Re: Is H. Bavinck totus noster?
Geplaatst: 07 sep 2013, 17:53
Wat het neocalvinisme betreft, moet je wel meenemen dat Bavinck later in zijn leven steeds kritischer is geworden daarop. Hoewel hij één van de belangrijkere vertegenwoordigers van het neocalvinisme was, kun je hem daar toch niet zo maar onder scharen.
Zelf heb ik (binnen de GG) ook altijd een overwegend positieve waardering van Bavinck meegekregen.
Ik vind het vooral per artikel / boek verschillen. Een opstel als 'De zekerheid van het geloof' vind ik wel erg overtuigend geschreven, maar 'De katholiciteit van het christendom' heb ik wat meer vragen bij. Daarin (ook een vrij vroeg opstel) komt het neocalvinisme ook veel duidelijker naar voren. Hun claim op de wereld vanuit de schepping heb ik persoonlijk theologisch wat moeite mee.
Wat mij betreft is Bavinck een theoloog waar we positief-kritisch naar mogen luisteren en van mogen leren. De stijl waarin hij (en bijv. ook Kuyper) schrijft vind ik vaak wel erg pakkend.
Wel blijf ik bij deze theologen altijd een kleine kloof voelen. Ze schreven in een bijzondere tijd, met heel specifieke kenmerken (rond de eeuwwisseling). Er waren toen ideeën aan de orde waar je je nu eigenlijk niet meer helemaal in kunt verplaatsen. De twee wereldoorlogen die volgden hebben echt heel veel veranderd. Dat maakt me soms wat aarzelend bij hun optimisme.
Zelf heb ik (binnen de GG) ook altijd een overwegend positieve waardering van Bavinck meegekregen.
Ik vind het vooral per artikel / boek verschillen. Een opstel als 'De zekerheid van het geloof' vind ik wel erg overtuigend geschreven, maar 'De katholiciteit van het christendom' heb ik wat meer vragen bij. Daarin (ook een vrij vroeg opstel) komt het neocalvinisme ook veel duidelijker naar voren. Hun claim op de wereld vanuit de schepping heb ik persoonlijk theologisch wat moeite mee.
Wat mij betreft is Bavinck een theoloog waar we positief-kritisch naar mogen luisteren en van mogen leren. De stijl waarin hij (en bijv. ook Kuyper) schrijft vind ik vaak wel erg pakkend.
Wel blijf ik bij deze theologen altijd een kleine kloof voelen. Ze schreven in een bijzondere tijd, met heel specifieke kenmerken (rond de eeuwwisseling). Er waren toen ideeën aan de orde waar je je nu eigenlijk niet meer helemaal in kunt verplaatsen. De twee wereldoorlogen die volgden hebben echt heel veel veranderd. Dat maakt me soms wat aarzelend bij hun optimisme.