Gehackt door Islam

[Josephus]

Gewoon de islam verbieden en moskeeën sluiten [...]

Dat vind ik een nogal naïeve gedachte. Dan gaat men ondergronds gewoon verder en wordt controle nog veel moeilijker.

[parsifal]

Ach ja, zo zie je maar weer dat de Islam geen religie is maar een politiek-culturele beweging die uit is op macht. Macht die ze op zulke kinderachtige manieren als het hacken van een website willen tonen. Stoer hoor...

Was er niet ooit een predikant die een bommelding deed bij een concert van Madonna? Hoe heet die groep ook al weer die met borden "God hate fags" bij begrafenissen van homoseksuelen en gesneuvelde militairen?
Ik zou niet graag willen dat alle Christenen (of in het eerste geval specifieker hersteld hervormden) hier op afgerekend worden. Dit soort pesterijen zie ik niet als acties van de islam, maar vooralsnog wat (laat) puberende moslims. En ja bij sommige andere kwaden denk ik wel dat ze mogelijk inherent aan de islam zijn.

Het probleem is dat die HHK-predikant er één is, die daarom ook zn ambt kwijtgeraakt is. Terwijl wie de geschiedenis van de moslims kent, zal moeten concluderen dat ze van oorsprong een politieke ideologie zijn, en de meerderheid dit nu nog steeds zo ziet.

Het Christendom heeft zich in het verleden ook vrij vaak als politieke ideologie gepresenteerd. Artikel 36 van de NGB is denk ik in de ogen van veel moslims, als wat de sharia in onze ogen is. Het is trouwens goed om kritiek te uiten op de sharia en op het achterstellen van groepen mensen in veel moslim landen.

De Islam is van oorsprong vrij agressief geweest, maar dat het van oorsprong een politieke ideologie is lijkt me onzin. Er zijn aan de religie vrijwel vanaf het begin politieke conclusies verbonden. Kritiek op dit niveau is trouwens heel anders dan conclusies trekken over alle moslims op grond van wat persterijen door hackwerk.

[Oosterling]

-

[Luther]

Dit is je reinste rascisme!
Een christen hoort anders te reageren./quote]

als die islam daar nou eens mee begint want ik kan me niet herinneren dat er de laatste tijd terroristische anvallen door een Christen is gepleegd. Het blijven verdedigen vande islam is achterhaald, het is gewoon een moord machine

Afgezien van het feit dat ik de islam niet verdedig en ook wel de radicale elementen in deze godsdienst zie, mag je als christen volgens mij nooit redeneren vanuit de gedachte: Erst moeten zij dit, dan zullen wij dat...

[henriët]

ik vind het beangstigend....

[Joannah]

De Islam is de reinste vorm van leugen en bedrog, geschiedvervalsing en indoctrinatie.Isaac is vervangen door Ismael, en het is een politieke ideologie, die hun leugens gebruiken om de wereld te onderwerpen, ieder zal moeten buigen voor allah, zegt de koran, dat is hun opdracht.
Alles is er tegengesteld aan het christendom.
Geen vergeving maar wraak, Jezus stierf voor ons, maar zij moeten sterven voor allah. Mohammed's graf is vol, dat van Jezus leeg.
Jezus had geen zonden, hun profeet liet duizenden de nek afsnijden in Mekka.Bovendien had hij aardig wat vrouwen, waarvan de jongste 9 jaar oud was.
Tegenwoordig ga je daar de gevangenis voor in.
Onze hemel is er een van reinheid, die van moslims durf ik niet eens te beschrijven op deze site, google maar...
En zo kan ik nog wel even doorgaan....Maar sinds de introductie en toepassing van de antidiscriminatiewet, hebben we de mogelijkheid vernietigd om onze waarden en normen boven die van hen te stellen, en dat is het begin van het einde.
Wier durft en mag er nog iets zeggen, waar bij de christelijke normen en waarden hoog uitsteken boven die van de Islam??

[Joannah]

dia

We moeten toch maar eens met de islam in gesprek,
en kijk eens aan wat ons allemaal samenbindt!/quote]

Die tijd is wat mij betreftvoorbij De islam is maar op één ding uit en dat is totalitaire macht

Gewoon de islam verbieden en moskeeën sluiten ze hebben de kans gehad en niet aangenomen, we moeten opkomen voor Christenen! Zolang er nog doodstraf o Christenen in arabische landen bestaat hebben ze hier wat mij betreft geen bestaansrecht

Dit is je reinste rascisme!
Een christen hoort anders te reageren.

Ik betwijfel het:
Indien iemand tot u komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem niet in uw huis en heet hem niet welkom. Want wie hem welkom heet, heeft deel aan zijn boze werken" (2 Johannes 9-11).

[memento]

Indien iemand tot u komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem niet in uw huis en heet hem niet welkom. Want wie hem welkom heet, heeft deel aan zijn boze werken" (2 Johannes 9-11).

Die tekst gaat over rondtrekkende predikanten.

Teksten zo uit hun verband rukken acht ik erg ongepast....

[Joannah]

Indien iemand tot u komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem niet in uw huis en heet hem niet welkom. Want wie hem welkom heet, heeft deel aan zijn boze werken" (2 Johannes 9-11).

Die tekst gaat over rondtrekkende predikanten.

Teksten zo uit hun verband rukken acht ik erg ongepast....

Ben ik niet met je eens, vers 7 schrijft: er zijn vele verleiders die niet belijden dat Jezus Christus in het vlees gekomen is,een iegelijk die niet blijft in de leer van Christus....ik hoor graag waarom jij dit betrekt op (rondtrekkende?) predikanten, en ik op een ieder die God niet heeft, omdat hij niet in de leer van Christus is gebleven.
de moslim b.v.

[memento]

Indien iemand tot u komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem niet in uw huis en heet hem niet welkom. Want wie hem welkom heet, heeft deel aan zijn boze werken" (2 Johannes 9-11).

Die tekst gaat over rondtrekkende predikanten.

Teksten zo uit hun verband rukken acht ik erg ongepast....

Ben ik niet met je eens, vers 7 schrijft: er zijn vele verleiders die niet belijden dat Jezus Christus in het vlees gekomen is,een iegelijk die niet blijft in de leer van Christus....ik hoor graag waarom jij dit betrekt op (rondtrekkende?) predikanten, en ik op een ieder die God niet heeft, omdat hij niet in de leer van Christus is gebleven.
de moslim b.v.

Ga maar even een goed commentaar nalezen, dan zul je zien dat Johannes iets heel anders zegt dan wat jij er van maakt...

New Bible Commentary
10 Believers must not countenance any other teaching. John is not, of course, saying that the believer should deny common courtesy to a doctrinal opponent. But at that time to receive a teacher into one’s home was to express one’s approval of his teachings. And since the exercise of hospitality was what enabled preachers to move about with their message it was also a help to them in spreading their teachings. So if anyone does not bring this teaching (i.e. the teaching that Jesus Christ is God incarnate) he is not to be received
Carson, D. A. (1994). New Bible commentary : 21st century edition (4th ed.). Leicester, England; Downers Grove, Ill., USA: Inter-Varsity Press.

New American Commentary
The elder is not demanding that they refuse to engage in conversation with someone who is spiritually confused. He is not saying you cannot invite them into your home for a visit where you confront them with the claims of Christ. What he is saying is that we are not to provide support and aid (e.g., a place to stay and money) to anyone who is spreading false teaching and disseminating error.
“If anyone comes” assumes the reality of what is asserted. “The Greek wording suggests that the possibility of such an ‘invasion’ is more than hypothetical.”37 “Do not take” is a present imperative. They must not open their homes to any such persons and give them a base of operation to spread their heresy. The unloving thing would be to assist and accommodate their error. A strong stand of opposition to these evangelists of error is essential for the health of the church.
“Do not welcome him,” though often used as a word of greeting, functions here as a farewell. We cannot pray God’s blessing upon those who deny the Lord and reject the faith.38 We may and should pray for their conversion and that the Holy Spirit would remove their spiritual blindness.
Akin, D. L. (2001). Vol. 38: 1, 2, 3 John (electronic ed.). Logos Library System; The New American Commentary (233). Nashville: Broadman & Holman Publishers.

The Pillar New Testament commentary
Second, it could be taken to mean receiving an itinerant preacher in the assembly of a house church. This letter is addressed to ‘the chosen lady and her children’ (v. 1), which we have taken to refer to a church and its members, not an individual and her children. This being the case, the elder could well be advising the members of the house church not to receive heretical teachers into the assembly of the church,20 implying that they not be given opportunity to propagate their beliefs. These two alternatives are not mutually exclusive, for in the early days the church met in someone’s home.
Kruse, C. G. (2000). The letters of John. The Pillar New Testament commentary (214). Grand Rapids, Mich.; Leicester, England: W.B. Eerdmans Pub.; Apollos.

Word Biblical Commentary
μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν … μὴ λέγετε, “do not welcome him into the house … do not (even) pass the time of day.” For the use of the verb (μὴ) λαμβάνετε, “(do not) welcome,” cf. John 1:12; 6:21; 13:20. Schnackenburg (315–16) also compares 2 Cor 11:4, which speaks of “receiving” (λαμβάνετε) a different spirit or gospel from the one originally accepted by the Christians at Corinth. The “house” (οἰκίαν) to which access by the heretics is to be denied may refer to the dwelling of an individual member of the Johannine church. But more probably it denotes the “house” in which one section of that community met for worship (a “house church”). So Stott, 214. For such “house” meetings in the NT see Rom 16:5; 1 Cor 16:19; Col 4:15; Phlm 2. John is not therefore forbidding private hospitality, but rather an official welcome into the congregation, with the widespread opportunities which would then be available for the heretics to promote their cause.
The final clause of the sentence brings the presbyter’s admonition to a climax. Χαίρειν (literally, “to greet”) is used elsewhere in the NT as a common (epistolary) form of opening address (see Acts 15:23; 23:26; Jas 1:1). Here the phrase χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε (“do not even pass the time of day with him”) perhaps suggests the idea of a farewell salutation. “Do not welcome such a person, and do not even send him on his way with a word of greeting.” Cf. Westcott, 231.
The elder’s injunction in this v (continued in v 11) may seem strange in the face of the NT requirement of hospitality as a Christian virtue (cf. Acts 16:15; Rom 12:13; 1 Tim 3:2; 5:9–10; Titus 1:8; Heb 13:2; 1 Pet 4:8–9), and the Johannine demand for mutual love on the part of believers (cf. John 13:34; 1 John 3:11; 4:7–21). Contrast 3 John 5–8, where the writer pleads for hospitality to be shown to strangers.
But elsewhere in the early Church such moves to resist error were made by Christian leaders, and regarded as essential. See Matt 10:14–15; Jude 22–23; Ign. Eph. 8.1; 9.1; Smyrn. 4.1; 5:1; 7.2; note also Did. 11–12, where the writer warns his readers to be on the lookout for those who teach “different” doctrines, and thus pervert the truth. Furthermore, the situation envisaged in this passage was crucial. It involved fundamentally a false christology (cf. v 7); it was created by those who required an official and public audience for the propagation of their error (see above on οἰκία, “house”); and the heretics, who were claiming to “approach” (ἔρχεται) the orthodox believers as genuine Christians, were “standing by” (φέρει) heterodoxy, bringing to their hearers a basic error, rather than the truth (v 10a, cf. John 18:29; also Ign. Eph. 7.1, where the Bishop speaks of those who “hawk about” [περιφέρειν, literally, “carry around”] the name of God out of malicious guile). Cf. Stott, 213–14.
In these vv John is not saying, “do not love others.” Nor is he forbidding all contact with the heterodox, since friendly association with them might well have resulted in a change of mind. After all, Jesus himself welcomed those with whom he disagreed, and ate with them (Matt 9:10–12). Rather, the presbyter is warning the members of his community against the dangers of entertaining heretics and their views in such a way as to strengthen and develop their erroneous position, and so compromise the truth (cf. v 4). At that point the line must be drawn; for love and truth cannot be separated (v 3). For the contrast in this v between the love of brothers and the rejection of heretics see Brown, Community, 132–33.
Smalley, S. S. (2002). Vol. 51: Word Biblical Commentary : 1,2,3 John. Word Biblical Commentary (333–334). Dallas: Word, Incorporated.

Matthew Henry
Verses 10–11 Here, I. Upon due warning given concerning seducers, the apostle gives direction concerning the treatment of such. They are not to be entertained as the ministers of Christ. The Lord Christ will distinguish them from such, and so would he have his disciples. The direction is negative. 1. “Support them not: If there come any unto you, and bring not this doctrine (concerning Christ as the Son of God, the Messiah and anointed of God for our redemption and salvation), receive him not into your house.’ ’ Possibly this lady was like Gaius, of whom we read in the next epistle, a generous housekeeper, and hospitable entertainer of travelling ministers and Christians. These deceivers might possibly expect the same reception with others, or with the best who came there (as the blind are often bold enough), but the apostle allows it not: “Do not welcome them into your family.’ ’ Doubtless such may be relieved in their pressing necessities, but not encouraged for ill service. Deniers of the faith are destroyers of souls; and it is supposed that even ladies themselves should have good understanding in the affairs of religion. 2. “Bless not their enterprises: Neither bid him God speed. Attend not their service with your prayers and good wishes.’ ’ Bad work should not be consecrated or recommended to the divine benediction. God will be no patron of falsehood, seduction, and sin. We ought to bid God speed to evangelical ministration; but the propagation of fatal error, if we cannot prevent, we must not dare to countenance. Then,
II. Here is the reason of such direction, forbidding the support and patronage of the deceiver: For he that biddeth him God speed is partaker of his evil deeds. Favour and affection partake of the sin. We may be sharers in the iniquities of others. How judicious and how cautious should the Christian be! There are many ways of sharing the guilt of other people’s transgressions; it may be done by culpable silence, indolence, unconcernedness, private contribution, public countenance and assistance, inward approbation, open apology and defence. The Lord pardon our guilt of other persons’ sins!
Henry, M. (1996). Matthew Henry's commentary on the whole Bible : Complete and unabridged in one volume. Peabody: Hendrickson.

[-DIA-]

Indien iemand tot u komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem niet in uw huis en heet hem niet welkom. Want wie hem welkom heet, heeft deel aan zijn boze werken" (2 Johannes 9-11).

Die tekst gaat over rondtrekkende predikanten.

Teksten zo uit hun verband rukken acht ik erg ongepast....

Ben ik niet met je eens, vers 7 schrijft: er zijn vele verleiders die niet belijden dat Jezus Christus in het vlees gekomen is,een iegelijk die niet blijft in de leer van Christus....ik hoor graag waarom jij dit betrekt op (rondtrekkende?) predikanten, en ik op een ieder die God niet heeft, omdat hij niet in de leer van Christus is gebleven.
de moslim b.v.

Ga maar even een goed commentaar nalezen, dan zul je zien dat Johannes iets heel anders zegt dan wat jij er van maakt...

New Bible Commentary
10 Believers must not countenance any other teaching. John is not, of course, saying that the believer should deny common courtesy to a doctrinal opponent. But at that time to receive a teacher into one’s home was to express one’s approval of his teachings. And since the exercise of hospitality was what enabled preachers to move about with their message it was also a help to them in spreading their teachings. So if anyone does not bring this teaching (i.e. the teaching that Jesus Christ is God incarnate) he is not to be received
Carson, D. A. (1994). New Bible commentary : 21st century edition (4th ed.). Leicester, England; Downers Grove, Ill., USA: Inter-Varsity Press.

New American Commentary
The elder is not demanding that they refuse to engage in conversation with someone who is spiritually confused. He is not saying you cannot invite them into your home for a visit where you confront them with the claims of Christ. What he is saying is that we are not to provide support and aid (e.g., a place to stay and money) to anyone who is spreading false teaching and disseminating error.
“If anyone comes” assumes the reality of what is asserted. “The Greek wording suggests that the possibility of such an ‘invasion’ is more than hypothetical.”37 “Do not take” is a present imperative. They must not open their homes to any such persons and give them a base of operation to spread their heresy. The unloving thing would be to assist and accommodate their error. A strong stand of opposition to these evangelists of error is essential for the health of the church.
“Do not welcome him,” though often used as a word of greeting, functions here as a farewell. We cannot pray God’s blessing upon those who deny the Lord and reject the faith.38 We may and should pray for their conversion and that the Holy Spirit would remove their spiritual blindness.
Akin, D. L. (2001). Vol. 38: 1, 2, 3 John (electronic ed.). Logos Library System; The New American Commentary (233). Nashville: Broadman & Holman Publishers.

The Pillar New Testament commentary
Second, it could be taken to mean receiving an itinerant preacher in the assembly of a house church. This letter is addressed to ‘the chosen lady and her children’ (v. 1), which we have taken to refer to a church and its members, not an individual and her children. This being the case, the elder could well be advising the members of the house church not to receive heretical teachers into the assembly of the church,20 implying that they not be given opportunity to propagate their beliefs. These two alternatives are not mutually exclusive, for in the early days the church met in someone’s home.
Kruse, C. G. (2000). The letters of John. The Pillar New Testament commentary (214). Grand Rapids, Mich.; Leicester, England: W.B. Eerdmans Pub.; Apollos.

Word Biblical Commentary
μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν … μὴ λέγετε, “do not welcome him into the house … do not (even) pass the time of day.” For the use of the verb (μὴ) λαμβάνετε, “(do not) welcome,” cf. John 1:12; 6:21; 13:20. Schnackenburg (315–16) also compares 2 Cor 11:4, which speaks of “receiving” (λαμβάνετε) a different spirit or gospel from the one originally accepted by the Christians at Corinth. The “house” (οἰκίαν) to which access by the heretics is to be denied may refer to the dwelling of an individual member of the Johannine church. But more probably it denotes the “house” in which one section of that community met for worship (a “house church”). So Stott, 214. For such “house” meetings in the NT see Rom 16:5; 1 Cor 16:19; Col 4:15; Phlm 2. John is not therefore forbidding private hospitality, but rather an official welcome into the congregation, with the widespread opportunities which would then be available for the heretics to promote their cause.
The final clause of the sentence brings the presbyter’s admonition to a climax. Χαίρειν (literally, “to greet”) is used elsewhere in the NT as a common (epistolary) form of opening address (see Acts 15:23; 23:26; Jas 1:1). Here the phrase χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε (“do not even pass the time of day with him”) perhaps suggests the idea of a farewell salutation. “Do not welcome such a person, and do not even send him on his way with a word of greeting.” Cf. Westcott, 231.
The elder’s injunction in this v (continued in v 11) may seem strange in the face of the NT requirement of hospitality as a Christian virtue (cf. Acts 16:15; Rom 12:13; 1 Tim 3:2; 5:9–10; Titus 1:8; Heb 13:2; 1 Pet 4:8–9), and the Johannine demand for mutual love on the part of believers (cf. John 13:34; 1 John 3:11; 4:7–21). Contrast 3 John 5–8, where the writer pleads for hospitality to be shown to strangers.
But elsewhere in the early Church such moves to resist error were made by Christian leaders, and regarded as essential. See Matt 10:14–15; Jude 22–23; Ign. Eph. 8.1; 9.1; Smyrn. 4.1; 5:1; 7.2; note also Did. 11–12, where the writer warns his readers to be on the lookout for those who teach “different” doctrines, and thus pervert the truth. Furthermore, the situation envisaged in this passage was crucial. It involved fundamentally a false christology (cf. v 7); it was created by those who required an official and public audience for the propagation of their error (see above on οἰκία, “house”); and the heretics, who were claiming to “approach” (ἔρχεται) the orthodox believers as genuine Christians, were “standing by” (φέρει) heterodoxy, bringing to their hearers a basic error, rather than the truth (v 10a, cf. John 18:29; also Ign. Eph. 7.1, where the Bishop speaks of those who “hawk about” [περιφέρειν, literally, “carry around”] the name of God out of malicious guile). Cf. Stott, 213–14.
In these vv John is not saying, “do not love others.” Nor is he forbidding all contact with the heterodox, since friendly association with them might well have resulted in a change of mind. After all, Jesus himself welcomed those with whom he disagreed, and ate with them (Matt 9:10–12). Rather, the presbyter is warning the members of his community against the dangers of entertaining heretics and their views in such a way as to strengthen and develop their erroneous position, and so compromise the truth (cf. v 4). At that point the line must be drawn; for love and truth cannot be separated (v 3). For the contrast in this v between the love of brothers and the rejection of heretics see Brown, Community, 132–33.
Smalley, S. S. (2002). Vol. 51: Word Biblical Commentary : 1,2,3 John. Word Biblical Commentary (333–334). Dallas: Word, Incorporated.

Matthew Henry
Verses 10–11 Here, I. Upon due warning given concerning seducers, the apostle gives direction concerning the treatment of such. They are not to be entertained as the ministers of Christ. The Lord Christ will distinguish them from such, and so would he have his disciples. The direction is negative. 1. “Support them not: If there come any unto you, and bring not this doctrine (concerning Christ as the Son of God, the Messiah and anointed of God for our redemption and salvation), receive him not into your house.’ ’ Possibly this lady was like Gaius, of whom we read in the next epistle, a generous housekeeper, and hospitable entertainer of travelling ministers and Christians. These deceivers might possibly expect the same reception with others, or with the best who came there (as the blind are often bold enough), but the apostle allows it not: “Do not welcome them into your family.’ ’ Doubtless such may be relieved in their pressing necessities, but not encouraged for ill service. Deniers of the faith are destroyers of souls; and it is supposed that even ladies themselves should have good understanding in the affairs of religion. 2. “Bless not their enterprises: Neither bid him God speed. Attend not their service with your prayers and good wishes.’ ’ Bad work should not be consecrated or recommended to the divine benediction. God will be no patron of falsehood, seduction, and sin. We ought to bid God speed to evangelical ministration; but the propagation of fatal error, if we cannot prevent, we must not dare to countenance. Then,
II. Here is the reason of such direction, forbidding the support and patronage of the deceiver: For he that biddeth him God speed is partaker of his evil deeds. Favour and affection partake of the sin. We may be sharers in the iniquities of others. How judicious and how cautious should the Christian be! There are many ways of sharing the guilt of other people’s transgressions; it may be done by culpable silence, indolence, unconcernedness, private contribution, public countenance and assistance, inward approbation, open apology and defence. The Lord pardon our guilt of other persons’ sins!
Henry, M. (1996). Matthew Henry's commentary on the whole Bible : Complete and unabridged in one volume. Peabody: Hendrickson.

Ik had geantwoord, ware het niet dat ik de Engelse taal niet zo kan ontleden als de Nedelandse. Zou ik er aan beginnen dan liep ik wellicht in valkuilen....
Misschien zijn er nog getrouwen in de leer die ons van de vaderen overgeleverd is, die het aandurven, en hier een gepast antwoord op durven te geven?

[memento]

Ik had geantwoord, ware het niet dat ik de Engelse taal niet zo kan ontleden als de Nedelandse. Zou ik er aan beginnen dan liep ik wellicht in valkuilen....
Misschien zijn er nog getrouwen in de leer die ons van de vaderen overgeleverd is, die het aandurven, en hier een gepast antwoord op durven te geven?

Als je de oude waarheid liefhebt, heb je vast wel het commentaar van Matthew Henry in huis. Sla dat er maar op na...

Of neem anders de kanttekeningen op 2 Joh 10, die ook de zelfde uitleg geven.

[Joannah]

Vandaar dat we dan letterlijk de Jehovagetuige wel de deur wijzen?(als hij/zij de voet er al niet tussen heeft?

[Josephus]

Maar sinds de introductie en toepassing van de antidiscriminatiewet, hebben we de mogelijkheid vernietigd om onze waarden en normen boven die van hen te stellen, en dat is het begin van het einde.
Wier durft en mag er nog iets zeggen, waar bij de christelijke normen en waarden hoog uitsteken boven die van de Islam??

Wat houdt je tegen? Gezien de manier waarop je je hier profileert, lijkt je me niet het type dat zich veel gelegen laat liggen aan een of ander Nederlands wetje en van een juridische aanklacht zul je ook vast niet wakker liggen.

Maar wat schiet je er mee op? Denk je werkelijk dat we veel moslims voor de zaak van Christus winnen door hen voortdurend voor te houden dat onze waarden en normen superieur zijn aan die van hun? Laat ze liever iets zien en horen van de liefde van Christus en zorg dat ze daardoor ook 'aangestoken' worden. Ik zeg niet dat dat makkelijk is, maar vergeet niet dat wij uiteindelijk niet veel meer hoeven te doen dan te zaaien en dat God zelf zal zorgen voor de groei en uiteindelijk de oogst.

[ChristenConservatief]

Ben ik niet met je eens, vers 7 schrijft: er zijn vele verleiders die niet belijden dat Jezus Christus in het vlees gekomen is,een iegelijk die niet blijft in de leer van Christus....ik hoor graag waarom jij dit betrekt op (rondtrekkende?) predikanten, en ik op een ieder die God niet heeft, omdat hij niet in de leer van Christus is gebleven.
de moslim b.v.

Pas even hetzelfde toe op alle andere dwaalleraars wil je.... (zoals daar zijn: Joden, papisten, arminianen, enz., enz.)