parsifal schreef:Is "zaligmakende overtuiging" een Bijbelse uitdrukking? In 2 Korinthe zit er nog een stap tussen.

-DIA- schreef:

parsifal schreef:Is "zaligmakende overtuiging" een Bijbelse uitdrukking? In 2 Korinthe zit er nog een stap tussen.

Vanmorgen een preekje gelezen, dat verklaarde ook wel iets. Ik wil er wel wat uit citeren,
misschien vanmiddag dan.
Men zei: Is Saul ook onder de profeten? Maar was dat zaligmakend werk?
Aan de vrucht zal je het kennen. Dat is de vrucht uit Christus. Zo zijn er zoveel voorbeelden,
bakens in zee, als het wèl is zouden we die gedurig voor ogen moeten houden.

Johann Gottfried Walther schreef:Ds. Edmund Calamy (1600 - 1666) een Puriteins predikant lijkt het in ieder geval met forummer Kohlbrugge eens te zijn.

Een gebroken en verslagen hart zult Gij o God! niet verachten. Ps 51v19b

Als wij treuren om zonde en Christus'vergeving niet accepteren, dan treuren we naar de wet en niet naar het evangelie. Dat heet wanhoop en berouw. Verdriet volgens het evangelie bevat hoop op genade, zelfs in het diepste verdriet. Die hoop is zichtbaar door de wijze waarop men verdriet heeft. Dat verdriet is geen wanhoop , maar smeekt om Gods genade. Dit verdriet richt zich op God.
Dat is duidelijk zichtbaar in de gelijkenis van de verloren zoon. Op het dieptepunt van zijn leven wanhoopt hij niet, maar gaat hij op weg naar zijn vader om genade te vragen. Als er bij hem geen hoop was op genade, zou hij nooit naar zijn vader zijn gegaan. Verdriet volgens het evangelie is gemengd met vreugde, geloof en hoop.
De gelovige die rouwt, ziet zijn verdriet als een offer dat God behaagt. Hij is blij dat hij zijn verdriet aan God kan aanbieden: "De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart" (Ps 51v19)
Het hart dat betrouw kent, gelooft. Daarom kent het vreugde in verdriet.

-DIA- schreef:

alias schreef:

Kohlbrugge schreef:Het verschil tussen een algemene overtuiging en een zaligmakende overtuiging is dat de laatste ons tot Christus doet uitgaan. Het is namelijk het werk van de Heilige Geest om zondaren tot Christus te leiden. En alleen in Christus ligt het behoud. Alle andere vormen van overtuiging gaan of weer over, of ze maken ons vrome mensen buiten Christus. Dat kan als overtuiging van zonden in de prediking tot een kenmerk van het ware genoemd worden, waarbij niet uitgedreven wordt om Christus te kennen.

Goed gezegd Kohlbrugge, alleen ligt de laatste zin op RF nogal gevoelig.
@DIA: Als wij de Schrift niet verstaan, hoe zullen wij de oudvaders (oude schrijvers) dan wel verstaan?

Wie zal de Schrift recht verstaan? Niemand, tenzij dat er een Uitlegger bij komt. De Heilige Geest kan
dat vanzelf onmiddellijk door het Woord, maar gebruikt vaak Zijn knechten voor door de verkondiging
van het Evangelie, als dat recht gebracht wordt.

Bij een goede separatie valt alles van de mens weg... tenminste als grond. Zo verklaren toch de
oudvaders in de toepassing ook de ziel. Denk ook aan die Moorman. Hij had Gods Woord, hij las
het, maar het moest wel voor hem geopend worden. En daarvoor gebruikte de Heilige Geest Filippus.
Zo werkt God nu nog, al is het op zich ook waar dat Hij ook door het Woord onmiddellijk onderwijst.

Maar het gaat hier wel over het ware werk en het nabijkomende. Wie zou dan niet voor eigen hart
vrezen? En wat betreft Kohlbrugge, die spreekt zuiver Schriftuurlijk. Waarom zou Kohlbruggen gevoelig
liggen? Het is maar door welke bril je Kohlbrugge leest. Dat geldt voor meer oudvaders en anderen,
zoals Spurgeon.
Ds. G.H. Kersten merkte op over het lezen van Spurgeon: neem dan liever Philpot. Maar Spurgeon is
makkelijker mis te verstaan door een verkeerd luisteren, dat was de reden waarom ds. Kersten dan
de voorkeur gaf aan Philpot. Maar beide zijn wel Schriftuurlijk.
En wat altijd wel gezegd dient te worden, buiten Christus kan het nog alle kanten op.

Hendrien schreef:

-DIA- schreef:

alias schreef:

Kohlbrugge schreef:Het verschil tussen een algemene overtuiging en een zaligmakende overtuiging is dat de laatste ons tot Christus doet uitgaan. Het is namelijk het werk van de Heilige Geest om zondaren tot Christus te leiden. En alleen in Christus ligt het behoud. Alle andere vormen van overtuiging gaan of weer over, of ze maken ons vrome mensen buiten Christus. Dat kan als overtuiging van zonden in de prediking tot een kenmerk van het ware genoemd worden, waarbij niet uitgedreven wordt om Christus te kennen.

Goed gezegd Kohlbrugge, alleen ligt de laatste zin op RF nogal gevoelig.
@DIA: Als wij de Schrift niet verstaan, hoe zullen wij de oudvaders (oude schrijvers) dan wel verstaan?

Wie zal de Schrift recht verstaan? Niemand, tenzij dat er een Uitlegger bij komt. De Heilige Geest kan
dat vanzelf onmiddellijk door het Woord, maar gebruikt vaak Zijn knechten voor door de verkondiging
van het Evangelie, als dat recht gebracht wordt.

Bij een goede separatie valt alles van de mens weg... tenminste als grond. Zo verklaren toch de
oudvaders in de toepassing ook de ziel. Denk ook aan die Moorman. Hij had Gods Woord, hij las
het, maar het moest wel voor hem geopend worden. En daarvoor gebruikte de Heilige Geest Filippus.
Zo werkt God nu nog, al is het op zich ook waar dat Hij ook door het Woord onmiddellijk onderwijst.

Maar het gaat hier wel over het ware werk en het nabijkomende. Wie zou dan niet voor eigen hart
vrezen? En wat betreft Kohlbrugge, die spreekt zuiver Schriftuurlijk. Waarom zou Kohlbruggen gevoelig
liggen? Het is maar door welke bril je Kohlbrugge leest. Dat geldt voor meer oudvaders en anderen,
zoals Spurgeon.
Ds. G.H. Kersten merkte op over het lezen van Spurgeon: neem dan liever Philpot. Maar Spurgeon is
makkelijker mis te verstaan door een verkeerd luisteren, dat was de reden waarom ds. Kersten dan
de voorkeur gaf aan Philpot. Maar beide zijn wel Schriftuurlijk.
En wat altijd wel gezegd dient te worden, buiten Christus kan het nog alle kanten op.

Spurgeon misverstaan? Als er iemand eenvoudig en duidelijk preekte, was het Spurgeon wel. Juist hij is door de Heere gebruikt tot bekering van duizenden mensen. In zijn preken doet hij niets anders dan arme zondaars bij een rijke Christus brengen en neemt alle obstakels weg. Maar ook alle gronden waar wij op kunnen rusten zonder Christus.

parsifal schreef:

-DIA- schreef:

parsifal schreef:Is "zaligmakende overtuiging" een Bijbelse uitdrukking? In 2 Korinthe zit er nog een stap tussen.

Vanmorgen een preekje gelezen, dat verklaarde ook wel iets. Ik wil er wel wat uit citeren,
misschien vanmiddag dan.
Men zei: Is Saul ook onder de profeten? Maar was dat zaligmakend werk?
Aan de vrucht zal je het kennen. Dat is de vrucht uit Christus. Zo zijn er zoveel voorbeelden,
bakens in zee, als het wèl is zouden we die gedurig voor ogen moeten houden.

Maar hoe is wat je schrijft een atwoord op mijn vraag?

Mariavt schreef:Laat ik nou toch net een boekje van Spurgeon besteld hebben, en ik heb er geen spijt van

-DIA- schreef:

Mariavt schreef:Laat ik nou toch net een boekje van Spurgeon besteld hebben, en ik heb er geen spijt van

Daar hoef je ook vast geen spijt van te hebben.

-DIA- schreef:

parsifal schreef:

-DIA- schreef:

parsifal schreef:Is "zaligmakende overtuiging" een Bijbelse uitdrukking? In 2 Korinthe zit er nog een stap tussen.

Vanmorgen een preekje gelezen, dat verklaarde ook wel iets. Ik wil er wel wat uit citeren,
misschien vanmiddag dan.
Men zei: Is Saul ook onder de profeten? Maar was dat zaligmakend werk?
Aan de vrucht zal je het kennen. Dat is de vrucht uit Christus. Zo zijn er zoveel voorbeelden,
bakens in zee, als het wèl is zouden we die gedurig voor ogen moeten houden.

Maar hoe is wat je schrijft een atwoord op mijn vraag?

Kun je het tekstgedeelte noemen wat je hier bedoelt?

parsifal schreef:

-DIA- schreef:

parsifal schreef:

-DIA- schreef:
Vanmorgen een preekje gelezen, dat verklaarde ook wel iets. Ik wil er wel wat uit citeren,
misschien vanmiddag dan.
Men zei: Is Saul ook onder de profeten? Maar was dat zaligmakend werk?
Aan de vrucht zal je het kennen. Dat is de vrucht uit Christus. Zo zijn er zoveel voorbeelden,
bakens in zee, als het wèl is zouden we die gedurig voor ogen moeten houden.

Maar hoe is wat je schrijft een atwoord op mijn vraag?

Kun je het tekstgedeelte noemen wat je hier bedoelt?

Ik nam aan dat "zaligmakende overtuiging" een verwijzing was naar 2 korinthe 7. Daar komt de term echter niet voor. Ik vraag me af of de term zelf Bijbels is. Het lijkt me dat ellendekennis niet meer is dan een weg (of kruispunt op de weg) tot de Zaligmaker. Ga geen zaligheid plaatsen in een overtuiging.

Het staat niet letterlijk in de Bijbel. Maar de zaak die wordt bedoeld wel. Dat is overigens met heel veel
dingen het geval.
Ik kom er vandaag niet meer aan toe om er nog wat aan toe te voegen.

lien75 schreef:

Het staat niet letterlijk in de Bijbel. Maar de zaak die wordt bedoeld wel. Dat is overigens met heel veel
dingen het geval.
Ik kom er vandaag niet meer aan toe om er nog wat aan toe te voegen.

@DIA

Waar in de Bijbel staat de zaak dat de overtuiging van ellende zalig maakt??? Ik lees in de Bijbel dat het Christus is die ons zalig maakt. Niet een overtuiging tot... Wel doet de overtuiging van zonden die de Geest in ons werkt roepen om Genade. De Geest zorgt dat wij de noodzakelijkheid van Christus en Zijn offer gaan zien. (O God wees mij zondaar genadig) Maar dankzij Christus is er Genade. En het is dus Hij, die zaligmaakt.
Christus zegt Zelf dat Hij gekomen is om Zijn ziel te geven als een losprijs voor velen (matth. 20:28) Hij vergiet Zijn bloed tot vergeving van de zonden (Matth. 26:28) Christus is tot een vloek geworden om ons van de vloek te bevrijden (Gal.3:13) Christus' bloed is een losprijs en tegelijkertijd het verlossingsmiddel (Openb.1 :5) niemand komt tot de Vader dan door Hem (Joh.14:6)

Ik vraag mij dus echt af of de term wel een zuivere term is die recht doet aan de Schrift. Of dat het een term is die de mens op een verkeerd spoor zet. Namelijk dat de overtuiging van zonden opzich zaligmakend is. Want dat is niet waar. Ik kan nog zo overtuigt van zonden zijn. Maar wanneer daar niet het ware geloof is dat Christus verzoeningswerk omhelst. Is de mens verloren.
Of begrijp ik je nu verkeerd DIA?