Oorspronkelijk gepost door KawJa, maar dan zondig je toch niet door? Ik kan me daar niet bij neer leggen. Ik wil stoppen met de zonden, maar toch ook weer niet. Ik lijk wel schizofreen wat dat betreft.
Neem en lees:
Eindelijk: de Wet wordt gepredikt, opdat wij allen, voor zoveel wij in één Geest:
"Abba!" Roepen, geheel vervuld worden met dankzegging en aanbidding, terwijl wij
het inzien en het ondervinden, hoe Christus, Die het einde der. Wet is (tot
rechtvaardigheid een iegelijk, die gelooft), de Wet zelve heeft vervuld, en ook als
zodanig het recht der Wet in ons vervult (Rom. 8: 4), dat, terwijl wij in onszelf hoe
langer hoe meer zonde en ellende gewaarworden, en onszelf aanklagen als verdervers
van onze jeugd af aan, - desniettegenstaande de Vader ons in Christus Jezus, Zijn
Zoon, voor Zijn lieve dierbare kinderen houdt, en ons in Hem aanziet als geheel en al
rechtvaardig, heilig, rein en volkomen, zonder vlek of rimpel, - zó aanziet, als hadden
wij nooit enige zonden gedaan of gehad (voor zoveel wij zulke weldaad met een
gelovig hart aannemen). En zo zegge dan een ieder der onze vrijmoedig, uit kracht van
de waarheid Gods en van het getuigenis des Heiligen Geestes in ons: "Ik ben heilig en
rechtvaardig", - ofschoon ons geweten ons aanklaagt, dat wij zonder ophouden tot alle
boosheid geneigd zijn.
Dit laatste klinkt menigeen vreemd in de oren, want hij mocht gaarne heilig en vroom
zijn, en iets van die heiligheid in zich gewaarworden, dan kon hij, zoals hij meent, het
weten, of hij deel aan Christus had. Omdat hij echter zo vele zonden in zich blijft zien,
gelooft hij de Heiland van arme zondaren te onrein en te onwaardig en te vleselijk, en
te veel onder de zonde verkocht te zijn, dan dat de heilige en rechtvaardige God met
Zijn grote genade tot zo'n ellendige Zich zou nederlaten, of hij vreest; dat hij nog eens
de hel weer in de kaken zal vallen,
Er zijn er zodanigen, die dag aan dag in de waan verkeren, dat zij toch hun
zandkorrels dienden bij elkander te dragen, om de berg hunner heiligheid hoog op te
tassen, maar de een dag voor, de anderen na blaast de stormvlaag der zonden deze
zandkorrels weder weg, en dan zitten zij in een hoek, en wenen, (en beginnen van
vorenaan, en geven het niet op, of het hun mocht gelukken). En zodanigen zijn de
meesten onzer, want de eigengerechtigheid zit diep, zeer diep, en de oude monnik
weet van geen sterven, zolang als wij leven.
Daarom hebben wij ons voorgesteld, onder de leiding van de Geest Gods, Die de
harten en nieren beproeft, in alle oprechtheid te beschouwen: het bestaan van de door
het bloed van Christus gerechtvaardigde en geheiligde, en van alle zonden afgewassen
Christen.
dit is maar een stukje van de inleiding, lees de hele preek over Rom. 7:14 => http://www.theologienet.nl/documenten/K ... alftal.pdf