Verkiezing ambtsdragers

[eilander]

Ik ben het wel met @Jongere eens. Argumenten die ik kan bedenken, zijn:
- een periode van vier jaar is heel kort. Je hebt dan in een kerkenraad steeds mensen die nieuw zijn, die nog moeten wennen en als ze gewend zijn, weer afhaken. Een termijn van acht jaar is dan beter, je hebt dan meer consistentie.
- vier jaar is ook maar een zelf bedachte termijn
- als je kerkenraad groot genoeg is, voorkom je daarmee ook al (een deel) ongezonde machtsverhoudingen
- in veel gemeenten staan de kandidaten die geschikt zijn, niet in een rij te dringen. Als je dan verplicht oplegt dat iemand toch na vier jaar weer opkrast, kan dat een doorlopend probleem zijn.

[Mara]

Ik vind 4 jaar prima. Daarna kan een broeder zich eventueel herkiesbaar stellen, in feite blijft hij dan gewoon zitten, maar er is wel opnieuw gestemd. En als de broeder in die afgelopen jaren niet helemaal goed heeft gepresteerd, bestaat de mogelijkheid dat hij niet herkozen wordt.
Als hij het wel goed gedaan heeft, dat is dan prima, dan kan hij er toch 8 jaar van maken.

Ik hoor in de familie dat in sommige gemeentes ouderlingen aan de bank verkleefd lijken. Soms wel meer dan 20 jaar lang!
Niemand vindt dit een goede zaak en toch gebeurt het.

[Panny]

Ik heb er geen moeite mee als een ouderling 20 jaar blijft zitten.
Wij hebben twee hele fijne ouderlingen gehad (ze zijn overleden) die heel lang ambtsdrager hebben mogen zijn.

[Vagari]

Al een tijdje lees ik hier mee en eigenlijk wil ik geen reactie plaatsen maar nu ontkom ik er niet aan.

Ik heb namelijk mijn hele leven gedacht dat de Heere iemand tot een ambt roept.
Is deze roeping dan na 4 jaar niet meer geldig?

[Mara]

Al een tijdje lees ik hier mee en eigenlijk wil ik geen reactie plaatsen maar nu ontkom ik er niet aan.

Ik heb namelijk mijn hele leven gedacht dat de Heere iemand tot een ambt roept.
Is deze roeping dan na 4 jaar niet meer geldig?

Kan de Heere je niet voor een bepaalde tijd roepen dan?

[Vagari]

Hij is God, de Almachtige en dus kan Hij alles. Ik heb echter nog nooit in de Bijbel een voorbeeld gezien van een kind van de Heere die niet voor zijn leven geroepen is. Als iemand die wel heeft gevonden zou ik dat graag horen.

[Mannetje]

De eerste gedachte die hier bij mij opkomt is die van de zeventigen. De Heere Jezus zendt hen uit, maar later lees ik er niet meer over.

[Marco]

Hij is God, de Almachtige en dus kan hij alles. Ik heb echter nog nooit in de Bijbel een voorbeeld gezien van een kind van de Heere die niet voor zijn leven geroepen is. Als iemand die wel heeft gevonden zou ik dat graag horen.

Je haalt dingen door elkaar. Roeping tot een ambt is iets heel anders dan kind van God zijn.

En in de Bijbel zie je wel meer mensen die een bepaalde taak kregen, voor een bepaalde situatie, voor een bepaalde duur.

[Jongere]

En noem dan eens 1 geldige reden daarvoor? Het is bewust zo dat een broeder na een periode weer aftreedt. Zo voorkom je bepaalde ongezonde situaties, machtsverhoudingen binnen de kerkenraad en/of gemeente, etc. Etc.

Waarom draai je de vraag niet om? Lees je ook maar ergens in het hele Nieuwe Testament over periodiek aftreden van degenen die leiding geven aan de gemeente?

Onderstaande post schreef ik over dit onderwerp eerder op het forum, ik denk daar nog hetzelfde over.

Al vind ik het evenmin terecht om van de weeromstuit de kerkorde als nieuw gebod te gaan hanteren, in reactie op allerlei (al dan niet vermeende) misstanden. Enerzijds is de kerk Rooms als ze zich teveel op de traditie beroept, anderzijds is "De Kerkorde" opeens het hoogste goed. Al het (inmiddels wel bekende) gemopper moet ook nog maar eens duidelijk Bijbels gefundeerd worden.

De redenen die Calvijn blijkbaar aandraagt vind ik zeker plausibel. Anderzijds heeft prof. van de Beek er terecht op gewezen dat de kerk geen democratisch orgaan is. Ook lees ik in de ambtsopvatting in het Nieuwe Testament (als je daar al zo over kunt spreken) ook niets van een periodieke aftreding. Ervaring in het ambtelijke werk lijkt me bovendien buitengewoon nuttig. Goede kennis van wat er leeft binnen de gemeente, de tijd om te leren in het pastoraat (daar is twee jaar absoluut onvoldoende voor). Ambten zijn niet zoiets als 'leuke functies die heel de gemeente wel even mag vervullen'. Bovendien zijn er heel wat andere taken te vervullen binnen de gemeente waarin alle gaven van de gemeente tot hun recht kunnen komen (als het goed is).

Het gaat (mijns inziens) vooral mis op het moment dat de kerkenraad op een verkeerde manier overheersend wordt binnen de gemeente. Bijvoorbeeld als de ambten niet vervuld worden terwijl er wel geschikte (aan het avondmaal gaande) kandidaten zijn. Ik denk ook dat het een goed teken is als de kerkenraad een evenwichtige verdeling van jong en oud in zich heeft.
Vooral lijkt dit me de stelregel: de kerkenraad moet dienend en met vertrouwen in de gemeente functioneren en vooral op het functioneren eerlijk aanspreekbaar zijn (zowel persoonlijk als in de ledenvergadering). Als dat het geval is, zie ik weinig redenen om allerlei regels te gaan stellen over termijnen, etc.
Kerkorde of geen kerkorde.

Als het gaat over de misstanden die worden genoemd, noemt het bevestigingsformulier tegen "tyrannie in de kerk" niet een ambtstermijn, maar (zoals eilander terecht opmerkt) dat de kerkenraad groot genoeg moet zijn. Er kan dan onderlinge correctie plaatsvinden.

Mara spreekt over mensen die langer dan 20 jaar ouderling zijn terwijl "niemand dit een goede zaak vindt". Dat is niet juist. Ik ken ambtsdragers die langer dan 20 jaar ouderling zijn en nog altijd hun ambt op een heel goede wijze bekleden. Zij kennen de gemeente door en door (en wederzijds), hebben ruime ervaring in hun ambt en daardoor ook veel wijsheid ontwikkeld in zowel de pastorale gesprekken als in het kerkelijk leven.
Als er problemen zijn met de ambtsuitoefening dan moet daar over gesproken worden. Dat moet niet worden opgelost door een 'technische oplossing' om mensen na heel korte tijd de kerkenraad weer uit te sturen. Ik zie daarvoor geen enkele aanwijzing in de Bijbel.

[Vagari]

Hij is God, de Almachtige en dus kan hij alles. Ik heb echter nog nooit in de Bijbel een voorbeeld gezien van een kind van de Heere die niet voor zijn leven geroepen is. Als iemand die wel heeft gevonden zou ik dat graag horen.

Je haalt dingen door elkaar. Roeping tot een ambt is iets heel anders dan kind van God zijn.

En in de Bijbel zie je wel meer mensen die een bepaalde taak kregen, voor een bepaalde situatie, voor een bepaalde duur.

Dat kan inderdaad. Ook Jehu was geroepen door God en hij deed wat goed was in de ogen van de Heere maar niet met zijn gehele hart.

Maar ik ben wel bang voor zulke ambtsdragers omdat ik ook altijd gehoord heb dat er maar twee soorten kinderen zijn.

Kinderen die de Heere dienen en kinderen die de satan dienen.

[Johann Gottfried Walther]

Ik ben wel er voor, dat ambtsdragers voor een periode worden gekozen, en dat er dan een nieuwe verkiezing is, waarbij de ouderling de mogelijkheid heeft zich herkiesbaar te stellen. Of dat er verlengt wordt als er geen tegenkandidaten worden aangedragen. Ik denk dat er veel foutgaat als er ambtsdragers zijn die niet geloven, Paulus heeft het over gelovigen als hij het over ouderlingen heeft, en dit geldt niet minder voor diakenen.

En over tijdsbeperking, er waren ook profeten die niet heel hun leven profeet waren.

[Marco]

Dat kan inderdaad. Ook Jehu was geroepen door God en hij deed wat goed was in de ogen van de Heere maar niet met zijn gehele hart.

Maar ik ben wel bang voor zulke ambtsdragers omdat ik ook altijd gehoord heb dat er maar twee soorten kinderen zijn.

Kinderen die de Heere dienen en kinderen die de satan dienen.

Dat heeft er niets mee te maken.

[Vagari]

Dat kan inderdaad. Ook Jehu was geroepen door God en hij deed wat goed was in de ogen van de Heere maar niet met zijn gehele hart.

Maar ik ben wel bang voor zulke ambtsdragers omdat ik ook altijd gehoord heb dat er maar twee soorten kinderen zijn.

Kinderen die de Heere dienen en kinderen die de satan dienen.

Dat heeft er niets mee te maken.

Echt niet?

[Marco]

En noem dan eens 1 geldige reden daarvoor? Het is bewust zo dat een broeder na een periode weer aftreedt. Zo voorkom je bepaalde ongezonde situaties, machtsverhoudingen binnen de kerkenraad en/of gemeente, etc. Etc.

Waarom draai je de vraag niet om? Lees je ook maar ergens in het hele Nieuwe Testament over periodiek aftreden van degenen die leiding geven aan de gemeente?

Onderstaande post schreef ik over dit onderwerp eerder op het forum, ik denk daar nog hetzelfde over.

Al vind ik het evenmin terecht om van de weeromstuit de kerkorde als nieuw gebod te gaan hanteren, in reactie op allerlei (al dan niet vermeende) misstanden. Enerzijds is de kerk Rooms als ze zich teveel op de traditie beroept, anderzijds is "De Kerkorde" opeens het hoogste goed. Al het (inmiddels wel bekende) gemopper moet ook nog maar eens duidelijk Bijbels gefundeerd worden.

De redenen die Calvijn blijkbaar aandraagt vind ik zeker plausibel. Anderzijds heeft prof. van de Beek er terecht op gewezen dat de kerk geen democratisch orgaan is. Ook lees ik in de ambtsopvatting in het Nieuwe Testament (als je daar al zo over kunt spreken) ook niets van een periodieke aftreding. Ervaring in het ambtelijke werk lijkt me bovendien buitengewoon nuttig. Goede kennis van wat er leeft binnen de gemeente, de tijd om te leren in het pastoraat (daar is twee jaar absoluut onvoldoende voor). Ambten zijn niet zoiets als 'leuke functies die heel de gemeente wel even mag vervullen'. Bovendien zijn er heel wat andere taken te vervullen binnen de gemeente waarin alle gaven van de gemeente tot hun recht kunnen komen (als het goed is).

Het gaat (mijns inziens) vooral mis op het moment dat de kerkenraad op een verkeerde manier overheersend wordt binnen de gemeente. Bijvoorbeeld als de ambten niet vervuld worden terwijl er wel geschikte (aan het avondmaal gaande) kandidaten zijn. Ik denk ook dat het een goed teken is als de kerkenraad een evenwichtige verdeling van jong en oud in zich heeft.
Vooral lijkt dit me de stelregel: de kerkenraad moet dienend en met vertrouwen in de gemeente functioneren en vooral op het functioneren eerlijk aanspreekbaar zijn (zowel persoonlijk als in de ledenvergadering). Als dat het geval is, zie ik weinig redenen om allerlei regels te gaan stellen over termijnen, etc.
Kerkorde of geen kerkorde.

Als het gaat over de misstanden die worden genoemd, noemt het bevestigingsformulier tegen "tyrannie in de kerk" niet een ambtstermijn, maar (zoals eilander terecht opmerkt) dat de kerkenraad groot genoeg moet zijn. Er kan dan onderlinge correctie plaatsvinden.

Mara spreekt over mensen die langer dan 20 jaar ouderling zijn terwijl "niemand dit een goede zaak vindt". Dat is niet juist. Ik ken ambtsdragers die langer dan 20 jaar ouderling zijn en nog altijd hun ambt op een heel goede wijze bekleden. Zij kennen de gemeente door en door (en wederzijds), hebben ruime ervaring in hun ambt en daardoor ook veel wijsheid ontwikkeld in zowel de pastorale gesprekken als in het kerkelijk leven.
Als er problemen zijn met de ambtsuitoefening dan moet daar over gesproken worden. Dat moet niet worden opgelost door een 'technische oplossing' om mensen na heel korte tijd de kerkenraad weer uit te sturen. Ik zie daarvoor geen enkele aanwijzing in de Bijbel.

Voorkomen is beter dan genezen.

[Bettler]

Ik ben het wel met @Jongere eens. Argumenten die ik kan bedenken, zijn:
- een periode van vier jaar is heel kort. Je hebt dan in een kerkenraad steeds mensen die nieuw zijn, die nog moeten wennen en als ze gewend zijn, weer afhaken. Een termijn van acht jaar is dan beter, je hebt dan meer consistentie.
- vier jaar is ook maar een zelf bedachte termijn

4 jaar is willekeurig gekozen, mag van mij ook 3 jaar en 11 maanden zijn of 4 jaar en 1 maand... Maar dat gaat het hier niet om. Het gaat om het periodiek aftreden an Sich. Daarnaast zijn er ook weer tegenargumenten te geven:
- Jonge nieuwe broeders zorgen voor nieuwe inzichten, voor "vers bloed" en wellicht een stuk enthousiasme.
- Door periodiek aftreden krijgen ook andere broeders de mogelijkheid om hun gaven inzetten.

- als je kerkenraad groot genoeg is, voorkom je daarmee ook al (een deel) ongezonde machtsverhoudingen

Deels misschien wel, maar een periodiek aftreden helpt juist ook mee aan het voorkomen.

- in veel gemeenten staan de kandidaten die geschikt zijn, niet in een rij te dringen. Als je dan verplicht oplegt dat iemand toch na vier jaar weer opkrast, kan dat een doorlopend probleem zijn.

Dat is een gelegenheidsargument en symptoombestrijding... Je kunt niet, gedwongen door een bepaald tekort, de regels gaan veranderen in jouw voordeel of de lat lager gaan leggen. Dan moet je opzoek naar de oorza(a)k(en)