Dat denk ik idd niet op dit punt. Hij zei ook:dennis schreef: In een zaak heb ik moeite met wat ds. Roos schrijft. Hij heeft het over een predikant uit de gereformeerde gemeenten die de zondenkennis in verband brengt met Christus. Hij keurt dit af, maar daarin heeft hij geen gelijk. Want de ware zondekennis heeft juist alles met Christus te maken. Je krijgt veel meer last van je zonden als er een - aanvankelijke - kennis van en liefde tot de Zaligmaker in ons hart is gekomen. Zondigen tegen een goeddoend God doet zoveel meer pijn, dan als er nog geen enkele kennis en liefde is. Dat is de realiteit in het hart van een christen. Maar misschien heb ik ds. Roos hierin niet helemaal goed begrepen...
Ik denk dat hij bedoelde dat het niet begint bij de openbaring van Christus. Heb wel eens een ds. (GG) horen zeggen: "Bij het kruis leert men niet de zonde kennen", n.a.v.Christenreis.ds. J. Roos schreef:Ik was zestien jaar toen ik aan mezelf werd ontdekt en zag wat mijn staat inhield: Ik was zonder God in de wereld, geen hoop hebbende. De Heere bepaalde mij bij mijn dadelijke zonden, waardoor ik gevoelde dat ik tegen God gezondigd had en daardoor Hem vertoornd had. Maar in mijn ziel ontstond ook een droefheid en smart, dat ik tegen een goeddoend God gezondigd had.
Anderzijds leert het Avondmaalsformulier:
De grootte van Gods toorn is dus ook zeker wel te zien aan de zware straf die Christus gedragen heeft.Ten eerste bedenke een iegelijk bij zichzelven zijn zonden en vervloeking, opdat hij zichzelven mishage, en zich voor God verootmoedige; aangezien de toorn Gods tegen de zonden zó groot is, dat Hij die (eer Hij ze ongestraft liet blijven) aan Zijn lieven Zoon Jezus Christus met den bitteren en smadelijken dood des kruises gestraft heeft.
Persoonlijk denk ik dat we niet zo`n strikte scheiding tussen Wet en Evangelie moeten hanteren, als waren ze tegengesteld. Ze zijn alleen tegengesteld aan elkaar als heilsmiddel.