kan alleen in diepe afhankelijkheid van de HEERE, want de satan gaat rond zoekende om ook onze kinderen te verslinden. Maar de HEERE is almachtig !!!

Dank voor je antwoord, waar ik me in vinden kan. Wel vind ik het moeilijk om te zeggen dat het kind geheiligd is in Christus, ik weet t, dat staat in het doopsformulier, maar ik ben altijd bang dat er dan een automatisme optreedt oid. Zo van, ik ben in Christus, want ik ben gedoopt. Terwijl dat niet zo ligt.(misschien heeft mijn angst meer met mijn kerkelijke achtergrond te maken)
Overigens zei mn dochtertje van de week, bij vriendinnetje x hebben ze een liedje en dat gaat over als je gedoopt bent dat je dan een kind van God bent, maar dat is niet zo he mam.. dus ja, je staat er ook wel weer van te kijken hoe een kind ermee omgaat.

Concrete vraag: Hoe leer je je kind pleiten op Gods beloften?
Ik sprak de dominee er eens over over het opvoeden en hij zei dat je zeker met jonge kinderen positief moet zijn over God/de Heere. Maar als je zegt dat God doet wat Hij beloofd, Hij belooft een Vader te zijn.. jouw God te zijn als je gelooft, maar dan moet dat kind toch ook geloven, hoe kan je dat met een klein kind zien.

Juist die positie van "in Christus geheiligd" is de grond voor het pleiten op al Gods beloften. Een kind leren pleiten op beloften heeft ook te maken of dat kind enigszins weet wat hij/zij mist. Heeft een kind verdriet over een concrete zonde mag en moet je dat kind wijzen op het bloed van Christus en hoe hij/zij daar deel aan kan krijgen nl. door het geloof.
En hoe komt het dan aan het ware geloof? Genoeg dus om met onze kinderen over te praten.
Om misverstanden te voorkomen, ik acht het voorrecht van de doop heel hoog maar de doop is echt geen garantie voor de wedergeboorte en de eeuwige zaligheid.Er is maar één fundament Jezus Christus.

[PvS]

...Wel vind ik het moeilijk om te zeggen dat het kind geheiligd is in Christus, ik weet t, dat staat in het doopsformulier, maar ik ben altijd bang dat er dan een automatisme optreedt oid. Zo van, ik ben in Christus, want ik ben gedoopt. Terwijl dat niet zo ligt.(misschien heeft mijn angst meer met mijn kerkelijke achtergrond te maken)
Overigens zei mn dochtertje van de week, bij vriendinnetje x hebben ze een liedje en dat gaat over als je gedoopt bent dat je dan een kind van God bent, maar dat is niet zo he mam.. dus ja, je staat er ook wel weer van te kijken hoe een kind ermee omgaat.

Concrete vraag: Hoe leer je je kind pleiten op Gods beloften?...

Het geheiligd zijn, moet gezien worden als 'het apart gezet zijn'.

Je leert je kinderen pleiten, door hen te leren dat wij de zaligheid verzondigd hebben.
Wie weet...?