Maar als Paulus het wel deed dat blijkbaar zeer gemeend en op zijn plaats was en allicht ook een bemoediging voor de gemeete.... is het toch logisch dat we dolgraag willen dat dit overal gebeurt en het daarom aankaarten?

De insteek is totaal niet: Jullie doen te moeilijk over de bekering. De insteek is wat de Bijbel zegt over de gemeenten. Geen veroordeling maar juist een bemoediging.

Afgewezen schreef:

Tiberius schreef:Laten we dan eerst even vaststellen waarover we het moeten gaan hebben.
Oftewel: op welke wijze vinden jullie de aanspreekwijze van Paulus (om de term maar eens vast te houden) anders dan zoals Kaw c.s. nu kent?

Bij ons is het gewoon 'gemeente', en het zou wat mij betreft liever gemeente van onze Heere Jezus Christus moeten zijn, dat is Bijbels.
Waarom ik het toch niet zo zinvol vind om het hierover te hebben, is niet zozeer dít punt, maar de gedachte die erachter ligt: jullie-doen-te-moeilijk-over-de-bekering.
Snap je?

Jazeker snap ik dat.
Maar dat mensen zich gemakkelijk en al snel bekeerd vinden hoeft toch geen reden te zijn voor een taboe op de aanspraak van de gemeente?

Precies. Paulus leert volgens mij ook niet dat je makkelijk zalig wordt en je niet zo moeilijk moet doen over de bekering. Toch zien we hoe hij de gemeente van Christus ziet. Blijkbaar zijn die twee zaken te combineren... en dat is denk ik een zinvol gespreksonderwerp

Afgewezen schreef:

Tiberius schreef:Laten we dan eerst even vaststellen waarover we het moeten gaan hebben.
Oftewel: op welke wijze vinden jullie de aanspreekwijze van Paulus (om de term maar eens vast te houden) anders dan zoals Kaw c.s. nu kent?

Bij ons is het gewoon 'gemeente', en het zou wat mij betreft liever gemeente van onze Heere Jezus Christus moeten zijn, dat is Bijbels.
Waarom ik het toch niet zo zinvol vind om het hierover te hebben, is niet zozeer dít punt, maar de gedachte die erachter ligt: jullie-doen-te-moeilijk-over-de-bekering.
Snap je?

Dat vind ik flauw, want dat is niet zo. Het enige wat ik wel zou willen is dat onbekeerd in de kerk zitten een stuk pijnlijker wordt. Geen godsdienstoefeningen (zo worden leesdiensten genoemd in bepaalde gemeenten), maar erediensten. Ouderlingbezoek met vragen indien je niet aan het avondmaal ben geweest. De dominee die verbaast is over een onbekeerde en spreekt over "Wij dan gerechtvaardigd[..]" (om ontopic te blijven . Geen doop van ongelovige ouders toestaan. Geen verdachtmakingen ten opzichte van bekeerden, maar juist ten opzichte van onbekeerden. Dat soort dingen. Ik weet zeker dat Paulus dat ook zo zou aanpakken. Dat proef je gewoon als je zijn brieven leest. Alles, goed en fout, benoemen en waarschuwen en opbouwen, maar wel vanuit het perspectief van de gemeente van onze Heere Jezus Christus.