Gijs83 schreef:

Jongere schreef:

Afgewezen schreef:Twee keer een preek n.a.v. 'weeszondag'.
's Morgens hoorde ik dat de discipelen weenden na de hemelvaart van Christus.
's Middags hoorde ik dat de discipelen blij waren na de hemelvaart.

Is 'weeszondag' eigenlijk wel een bijbelse uitdrukking?

Volgens Ds.C.Harinck afgelopen zondagmorgen(wat ik nu aan het beluisteren ben) in Apeldoorn niet, want de reformatoren en nadere reformatoren vind je dat niet, het is volgens hem meer iets van de afscheiding. Het was meer iets voor de tijd tussen Pasen en Hemelvaart. Ze waren nu geen hulpeloze wezen meer, maar blijde en verwachtend en ze wisten ook wat ze verwachten. Mijn vraag is waarom anderen dan het wel op een 'weeszondag' houden?

De discipelen waren 'wees' totdat de Heilige Geest over hen werd uitgestort. Jezus had hun beloofd: "Ik zal u geen wezen laten." Dus ze waren het op dat moment wel.

Afgewezen schreef:

Gijs83 schreef:

Jongere schreef:

Afgewezen schreef:Twee keer een preek n.a.v. 'weeszondag'.
's Morgens hoorde ik dat de discipelen weenden na de hemelvaart van Christus.
's Middags hoorde ik dat de discipelen blij waren na de hemelvaart.

Is 'weeszondag' eigenlijk wel een bijbelse uitdrukking?

Volgens Ds.C.Harinck afgelopen zondagmorgen(wat ik nu aan het beluisteren ben) in Apeldoorn niet, want de reformatoren en nadere reformatoren vind je dat niet, het is volgens hem meer iets van de afscheiding. Het was meer iets voor de tijd tussen Pasen en Hemelvaart. Ze waren nu geen hulpeloze wezen meer, maar blijde en verwachtend en ze wisten ook wat ze verwachten. Mijn vraag is waarom anderen dan het wel op een 'weeszondag' houden?

De discipelen waren 'wees' totdat de Heilige Geest over hen werd uitgestort. Jezus had hun beloofd: "Ik zal u geen wezen laten." Dus ze waren het op dat moment wel.

Nee, volgens mij klopt dat niet. Het gaat om deze tekst:
Ik zal u geen wezen laten; Ik kom weder tot u.

In dat geval zouden we allen 'wezen' zijn tot Christus' wederkomst.
Overigens kan de tekst ook slaan op Zijn sterven. Waarna Hij in Zijn opstanding weder tot Zijn discipelen is gekomen en zegt: Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld. Maar, hoewel de tekst staat bij de belofte van de Trooster, lijkt het me in het verband van deze tekst vreemd om dit op de tijd tussen hemelvaart en pinksteren toe te passen.

Jongere schreef:In dat geval zouden we allen 'wezen' zijn tot Christus' wederkomst.
Overigens kan de tekst ook slaan op Zijn sterven. Waarna Hij in Zijn opstanding weder tot Zijn discipelen is gekomen en zegt: Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld. Maar, hoewel de tekst staat bij de belofte van de Trooster, lijkt het me in het verband van deze tekst vreemd om dit op de tijd tussen hemelvaart en pinksteren toe te passen.

De NBG '51 heeft 'Ik zal u niet als wezen achterlaten'. Mede gezien de context valt deze belofte heel goed te zien als aankondiging van de komst van de Heilige Geest, de 'Plaatsvervanger' van Christus (zie ook de kantt. bij NBG '51).

Afgewezen schreef:

Jongere schreef:In dat geval zouden we allen 'wezen' zijn tot Christus' wederkomst.
Overigens kan de tekst ook slaan op Zijn sterven. Waarna Hij in Zijn opstanding weder tot Zijn discipelen is gekomen en zegt: Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld. Maar, hoewel de tekst staat bij de belofte van de Trooster, lijkt het me in het verband van deze tekst vreemd om dit op de tijd tussen hemelvaart en pinksteren toe te passen.

De NBG '51 heeft 'Ik zal u niet als wezen achterlaten'. Mede gezien de context valt deze belofte heel goed te zien als aankondiging van de komst van de Heilige Geest, de 'Plaatsvervanger' van Christus (zie ook de kantt. bij NBG '51).

Oh, maar ik geloof eigenlijk niet in de NBG.

Ik ga me er nog eens in verdiepen.

Wezenzondag zal samenhangen met het woord van de Heere; IK zal u geen wezen laten; en met de omstandigheid dat op de eerstvolgende eerste dag der week na de hemelvaart de Heere er niet meer was en de Heiolige Geest nog niet.
Waarom waren de discipelen verblijd na de hemelvaart; omdat zij geloofden in en aan het word van de engelen: deze Jezus zal op dezelfde wijze wederkomen. Zij verwachtten Zijn wederkomst. De Heilige Geest is, naar het woord van de Heere, een trooster; een overbrugging naar de tijd toe dat de Heere zal weerkomen in heerlijkheid: Openbaring 19 vers 11 tot en met 16. Daar wacht de schepping op; totdien is zij naar het woord van Paulus in barensnood. Zie Hij komt, met de wolken, en alle oog zal Hem zien!
Thomas

Afgewezen schreef:De NBG '51 heeft 'Ik zal u niet als wezen achterlaten'. Mede gezien de context valt deze belofte heel goed te zien als aankondiging van de komst van de Heilige Geest, de 'Plaatsvervanger' van Christus (zie ook de kantt. bij NBG '51).

Daar komt de naam 'weeszondag' inderdaad vandaan. Een andere naam voor deze zondag is overigens 'Exaudi', naar Psalm 27:7 ("Hoor!"). Vandaar dus dat Psalm 27 (als zondagspsalm) afgelopen zondag in veel protestantse kerken is gezongen.

Afgewezen schreef:

Jongere schreef:In dat geval zouden we allen 'wezen' zijn tot Christus' wederkomst.
Overigens kan de tekst ook slaan op Zijn sterven. Waarna Hij in Zijn opstanding weder tot Zijn discipelen is gekomen en zegt: Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld. Maar, hoewel de tekst staat bij de belofte van de Trooster, lijkt het me in het verband van deze tekst vreemd om dit op de tijd tussen hemelvaart en pinksteren toe te passen.

De NBG '51 heeft 'Ik zal u niet als wezen achterlaten'. Mede gezien de context valt deze belofte heel goed te zien als aankondiging van de komst van de Heilige Geest, de 'Plaatsvervanger' van Christus (zie ook de kantt. bij NBG '51).

Dit is de preek van Ds. C Harinck : http://diensten.gergemapeldoorn.nl/2010-05-16-1000.mp3 , die Gijs noemde. De term wezenzondag wordt pas gebruikt na de afscheiding.
In deze preek geeft Ds Harinck aan dat hij de tekst betrekt op de tijd tussen Goede Vrijdag en Pasen. Dit ook vanwege het feit dat de discipelen na de Hemelvaart met blijdschap teruggingen naar Jeruzalem.

Ook komt in deze preek aan de orde of de Geestes doop ofwel de kennis aan de derde Persoon van het Goddelijke Wezen een nadere weldaad is zoals in charismatische en ook in bevindelijke kring wel geleerd wordt. (vanaf de 45e minuut)
Treffend trouwens die overeenkomsten van bevindelijke standenleer en de gedachten binnen deze Pinkstergroeperingen als het gaat over de kennis van de Heilige Geest.

Josephus schreef:

Afgewezen schreef:De NBG '51 heeft 'Ik zal u niet als wezen achterlaten'. Mede gezien de context valt deze belofte heel goed te zien als aankondiging van de komst van de Heilige Geest, de 'Plaatsvervanger' van Christus (zie ook de kantt. bij NBG '51).

Daar komt de naam 'weeszondag' inderdaad vandaan. Een andere naam voor deze zondag is overigens 'Exaudi', naar Psalm 27:7 ("Hoor!"). Vandaar dus dat Psalm 27 (als zondagspsalm) afgelopen zondag in veel protestantse kerken is gezongen.

Op zich dus een goede term. Wat wel vreemd is, is dat weeszodag vaak in verband wordt gebracht met verdriet, gemis.... en dat klopt denk ik niet. Jezus zegt: Ik zal u niet als wezen achterlaten maar kom weer tot u. En de discipelen gingen vol blijde verwachting naar huis. Ik denk dat als we weeszondag vieren, we dat ook zo mogen doen. Niet met verdriet en gemis, maar vooral met blijdschap, hoop, verwachting.

Marnix schreef:Jezus zegt: Ik zal u niet als wezen achterlaten maar kom weer tot u. En de discipelen gingen vol blijde verwachting naar huis. Ik denk dat als we weeszondag vieren, we dat ook zo mogen doen. Niet met verdriet en gemis, maar vooral met blijdschap, hoop, verwachting.

Mee eens. In die zin moeten we het woord 'wezen' dus minder letterlijk nemen.

Ik vind zelf het gedicht van Jan Willem Schulte Noordholt in dit verband altijd erg mooi:

Al heeft Hij ons verlaten,
Hij laat ons nooit alleen.
Wat wij in Hem bezaten
is altijd om ons heen
als zonlicht om de bloemen
een moeder om haar kind.
Teveel om op te noemen
zijn wij door Hem bemind.

Al is Hij opgenomen,
houd in herinnering,
dat Hij terug zal komen,
zoals Hij van ons ging.
Wij leven van vertrouwen,
dat wij zijn majesteit
van oog tot oog aanschouwen
in alle eeuwigheid.

Precies. Overigens dacht ik eerst dat het een vroeger ingestelde zondag was waarin extra aandacht voor wezen was ofzo... Was ook best Bijbels geweest (alhoewel het in dat opzicht elke dag wezendag zou moeten zijn)

Josephus schreef:

Marnix schreef:Jezus zegt: Ik zal u niet als wezen achterlaten maar kom weer tot u. En de discipelen gingen vol blijde verwachting naar huis. Ik denk dat als we weeszondag vieren, we dat ook zo mogen doen. Niet met verdriet en gemis, maar vooral met blijdschap, hoop, verwachting.

Mee eens. In die zin moeten we het woord 'wezen' dus minder letterlijk nemen.

Ik vind zelf het gedicht van Jan Willem Schulte Noordholt in dit verband altijd erg mooi:

Al heeft Hij ons verlaten,
Hij laat ons nooit alleen.
Wat wij in Hem bezaten
is altijd om ons heen
als zonlicht om de bloemen
een moeder om haar kind.
Teveel om op te noemen
zijn wij door Hem bemind.

Al is Hij opgenomen,
houd in herinnering,
dat Hij terug zal komen,
zoals Hij van ons ging.
Wij leven van vertrouwen,
dat wij zijn majesteit
van oog tot oog aanschouwen
in alle eeuwigheid.

Gezang 234 Liedboek voor de Kerken
Alleen jammer dat de eerste strofe vaak wordt `verkracht`in rouw-advertenties. Bijv. bij een overleden vrouw wordt er vertaald (verkracht dus)

Al heeft zij ons verlaten
zij laat ons nooit alleen,
en wat er verder volgt in de vrouwelijke vorm.
Afgrijselijk!

Eppo Gremdaat schreef:Gezang 234 Liedboek voor de Kerken
Alleen jammer dat de eerste strofe vaak wordt `verkracht`in rouw-advertenties. Bijv. bij een overleden vrouw wordt er vertaald (verkracht dus)

Al heeft zij ons verlaten
zij laat ons nooit alleen,
en wat er verder volgt in de vrouwelijke vorm.
Afgrijselijk!

Hm, dat ik heb gelukkig nog nooit gezien. Zoiets zou verboden moeten worden.

Dit soort advertenties staan ook niet in de `onder ons` bekende kranten, zoals `Trouw`, `Ned`- en `Ref. Dagblad`.
Vaak hebben de begrafenisondernemngen een boek waarin allerlei teksten en liederen (dit soort dus ook) in staan. Een soort `stalen`-boek zoals (vroeger?) de behangwinkels ook wel hadden (`Behangetje c.q. liedje, tekstje uitzoeken`)

Josephus schreef:

Eppo Gremdaat schreef:Gezang 234 Liedboek voor de Kerken
Alleen jammer dat de eerste strofe vaak wordt `verkracht`in rouw-advertenties. Bijv. bij een overleden vrouw wordt er vertaald (verkracht dus)

Al heeft zij ons verlaten
zij laat ons nooit alleen,
en wat er verder volgt in de vrouwelijke vorm.
Afgrijselijk!

Hm, dat ik heb gelukkig nog nooit gezien. Zoiets zou verboden moeten worden.

Waarom zou dat verboden moeten worden? Ik vind het wel een aardig gedichtje en je ziet wel groter onzin boven rouw- of geboorteadvertenties staan.

Tiberius schreef:Waarom zou dat verboden moeten worden? Ik vind het wel een aardig gedichtje en je ziet wel groter onzin boven rouw- of geboorteadvertenties staan.

Met dit soort aanpassingen doe je Schulte Nordholt onrecht aan. Erg eerbiedig vind ik het ook niet, nu het oorspronkelijke gedicht zo duidelijk betrekking heeft op Jezus. En er zijn zoveel andere mooie gedichten of liedteksten die je boven familieberichten kunt plaatsen.

Ik was trouwens iets te voorbarig: strikt genomen zijn zulke aanpassingen al verboden via de Auteurswet. Al heb ik niet echt het idee dat er erg snel handhavend opgetreden zal worden in dit soort gevallen.