De HC gaat uit van het gegeven dat alle mensen lid zijn van de vaderlandse kerk. En aldus altijd aanspreekbaar zijn. Maar dat werkt al een tijdje niet meer zo, heb ik gemerkt.

refo schreef:De HC gaat uit van het gegeven dat alle mensen lid zijn van de vaderlandse kerk. En aldus altijd aanspreekbaar zijn. Maar dat werkt al een tijdje niet meer zo, heb ik gemerkt.

Excellent opgemerkt.

Tiberius schreef:De Catechismus heeft het bij deze teksten over "stilzwijgen en toezien" en "zoveel als mogelijk is, het vloeken en zweren niet helpen weren en verbieden"; daarbij in het midden hoe dat niet-"stilzwijgen en toezien" en "helpen weren en verbieden" in het midden latend.
Er zijn daarvoor verschillende mogelijkheden: in de tijd van de Bijbel en tot voor kort ook in ons land kon men deze zaken bij de overheid aankaarten, waarop bepaalde maatregelen volgden.

Ik begrijp niet precies hoe je bij de kwalificaties "onzorgvuldig" en "oppervlakkig" lezen terechtkomt, maar veel anders kan ik er ook na "minder onzorgvuldig en oppervlakkig" lezen eruit halen.

Nou, omdat mijn vraag ging of je een spotter moet terechtwijzen. Dan verwijs jij naar de HC (en die verwijzen ook naar Lev5 en spreuk29), maar daar betekend 'stilzwijgen' niet de spotter er niet op aanspreken, maar het "niet tegen de overheid zeggen".
En dit kan goed kloppen, omdat mijn eerstgenoemde tekst uit spr5 aangeeft dat je een spotter niet moet terechtwijzen.

Dus blijft de vraag staan of dit correct wordt uitgelegd op de preekstoel en op de scholen, dat je ook vloekt als je zwijgt als een ander vloekt.

jakobmarin schreef:

Tiberius schreef:De Catechismus heeft het bij deze teksten over "stilzwijgen en toezien" en "zoveel als mogelijk is, het vloeken en zweren niet helpen weren en verbieden"; daarbij in het midden hoe dat niet-"stilzwijgen en toezien" en "helpen weren en verbieden" in het midden latend.
Er zijn daarvoor verschillende mogelijkheden: in de tijd van de Bijbel en tot voor kort ook in ons land kon men deze zaken bij de overheid aankaarten, waarop bepaalde maatregelen volgden.

Ik begrijp niet precies hoe je bij de kwalificaties "onzorgvuldig" en "oppervlakkig" lezen terechtkomt, maar veel anders kan ik er ook na "minder onzorgvuldig en oppervlakkig" lezen eruit halen.

Nou, omdat mijn vraag ging of je een spotter moet terechtwijzen. Dan verwijs jij naar de HC (en die verwijzen ook naar Lev5 en spreuk29), maar daar betekend 'stilzwijgen' niet de spotter er niet op aanspreken, maar het "niet tegen de overheid zeggen".
En dit kan goed kloppen, omdat mijn eerstgenoemde tekst uit spr5 aangeeft dat je een spotter niet moet terechtwijzen.

Dus blijft de vraag staan of dit correct wordt uitgelegd op de preekstoel en op de scholen, dat je ook vloekt als je zwijgt als een ander vloekt.

Hoe wil jij het niet-stilzwijgen realiseren?

Tiberius schreef:

jakobmarin schreef:

Tiberius schreef:De Catechismus heeft het bij deze teksten over "stilzwijgen en toezien" en "zoveel als mogelijk is, het vloeken en zweren niet helpen weren en verbieden"; daarbij in het midden hoe dat niet-"stilzwijgen en toezien" en "helpen weren en verbieden" in het midden latend.
Er zijn daarvoor verschillende mogelijkheden: in de tijd van de Bijbel en tot voor kort ook in ons land kon men deze zaken bij de overheid aankaarten, waarop bepaalde maatregelen volgden.

Ik begrijp niet precies hoe je bij de kwalificaties "onzorgvuldig" en "oppervlakkig" lezen terechtkomt, maar veel anders kan ik er ook na "minder onzorgvuldig en oppervlakkig" lezen eruit halen.

Nou, omdat mijn vraag ging of je een spotter moet terechtwijzen. Dan verwijs jij naar de HC (en die verwijzen ook naar Lev5 en spreuk29), maar daar betekend 'stilzwijgen' niet de spotter er niet op aanspreken, maar het "niet tegen de overheid zeggen".
En dit kan goed kloppen, omdat mijn eerstgenoemde tekst uit spr5 aangeeft dat je een spotter niet moet terechtwijzen.

Dus blijft de vraag staan of dit correct wordt uitgelegd op de preekstoel en op de scholen, dat je ook vloekt als je zwijgt als een ander vloekt.

Hoe wil jij het niet-stilzwijgen realiseren?

Op het werk bij mij wordt regelmatig gevloekt. Vaak is dit onder hoogspanning / werkstress. Er is dan vaak op dat moment geen gelegenheid om daarover met collega's of clienten in gesprek te gaan.
Vaak hoef ik niks te zeggen omdat ik non-verbaal schijnbaar al duidelijk ben. Ze verontschuldigen zich dan met een sorry. Ik bedank ze dan maar geef dan aan dat ze niet tegen mij zondigen maar tegen God en ook hoeveel invloed een vloek op hen zelf heeft zonder dat ze zich hiervan bewust zijn. Ik heb diverse gesprekken gehad daarna over wie God is en wie Hij voor mij mag zijn. Mijn ervaring is dat als je het voorzichtig doet en ze als je naaste behandeld dat ze meestal reageren vanuit respect en acceptatie.
Als ik al eens met iemand een gesprek heb gehad, blijf ik niet aan de gang met een gesprek.
Soms doe ik een herinnering d.m.v een knipoog, of ik ze 'he joh' of ik zeg geschrokken 'au! wat zeg je nou!'

Heb het nu 2-maal meegemaakt dat een ds. in zijn afscheidspreek tegen de gemeente zei, dat hij bij het terugkijken er achter kwam dat hij te weinig over zonde(n) gepreekt had.......

Het derde hoofdstuk van Micha toont de taak, ook van de NT-profeet.

h.g. Learsi

Barmhartigheid schreef:

Tiberius schreef:

jakobmarin schreef:

Tiberius schreef:De Catechismus heeft het bij deze teksten over "stilzwijgen en toezien" en "zoveel als mogelijk is, het vloeken en zweren niet helpen weren en verbieden"; daarbij in het midden hoe dat niet-"stilzwijgen en toezien" en "helpen weren en verbieden" in het midden latend.
Er zijn daarvoor verschillende mogelijkheden: in de tijd van de Bijbel en tot voor kort ook in ons land kon men deze zaken bij de overheid aankaarten, waarop bepaalde maatregelen volgden.

Ik begrijp niet precies hoe je bij de kwalificaties "onzorgvuldig" en "oppervlakkig" lezen terechtkomt, maar veel anders kan ik er ook na "minder onzorgvuldig en oppervlakkig" lezen eruit halen.

Nou, omdat mijn vraag ging of je een spotter moet terechtwijzen. Dan verwijs jij naar de HC (en die verwijzen ook naar Lev5 en spreuk29), maar daar betekend 'stilzwijgen' niet de spotter er niet op aanspreken, maar het "niet tegen de overheid zeggen".
En dit kan goed kloppen, omdat mijn eerstgenoemde tekst uit spr5 aangeeft dat je een spotter niet moet terechtwijzen.

Dus blijft de vraag staan of dit correct wordt uitgelegd op de preekstoel en op de scholen, dat je ook vloekt als je zwijgt als een ander vloekt.

Hoe wil jij het niet-stilzwijgen realiseren?

Op het werk bij mij wordt regelmatig gevloekt. Vaak is dit onder hoogspanning / werkstress. Er is dan vaak op dat moment geen gelegenheid om daarover met collega's of clienten in gesprek te gaan.
Vaak hoef ik niks te zeggen omdat ik non-verbaal schijnbaar al duidelijk ben. Ze verontschuldigen zich dan met een sorry. Ik bedank ze dan maar geef dan aan dat ze niet tegen mij zondigen maar tegen God en ook hoeveel invloed een vloek op hen zelf heeft zonder dat ze zich hiervan bewust zijn. Ik heb diverse gesprekken gehad daarna over wie God is en wie Hij voor mij mag zijn. Mijn ervaring is dat als je het voorzichtig doet en ze als je naaste behandeld dat ze meestal reageren vanuit respect en acceptatie.
Als ik al eens met iemand een gesprek heb gehad, blijf ik niet aan de gang met een gesprek.
Soms doe ik een herinnering d.m.v een knipoog, of ik ze 'he joh' of ik zeg geschrokken 'au! wat zeg je nou!'

mooi Barmhartigheid!

Ja, inderdaad, de zonden kunnen we niet in algemeenheden benoemen, die ons niet persoonlijk op het eerste gezicht raken.
Er dient dan ook aangedrongen te worden op de geestelijkheid van de Wet.
Niet alleen de zonde van bedrijf, in woorden en in daden, maar ook de zonden in gedachten, en nalatigheid.
Het is echter de Heilige Geest Die ons dat kan leren,
en ons kan en wil doen uitdrijven naar de Wetsvervuller de Heere Jezus Christus,
voor alle gebrokenen en verslagenen van hart.

En daarbij zou er inderdaad ook aandacht dienen te zijn voor concrete zonden van deze tijd:
gebruik van de genadetijd, door die niet te verspillen met sociale media.
Verder: verantwoord internetgebuik, het taalgebruik o.a. taalverruiwing,
onverschilligheid en onbeleefdheid in omgangsvormen, de gezagsondermijning,
het negeren van mensen die in nood bevinden o.a door de financieele crisis,
vormelijke godsdienst zonder inhoud, en het meer en meer ontbreken van huisgodsdienst in de gezinnen.

Och, het is eigenlijk in dit opzicht te veel om op te noemen....

De volkszonden moeten wel bij name worden genoemd.
Ool al kan dat meewerken aan de vervolging van de kerk.
Denk aan homoseksualiteit, waar de Bijbel duidelijk over is.
En juist daarop komen de felste verwijten en aanklachten tegen
de kerk.
Ik las pas uit een Saambinder uit 1966 (meen ik) een "Kort
Kommentaar" een rubriek die lange tijd door ds. Van Haaren werd
verzorgd. Ik zou zeggen zoek het eens op in Digibron wat hij
daar toen al van zei.

In de eerste plaats moeten de zonden van het kerkvolk aangewezen worden.
Dan pas de volkszonden.

helma schreef:In de eerste plaats moeten de zonden van het kerkvolk aangewezen worden.
Dan pas de volkszonden.

Maar weet je wat het geval is? Men láát zich niet meer gezeggen.
Als de domine als het ware onder tranen vermaand dat hij vrouwen
in een legging ziet, waar hij zo tegen waatschuwde, dan haalt men
de schouwders op. Dat is wel een teken van uiterste verharding.
Men kleineert het, on zegt: Ja, maar ik zie dat toch anders, en dan
kun je waarschwen, en dat moet ook, dan maakt de prediker zich
vrij van het bloed der hoorders, maar wee die mens, die ergernissen
verwekt, zoals we ook konden lezen in het stukje van ds. Roos dat
ik hier geplaatst heb.

Tja. Je moet het boekje 'Parade der mannenbroerders' eens lezen. Dat gaat over de kerkelijke bladen tussen 1918 en 1938.
In die tijd was er de opkomst van de 'vleeskleurige kousen'. Daar moest ook zo nodig tegen gefulmineerd worden. Bij alle nieuwe dameskleding raken de dominees van slag.

Om nou meteen zo hoog van de toren te blazen over 'uiterste verharding' en 'bloed van hoorders'? Hoe kom je daar nu bij. De dominee moet blijkbaar weer even wennen.

-DIA- schreef:

helma schreef:In de eerste plaats moeten de zonden van het kerkvolk aangewezen worden.
Dan pas de volkszonden.

Maar weet je wat het geval is? Men láát zich niet meer gezeggen.
Als de domine als het ware onder tranen vermaand dat hij vrouwen
in een legging ziet, waar hij zo tegen waatschuwde, dan haalt men
de schouwders op. Dat is wel een teken van uiterste verharding.
Men kleineert het, on zegt: Ja, maar ik zie dat toch anders, en dan
kun je waarschwen, en dat moet ook, dan maakt de prediker zich
vrij van het bloed der hoorders, maar wee die mens, die ergernissen
verwekt, zoals we ook konden lezen in het stukje van ds. Roos dat
ik hier geplaatst heb.

De zonden van het kerkvolk zijn dan ook niet het dragen van een legging. Dat kun je moeilijk als zonde duiden.
De zonde van het kerkvolk is hun onbekeerlijkheid, al dan niet voorzien van vrome smoezen en verzuchtingen.

Een dominee die onder tranen waarschuwt tegen leggings, is daar niet eerder iets mis mee? Maakt hij wel verschil tussen hoofd- en beenzaken? Ik vind dat schouderophalen eerder een teken van geestelijke volwassenheid dan van uiterste verharding. Gelukkig hoor ik nooit dominees over leggings. Ik zou dat moeilijk serieus kunnen nemen.

-DIA- schreef:

helma schreef:In de eerste plaats moeten de zonden van het kerkvolk aangewezen worden.
Dan pas de volkszonden.

Maar weet je wat het geval is? Men láát zich niet meer gezeggen.
Als de domine als het ware onder tranen vermaand dat hij vrouwen
in een legging ziet, waar hij zo tegen waatschuwde, dan haalt men
de schouwders op. Dat is wel een teken van uiterste verharding.
Men kleineert het, on zegt: Ja, maar ik zie dat toch anders, en dan
kun je waarschwen, en dat moet ook, dan maakt de prediker zich
vrij van het bloed der hoorders, maar wee die mens, die ergernissen
verwekt, zoals we ook konden lezen in het stukje van ds. Roos dat
ik hier geplaatst heb.

Iets is geen zonde omdat ds Roos of welke andere predikant dan ook dat vindt. Iets is zonde als de Schrift, als God, het zonde noemt. Daar is bij een legging niks van te maken. Los daarvan moeten we er voor waken dat de heiliging niet voor de rechtvaardiging geplaatst wordt. De grootste zonde van de kerkmensen is het ongeloof. God niet geloven op Zijn Woord. Als dat wordt opgelost, krijgen al die andere dingen ook hun plek. De strijd tussen oude en nieuwe mens. Gelukkig dat we die niet in eigen kracht hoeven te voeren , maar dat Christus zowel voor mijn rechtvaardiging als mijn heiliging alles heeft volbracht en Zijn Geest in mij werkt.