Het is de vrijheid van de auteur om te mogen overdrijven.helma schreef: Heb je dan niet een soort smartgevoel als je zo'n boek leest? Alleen dit stukje geeft mij toch een gevoel van pijn omdat het zo inderdaad kan gaan in onze gezindte. Juist doordat ze dat zwarte potlood zulke diepe krassen laat maken maakt dat ik niet zonder pijn aan Franca kan denken. Zou ze echt geen andere voorbeelden gezien hebben? En hoe kunnen we voorkomen dat tante Ma's zo'n status krijgen?
Ik denk niet dat dit verhaal 100% waarheidsgetrouw is.
Het is vanuit haar visie, terugkijkend, zoals we allemaal later op onze jeugd terugkijken. Daar zat vast ook wel zo'n oom of tante tussen.
"Geestelijke chantage" kon vroeger meer voet aan de grond krijgen.
Wie herkent niet de boekverkoper? Die het laatste geld aftroggelde van een brave huisvader, omdat de boekverkoper hem overtuigde dat hij toch echt niet zonder dit boek kon en had hij dit niet voor de zaak van de Heere over dan?
Die een misdruk van een tafelbijbel voor te veel geld sleet aan mensen, terwijl die Bijbel eigenlijk in de container had moeten verdagen.
Dan is het niet vreemd dat er Franca's zijn, ik had er ook eentje kunnen zijn, maar God heeft me vastgehouden.
Op de fora kom je hen ook weleens tegen.
Kijken achterom in wrok en haat. (wat Franca overigens niet doet!)