We kunnen met elkaar over kinderloosheid praten maar het blijft zo vaak een verstandelijk beredeneren. Mensen die het beleven zullen waarschijnlijk vaak een ander geluid laten horen en vinden het mogelijk te pijnlijk mee te praten in een onderwerp over gezinsplanning.

Marnix praat in mijn beleving wel heel gemakkelijk over het gebruik van de pil. Als je besluit in het begin van het huwelijk de pil te blijven slikken neem je het heft in eigen hand als het gaat om het krijgen van kinderen. En als jullie er dan klaar voor zijn lijkt er een afhankelijker leven te komen; als het de Heere behaagd ons kinderen te geven.

-----

Overigens ben ik niet gelukkig, om maar niet te zeggen ongelukkig, met de (nieuwe) topictitel.

Ongewenste kinderloosheid zag ik niet graag besproken in een topic wat Gezinsplanning heet.
Alsof dit iets met plannen te maken heeft.

Dit topic gaat ook niet over ongewenste kinderloosheid, dat het er bij gehaald wordt is wat anders dan dat het er over zou gaan.

Misschien kunnen jullie je hier in vinden, anders hoor ik wel andere voorstellen.

Gert10 schreef:We kunnen met elkaar over kinderloosheid praten maar het blijft zo vaak een verstandelijk beredeneren. Mensen die het beleven zullen waarschijnlijk vaak een ander geluid laten horen en vinden het mogelijk te pijnlijk mee te praten in een onderwerp over gezinsplanning.

Marnix praat in mijn beleving wel heel gemakkelijk over het gebruik van de pil. Als je besluit in het begin van het huwelijk de pil te blijven slikken neem je het heft in eigen hand als het gaat om het krijgen van kinderen. En als jullie er dan klaar voor zijn lijkt er een afhankelijker leven te komen; als het de Heere behaagd ons kinderen te geven.

Ik kan je volgen Gert10. Wel een vraagje: Wat is voor jouw principieel het verschil tussen de pil gebruiken en bijvoorbeeld natuurlijke methodes, zoals sexuele onthouding in de vruchtbare periode?

Dan heb ik ook nog wel een aanvullende vraag: als je op een gegeven moment een aantal kinderen hebt en er even niet meer wilt om wat voor reden dan ook, en je gaat dan de pil gebruiken, neem je het recht dan niet in eigen hand?

joepie schreef:Dan heb ik ook nog wel een aanvullende vraag: als je op een gegeven moment een aantal kinderen hebt en er even niet meer wilt om wat voor reden dan ook, en je gaat dan de pil gebruiken, neem je het recht dan niet in eigen hand?

Ja, wel op die manier.

jvdg schreef:

vlinder schreef: Edit: Natuurlijk kan ik me voorstellen dat je kinderen mist, maar ik kan echt wel de voor- en nadelen tegen elkaar opwegen. (ik zei er toch niet bij dat de weegschaal altijd precies in het midden staat? De ene kant meer naar de ene kant, de andere keer naar de andere kant.

Dat tegen elkaar kunnen opwegen, dat vind ik knap.
Vergeet niet, dat jij nu nog jong bent en er mogelijkheden zijn dat jullie kinderen mogen krijgen.
Zolang die weg niet is afgesneden, lijkt het me moeilijk de voor- en nadelen ècht te kennen.

En bij het ouder worden slijt het gemis niet, het wordt eerder sterker.

Dat klinkt bitter.
Ik mag dat niet zijn.
Maar ik kan die bitterheid niet altijd zo maar in de kast zetten.

Oke, ik kan me dit wel indenken. Maar wat ik nog niet snap is waar een probleem ontstaat als een kinderloos iemand, iemand ontmoet die zegt: Wij proberen de eerste jaren van ons huwelijk nog geen kinderen te krijgen? Dat is toch iets heel anders? Ik snap niet hoe dat kwetsend zou zijn. Dat men daar voor een tijdje voor kiest hoeft toch geen bitterheid op te wekken?

Gert10 schreef:We kunnen met elkaar over kinderloosheid praten maar het blijft zo vaak een verstandelijk beredeneren. Mensen die het beleven zullen waarschijnlijk vaak een ander geluid laten horen en vinden het mogelijk te pijnlijk mee te praten in een onderwerp over gezinsplanning.

Marnix praat in mijn beleving wel heel gemakkelijk over het gebruik van de pil. Als je besluit in het begin van het huwelijk de pil te blijven slikken neem je het heft in eigen hand als het gaat om het krijgen van kinderen. En als jullie er dan klaar voor zijn lijkt er een afhankelijker leven te komen; als het de Heere behaagd ons kinderen te geven.

Je noemt het "het heft in eigen handen nemen" maar ik noem het liever: verantwoordelijkheden nemen en je verstand gebruiken. Er zijn middelen waarmee je dat kan doen. Voorbehoedsmiddelen, periodieke onthouding. De vraag is dus of je die middelen mag gebruiken? Ik ben benieuwd waarom dat niet zou mogen. We weten ons hierin zeker afhankelijk, maar dat neemt niet weg dat, ook als het gaat om kinderen, er wel zoiets is als oorzaak / gevolg, God moet het geven maar je hebt , als God vruchtbaarheid geeft, wel invloed op het wel of niet zwanger worden. Mag je iets met die invloed of moet je daar vooral niks mee doen en dan maar zien wat er dan gebeurt?

joepie schreef:Dan heb ik ook nog wel een aanvullende vraag: als je op een gegeven moment een aantal kinderen hebt en er even niet meer wilt om wat voor reden dan ook, en je gaat dan de pil gebruiken, neem je het recht dan niet in eigen hand?

Het zijn inderdaad beiden gewoon manieren om daar invloed op uit te oefenen.

Tiberius schreef:Misschien kunnen jullie je hier in vinden, anders hoor ik wel andere voorstellen.

Nee, sorry.... er is namelijk niemand hier die ontkent dat kinderen krijgen een zegen is, waar dit onderwerp die suggestie wekt. Misschien handiger om het gewoon "geboortebeperking" te noemen?

Tiberius schreef:Misschien kunnen jullie je hier in vinden, anders hoor ik wel andere voorstellen.

Prima, Tib.
Het onderstaande voorstel van Marnix slaat nu juist weer de plank mis, omdat hij toch veel aan de wil van mensen t.a.v. kinderen krijgen toeschrijft.

jvdg schreef:

Tiberius schreef:Misschien kunnen jullie je hier in vinden, anders hoor ik wel andere voorstellen.

Prima, Tib.
Het onderstaande voorstel van Marnix slaat nu juist weer de plank mis, omdat hij toch veel aan de wil van mensen t.a.v. kinderen krijgen toeschrijft.

jullie hebben het gewoon over heel verschillende dingen, dat is alles.
en als er toch iets verbouwt wordt, haal mij dan maar weg als topicstarter, want ik zou deze discussie nooit begonnen zijn

jvdg schreef:
Ben ik met je eens, maar de manier waarop erover werd geschreven schoot me in het verkeerde keelgat.
En kom me svp helemaal niet aan boord met argumenten over voor- en nadelen.
Die zijn nu eenmaal niet te wegen.

Dat was bij mij ook het geval. Er werd zo luchtig over gepraat en zeker zo´n grijns/smiley erachter.
We moeten daar meer zorgvuldiger mee omgaan.

Overigens kan het in het verloop van het huwelijk, na een aantal kinderen ontvangen te hebben, er inderdaad situaties ontstaan, waarbij je wel moet nadenken over gezinsplanning. En dat is beslist niet gemakkelijk en ook iets wat niet zonder verdriet en pijn gaat.

JolandaOudshoorn schreef:

jvdg schreef:
Ben ik met je eens, maar de manier waarop erover werd geschreven schoot me in het verkeerde keelgat.
En kom me svp helemaal niet aan boord met argumenten over voor- en nadelen.
Die zijn nu eenmaal niet te wegen.

Dat was bij mij ook het geval. Er werd zo luchtig over gepraat en zeker zo´n grijns/smiley erachter.
We moeten daar meer zorgvuldiger mee omgaan.

Overigens kan het in het verloop van het huwelijk, na een aantal kinderen ontvangen te hebben, er inderdaad situaties ontstaan, waarbij je wel moet nadenken over gezinsplanning. En dat is beslist niet gemakkelijk en ook iets wat niet zonder verdriet en pijn gaat.

In hoeverre mag je daarin mee laten wegen of je als man of als vrouw een extra kind "aankunt"?

Luther schreef:

JolandaOudshoorn schreef:

jvdg schreef:
Ben ik met je eens, maar de manier waarop erover werd geschreven schoot me in het verkeerde keelgat.
En kom me svp helemaal niet aan boord met argumenten over voor- en nadelen.
Die zijn nu eenmaal niet te wegen.

Dat was bij mij ook het geval. Er werd zo luchtig over gepraat en zeker zo´n grijns/smiley erachter.
We moeten daar meer zorgvuldiger mee omgaan.

Overigens kan het in het verloop van het huwelijk, na een aantal kinderen ontvangen te hebben, er inderdaad situaties ontstaan, waarbij je wel moet nadenken over gezinsplanning. En dat is beslist niet gemakkelijk en ook iets wat niet zonder verdriet en pijn gaat.

In hoeverre mag je daarin mee laten wegen of je als man of als vrouw een extra kind "aankunt"?

Van wie zou wat wel of niet mogen?

JolandaOudshoorn schreef:

jvdg schreef:
Ben ik met je eens, maar de manier waarop erover werd geschreven schoot me in het verkeerde keelgat.
En kom me svp helemaal niet aan boord met argumenten over voor- en nadelen.
Die zijn nu eenmaal niet te wegen.

Dat was bij mij ook het geval. Er werd zo luchtig over gepraat en zeker zo´n grijns/smiley erachter.
We moeten daar meer zorgvuldiger mee omgaan.

Overigens kan het in het verloop van het huwelijk, na een aantal kinderen ontvangen te hebben, er inderdaad situaties ontstaan, waarbij je wel moet nadenken over gezinsplanning. En dat is beslist niet gemakkelijk en ook iets wat niet zonder verdriet en pijn gaat.

Het ligt er natuurlijk aan om wat voor redenen dat is. Het kan zijn om financiele redenen, redenen op gebied van hoe druk het is, of je het wel wil... maar ook om gezondheidsredenen.

jvdg schreef:

Tiberius schreef:Misschien kunnen jullie je hier in vinden, anders hoor ik wel andere voorstellen.

Prima, Tib.
Het onderstaande voorstel van Marnix slaat nu juist weer de plank mis, omdat hij toch veel aan de wil van mensen t.a.v. kinderen krijgen toeschrijft.

Daar gaat het hier toch juist over? Over de discussie of de mens er verantwoordelijkheid in mag nemen of niet, of de mens invloed heeft op het krijgen van kinderen of niet, en in hoeverre hij wat met die invloed mag doen? En dan stel ik: De mens is wat het ontvangen van kidneren betreft totaal afhankelijk van God, maar krijgt daarbij vaak van God ook mogelijkheden om wel / geen kinderen te krijgen. De discussie heeft niets te maken met de vraag of het krijgen van kinderen een zegen is of niet. Niemand die dat ontkent.