Dankdag 2014

[Vagari]

Psalm 103

1 Een psalm van David. Loof den HEERE, mijn ziel, en al wat binnen in mij is, Zijn heiligen Naam.
2 Loof den HEERE, mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden;
3 Die al uw ongerechtigheid vergeeft, die al uw krankheden geneest;
4 Die uw leven verlost van het verderf, die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheden;
5 Die uw mond verzadigt met het goede, uw jeugd vernieuwt als eens arends.
6 De HEERE doet gerechtigheid en gerichten al dengenen, die onderdrukt worden.
7 Hij heeft Mozes Zijn wegen bekend gemaakt, den kinderen Israëls Zijn daden.
8 Barmhartig en genadig is de HEERE, lankmoedig en groot van goedertierenheid.
9 Hij zal niet altoos twisten, noch eeuwiglijk den toorn behouden.
10 Hij doet ons niet naar onze zonden, en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden.
11 Want zo hoog de hemel is boven de aarde, is Zijn goedertierenheid geweldig over degenen, die Hem vrezen.
12 Zo ver het oosten is van het westen, zo ver doet Hij onze overtredingen van ons.
13 Gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de HEERE over degenen, die Hem vrezen.
14 Want Hij weet, wat maaksel wij zijn, gedachtig zijnde, dat wij stof zijn.
15 De dagen des mensen zijn als het gras, gelijk een bloem des velds, alzo bloeit hij.
16 Als de wind daarover gegaan is, zo is zij niet meer, en haar plaats kent haar niet meer.
17 Maar de goedertierenheid des HEEREN is van eeuwigheid en tot eeuwigheid over degenen, die Hem vrezen, en Zijn gerechtigheid aan kindskinderen;
18 Aan degenen, die Zijn verbond houden, en die aan Zijn bevelen denken, om die te doen.
19 De HEERE heeft Zijn troon in de hemelen bevestigd, en Zijn Koninkrijk heerst over alles.
20 Looft den HEERE, Zijn engelen! gij krachtige helden, die Zijn woord doet, gehoorzamende de stem Zijns Woords.
21 Looft den HEERE, al Zijn heirscharen! gij Zijn dienaars, die Zijn welbehagen doet!
22 Looft den HEERE, al Zijn werken! aan alle plaatsen Zijner heerschappij. Loof den HEERE, mijn ziel!

[Luther]

Geluisterd naar Klaagliederen 3: Gods goedertierenheden, Gods behartigheden en Zijn trouw.... niet vernield...

[-DIA-]

In de Bijbel staat danken in relatie met eer, glorie, prijzen en aanbidding.. In reformatorische kerken zien we dat het blijft het bij psalmen zingen en een overdenking vaak over ootmoed, hoe een mens dankbaar zou moeten zijn, niet verdiend etc (hoe waar dat ook kan zijn) Het eerste lijken we te zijn ontgroeid.

Dat zegt de Bijbel ook.
Wij zoeken niet meer de verheerlijking van onze Schepper en Onderhouder.
God Zelf heeft uit de hemel neegezien op de mensen, of er één verstandig was,
die God zocht, maar nee, allen zijn we afgeweken.
Hoe zullen we onze Schepper de eer en de dank kunnen geven als we Hem niet
recht kennen, en terwijl wij een ander zijn toegevallen: We zijn immers allen
van nature kinderen van onze vader, de duivel, die we in het Paradijs zijn
toegevallen? We betonen dat elke dag weer opnieuw. We hebben geen lust meer
om de Heere te vrezen. Godsdienstigheid is heel wat anders als tere Godsvreze,
en dat zou ons betamen. We zijn er van nature blind voor, wat we missen en wie
in feite onze vader is, en hoe we in een gescheiden staat van God zijn gevallen.
Lees hierbij de eerste zondagsafdelingen van de HC maar eens na. Die zijn heel
leerzaam, als onze ogen er voor zijn geopend. Dan zullen we als eerste merken
dat we God kwijt zijn en dat we zijn eer nooit meer recht kunnen bedoelen, maar
dat we vijanden zijn van God en vrije genade.

[Chrisje72]

Joh 6:1-15 met aanschouwelijk onderwijs

[huisman]

Vanmorgen Psalm 77 :12 en 13

12 Ik zal de daden des HEEREN gedenken; ja, ik zal gedenken Uw wonderen van ouds her;
13 En zal al Uw werken betrachten, en van Uw daden spreken.

De drie punten waren:
Asaf kijkt:
1. Naar binnen.
2. Naar achteren
3. Naar boven.

Vanmiddag Lukas 10: 38-42

38 En het geschiedde, als zij reisden, dat Hij kwam in een vlek; en een zekere vrouw, met name Martha, ontving Hem in haar huis.
39 En deze had een zuster, genaamd Maria, welke ook, zittende aan de voeten van Jezus, Zijn woord hoorde.
40 Doch Martha was zeer bezig met veel dienens, en daarbij komende, zeide zij: Heere, trekt Gij U dat niet aan, dat mijn zuster mij alleen laat dienen? Zeg dan haar, dat zij mij helpe.
41 En Jezus, antwoordende, zeide tot haar: Martha, Martha, gij bekommert en ontrust u over vele dingen;
42 Maar een ding is nodig; doch Maria heeft het goede deel uitgekozen, hetwelk van haar niet zal weggenomen worden.

Danken is dienen:

1.Dienst van Maria
2.Dienst van Martha
3.Dienst van de Heere Jezus

[Mara]

Vanmorgen Psalm 77 :12 en 13

12 Ik zal de daden des HEEREN gedenken; ja, ik zal gedenken Uw wonderen van ouds her;
13 En zal al Uw werken betrachten, en van Uw daden spreken.

De drie punten waren:
Asaf kijkt:
1. Naar binnen.
2. Naar achteren
3. Naar boven.

Vanmiddag Lukas 10: 38-42

38 En het geschiedde, als zij reisden, dat Hij kwam in een vlek; en een zekere vrouw, met name Martha, ontving Hem in haar huis.
39 En deze had een zuster, genaamd Maria, welke ook, zittende aan de voeten van Jezus, Zijn woord hoorde.
40 Doch Martha was zeer bezig met veel dienens, en daarbij komende, zeide zij: Heere, trekt Gij U dat niet aan, dat mijn zuster mij alleen laat dienen? Zeg dan haar, dat zij mij helpe.
41 En Jezus, antwoordende, zeide tot haar: Martha, Martha, gij bekommert en ontrust u over vele dingen;
42 Maar een ding is nodig; doch Maria heeft het goede deel uitgekozen, hetwelk van haar niet zal weggenomen worden.

Danken is dienen:

1.Dienst van Maria
2.Dienst van Martha
3.Dienst van de Heere Jezus

Mooi Huisman, ik wist niet dat jullie ook 3 diensten hadden, szondags toch niet?

[Floppy]

Joh 6, de wonderbare spijziging. In het bijzonder gericht op de kinderen in de gemeente. Avonddienst nog onbekend.

[Auto]

Vanmorgen Psalm 77 :12 en 13

12 Ik zal de daden des HEEREN gedenken; ja, ik zal gedenken Uw wonderen van ouds her;
13 En zal al Uw werken betrachten, en van Uw daden spreken.

De drie punten waren:
Asaf kijkt:
1. Naar binnen.
2. Naar achteren
3. Naar boven.

Vanmiddag Lukas 10: 38-42

38 En het geschiedde, als zij reisden, dat Hij kwam in een vlek; en een zekere vrouw, met name Martha, ontving Hem in haar huis.
39 En deze had een zuster, genaamd Maria, welke ook, zittende aan de voeten van Jezus, Zijn woord hoorde.
40 Doch Martha was zeer bezig met veel dienens, en daarbij komende, zeide zij: Heere, trekt Gij U dat niet aan, dat mijn zuster mij alleen laat dienen? Zeg dan haar, dat zij mij helpe.
41 En Jezus, antwoordende, zeide tot haar: Martha, Martha, gij bekommert en ontrust u over vele dingen;
42 Maar een ding is nodig; doch Maria heeft het goede deel uitgekozen, hetwelk van haar niet zal weggenomen worden.

Danken is dienen:

1.Dienst van Maria
2.Dienst van Martha
3.Dienst van de Heere Jezus

Mooi Huisman, ik wist niet dat jullie ook 3 diensten hadden, szondags toch niet?

Huisman heeft om 9.30 uur en 15.30 uur kerk op de bid- en dankdagen. Op zondags om 9.30 en 16.00 uur

[DDD]

Morgen
Johannes 6, 1-15
Johannes 6, 11
Thema: Genoeg om te delen
1. Hoe de discipelen worden beproefd
2. Hoe de broden worden vermenigvuldigd
3. Het onderwijs uit deze geschiedenis
Psalm 67: 2,3
Psalm 107: 11, 18, 19
Psalm 3: 2
Psalm 66: 4, 6
Psalm 68: 10


Middag
Psalm 104
Psalm 104, 1 en 35b
Thema: Gods trouwe zorg in ons dagelijks levensonderhoud
1. God heeft recht op onze dank
2. God zorgt voor ons als een Vader
3. Wij mogen Hem dienen van zijn goederen

Psalm 65: 1,6
Psalm 104: 12, 14
Psalm 33: 10,11
Psalm 111: 2,3
Gezang 5:10

[PvS]

Over welk Schriftgedeelten gingen de dankdagpreken 2014 over?

Nog onbekend. Pas op 19 november.

[Orchidee]

Dankdag

Het is niet moeilijk Heer
om u te danken
voor al uw zegeningen,
voor ieder vriend’lijk woord,
voor hen die mij omringen,
voor een lied dat mij bekoord.

Het is niet moeilijk Heer,
om u te danken
voor het goede
dat u in mijn leven geeft,
voor de vreugde
die ik nu beleef.

Maar Heer,
als ik verdriet ken
en veel pijn,
als ik gemis ken
om hen die niet meer zijn,
dan is het moeilijk Heer
om u te danken.

Juist dan
mag ik u danken,
voor de kleine dingen
die u telkens geeft,
dat ik als kind van u
op aarde leef,
dat elke dag opnieuw
uw liefde mij omringt.

Maar Heer
als ik geen werk heb
te ziek ben bovendien,
als alles tegenzit
de mensen mij niet zien,
dan is het moeilijk Heer
om U te danken.

Juist dan
wil ik u danken,
voor het brood
dat ik mocht eten,
dat u daag’lijks
voor mij zorgt,
dat al mijn zorgen
en mijn tegenslagen,
door U begrepen wordt.

Juist dan
wil ik u danken ,
dat ik mag werken
in uw koninkrijk,
dat u niet vraagt
naar arm of rijk,
maar ieder vol erbarmen
wilt omarmen.

Ina van der Welle

[-DIA-]

In navolging van de oudvaders, hebben wij in deze plaats met de bid- en dankdagen
ook altijd een boetedag gehouden.
Op de tijd waarin wij de dankdag houden. een tijd van zeer diep verval en grote afval.
God haalt zijn volk thuis, en we zien dat alles moet wijken, dat er geen plaats meer zal
zijn voor hen die door genade bij deze leer blijven. We kunnen dergelijke boetepreken
ook al vinden bij onder meer ds. Th van der Groe.

Dominee had een zeer ernstig woord deze avond. Er kwamen enigen uit de farizeeën, op
de sabbat en zeiden tot Jezus: Ga weg en vertrek van hier! Herodes wil U doden.
Waren ze bezorgd voor Jezus? Waren ze gezonden door Herodes?
Ze grepen dit aan omdat ze Jezus zelf ook weg zouden zien gaan.

De tekst was
LUKAS 13:35a
Zie, uw huis wordt ulieden woest gelaten.

EEN WOEST GELATEN HUIS.
De aanleiding tot dit woord
De inhoud van dit woord
De vervulling van dit woord

Helaas! Of deze woorden niet op ons land van toepassing moesten zijn!
Een zeer ernstige boetpredicatie.
Hoe lang nog geduld? Wie merkt erop dat de rechtvaardige wordt
weggenomen voor het oordeel?
We zien het niet. Het zal niet zo lang meer duren, en ook de plaatsen
die nu nog bekend staan om de bevindelijke leer, Staphorst, Urk,
Rijssen, Genemuiden, daar zal het ook geroepen worden: Ga weg van hier!
Dan blijft een nog even een vormendienst over, maar de verwoesting
is vastbesloten.
Jeruzalem had toen nog 40 jaar. Toen werd deze profetie vervuld. Maar achter
deze profetie ligt een doorgaande profetie. Hoe lang mag het Woord
nog hier nog in vrijheid gebracht worden?

Ik zal niet meer noemen. De Kerk zal in zware verdrukking komen, in zover
ze niet mee kan met nieuwe leringen. Op veel plaatsen waar eens de
bevindelijke waarheid klonk is er nu nog slechts een vormendienst over.
Maar daar roept men in feite ook, net als de farizeeën en de Herodes:
Gaat weg van hier!

Psalmen die gezongen werden in de avonddienst:
Psalm 137:3,7
Psalm 89:13,16
Psalm 69:11
Psalm 102:8


Jeruzalem, dat, zo ik u vergete,
Mijn rechterhand niet van zichzelve wete;
Dat mijne tong aan mijn gehemelt' kleev',
Indien ik u niet steeds mijn achting geev';
Zo ramp of leed mijn hart van Sion scheure,
En ik Gods stad mijn hoogste vreugd niet keure

Gedenk, o HEER', gedenk aan d' Edomieten,
Aan Salems dag, toen wij ons land verlieten,
Dien bitt'ren dag, zo vol van grievend leed;
Gedenk aan hen, die zo ontaard en wreed
Nog zeiden, toen z' ons zagen overvallen:
'Ontbloot, ontbloot ten grondslag toe hun wallen.'
(Psalm 137:3,7)

Reeds verlangen Uwe knechten
Hare stenen op te rechten;
Elk heeft deernis met haar gruis;
Elk toont ijver voor Gods huis.
Albestierend Opperwezen,
Dan zal 't heidendom U vrezen;
Al de vorsten, neergebogen
Doen dan huld' aan Uw vermogen
(Psalm 102:8)

[-DIA-]

Dankdag

Het is niet moeilijk Heer
om u te danken
voor al uw zegeningen,
voor ieder vriend’lijk woord,
voor hen die mij omringen,
voor een lied dat mij bekoord.

Het is niet moeilijk Heer,
om u te danken
voor het goede
dat u in mijn leven geeft,
voor de vreugde
die ik nu beleef.

Maar Heer,
als ik verdriet ken
en veel pijn,
als ik gemis ken
om hen die niet meer zijn,
dan is het moeilijk Heer
om u te danken.

Juist dan
mag ik u danken,
voor de kleine dingen
die u telkens geeft,
dat ik als kind van u
op aarde leef,
dat elke dag opnieuw
uw liefde mij omringt.

Maar Heer
als ik geen werk heb
te ziek ben bovendien,
als alles tegenzit
de mensen mij niet zien,
dan is het moeilijk Heer
om U te danken.

Juist dan
wil ik u danken,
voor het brood
dat ik mocht eten,
dat u daag’lijks
voor mij zorgt,
dat al mijn zorgen
en mijn tegenslagen,
door U begrepen wordt.

Juist dan
wil ik u danken ,
dat ik mag werken
in uw koninkrijk,
dat u niet vraagt
naar arm of rijk,
maar ieder vol erbarmen
wilt omarmen.

Ina van der Welle

Dit gedicht doet me ergens denken aan een meditatie van ds. H.J. Lam
Hij schreef deze meditatie eens in "Ons Kerkblad" orgaan van de Hervormde Gemeente
in Rijssen:

JUIST DAN!

Ten dage als ik zal vrezen, zal ik op U vertrouwen.
Psalm 56:4

David verkeert in moeilijke omstandigheden. Hij is net de duif, de jonath, uit vers 1, ver bij huis vandaan geraakt en terechtgekomen in de Filistijnse stad Gath. Want hij moest vluchten voor Saul. Maar in Gath kennen ze hem. Heeft nu Davids laatste uur geslagen? Slechts door zich als een waanzinnige te gedragen, weet hij vrij te komen.
Hij gaat nog een andere weg: die van het gebed: Wees mij genadig. O God! Dat bevreemd ons: enerzijds het wangedrag van David, anderzijds zijn gebed. Wonderlijk, zo dicht als die twee bij elkaar liggen. Té dicht? Maar komt het ook niet in ons leven voor? We proberen onszelf te redden én we halen God erbij. Juist daarom staat dat opschrift boven Psalm 56, opdat wij ook de levende God aanroepen en Hem vertrouwen.

Wat is vertrouwen? Dat je je ergens aan vasthecht, dat je je aan God vasthecht, aan Zijn Woord. Zoals pareldiertjes dat doen, wanneer ze op de rotsbodem van de kust liggen (Spurgeon). Maar dat is wel het geheim van hun kracht! Want al beuken de golven op de rotsen, de diertjes raken niet van hun plaats. Omdat ze opgewassen zijn tegen het geweld van de zee? Natuurlijk niet. Omdat ze zich hebben vastgezogen aan de rots. En die houdt het.
Intussen spoelen de golven wél over de diertjes heen. Ze spoelen ook over ons heen. Wat gaan ze soms hoog. Ze slokken ons op. Net als David: Mijn vijanden willen mij opslokken. En vijanden hebben we te over, zeker in figuurlijke zin: aanvechtingen, zorgen, de boze, de wereld, ons eigen vlees. Kun je dan nog vertrouwen?

Hoor wat David zegt: Ten dage als ik zal vrezen, zal ik op U vertrouwen. Wanneer ik bang ben, reken ik op U, Heere! Keren wij het niet vaak om? Als ik niet meer zal vrezen, als de storm is gaan liggen en de golven niet meer op de rotsen beuken, dán zal ik vertrouwen, dan zal het wel lukken me aan God vast te houden.
We hebben zo vaak verkeerde gedachten over het leven met God. Mídden in de storm hebben we te vertrouwen! Op de dag dat er van alles is te vrezen, mogen we ons verlaten op God. Zullen we het doen? Neem Davids woorden over: Ten dage als ik zal vrezen, als ik denk: ik red het niet, als ik ontdek wat voor wantrouwend wezen ik ben, als het geloof een warboel lijkt, dán, juist dan zal ik op U vertrouwen.

Volgens de duivel kunnen vrees en vertrouwen niet samengaan; ’t is òf vrezen òf vertrouwen. Wij zijn zo dom telkens naar hem te luistren; om af te gaan op onze gevoelens, onze logica. Of wij schamen ons voor onze angst. We willen het niet weten dat we onszelf niet kunnen redden. Belijd maar dat u zwak bent. Maar doe tegelijk wat dat pareldiertje doet: zuig u vast aan de rotsbodem! Zeg tegen de Heere: Dit staat er in Uw Woord en die belofte hebt U gegeven. Dat maakt U toch waar, Heere?
En leert de ervaring dan niet dat het vertrouwen het dáár voor het zeggen krijgt waar ook vrees een deel van het hart vervult? Vreemd? Nee toch. Want is de zee kalm, zuigen de pareldiertjes zich dan vast? Oefenen wij dan vertrouwen? We lopen als er niets valt te vrezen veeleer het gevaar laks en oppervlakkig te worden. Terwijl het vertrouwen juist sterk wordt en zijn kracht laat zien, als de golven komen, als we denken: ze willen mij opslokken. Daarom: Ten dage als ik zal vrezen, zal ik op U vertrouwen.

Inderdaad: Op U. Dat moet de Heilige Geest ons elke dag bijbrengen. Hoe groot is de neiging te vertrouwen op… Ja waar vertrouwt een mens zoal op? Het meest op zichzelf. Moeten we daar niet aan sterven? Het is een van onze oerzonden, die met wortel en al moet worden losgetrokken. Maar daar zien we tegenop. Dat willen we niet.
Herkennen we daar iets van? Meer nog: is dat (stervens)proces bij ons aan de gang? Wee degene die er niet aan wil. Maar zeggen we: Heere, ga Uw heilige gang maar, daar leren we dwars door alles heen op Hem te vertrouwen. Leidt God ons met het oog daarop niet soms op een kruisweg? Opdat we vrézen. En opdat wij temidden van al dat vrezen niet meer op onszelf vertrouwen, maar enkel en alleen op Hem. En zo de gouden kunst van het vertrouwen beoefenen (Luther).

Eén is er geweest Die volmaakt deze kunst beoefend heeft: Christus. Het werd Hem onmogelijk gemaakt. Hoezeer lieten zij Hem vrezen, lieten ónze zonden Hem vrezen. Daarom kroop Hij in Gethsémané over de grond, als een worm en geen man. En toen Hij bitter eenzaam hing op Golgotha, bedolven onder de toorn van Zijn Vader, vanwege onze schuld, heeft Hij tóch vertrouwd. Mijn God, riep Hij. Zo heeft Hij het waargemaakt: Ten dage als Ik zal vrezen, zal Ik op U vertrouwen.
Ten derden dage is Hij opgestaan. Hier, in het volbrachte werk van Christus, ligt de grond, de zekerheid dat wij ook mogen zingen: Ten dage als ik zal vrezen, zal ik op U vertrouwen.

Ds. H. J. Lam

NASCHRIFT: (-DIA-)
Voor onze begrippen is het wel een wat oppervlakkige meditatie, maar ik was die meditatie toch nog niet
vergeten. Ik kan ook niet in alles mee, maar er zij wel zaken in die goed zijn.

[Hendrikus]

NASCHRIFT: (-DIA-)
Voor onze begrippen is het wel een wat oppervlakkige meditatie, maar ik was die meditatie toch nog niet
vergeten. Ik kan ook niet in alles mee, maar er zij wel zaken in die goed zijn.

O, moeten we nu soms dank je wel zeggen of zo?

[DDD]

Dat zou wel terecht zijn. Het is een stichtelijke meditatie en het is heel goed ook eens dingen te lezen die je niet elke dag hoort.