Refo, je spreekt ongereformeerd....
refo schreef:Een bepaalde geestelijke ervaring komt dan in de plaats van het Woord van God, Wat zeer vast is.
Die ervaringen, bevindingen of wat voor namen ze ook hebben: ze zijn er maar even en ze zijn er maar soms.
En het kán natuurlijk van God zijn, zeker als het meer aan Hem bindt.
Maar een bepaalde ervaring kan ook níet van God zijn. Alleen maar geestelijk prettig. Alle geesten moeten beproefd worden of ze uit God zijn.
Het is zker zo dat de geesten beproeft moeten worden. Want veel wat bevinding heet, is vrees ik slechts een gevoel, ipv ware bevinding. Ware bevinding resulteert altijd in een andere levenshouding, die meer op God gericht is. Als een psalmversje of een ernstige preek je diep beroerd, maar dát niet tot resultaat heeft, is het geen ware bevinding. En omgedraait: Ook al gaat het er minder emotioneel aan toe, maar er komt een verandering in het leven, een leren zien van zonden en schuld voor God, een jagen naar de verlossing in Christus, en een anders leven (niet meer ik-gericht) dan is er sprake van ware bevinding.
De gereformeerd gezindte doet steevast badinerend over de mensen die het maar zo makkelijk kunnen geloven. Het is gemakkelijk te geloven. Maar het is niet verplicht.
Dat is een groot kwaad. Velen praten maar over hoe onmogelijk het is om jezelf te bekeren, zonder het ooit serieus geprobeert te hebben. Zulk een houding is tegen Gods woord in.
Er staat nergens in de Bijbel dat er naast het Woord nog iets anders is, namelijk een bevinding, waardoor dat Woord pas echt voor jou is. Gods beloften zijn niet voor de één ja en voor de ander nee. Ze zijn ja én amen.
Je maakt hier een hele grote denkfout. Ongereformeerd en onBijbels. Tenzij een mens wederom geboren wordt, hij kan het koninkrijk van God niet zijn. Wedergeboorte, bekering en geloof zijn nodig. Het is waar dat al die dingen nauw verbonden zijn aan het gehoorzamen van Gods Woord. Maar het is wel degelijk een ervaring, een bevinding. De noties ellende, verlossing en dankbaarheid (alle 3, want met alleen ellende is het geen ware bekering, maar slechts depressief-doenerij) zijn uiterst Bijbels, het OT en NT staan er vol mee, en zijn zaken die niet buiten de bevinding omgaan.
Geloof lijkt nu vooral voor mensen die lijden aan slapeloosheid (heb je wel een wakker gelegen?)
Of voor depressieve mensen: dat wordt dan verward met ellendekennis. Een genezing lucht zo op, dat dat voor Christuskennis wordt gehouden. Dat is niet erg imo, maar zeg niet dat dat dan zo moet bij iedereen.
Of voor gevoelige mensen, die in het dagelijks leven al gemakkelijk een traantje laten.
In de Schrift horen ellende, verlossing en dankbaarheid bij elkaar. Mensen die alleen maar klagen kunnen over hun ellende, zonder God in Christus te roemen voor Zijn verlossing, en vanuit die verlossing dagelijks hun leven in Gods dienst willen besteden, zijn NIET bekeerd, maar gewoon zwaarmoedig aangelegd. Ook mensen die wel eens geraakt worden door een psalm, wat heel goed en fijn voelt, en waarbij de tranen veelvuldig vloeien, maar bij wie er geen sprake is van bekering (verandering van leven en van hart) missen nog de ware bekering.
Bevinding is het leren kennen van eigen zonde en ellende. Hoe verloren je ligt voor God, en hoe hopeloos het aan jouw kant is. Maar ook het van God verwachten, het niet kunnen leven zonder de vergeving in Christus Jezus. Ja, het niet kunnen leven zonder de Persoon van Jezus, zonder vrede met God. Het werkt een verandering van leven, niet alleen richting God, maar ook richting je naaste. Niet meer leven voor je eigen IK, maar leven zoals God wil. Bevinding is niet iets naars, waarvan je neerslagtig wordt, maar juist iets moois. Wat is nu heerlijker dan het gemeenschap oefenen met God. Ja, zelfs als er het gemis van God is, en een teneergeslagenheid vanwege eigen zonde en ellende, dan is dat geen depressief, uitzichtloos gebeuren, maar een hoopvolle verwachting als van iemand die zijn geliefde mist en hoopt dat hij/zij spoedig komen zal. Lees de psalmen maar, lees Paulus brieven maar. Daar zie je bevinding zoals die Gode behagen kan.
