Hier

:
Bijna alles begeleid met youtube...
Van alles en nog wat, Sela, Trinity, ook Elly en Rikkert en Zimmer, voor zover ik weet.
Ook een lied "Adir" van een Joods jongenskoor/band. We hadden er nooit van gehoord, maar toch maar eens geluisterd.
Heel erg veel in het Engels, onze kinderen weten echt niet wat er gezongen wordt. Of het mooi is hangt af van hoe het klinkt (daar zit wat in als je de tekst al helemaal niet volgt) en het hangt af van de achtergronden die bij het youtubefilmpje gezet zijn...
Sommige leerkrachten leggen grenzen aan (een zingt er hoofdzakelijk psalmen, gelukkig!), maar bij anderen wordt aangezet wat de kinderen vragen. Ook een liedje over hoe Mozes door de rode zee gaat...
Inhoudelijk vind ik het verdrietig.
Muzikaal gezien ook. Zingen is iets moois om met elkaar te doen, maar nu doe je het niet meer samen, maar onder leiding van YT. Ook vraag ik mij af wat dit doet met de liefde voor muziekinstrumenten en zelf muziek maken.
Maar ik begrijp dat dit voor een christelijke school op reformatorische grondslag een uitzondering is en dat dit dus op veel andere scholen gelukkig niet gebeurt. Nu nog bedenken wat we met deze wetenschap gaan doen.