Legio.
Er zijn er al enkele genoemd zoals het toerusten en vormen, het Bijbelse onderwijs e.d.
Maar je ontmoet ook veel andere refojongeren. Dit kan heel heilzaam zijn. Vooral als je in een hele zware kerk zit, en je krijgt vrienden die er helderder tegenaan kijken. (Het is een beetje off topic, maar je kunt op twee manieren reageren op zo'n kerk/opvoeding, teleurgesteld weggaan en het opgeven, of maar blijven wachten tot de Heere je ooit nog eens mocht ontdekken aan je zonden. De derde mogelijkheid van naar een helderder leer gaan krijg je pas als je die kent. Het laatste lijkt heel raar, alsof je die boodschap nooit en nergens zou kunnen horen, maar pas op: het kringetje is erg besloten!)
In het geval dat The Critical Brother noemt kunnen de onderwijzenden dus de opvoeding van thuis corrigeren. Hoewel ze hier wel beperkt in zijn. Waarschijnlijk heb je zo boze ouders aan de lijn, die het kind inpeperen dat ze toch zeker niet naar die 'lichte' meester/juf/docent moeten luisteren, want die de mensen wel eens kon bedriegen voor de eeuwigheid. Als het echt erg wordt, wordt het bestuur erbijgehaald enz. Zie ik echt voor me hoor, zeker op de 'zwaardere' scholen (daar is ook verschil in).
Op sommige andere manieren is het ook nuttig. Zo zie je hier en daar serieuze verkeringen ontstaan :in. Tsja, keus genoeg op zo'n school.
(Overigens niet voor mij hoor, ik ben gezellig vrij)Het ontmoeten heeft ook nadelen. Je wordt keihard geconfronteerd met de werkelijkheid van de 'godsdienst' van de refo's. Hier zou Christus zijn gemeente moeten hebben, hier zie je het summum van liefde, vrede, blijdschap, geloof, kortom een uitstraling waar een buitenstaander haast jaloers op zou worden? Vergeet-het-maar. Echt. De werkelijkheid is, dat mijn refo-scholengemeenschap gezien werd als de rokkenkliek. Als er een keer iets was met andere scholen, een debat ofzo, dan merkte je heel duidelijk dat ze ons echt als fundamentalisten ten voeten uit zagen. En nog terecht ook, zou je haast zeggen. Het gedrag van de refo's die elke dag van en naar school fietsen. Asociaal gewoon! Schelden, vloeken, mensen in het gezicht spuwen, het verkeer blokkeren, het schijnt allemaal heel normaal te zijn. Je zou er toch moedeloos van worden. Heel begrijpelijk dat de mensen in de buurt geen hoge dunk van de reformatorische gemeenschap hebben, en eigenlijk ook gewoon terecht...
Goed, wat is daar het nadeel aan zul je vragen? Dat die cultuur gevoed wordt natuurlijk. Het is simpelweg een vorm van groepsgedrag. Die gasten jagen elkaar op om zo onchristelijk mogelijk te doen, dan hoor je erbij. Dus ook vloeken, erg schunnige taal enzovoorts. Ik denk dat het een anti-reactie is. Waarop? Misschien op wetticisme. Of moet ik gewoon stellen dat dit soort gedrag normaal is. Dat het op andere scholen ook gebeurt, en omdat wij nu eenmaal niet beter zijn, bij ons dus ook?
Ik schrijf dit overigens niet uit de hoogte hoor. Ik voel me niet beter ofzo. Ik ben net zo goed een slecht christen. Maar ik constateer wel het een en ander. Nog een constatering, ik ben keihard vanavond, maar het is gewoon zo: dit soort gedrag komt bij mavo'ers meer voor dan bij vwo'ers. Waarom eigenlijk? Wat is de verklaring daarvan? Zijn vwo'ers rustiger van karakter? Hebben ze een meer uitgesproken mening, laten ze zich minder leiden? Zijn ze serieuzer? Het laatste is waarschijnlijk wel waar.
Verder sluit ik me van harte aan bij Henriette, goede reactie! Zo ervaar/ervoer ik het ook. (Een verschil is wel dat je in mijn klas gewoon christen kunt zijn zonder dat je daarom uitgelachen wordt. Integendeel, godsdienst is een erg populair vak en de gesprekken waren altijd open en diepgaand.)
O, en nu nog iets. Bovenstaande klinkt erg negatief. Laat ik er iets positiefs tegenover zetten. De jongeren zijn zich over het algemeen redelijk bewust van het soms wat hypocriete karakter van 'ons' kringetje. Je ziet ook meer eenheid ontstaan. Dus ik ben zeker niet pessimistisch over de ontwikkelingen. Mede door het reformatorisch onderwijs ontstaat er meer openheid.
[Veranderd op 17/5/02 door Zoeker]
je zult je op een of andere manier moeten onderscheiden van de wereld. Dat dit met smaad gepaard gaat - waarschijnlijk ook wel binnen de reformatorische kring - dat zou bijna een eer moeten zijn, ondanks dat het heel moeilijk kan zijn: