GerefGemeente-lid schreef:Jullie gaan voorbij aan de vraag die ik stel.

De vraag is heel simpel.

De remonstrantse leer gaat er van uit dat een mens zélf ook nog iets tot zijn eigen zaligheid kan toedoen. Die leer komt trouwens ook ter uiterst rechterzijde van onze gezindte voor, maar dat terzijde.

Als we dus zeggen dat een remonstrant ook bekeerd kan zijn, dan is de gevolgtrekking dat ook de remonstrantse leer zaligmakend is. Is dit juist?

Want dan kan ik dat niet mee maken en schrik ik behoorlijk van wat er hier gezegd wordt.

Geloof je dat een Rooms Katholiek bekeerd kan zijn?

Geloof je dat een Baptist (zoals in de voormalige Sovjet-Unie) bekeerd kan zijn?

GerefGemeente-lid schreef:

Nasrani schreef:Vandaag een preek beluisterd (jawel van ds vd Brink via Een preek voor elke dag) over Handelingen 11 over dat Barnabas zich verblijde omdat hij de genade van God zag. Een gemeente zonder structuur en leiding. Waarschijnlijk van alles op aan te merken maar we lezen alleen maar van de blijdschap vanwege het werk van God.

Dat betekent uiteraard niet dat er geen droefheid was over de zonde of berouw over de schuld. Daar krijgt elke gekende des Vaders mee te maken. Dus we moeten wel eerlijk blijven.

Zeker mee eens! Maar zie jij dit als voorwaarde vooraf, of als vrucht nadien?

Maanenschijn schreef:

GerefGemeente-lid schreef:Jullie gaan voorbij aan de vraag die ik stel.

De vraag is heel simpel.

De remonstrantse leer gaat er van uit dat een mens zélf ook nog iets tot zijn eigen zaligheid kan toedoen. Die leer komt trouwens ook ter uiterst rechterzijde van onze gezindte voor, maar dat terzijde.

Als we dus zeggen dat een remonstrant ook bekeerd kan zijn, dan is de gevolgtrekking dat ook de remonstrantse leer zaligmakend is. Is dit juist?

Want dan kan ik dat niet mee maken en schrik ik behoorlijk van wat er hier gezegd wordt.

Geloof je dat een Rooms Katholiek bekeerd kan zijn?

Geloof je dat een Baptist (zoals in de voormalige Sovjet-Unie) bekeerd kan zijn?

Ja. Bij baptisten ligt dat anders, omdat de doop niet direct gaat over de uitverkiezing, maar ik geloof wel dat je als je Rooms bent opgevoed, je het daar niet meer kan uithouden. Denk aan Luther.

En dat geldt evenzo voor een Remonstrant. Als je van God door God tot God bekeert wordt, dan houd je het niet meer uit onder een prediking waar verkondigt wordt dat de mens zijn eigen zaligheid kan bewerken.

Onbekende schreef:

GerefGemeente-lid schreef:

Nasrani schreef:Vandaag een preek beluisterd (jawel van ds vd Brink via Een preek voor elke dag) over Handelingen 11 over dat Barnabas zich verblijde omdat hij de genade van God zag. Een gemeente zonder structuur en leiding. Waarschijnlijk van alles op aan te merken maar we lezen alleen maar van de blijdschap vanwege het werk van God.

Dat betekent uiteraard niet dat er geen droefheid was over de zonde of berouw over de schuld. Daar krijgt elke gekende des Vaders mee te maken. Dus we moeten wel eerlijk blijven.

Zeker mee eens! Maar zie jij dit als voorwaarde vooraf, of als vrucht nadien?

Wanneer heb jij een dokter nodig? Voor de kwaal ontdekt wordt of erna?

GerefGemeente-lid schreef:

Onbekende schreef:

GerefGemeente-lid schreef:

Nasrani schreef:Vandaag een preek beluisterd (jawel van ds vd Brink via Een preek voor elke dag) over Handelingen 11 over dat Barnabas zich verblijde omdat hij de genade van God zag. Een gemeente zonder structuur en leiding. Waarschijnlijk van alles op aan te merken maar we lezen alleen maar van de blijdschap vanwege het werk van God.

Dat betekent uiteraard niet dat er geen droefheid was over de zonde of berouw over de schuld. Daar krijgt elke gekende des Vaders mee te maken. Dus we moeten wel eerlijk blijven.

Zeker mee eens! Maar zie jij dit als voorwaarde vooraf, of als vrucht nadien?

Wanneer heb jij een dokter nodig? Voor de kwaal ontdekt wordt of erna?

Deze vraag ken ik, maar is eenzijdig.
Je gaat eraan voorbij dat de Heilige Geest op verschillende wijzen werkt. Je schrijft hiermee het werk van Gods Geest af, als het niet aan jouw schema voldoet. Hoewel dit Gods gewone weg kan zijn, is dit zeker niet de enige weg! Zie wat á Brakel daarover schrijft!

GerefGemeente-lid schreef:Jullie gaan voorbij aan de vraag die ik stel.

De vraag is heel simpel.

De remonstrantse leer gaat er van uit dat een mens zélf ook nog iets tot zijn eigen zaligheid kan toedoen. Die leer komt trouwens ook ter uiterst rechterzijde van onze gezindte voor, maar dat terzijde.

Als we dus zeggen dat een remonstrant ook bekeerd kan zijn, dan is de gevolgtrekking dat ook de remonstrantse leer zaligmakend is. Is dit juist?

Want dan kan ik dat niet mee maken en schrik ik behoorlijk van wat er hier gezegd wordt.

Dat kan wel zo zijn dat jij dat niet kan mee maken. Dan ga je kaders opwerpen waarlangs God Zijn werk zou moeten doen. Namelijk zoals jij denkt dat God een mens bekeerd.

GerefGemeente-lid schreef:

Nasrani schreef:Vandaag een preek beluisterd (jawel van ds vd Brink via Een preek voor elke dag) over Handelingen 11 over dat Barnabas zich verblijde omdat hij de genade van God zag. Een gemeente zonder structuur en leiding. Waarschijnlijk van alles op aan te merken maar we lezen alleen maar van de blijdschap vanwege het werk van God.

Dat betekent uiteraard niet dat er geen droefheid was over de zonde of berouw over de schuld. Daar krijgt elke gekende des Vaders mee te maken. Dus we moeten wel eerlijk blijven.

Daar gaat het in dat gedeelte niet om. Barnabas is verblijd omdat hij de genade van God ziet in de mensen die tot geloof in de Heere Jezus Christus zijn gekomen.

Nasrani schreef:Daar gaat het in dat gedeelte niet om. Barnabas is verblijd omdat hij de genade van God ziet in de mensen die tot geloof in de Heere Jezus Christus zijn gekomen.

Dat kan. Ik heb het betreffende Schriftgedeelte niet terug gelezen.

Ik zou eigenlijk wel een vraag aan je willen stellen, maar die is nogal persoonlijk. Zou dat per mail mogen?

Eigenlijk vind ik deze discussie niet passen. Wij gaan er niet over wie God wel of niet bekeerd. Of dat een baptist is, een remonstrant, een pelagiaan, een gereformeerde. We moeten daar uit blijven. Wel denk ik dat als iemand tot Gods volk mag behoren dat hij/zij in sommige kringen het niet kan uithouden of de ogen geopend worden voor dwalingen. Al blijft het ook mogelijk dat iemand onder de dwalingen blijft en toch Christus als zijn Zaligmaker mag kennen. Zie daarvan ook Luther i.c.m. consubstantiatie. Zo zullen er meerder voorbeelden zijn. Laten we daar uitblijven en terug gaan naar de posting van DIA.

GerefGemeente-lid schreef:Jullie gaan voorbij aan de vraag die ik stel.

De vraag is heel simpel.

De remonstrantse leer gaat er van uit dat een mens zélf ook nog iets tot zijn eigen zaligheid kan toedoen. Die leer komt trouwens ook ter uiterst rechterzijde van onze gezindte voor, maar dat terzijde.

Als we dus zeggen dat een remonstrant ook bekeerd kan zijn, dan is de gevolgtrekking dat ook de remonstrantse leer zaligmakend is. Is dit juist?

Want dan kan ik dat niet mee maken en schrik ik behoorlijk van wat er hier gezegd wordt.

Alleen de leer van Christus is zaligmakend. En die wordt op allerlei manieren, zoals de bijbel zegt: "Hetzij in der waarheid, hetzij onder een deksel gepredikt". De heilige apostel zegt erbij: "En daarin verblijd ik mij'. Dat hoor ik bij jou dan weer niet. Dus daar gaat iets niet goed.

En misschien trouwens ook wel onder dr. Van den Brink. Want ik krijg soms de indruk dat hij dat verblijden van de apostel ook niet helemaal kan meemaken.

DDD schreef:

GerefGemeente-lid schreef:Jullie gaan voorbij aan de vraag die ik stel.

De vraag is heel simpel.

De remonstrantse leer gaat er van uit dat een mens zélf ook nog iets tot zijn eigen zaligheid kan toedoen. Die leer komt trouwens ook ter uiterst rechterzijde van onze gezindte voor, maar dat terzijde.

Als we dus zeggen dat een remonstrant ook bekeerd kan zijn, dan is de gevolgtrekking dat ook de remonstrantse leer zaligmakend is. Is dit juist?

Want dan kan ik dat niet mee maken en schrik ik behoorlijk van wat er hier gezegd wordt.

Alleen de leer van Christus is zaligmakend. En die wordt op allerlei manieren, zoals de bijbel zegt: "Hetzij in der waarheid, hetzij onder een deksel gepredikt". De heilige apostel zegt erbij: "En daarin verblijd ik mij'. Dat hoor ik bij jou dan weer niet. Dus daar gaat iets niet goed.

En misschien trouwens ook wel onder dr. Van den Brink. Want ik krijg soms de indruk dat hij dat verblijden van de apostel ook niet helemaal kan meemaken.

Ik heb die tekst ooit ook eens in dit verband aangehaald.

Maar blijkbaar wordt hier niet bedoeld wat jij en ik in deze tekst lezen. Ik herinner me namelijk dat er een andere uitleg is. Maar ik weer niet meer welke.

Ik ben wat dat betreft een echte protestant. Ik denk dat ik als eenvoudige gelovige uitstekend zelf de bijbel kan uitleggen, waarbij de verlichting van de heilige Geest natuurlijk nodig is. Maar ik hoor te vaak (tegenwoordig gelukkig veel minder) uitleggingen die meer uit een grote fantasie dan uit eenvoudig luisteren naar de heilige Schrift ontsproten zijn, dus ik lees ook graag zelf eenvoudig wat er staat.

En deze tekst is hierop uitstekend van toepassing, vind ik voorlopig.

Maanenschijn schreef:

GerefGemeente-lid schreef:Jullie gaan voorbij aan de vraag die ik stel.

De vraag is heel simpel.

De remonstrantse leer gaat er van uit dat een mens zélf ook nog iets tot zijn eigen zaligheid kan toedoen. Die leer komt trouwens ook ter uiterst rechterzijde van onze gezindte voor, maar dat terzijde.

Als we dus zeggen dat een remonstrant ook bekeerd kan zijn, dan is de gevolgtrekking dat ook de remonstrantse leer zaligmakend is. Is dit juist?

Want dan kan ik dat niet mee maken en schrik ik behoorlijk van wat er hier gezegd wordt.

Geloof je dat een Rooms Katholiek bekeerd kan zijn?

Geloof je dat een Baptist (zoals in de voormalige Sovjet-Unie) bekeerd kan zijn?

Ik geloof dat een remonstrant bekeerd kan zijn, niet omdat de remonstrantse leer waar is, maar ik geloof dat je in dit stuk kan dwalen. Ds. Arthur Pink is een voorbeeld, toen hij door God werd bekeerd was hij in 1e instantie remonstrants. Gelukkig is hij later tot nader inzicht gekomen op dat punt en zijn zijn geschriften doordrenkt van het loflied op Gods soevereiniteit. Op die manier was deze man een baken in zee.

Verder valt Wesley te noemen als iemand die toch duidelijk remonstrantse trekken had maar waarvan ik niet zou durven beweren dat hij niet bekeerd was.

Ik snap je wel, GG-lid, maar ik geloof dat je "gegrepen kunt zijn" en tegelijkertijd daarin dwalen in de mening dat je zelf ook nog iets kunt toedoen. Als je begrijpt wat ik bedoel...

GerefGemeente-lid schreef:

Maanenschijn schreef:

GerefGemeente-lid schreef:Jullie gaan voorbij aan de vraag die ik stel.

De vraag is heel simpel.

De remonstrantse leer gaat er van uit dat een mens zélf ook nog iets tot zijn eigen zaligheid kan toedoen. Die leer komt trouwens ook ter uiterst rechterzijde van onze gezindte voor, maar dat terzijde.

Als we dus zeggen dat een remonstrant ook bekeerd kan zijn, dan is de gevolgtrekking dat ook de remonstrantse leer zaligmakend is. Is dit juist?

Want dan kan ik dat niet mee maken en schrik ik behoorlijk van wat er hier gezegd wordt.

Geloof je dat een Rooms Katholiek bekeerd kan zijn?

Geloof je dat een Baptist (zoals in de voormalige Sovjet-Unie) bekeerd kan zijn?

Ja. Bij baptisten ligt dat anders, omdat de doop niet direct gaat over de uitverkiezing, maar ik geloof wel dat je als je Rooms bent opgevoed, je het daar niet meer kan uithouden. Denk aan Luther.

En dat geldt evenzo voor een Remonstrant. Als je van God door God tot God bekeert wordt, dan houd je het niet meer uit onder een prediking waar verkondigt wordt dat de mens zijn eigen zaligheid kan bewerken.

Ik denk dat je zou schrikken als je kennis zou nemen van de leerstellingen van de door mij genoemde baptisten. Denk bijvoorbeeld aan de mogelijkheid van de afval van het geloof (wat je overigens ook terug vind bij de man ik de kooi in de Christenreis). Ik onwaar daar nogal wat meer remonstrantse zaken. Ze staan verder van de gereformeerde leer af dan we (wensen te) denken. Zeker niet alleen de doop. En toch geloof ik dat ik onder hen mensen heb ontmoet die in geloof de verdrukking van het regime gedragen hebben en die een waar zaligmakend geloof hebben.

Daarnaast: jaren was in mijn toenmalige gemeente een man die naast de luidspreker stond. Het was een Zwitser/Oostenrijker, ik weet niet precies meer. Hij was en bleef lid van de Rooms-katholieke kerk. Onze toenmalige predikant gaf van de kansel een rijke getuigenis over die man.

Bovenstaande ervaringen geven mij aan wat minder stellig te zijn over het wel of niet bekeerd zijn wanneer men van de ene of de andere denominatie lid is. Wel geloof ik (met jou) van harte dat dwalingen (als men daarin onderwezen is) niet meer onderschreven zullen worden. Daarnaast zal men zoeken naar voedsel voor de ziel.

Elk geloof is in rechtvaardigmaking volledig, in de heiligmaking/uitwerking in het leven kan het zeer klein zijn, misschien wel omdat met onder een onjuiste prediking (met veel dwalingen) verkeert.

Wat betekent "Naast de luidspreker staan"?

DDD schreef:Ik ben wat dat betreft een echte protestant. Ik denk dat ik als eenvoudige gelovige uitstekend zelf de bijbel kan uitleggen, waarbij de verlichting van de heilige Geest natuurlijk nodig is. Maar ik hoor te vaak (tegenwoordig gelukkig veel minder) uitleggingen die meer uit een grote fantasie dan uit eenvoudig luisteren naar de heilige Schrift ontsproten zijn, dus ik lees ook graag zelf eenvoudig wat er staat.

En deze tekst is hierop uitstekend van toepassing, vind ik voorlopig.

Ik ga er verder niet op in, maar die paar woordjes tussen haakjes lijken te suggereren dat de huidige predikant in jouw gemeente dat volgens jou dus niet doet. En hoewel ik denk dat alle ware geroepen knechten van God dat niet doen, vind ik het wel verblijdend om te lezen dat je het goed hebt onder je huidige predikant.