1. De omschrijving 'zwanger gemaakt' deugt inderdaad niet:
a. daar zijn twee mensen bij nodig
b. dat klinkt als een trucje dat altijd 'lukt', terwijl het nog steeds God is die het leven geeft
c. het is een nogal platte omschrijving
2. De vragen van Voetius kán je echt niet bevestigend beantwoorden zonder wedergeboorte of bekering. "In de belijdenis leven en sterven" veronderstelt mee-antwoorden van de Catechismus die vraagt en antwoordt: wat is
uw troost in leven en sterven. En een "godvruchtig leven", "versierd met goede werken" is onmogelijk zonder wedergeboorte. Goed omschreven in
https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... 001_CID001 trouwens.
3. Trouwen kan altijd, ook zonder bevestiging van het huwelijk. Wel kan een afspraak zijn dat die bevestiging slechts plaatsvindt wanneer beide echtgenoten belijdend lid zijn. En dat is op zich logisch, want je vraagt met die bevestiging voor God en Zijn Heilige gemeente een zegen over dat huwelijk. Dat doe je niet als je niet vertrouwt dat Hij dat wil doen. Vertrouw je wel op Hem, dan moet je belijdenis doen.
4. Die schuldbelijdenis is eigenlijk een vreemde gang van zaken. Ja, er is duidelijk iets fout gegaan / fout gedaan. Maar waarom moet is schuldbelijdenis voor de ene zonde wel verplicht, en voor de andere niet? Bovendien: iedereen wéét hiervan, en 'gewone' belijdenis doen
is al uitspreken dat je zondig bent, van nature uit op alle kwaad.
5. Belijdenis doe je van je geloof. Ook op de vragen die daar gesteld worden kan je, als je nadenkt, alléén maar bevestigend antwoorden als je gelooft. Het is niet onmogelijk dat een gebeurtenis als deze je aan het denken zet, en door de Geest wordt gebruikt om je bij God te brengen. Maar daar kan je niet vanuit gaan. Vraag is dus of je op Hem vertrouwt, dat Hij het voor je doet en gedaan heeft. En alleen dat is de vraag. Die moet los staan van de noodzaak om dat binnen 9-maanden-min-de-tijd-die-nodig-was-om-de-zwangerschap-te-ontdekken te doen.