Het stond al vast dat Adam en Eva van de boom des kennis des goeds en des kwaads zouden eten. De mens koos toen zelf, hij wilde gelijk zijn aan die hoge God...

Dus is de definitie van 'hypercalvinist': iemand die tegen de prediking van het Evangelie, tegen zending en evangelisatie is, omdat er geen aanbod van genade is (zou zijn) aan degenen die niet uitverkoren zijn?

Ik heb dat vaak gehoord: God bestuurt het wel, maar werkt het niet. Ik zie niet goed hoe dat kan. Het klinkt bekend en het lijkt of je er dan uit bent. Maar als God alles bestuurt dan ook de zonde. Als niets buiten Zijn wil geschiedt, dan is ook de zonde naar Zijn wil.
Er gebeurt toch niets in de Schepping wat God niet werkt? Gods wil staat toch niet stil bij het begin van de zonde? Vervolgens wordt de zondige handeling verricht en gaat Gods wil weer verder?
Of kijkt God even niet als de zonde verricht wordt?

Origineel geplaatst door Pied
Dus is de definitie van 'hypercalvinist': iemand die tegen de prediking van het Evangelie, tegen zending en evangelisatie is, omdat er geen aanbod van genade is (zou zijn) aan degenen die niet uitverkoren zijn?

Zucht.....

Dit is een forum. Wie niets te zeggen (lees:schrijven) heeft reageert niet.

Beste refo,
Is God dan de Auteur der zonde?
Dat zij verre! Want God regeert zodanig door Zijn voorzienigheid, dat Hij intussen vrij blijft van de zonde. Ten eerste omdat God de boosheid niet in de mens werkt, maar de duivel (Joh. 8:44). Hoewel de Heere hem als een middel tot de uitvoering van Zijn Raad en te Zijner verheerlijking weet te gebruiken.
Ten tweede, omdat de werken overeenkomstig haar bedoelingen worden onderscheiden. God heeft met al Zijn werken een doel, dat met Zijn eeuwige en onveranderlijke gerechtigheid overeenkomt. Maar de mensen zondigen in zover zij in hun doen van dit doel Gods en van Zijn gerechtigheid afdwalen. De broeders van Jozef hebben een andere bedoeling dan God: "Gijlieden wel, gij hebt kwaad tegen mij gedacht, zegt Jozef, doch God heeft dat ten goede gedacht, opdat Hij deed gelijk het te dezen dage is, om een groot volk in het leven te behouden" (Gen. 50:20). In het plagen van Job had de duivel deze bedoeling dat Job door God te lasteren zichzelf in het verderf zou storten. De Chaldeeen hadden ook hun bedoeling, namelijk dat ze door de roof zouden rijk worden. Maar in al deze boosheid van de duivel en de mensen, is het Gods bedoeling alleen, Jobs geloof en lijdzaamheid te beproeven en Zijn heerlijkheid in Jobs verlossing te doen schitteren, ten spijt en beschaming van de satan.
Ook David erkent, dat God door Simei rechtvaardig handelt, gelijk hij zegt: "Laat hem vloeken, want de Heere heeft tot hem gezegd, vloek David" (2 Sam. 16:10). Hoewel niettemin diezelfde David van diezelfde daad verklaarde, dat Simei zwaar gezondigd had (1 Kon. 11:8), en Simei dat zelf ook belijdt (2 Sam. 19:19). God gebruikte hier een boos werktuig, maar het doel was David te verootmoedigen, opdat hij God de eer van Zijn gerechtigheid en barmhartigheid zou geven. Maar Simei zelf had een bedoeling, die met de goddelijke wil en Gods Wet in strijd was. Daarom werd hij ook tenslotte door Gods wonderbare voorzienigheid en rechtvaardig oordeel gestraft (1 Kon. 2:36 en 44). Zo worden alle dingen door Gods voorzienigheid aldus bestuurd, dat Hij Zlef intussen vrij blijft van alle zonden, die slechts aan de duivel en de verdorven natuur van de mens eigen zijn. (Uit: Geschriften van Caspar Olevianus)

Origineel geplaatst door WSO
Dit is een forum. Wie niets te zeggen (lees:schrijven) heeft reageert niet.

Oké, maar een zuchtje op zijn tijd kan geen kwaad hoor!!

Ik ken al die argumenten. Ze voldoen niet. Niemand kan iets doen als God hem of haar de kracht niet geeft. Niemand kan iets doen als God niet meewerkt. Tenminste, dat belijden we. Maar we komen dan in de knoop in het stuk van de zonde. Dat hadden de remonstranten heel goed door. Daar rammelt ons Godsbeeld. Als God alles bepaald heeft, wat dan met de zonde. De DL komt niet verder dan op te merken dat dat te zeggen Godslastering is, maar verder gaat dat ook niet.

Ik zeg dus niet dat God de Auteur der zonde is. Nee, dat is de consequentie van het Godsbeeld dat we hebben. Als God de Auteur der zonde NIET is, staat God er helemaal buiten.

God geeft mensen de kracht om iets te doen, maar het probleem met mensen is dat ze die kracht misbruiken en zondigen. Toch laat God mensen zondigen, niet omdat Hij niet anders kan, maar omdat Hij het wil gebruiken ter verheerlijking van Hem en ten goede voor Zijn volk. Ik zie niet in waarom dit de vrije wil van de mens ontkracht en God de Auteur van de zonde maakt...leg het eens heel kort uit dan.

Ik heb een website gevonden die over deze kwestie gaat, Refo en Refojongere.
Hoewel m'n Engels niet van geweldige kwaliteit is, heb ik er toch maar een vertaling van gemaakt, zodat degenen die wat moeite hebben met de Engelse taal het ook kunnen volgen.

Calvinisme, hyper-calvinisme en arminianisme: thema’s die onze identiteit als Southern Baptists stempelen

Het zou profijtelijk kunnen zijn calvinisme van hyper-calvinisme te onderscheiden, omdat deze twee vaak met elkaar verward worden. (immers, sommige schrijvers en leraars verwarren hen zo vaak en zo gewild dat men zich moet afvragen of deze praktijk opzettelijk is.) In zeker opzicht is hyper-calvinisme gelijk aan arminianisme, het is een rationalistisch bederf van waar calvinisme. Terwijl arminianisme de soevereiniteit van God verwoesten, verwoest hyper-calvinisme de verantwoordelijk van de mens. De ironie is dat zowel arminianisme als hyper-calvinisme starten vanuit dezelfde verkeerde rationalistische vooronderstelling: De mogelijkheden en de verantwoordelijkheid van de mens gaan samen op. Dat wil zeggen, zij moeten exact op elkaar afgestemd zijn, want anders is het irrationeel. Wil een mens ergens verantwoordelijk voor worden gehouden, dan moet hij de mogelijkheid hebben het te doen. Anderzijds, als een mens niet de mogelijkheid heeft het te volbrengen, dan kan hij ook niet verplicht zijn het te doen.
De arminianen bezien deze aanname en zeggen, "Akkoord! We weten dat alle mensen verantwoordelijk worden gehouden tot inkeer te komen en te geloven [wat volgens de Bijbel correct is]; daarom moeten we concluderen dat alle mensen de mogelijkheid in zichzelf tot inkeer te komen en te geloven [wat volgens de Bijbel een dwaling is]." Zodoende leren arminianen dat onbekeerde mensen in zichzelf de geestelijke mogelijkheid hebben om tot inkeer te komen en te geloven.
De hyper-calvinist doen dezelfde aanname (dat de mogelijkheden en de verantwoordelijkheid van de mens samen opgaan) en zeggen, "Akkoord! We weten dat alle mensen in en uit zichzelf zonder geestelijke mogelijkheden zijn tot inkeer te komen en te geloven [wat volgens de Bijbel correct is]; daarom moeten we concluderen dat onbekeerde mensen niet onder de verplichting liggen om het evangelie tot inkeer te komen en te geloven.â€

duidelijk artikel, Pied.
Regelmatig wordt het woord hypercalvinist gebruikt in de discussies. Toch maar een beetje voorzichtig zijn, want 't is niet zo fraai!!

Zijn er wel hypercalvinisten? Je gaat toch lijnrecht tegen de bijbel in wanneer je leert zoals beschreven is bij de hypercalvinisten hieronder.

"Toch maar een beetje voorzichtig zijn, want 't is niet zo fraai!!" Orthodoxer zei het al: buitenkerkelijken gebruiken als scheldwoord 'zwartekousenkerk', kerkelijke mensen hebben ook zo hun scheldwoorden klaar. Ik denk dat het woordje bijna altijd op dat niveau gebruikt wordt en zelden op de juiste manier.

"Zijn er wel hypercalvinisten?" Volgens mij wel. Het zijn mensen die deze leer met graagte gebruiken om in valse lijdelijkheid voort te leven (let wel: valse lijdelijkheid; er is ook een leidelijkheid die naar de Schrift is). Of het zijn mensen die uit tegenreactie tegen allerlei geestelijk activisme doorslaan naar de andere kant. In het artikel wordt hyper-calvinisme niet voor niets de tegenhanger van arminianisme genoemd.

Er zit dus wel een verschil in de definitie die Kislev gaf van Martin Lloyd-Jones en de definitie die Pied citeert.

M. Lloyd-Jones: 'Een hypercalvinist is iemand die zegt dat het aanbod van genade alleen komt tot de verlosten, en dat een Evangelieprediker het aanbod van genade niet mag aanbieden aan iedereen. Dat is een hypercalvinist. Een hypercalvinist beschouwt de man die de genade aanbiedt aan iedereen als een gevaarlijk persoon...Ik bied u allen de zaligheid aan...'

Vlgs. M. Lloyd-Jones zijn dus al degenen die de leer aanhangen die ook in bepaalde reformatorische kerken (GGiN) geleerd wordt, hypercalvinisten. Terwijl voornoemde reformatorische kerken zich prima zullen kunnen vinden in de definitie van de calvinisten zoals Pied citeerde:

'De bijbel leert dat de gevallen mens zonder geestelijke mogelijkheden is en dat hij verplicht is tot inkeer te komen en te geloven. Alleen door het krachtige, wederbarende werk van de Heilige Geest wordt de mens de mogelijkheid geschonken zijn plicht te vervullen en tot inkeer te komen en te geloven.'

Ik vraag me dus inderdaad af of het woord hypercalvinist niet zomaar een (scheld)naam is en geen officiële term is voor een bepaalde leeropvatting.

Ja Rekna, dat denk ik ook. Vraag is dan natuurlijk wel welke van beide definities juist is. Het best is de definitie van Lloyd-Jones te weerleggen als je daar citaten van Calvijn zelf tegenover kan stellen, waaruit blijkt dat Calvijn volgens Lloyd-Jones een hypercalvinist is. Ik zou zeggen: probeer dat eens.

Ik ben lid van de Protestant Reformed Churches

Wij zijn niet hypercalvinist, hoewel ons dat wel verweten wordt.