Nu vallen de dagen tussen de eerste woensdag van november en de tweede van maart er een beetje tussenuit. Net of daarvoor niet gebeden of gedankt hoeft te worden.
Inderdaad, dat heb ik ook altijd gevonden.
Ik pink even een traantje weg van ontroering omdat jullie het eens zijn met elkaar..... :
Ik ben het eens met Daphne. Daarnaast zijn bid- en dankdagen naar mijn idee meer een soort van extra zondagen. De kerkdienst verloopt op precies dezelfde manier, er wordt niet meer dan anders gebeden. Hooguit gaat de preek over het gebed of iets in die geest.
De kennis is mij te wonderbaar, zij is hoog, ik kan er niet bij. Ps. 139,6.
'Vier uw vierdagen' Ik meen een tekst uit het OT (Nahum ?)
Ik heb daar een jaar of 20 geleden denk ik een preek over gehoord. Weet de inhoud niet meer precies maar het nut en de noodzaak van de dankdag kwam daar wel in naar voren.
Dezelfde predikant hield in die periode ook een preek over
'Braak ulieden een braakland'.
'k Wou dat ik die preken nog had
Natuurlijk is het een belangrijk iets om dankdag te houden.
Alle zegeningen, voor- en tegenspoed,
overal moeten wij voor danken en bidden.
een tekst die mij zo te binnen schiet is uit het bijbelboek prediker
3 vers14:
Ik weet, dat al wat God doet, dat zal in der eeuwigheid zijn, en er is niet toe te doen, noch is er af te doen; en God doet [dat], opdat men vreze voor Zijn aangezicht.
De Heere wil ons zegen schenken op zijn tijd en wijze, omdat er ZIjn heilige Naam mee verheerlijkt moet worden.
En dat met "vreze voor Zijn aangezicht".
De Heere wil erom gevraagd en gedankt zijn.
Laat ons dan oprecht dankdag houden voor Zijn aangezicht.
Ik relateer dankdag een beetje aan het loofhuttenfeest. (Neh.9)
Met het danken hoort mi ook schuldbelijden. Zoveel goedheid tegenover zoveel schuld en tekorten van onze zijde.
Dan is een dankdag/boetedag naast het dagelijkse danken en bidden wel op z'n plaats. Zeker in een tijd waarin welvaart en luxe niet meer dan normaal geacht wordt.
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangwekkend deel het elimineren van traditioneel-theologische en hermeneutische contradicties.
[quote="Miscanthus"Dat we dat doen met een reguliere kerkdienst, vind ik ook vreemd. Vroeger ervaarde ik het als een doordeweekse zondag waarop ik wel buiten mocht spelen...
Ik vind het nu fijn om doordeweeks Gods Woord te horen.
Misschien als de liturgie wat anders zou zijn en we bijvoorbeeld allemaal iets meebrengen uit onze vooraadkast om weg te geven of naar Pakistan te sturen, of iets voor daklozen organiseren, -zou het voor mij en mijn kinderen al iets duidelijker zijn. Dat we leren delen van onze overvloed en niet alleen door middel van een briefje in de kerkzak.
zomaar wat gedachtenspinsels....[/quote]
Heel herkenbaar die gedachtenspinsels van jou.
Trouwens dat briefje in de kerkzak....
Ik heb een hekel aan gepreek over het geven......
Dat je je dank toch wel moet uiten dmv een royale gift aan de kerk.
Ik heb daar niks mee, geef liever aan broeders en zusters in de verdrukking, gevangenis, op de vlucht enz. enz.
Vanmorgen een mooie preek gehoord over Abraham en de tienden die hij gaf......
Een heel mooie dienst gehad, met een gewone liturgie en een "gewone preek."
We lazen de wonderbare visvangst en de rijke jongeling.
Met Jezus aan boord gaat het nooit mis. Is Jezus ook bij ons aan boord gestapt?
Jezus zei: "Werp het net uit". Door gehoorzaam overdag het net uit te werpen (wat voor vissers dwaasheid was), leerde Petrus Jezus kennen. Als hij had geweigerd, had Hij Jezus niet leren kennen.
Heere, ga uit van mij, want ik ben een zondig mens.
Het ging niet om de vissen, maar om Jezus. Niet om de gaven, maar om de Gever. Petrus mocht achter dat net vol vissen (zegeningen) Jezus' heerlijkheid zien, en tegelijkertijd zijn eigen zondigheid. Het ging niet om de vissen op het dek, want die waren niet te tellen, evenals onze zegeningen.
Frappant dat ze daarna niet de vis te gelde maakten, maar de boel lieten liggen en Jezus volgden.
De rijke jongeling bleef bij de gaven steken en kwam niet tot de Gever. Hij gehoorzaamde de oproep van Jezus niet.
Jezus zei daarna over dat verlaten van alles om Hem te volgen: En Hij zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg ulieden, dat er niemand is, die verlaten heeft huis, of ouders, of broeders, of vrouw, of kinderen, om het Koninkrijk Gods;
30 Die niet zal veelvoudig weder ontvangen in dezen tijd, en in de toekomende eeuw het eeuwige leven.
Wie zal er dankbaar zijn?
's Morgens zelf een Bijbellezing van prof. Ouweneel geluisterd over Ruth 1. http://www.bijbellezingen.com/Ruth/Ruth ... hlehem.MP3
Ook héél toepasselijk op dankdag. Over het spanningsveld lijden -- danken. Het mooie was dat Ouweneel de vloer aanveegt met goedkope antwoorden, zelf ook geen antwoord weet, maar uiteindelijk wijst op Christus.
ik zou niet weten waarom ik bid en dankdag zou willen afschaffen of verzetten. voormij is het een symbolische dag, in de zin van je mag het houden maar het hoeft niet.
Ik denk dat David gezegd zou hebben:
Een ding heb ik van den HEERE begeerd, dat zal ik zoeken: dat ik al de dagen mijns levens mocht wonen in het huis des HEEREN, om de liefelijkheid des HEEREN te aanschouwen, en te onderzoeken in Zijn tempel.
Ps 27:4
Gian schreef:Ik relateer dankdag een beetje aan het loofhuttenfeest. (Neh.9)
Met het danken hoort mi ook schuldbelijden. Zoveel goedheid tegenover zoveel schuld en tekorten van onze zijde.
Dan is een dankdag/boetedag naast het dagelijkse danken en bidden wel op z'n plaats. Zeker in een tijd waarin welvaart en luxe niet meer dan normaal geacht wordt.
Hoe zat dat ook alweer met het pinksterfeest? Is dit het zelfde als het loofhuttenfeest? Het pinksterfeest was toch ook een feest waarbij men het eerste van de opbrengst van het land aan God offerde.
We hadden in ieder geval wel een mooie preek, die meer was toegespitst op dankbaarheid, en ook op Gods zegen over de gemeente, de geestelijke groei enzo. Het ging daarbij over de tekst van de 10 melaatsen die genezen worden, waarbij slechts 1, een samaritaan, terugkwam om Jezus te danken.
Ik vind het een beetje vreemd dat er hier zijn die biddag en dankdag niet op zn plaats vinden. Als reden word dan gegeven dat het eigenlijk elke dag biddag en dankdag hoort te zijn. Dat is waar. maar waarom geen symbolische bid- en dankdag? allereerst zit hier een agrarische achtergrond achter. (ik kan u zeggen dat het grootste deel van u aardappelen die u elke dag eet tussen bid en dankdag gegroeit zijn.)
Daarnaast zijn er ook vanuit de bijbel voorbeelden van 'dankdagen' te vinden: Kain en Abel; zij offerden niet elke dag van het beste wat ze hadden. Ook het joodse pinksterfeest was een soort dankdag. (eerstelingen)
al met al: Er zijn geen harde bijbelse gronden voor een bid- en dankdag te vinden maar het mijns inziens zeker een goede gewoonte te noemen.
Vind ik ook wel..... maar ik maak er geen vrije dag van Maar dat het een goede gewoonte is ben ik helemaal met je eens... Daarnaast mogen we dankdag ook breder zien dan puur danken voor de aardappels
Onze dominee vertelde een leuke anecdote tijdens de dienst.
Twee zusters op leeftijd bezochten altijd trouw 2x per zondag de dienst.
Alleen op dank- en biddagen ontbraken zij.
Toen de dominee hen daar eens op aansprak antwoordden zij: "Ach dominee, wij hebben maar zo'n klein tuintje......"
Jullie begrijpen dat er een gegniffel door de kerk ging... :mrgreen:
:
Maar dat het een goede gewoonte is ben ik helemaal met je eens... Daarnaast mogen we dankdag ook breder zien dan puur danken voor de aardappels 