Wandelende schreef:Waarom toch al dat negatieve? Wie kijkt er überhaupt weleens mee op een groepsapp? Of is alles van horen zeggen?
Het geldt namelijk echt maar voor een deel van de groep. Net zoals vroeger. En net zoals D.V in de toekomst. In de Bijbel wordt al gesproken over seksuele uitspattingen. Er is echt niets nieuws onder de zon. Ik spreek heel veel jeugd en hoor regelmatig de verdichting dat het altijd zo negatief is.
Nee, ik ben geen goed nieuws aanhanger. Sluit de ogen vooral niet voor wat verkeerd is. Ga in gesprek! Dat is het enige devies.
En wat betreft de groepsapp sluiten veel scholen de ogen. Helaas. Je zal móeten participeren.
Nee, dat is niet van horen zeggen. En realiteit. Ze hebben bijvoorbeeld twee klassenapps. Een met mentor. Die is netjes.... en dan een zonder mentor. Daarnaast verschilt het per klas. Vorig schooljaar was het echt bar en boos.
Ik als ouder kan deelnemen. Maar met dezelfde vaart wordt er een andere groep gemaakt waar jij niet bij zit...
Ja we gaan in gesprek met onze kinderen. Kijken mee. Iedere dag niet. Maar zo af en toe (wekelijks) een steekproef. Joh, zullen we samen eens kijken... Steeds weer. Maar dat gesprek voorkomt niet dat ze er al op zeer jonge leeftijd mee te maken krijgen... en ook is het afhankelijk van karakter, mate van heftigheid pubertijd en allerlei andere factoren hoe open ze daarvoor staan en hoe open ze zijn. Maar ze krijgen het hoe dan ook over zich heen.
Verder zijn ook onze kinderen in zonden ontvangen en geboren. Ook op de reformatorische school. Waar misschien de aanvallen van de satan nog wel eens sterker zouden kunnen zijn op dit gebied. Ook de kinderen op refoscholen staan onder enorme groepsdruk. Een dubbele he? Real life maar ook die via het digitale. Jongeren die uiterst serieus kunnen zijn. Maar tegelijkertijd digitaal vanalles liken. Ze kunnen leven in verschillende werelden tegelijk.
En ja, ook hier geldt wat doe je als ouders. Maar echt het voorkomt niet alles.
En nee, niet iedereen gaat er even sterk in mee. Misschien ook afhankelijk van schoolniveau. Is het een vmbo er of vwo er? Alhoewel ik begreep van docenten dat het inmiddels ook op de hogere niveaus hard veranderd. Wat wel anders is dan in jou en mijn tijd is dat je het veel intenser ongevraagd onder ogen krijgt. Je zit tenslotte in de groepsapp van je klas. Gewoon de praktische zaken van het schoolleven gaan via die app. Het is inmiddels hun manier van communiceren. Dat is hun contact. In onze tijd kwam je veel meer bijelkaar. Deed je meer dingen samen. Nu gaat het voor een groot deel digitaal. En zelfs op een verjaardag van de klas communiceren ze nog via de app,instagram etc. Met elkaar. In zoverre je het communiceren kunt noemen. Want echt diep gaat het niet. Is trouwens ook een probleem aan het worden he? Ook buiten de refowereld. Communicatie, echt contact. Deze reactie is voor de huidige tijd al te lang. Ik weet het
En je kunt zeggen je mag niet deelnemen aan de groepsapp. Maar dat werkt niet. 1 ze worden gewoon toegevoegd. 2 ik kan wel zeggen je mag je niet aansluiten daarbij. Maar hoevelen houden zich daaraan op deze leeftijd? Leven we nog in het paradijs ofzo?
En anders kijken ze wel met anderen mee hoor...
Wij gaan vrij strict met de smarthphone om hier thuis. Kijken mee. Hebben duidelijke regels en sancties en maken gebruik van filter. Daarnaast prepaid.
De aantrekkingskracht is zo enorm, dat ze toch onder die regels uit proberen te komen. met het gevolg dat ze hem een paar dagen kwijt zijn.
Maar echt, onderweg, op school, waar gaan de gesprekken over? Wat zien ze bij anderen? Kijken ze mee?
En als ze hem met prepaid hebben...Of ze loggen in op een WiFi van een ander.
Dit merkten we trouwens (via anderen meedoen) doordat de smarthphone een poosje ingenomen was. Het deerde niet. Hij werd gemak thuis gelaten... want via een andere weg konden ze toch een beetje meedoen. En de eigen smarthphone was niet interessant vanwege de beperkingen. En meekijken was op die manier onmogelijk.
En ja, niet deelnemen, betekent dat je een puber bewust vraagt niet aan een groepsproces deel te nemen. Hoeveel pubers kunnen dat aan? Het gevoel hebben je bewust buiten te sluiten? Alleen een mobieltje... daar hebben we serieus aan gedacht. Ze zijn er bijna niet meer.
Ja, toch staan we erachter dat we In de brugklas dat ding gegeven hebben. Ondanks de rottigheid die we hadden. In bruikleen van ons. Zodat we, nu accepteren ze het nog min of meer, mee kunnen kijken, begeleiden en het gesprek aangaan. Hoe ouder ze worden, hoe moeilijker dat zal gaan. We kunnen een basis neerleggen. Maar dat neemt niet weg dat ze dus met die zooi te maken krijgen. Die wij buiten de deur willen houden.
Overigens toen het vorig jaar zo heftig was, reageerde een (onkerkelijk) kennis die wel een reformatorische school in de jeugd had bezocht, nogal geschrokt. Wat, komt dat allemaal voorbij? Dat deed mij het volgende vermoeden:
We hebben op onze scholen misschien wel te maken met een riool dat overvol zit, maar waar een stop op zat. Terecht. Die gaat er steeds vroeger af brugklas, soms al in groep 8, en een ieder die aangesloten is bij dat riool via de smarthphone krijgt nu een enorme golf over zich heen, met een enorme kracht. Waar mij weinig in staande kunnen blijven. Door hun leeftijd? Of zit het eigenlijk gewoon in de mens, die zondaar is?
Nu de oudste ietsje ouder is lijkt het iets minder heftig te zijn. Die rioolgolf via de app.. Is de kracht iets minder sterk? Omdat de eerste druk er vanaf is? Het zou kunnen. Of komt het door een andere klas. Zou kunnen...
Maar nog steeds stroomt dat riool hoor. En die stroomt vrolijk verder over ons allen heen. Buiten, via reclames, via gesprekken, op de bouwplaats of andere werkterreinen.
En wat ik frustrerend vond was dat in die periode vorig jaar, als je andere ouders erover sprak, of net gedaan werd dat hun zoon of dochter er niet aan meedeed. (Terwijl wij beter wisten) Of ze (gewoon net deden of ) er niets vanaf te weten... of gewoon eerlijk zeiden. Joh, als wij ons ermee bemoeien is het iedere dag oorlog thuis. En het dus maar lieten.
en dan nog, al neemt je kind er niet actief aan deel. Het komt wel aan hun ogen voorbij. Passief. Er treedt gewenning op. Ze worden ongevoelig voor de schunnigheid ervan.
Vergelijk het eens met de bijna naakt reclames op de weg. Vroeger geneerde je je als je die blootheid zag. Nu registreer je het met je ogen. Maar je bent het helaas gewend. Nu zijn we er bijna aan gewend als je mensen bijna met niks aan zomers op straat ziet lopen. Vroeger dacht je... wat is dit.
Hoe loopt het gemiddelde refomeisje inmiddels over het strand?
Allemaal gewenning. Onze oudste keek het eerste jaar in Nederland geschokt op toen ergens fotoborden bij parfum in een etalage stonden met vrouwen en blote schouders. Ik was me er al niet meer van bewust. Liep er gewoon aan voorbij, gewend. En vond het in vergelijking met wat er al veel meer te zien was redelijk kuis. Maar onze oudste was dit niet gewend vanuit het geboorteland. En nu? Totaal aan gewend.
En dat is precies wat de duivel wil. Er is gewenning opgetreden. En zo kan hij steeds heftiger, ongestoord onze jeugd en onszelf vergiftigen. Zijn we ons daar voldoende van bewust? Kijk naar de kledingstyle en de roklengte van zaken als collegestyle, vlot , sales sisters en noem maar op. We vinden het gewoon. Maar is het gewoon?