Dat lieve zoete recht

[jvdg]

.....dan is hij eenswillens met de Vader en dan wil hij verdoemt worden als God maar aan zijn eer komt. Ik geloof als de ziel dit zo ervaart: het zoete recht Gods, dat de ziel er dan achter staat. Dan is hij vrijgesproken.

Abraham offert Izak op en wist ook de uitkomst niet...

De mens wil verdoemd worden als God maar aan Zijn eer komt.
Dat is waar.

Maar, daar zoekt zo'n doemwaardige niet naar, hij weet van een Weg tot behoudenis, maar kent die Weg niet.
Hij kent de Zaligmaker niet, is vreemd aan de werking van de Heilige Geest, en worstelt maar door in eigen kracht.

Zo'n mens worstelt, gaat steeds meer verliezen en ziet geen uitkomst meer.
Vreest dat God wel van hem afweet.
Zou God Zijn gena vergeten?

Gaat twijfelen aan het bestaan van God, wordt steeds meer een vreemdeling van Jezus als Middelaar.

Totdat......echt alles verloren is, en ik niets meer kan toedoen........

En dan weer de vraag: Zou God Zijn genade vergeten?

[Wilhelm]

Ik geloof niet dat dat waar is, afgewezen. Als álle hulp mij gans ontviel en niemand zorgde voor mijn ziel. Zou er dan nog iets op de bodem van het hart liggen? Bij veel oudvaders zie je juist dat ze dachten voor eeuwig verloren zouden gaan.

Matth 27 : 3a "Toen heeft Judas, dien Hem verraden had, ziende, dat Hij veroordeeld was, berouw* gehad"


Kanttekening bij berouw :
Dit was geen oprecht berouw, gelijk Petrus had, alzo het niet was vergezelschapt met betering des levens, noch met geloof en betrouwen van vergeving zijner zonden. Paulus noemt zulk een berouw als Judas had, een droefheid der wereld die den dood werkt, 2 Kor. 7:10

[Geka]

Er is een verdoemend recht Gods en een verzoenend recht Gods. Zolang de ziel niet onvoorwaardelijk buigen kan onder het verdoemend recht, zal het niet aangenaam zijn. Maar er is geen zaliger plekje dan het met God eens te worden. Je krijgt God liever dan de eigen zaligheid.

Er is een pas een levensbeschrijving van ds. Van Voorthuysen uitgekomen. Met betrekking tot dit onderwerp valt veel van hem te leren! Aanbevolen dus.

Het spijt me, maar als ik de advertentie van dit boek lees heb ik figuurlijk gegeten en gedronken. 'Een befaamd en legendarisch predikant'. Ja, ja, en dat allemaal onder het motto dat het om Gods Naam en eer gaat. Ik zeg niets van de betreffende predikant, maar degene die zo'n advertentie opstelt zegt vooral wat over zichzelf. En als dat de toon is waarop het boek geschreven is laat ik het fijn ongelezen.

[MarthaMartha]

ik heb moeite met de uitspraak "De mens wil verdoemd worden als God maar aan Zijn eer komt".

Nee dat wil ik niet
dat heb ik nog nooit gewild.

een eeuwigheid zonder Hem?
een eeuwigheid tegen Hem?

Gods eer staat bovenaan, dat wel!
En Hij heeft Zijn eer verbonden aan mijn zaligheid.
Daarom krijgt Hij de hoogste eer!

[jvdg]

De mens wil verdoemd worden als God maar aan Zijn eer komt.
Dat is waar.

Nee dat wil ik niet
dat heb ik nog nooit gewild.

een eeuwigheid zonder Hem?
een eeuwigheid tegen Hem?

Gods eer staat bovenaan, dat wel!
En Hij heeft Zijn eer verbonden aan mijn zaligheid.
Daarom krijgt Hij de hoogste eer!

Zie mijn PB.

[Geka]

Wij hoeven het recht Gods niet te voldoen. Wie daarnaar verlangt weet niet wat hij zegt. Het lijkt er soms op dat bepaalde mensen het recht Gods nog liever en zoeter vinden dan Christus...

Wat wij nodig hebben is kennis en erkenning van onze verlorenheid voor God, om ook te leren dat het recht van God in Christus volkomen genoeg gedaan is. Zie Psalm 130: Zo gij Heere de ongerechtigheden gadeslaat, HEERE wie zal bestaan?
Daar is de erkenning van eigen ongerechtigheid in het licht van Gods recht. Maar daar eindigt de Psalm niet.
Juist het ware geloof vlucht met die erkenning naar Christus, het weet van Gods genade en pleit daar op: Maar bij U is vergeving!

Meer hoeft niet, met minder kan het niet.

Alle vrees voor Gods straf, zonder de hoop op Gods genade, is slechts een voorportaal van de hel (zegt een van onze oudvaders).

[Genade door recht]

Geka, ben het met je eens dat het niet hoort dat het boek aangeprezen wordt als ging het over een befaamd en legendarish predikant. Maar daar kun je vast wel door heen prikken.

[albion]

Er is een verdoemend recht Gods en een verzoenend recht Gods. Zolang de ziel niet onvoorwaardelijk buigen kan onder het verdoemend recht, zal het niet aangenaam zijn. Maar er is geen zaliger plekje dan het met God eens te worden. Je krijgt God liever dan de eigen zaligheid.

Er is een pas een levensbeschrijving van ds. Van Voorthuysen uitgekomen. Met betrekking tot dit onderwerp valt veel van hem te leren! Aanbevolen dus.

Het spijt me, maar als ik de advertentie van dit boek lees heb ik figuurlijk gegeten en gedronken. 'Een befaamd en legendarisch predikant'. Ja, ja, en dat allemaal onder het motto dat het om Gods Naam en eer gaat. Ik zeg niets van de betreffende predikant, maar degene die zo'n advertentie opstelt zegt vooral wat over zichzelf. En als dat de toon is waarop het boek geschreven is laat ik het fijn ongelezen.

Ik weet niet of de schrijver ook de advertentie opgemaakt heeft. Maar het is in ieder geval prachtig geschreven. Heel wat anders dan die romannetjes van J. Overeem en degenen die zo nodig in hun romans een bepaald soort mensen moeten citeren (wat kant nog wal raakt).
Ben jij het altijd eens met alles wat je leest, of heb je ook weleens je vragen bij sommige gedeelten van een boek? Probeer dit boek eens te lezen zonder vooroordeel.

[Ander]

Er is een verdoemend recht Gods en een verzoenend recht Gods. Zolang de ziel niet onvoorwaardelijk buigen kan onder het verdoemend recht, zal het niet aangenaam zijn. Maar er is geen zaliger plekje dan het met God eens te worden. Je krijgt God liever dan de eigen zaligheid.

Er is een pas een levensbeschrijving van ds. Van Voorthuysen uitgekomen. Met betrekking tot dit onderwerp valt veel van hem te leren! Aanbevolen dus.

Het spijt me, maar als ik de advertentie van dit boek lees heb ik figuurlijk gegeten en gedronken. 'Een befaamd en legendarisch predikant'. Ja, ja, en dat allemaal onder het motto dat het om Gods Naam en eer gaat. Ik zeg niets van de betreffende predikant, maar degene die zo'n advertentie opstelt zegt vooral wat over zichzelf. En als dat de toon is waarop het boek geschreven is laat ik het fijn ongelezen.

Wanneer je het boek gelezen hebt, begrijp je de advertentieopsteller, Geka!
Het is een predikant geweest met een heel eigen plek binnen de gemeenten door zijn visie op bepaalde dingen. Daardoor werd hij door een groep erg gewaardeerd boven de anderen. Dat ging toen overigens ook, de gemeenten bleven wel bij elkaar.
Het is een boek met heel interessante theologische/dogmatische visies. Mij is veel helder geworden over de verschillende visies op hot items. (toeleidende weg, rechtvaardigmaking enzo)
Het boek is een stuk beter geschreven dan vele andere beschrijvingen. Echt aan te raden!!

[helma]

Ik geloof niet dat dat waar is, afgewezen. Als álle hulp mij gans ontviel en niemand zorgde voor mijn ziel. Zou er dan nog iets op de bodem van het hart liggen? Bij veel oudvaders zie je juist dat ze dachten voor eeuwig verloren zouden gaan.

dat dachten ze, dat verdienden ze, maar er was tegelijkertijd altijd een schreeuw naar boven "Heere ontferm U". Dat dit losgemaakt wordt van elkaar kan ik niet begrijpen. Daar waar je werkelijk je schuld ziet en ziet dat de straf rechtvaardig is, daar kún je het niet uithouden, daar vlucht je óf tot Christus óf in wanhoop. Wanneer mensen in deze toestand God rechtvaardig keuren en instemmen met hun vonnis zonder naar Christus te vluchten, daar is de nood blijkbaar nog (goed) houdbaar.

Je ziet dit duidelijk bij de moordenaar aan het kruis
Enerzijds belijdt hij dat hij rechtvaardig verloren zal gaan: Wij toch, wij ontvangen straf waardig hetgeen wij gedaan hebben
anderzijds is er toch de schreeuw om ontferming: Heere gedenk mijner

[Marnix]

.....dan is hij eenswillens met de Vader en dan wil hij verdoemt worden als God maar aan zijn eer komt. Ik geloof als de ziel dit zo ervaart: het zoete recht Gods, dat de ziel er dan achter staat. Dan is hij vrijgesproken.

Abraham offert Izak op en wist ook de uitkomst niet...

De mens wil verdoemd worden als God maar aan Zijn eer komt.
Dat is waar.

Maar, daar zoekt zo'n doemwaardige niet naar, hij weet van een Weg tot behoudenis, maar kent die Weg niet.
Hij kent de Zaligmaker niet, is vreemd aan de werking van de Heilige Geest, en worstelt maar door in eigen kracht.

Zo'n mens worstelt, gaat steeds meer verliezen en ziet geen uitkomst meer.
Vreest dat God wel van hem afweet.
Zou God Zijn gena vergeten?

Gaat twijfelen aan het bestaan van God, wordt steeds meer een vreemdeling van Jezus als Middelaar.

Totdat......echt alles verloren is, en ik niets meer kan toedoen........

En dan weer de vraag: Zou God Zijn genade vergeten?

Ik ben het niet met die eerste zin eens als het als losse zin wordt gebruikt, waarvan ik me afvraag of je dat als losse zin bedoelt.

Als de mens wil dat God aan zijn eer komt wil hij juist een band met God hebben... niet dat die band wordt doorgesneden. Een jongen zou kunnen zeggen: Als mijn vriendin in levensgevaar is offer ik liever mijn leven op om haar te redden dan dat zij sterft. Maar wat hij echt wil is zijn leven lag samen met haar zijn. Als je naar de psalmen kijkt zie je dat telkens: Verdoem mij niet (ook al heb ik het verdiend) maar laat mij leven, want ik wil bij U zijn. Verdoemd worden is geen optie voor iemand die God echt leert kennen. Gelukkig hoeft dat ook niet. God is de God van het leven en de God van genade en liefde. En de God van recht. We mogen zijn rechtvaardigheid en zijn liefde nooit loskoppelen. Dan krijg je vreemde denkbeelden. Dat Gods recht als "zoet en lief" wordt omschreven is juist in het kader van zijn liefde en genade. Was Hij alleen rechtvaardig maar niet liefdevol en genadig, dan zouden we verdoemd worden. Maar Hij is rechtvaardig en genadig. Abraham had God leren kennen en geloofde en daarom nam hij Izaak mee om te offeren. Hij wist: God zelf zal uitkomst geven, hij zal in een offer voorzien.

Maar goed, kort samengevat:

Gods recht is / was angstaanjagend, verdoemend
Maar God is ook liefde
Hij openbaart zichzelf in Christus
Hij droeg de straf
Voor wie in Hem geloven is er geen veroordeling meer.
In het kader van Gods liefde en genade die we terugzien in het leven en lijden en opstaan van Christus is Gods recht goed, lief en zoet. (hoewel ik die woorden zelf nooit zou gebruiken)

[jvdg]

Ik ben het niet met die eerste zin eens als het als losse zin wordt gebruikt, waarvan ik me afvraag of je dat als losse zin bedoelt.

Is geen losse zin Marnix.

[refo]

Paulus zou zeggen (o nee, hij zegt het natuurlijk nog): ik heb niets geweten onder u dan Jezus Christus en Die gekruisigd. En hij zegt niet: maar u moet natuurlijk wel verdoemd willen worden. God komt vanzelf wel aan Zijn recht. Daar hoeven wij geen bewakers van te zijn. En zeker niet in het geval van het keurmerken van eens anders bekeringsgeschiedenis.

Evangelieverkondiging overtuigt en biedt aan. En stelt verder geen voorwaarden.

[Marnix]

Ik ben het niet met die eerste zin eens als het als losse zin wordt gebruikt, waarvan ik me afvraag of je dat als losse zin bedoelt.

Is geen losse zin Marnix.

Dat dacht ik al.

[albion]

Ik geloof niet dat dat waar is, afgewezen. Als álle hulp mij gans ontviel en niemand zorgde voor mijn ziel. Zou er dan nog iets op de bodem van het hart liggen? Bij veel oudvaders zie je juist dat ze dachten voor eeuwig verloren zouden gaan.

dat dachten ze, dat verdienden ze, maar er was tegelijkertijd altijd een schreeuw naar boven "Heere ontferm U". Dat dit losgemaakt wordt van elkaar kan ik niet begrijpen. Daar waar je werkelijk je schuld ziet en ziet dat de straf rechtvaardig is, daar kún je het niet uithouden, daar vlucht je óf tot Christus óf in wanhoop. Wanneer mensen in deze toestand God rechtvaardig keuren en instemmen met hun vonnis zonder naar Christus te vluchten, daar is de nood blijkbaar nog (goed) houdbaar.

Je ziet dit duidelijk bij de moordenaar aan het kruis
Enerzijds belijdt hij dat hij rechtvaardig verloren zal gaan: Wij toch, wij ontvangen straf waardig hetgeen wij gedaan hebben
anderzijds is er toch de schreeuw om ontferming: Heere gedenk mijner

Maar ook hij moest door die drie uren dikke duisternis.