Jongere schreef:

huisman schreef:Ik denk dat wij veel te klein denken van de kracht van het gebed.

Zou jij tegen iemand met een homoseksuele geaardheid zeggen dat hij/zij moet bidden om verandering van die geaardheid, huisman?

In ieder geval om verlost te worden van zondige gedachten en begeerte. Maar ook bidden om verandering van de geaardheid mag. Het gaat mij om de sterke beloften die de Heere Jezus aan het gebed heeft gegeven: Voorwaar, voorwaar Ik zeg u: Al wat gij den Vader zult bidden in Mijn Naam, dat zal Hij u geven.

Wij durven wel om het mogelijke te bidden maar niet om het onmogelijke. In de vervulling van deze onmogelijke gebeden ligt juist het bewijs van de waarheid van Jezus woorden.

SecorDabar schreef:1.Waar gaat dan deze tekst wel over?
2.Trouwens zullen homoseksuelen dan te klein van de kracht van het gebed denken?.
3.Er zijn mensen die hun hele leven hiermee worstelen.

1.Deze tekst gaat over het ongehuwd blijven om God te dienen.

Kanttekening schreef:12) uit moeders lijf
Dat is, die van nature onbekwaam zijn tot het huwelijk.

13) die van mensen gesneden zijn;
Dat is, die van mensen daartoe onbekwaam zijn gemaakt.

14) die zichzelven gesneden hebben
Dat is, die de gave der onthouding hebbende, vrijwillig ongetrouwd blijven om God met minder bekommernis te dienen, en om het koninkrijk der hemelen, zo in zichzelven als in anderen, te bevorderen; 1 Cor. 7:32,33,34,35. Anderzins, die deze gave niet heeft, dien is het beter te trouwen dan te branden; 1 Cor. 7:9

2.Dat is niet wat ik zeg.
3.Juist in die worsteling kan het gebed een kracht Gods zijn. Die worsteling is trouwens waar het omgaat en ik proef in jouw postings meer een aanvaarding. Het is nu eenmaal zo leer er maar mee te leven.

Maar misschien heb ik jou verkeerd verstaan ?

huisman schreef:Wij durven wel om het mogelijke te bidden maar niet om het onmogelijke. In de vervulling van deze onmogelijke gebeden ligt juist het bewijs van de waarheid van Jezus woorden.

Hoe realistisch is het om iemand die geboren is met een handicap te laten bidden dat hij genezen wordt? Blind, doof, spastisch, noem maar wat? En waarom dan wél bij homoseksuele geaardheid?

Posthoorn schreef:

huisman schreef:Wij durven wel om het mogelijke te bidden maar niet om het onmogelijke. In de vervulling van deze onmogelijke gebeden ligt juist het bewijs van de waarheid van Jezus woorden.

Hoe realistisch is het om iemand die geboren is met een handicap te laten bidden dat hij genezen wordt? Blind, doof, spastisch, noem maar wat? En waarom dan wél bij homoseksuele geaardheid?

Omdat ik dat toch anders zie. Tegenwoordig mag je de geaardheid niet meer zondig noemen maar in ieder geval is deze geaardheid een open deur(invalspoort) naar de zonde. Dat geldt niet voor de handicaps die jij noemt.Wij belijden toch dat zelfs de begeerte al zonde is ? Dan mag zo iemand toch bidden of hij/zij van deze geaardheid verlost mag worden?

Ik weet dat de kerk in het verleden vaak pastorale steken heeft laten vallen richting leden met deze geaardheid maar wij moeten nu niet doorschieten en de worsteling die mensen met hun geaardheid hebben op te willen heffen door ze te vergelijken met gehandicapten.

huisman schreef:Omdat ik dat toch anders zie. Tegenwoordig mag je de geaardheid niet meer zondig noemen maar in ieder geval is deze geaardheid een open deur(invalspoort) naar de zonde. Dat geldt niet voor de handicaps die jij noemt.Wij belijden toch dat zelfs de begeerte al zonde is ? Dan mag zo iemand toch bidden of hij/zij van deze geaardheid verlost mag worden?

Ik weet dat de kerk in het verleden vaak pastorale steken heeft laten vallen richting leden met deze geaardheid maar wij moeten nu niet doorschieten en de worsteling die mensen met hun geaardheid hebben op te willen heffen door ze te vergelijken met gehandicapten.

Dat is denk ik de grote vraag die hier speelt. Is homoseksualiteit een 'zondige geaardheid' of is het een 'afwijking', waar iemand zelf niet verantwoordelijk voor is?
Ik heb daar niet zo een direct antwoord op. Wel heb ik begrepen dat mensen die echt zó geboren zijn, dat niet zelf kunnen veranderen. In hoeverre is hun dat toe te rekenen als schuld?

Posthoorn schreef:

huisman schreef:Omdat ik dat toch anders zie. Tegenwoordig mag je de geaardheid niet meer zondig noemen maar in ieder geval is deze geaardheid een open deur(invalspoort) naar de zonde. Dat geldt niet voor de handicaps die jij noemt.Wij belijden toch dat zelfs de begeerte al zonde is ? Dan mag zo iemand toch bidden of hij/zij van deze geaardheid verlost mag worden?

Ik weet dat de kerk in het verleden vaak pastorale steken heeft laten vallen richting leden met deze geaardheid maar wij moeten nu niet doorschieten en de worsteling die mensen met hun geaardheid hebben op te willen heffen door ze te vergelijken met gehandicapten.

Dat is denk ik de grote vraag die hier speelt. Is homoseksualiteit een 'zondige geaardheid' of is het een 'afwijking', waar iemand zelf niet verantwoordelijk voor is?
Ik heb daar niet zo een direct antwoord op. Wel heb ik begrepen dat mensen die echt zó geboren zijn, dat niet zelf kunnen veranderen. In hoeverre is hun dat toe te rekenen als schuld?

De kerk had er altijd een antwoord op maar in deze eeuw is het antwoord veranderd. De vraag is of dat veranderde antwoord naar de Schrift is ?

Posthoorn schreef:

huisman schreef:Omdat ik dat toch anders zie. Tegenwoordig mag je de geaardheid niet meer zondig noemen maar in ieder geval is deze geaardheid een open deur(invalspoort) naar de zonde. Dat geldt niet voor de handicaps die jij noemt.Wij belijden toch dat zelfs de begeerte al zonde is ? Dan mag zo iemand toch bidden of hij/zij van deze geaardheid verlost mag worden?

Ik weet dat de kerk in het verleden vaak pastorale steken heeft laten vallen richting leden met deze geaardheid maar wij moeten nu niet doorschieten en de worsteling die mensen met hun geaardheid hebben op te willen heffen door ze te vergelijken met gehandicapten.

Dat is denk ik de grote vraag die hier speelt. Is homoseksualiteit een 'zondige geaardheid' of is het een 'afwijking', waar iemand zelf niet verantwoordelijk voor is?
Ik heb daar niet zo een direct antwoord op. Wel heb ik begrepen dat mensen die echt zó geboren zijn, dat niet zelf kunnen veranderen. In hoeverre is hun dat toe te rekenen als schuld?

En ik denk dat er ook mensen zijn die slachtoffer zijn van seksueel misbruik waardoor ze anders geaard 'raken'.

helma schreef:

Posthoorn schreef:

huisman schreef:Omdat ik dat toch anders zie. Tegenwoordig mag je de geaardheid niet meer zondig noemen maar in ieder geval is deze geaardheid een open deur(invalspoort) naar de zonde. Dat geldt niet voor de handicaps die jij noemt.Wij belijden toch dat zelfs de begeerte al zonde is ? Dan mag zo iemand toch bidden of hij/zij van deze geaardheid verlost mag worden?

Ik weet dat de kerk in het verleden vaak pastorale steken heeft laten vallen richting leden met deze geaardheid maar wij moeten nu niet doorschieten en de worsteling die mensen met hun geaardheid hebben op te willen heffen door ze te vergelijken met gehandicapten.

Dat is denk ik de grote vraag die hier speelt. Is homoseksualiteit een 'zondige geaardheid' of is het een 'afwijking', waar iemand zelf niet verantwoordelijk voor is?
Ik heb daar niet zo een direct antwoord op. Wel heb ik begrepen dat mensen die echt zó geboren zijn, dat niet zelf kunnen veranderen. In hoeverre is hun dat toe te rekenen als schuld?

En ik denk dat er ook mensen zijn die slachtoffer zijn van seksueel misbruik waardoor ze anders geaard 'raken'.

Absoluut waar, bij vrouwen zie je dit vaker. Vaak zijn deze vrouw-vrouw relaties van deze seksueel beschadigde vrouwen ook veel minder of geheel niet seksueel gericht.

huisman schreef:De kerk had er altijd een antwoord op maar in deze eeuw is het antwoord veranderd. De vraag is of dat veranderde antwoord naar de Schrift is ?

En hoe komt het dat het antwoord veranderd is? Door de toegenomen verdorvenheid van de mensen of doordat homoseksuelen voor het eerst serieus genomen worden?

Posthoorn schreef:

huisman schreef:De kerk had er altijd een antwoord op maar in deze eeuw is het antwoord veranderd. De vraag is of dat veranderde antwoord naar de Schrift is ?

En hoe komt het dat het antwoord veranderd is? Door de toegenomen verdorvenheid van de mensen of doordat homoseksuelen voor het eerst serieus genomen worden?

Ik denk dat beide elementen aan de verandering hebben bijgedragen. De vraag is welk antwoord het dichtst bij de Schrift is? Door de praxis zo sterk te scheiden van de geaardheid is de kerk met een antwoord gekomen die en de homoseksuele mens en de Schrift beide lijkt recht te doen.
Ik ben er nog niet uit wat op basis van de Schrift die zo duidelijk afkeurend spreekt (Het is de HEERE een gruwel) ons standpunt zou moeten zijn t.o.v. de geaardheid .
De praxis wordt nog wel als zonde gezien maar de geaardheid niet meer. Is dit naar de Schrift?

huisman schreef:De praxis wordt nog wel als zonde gezien maar de geaardheid niet meer. Is dit naar de Schrift?

Op z'n minst moet je daarin nog het verschil meenemen tussen de zonde en de gevolgen van de zonde.

huisman schreef:Ik ben er nog niet uit wat op basis van de Schrift die zo duidelijk afkeurend spreekt (Het is de HEERE een gruwel) ons standpunt zou moeten zijn t.o.v. de geaardheid .
De praxis wordt nog wel als zonde gezien maar de geaardheid niet meer. Is dit naar de Schrift?

Dat is het lastige. Als de geaardheid wél zonde is, dan spreek je daarmee een levenslang oordeel over iemand uit. Maar als de geaardheid géén zonde is, waarom zou de praktijk dan wél zonde zijn?
Persoonlijk geloof ik niet dat de Bijbel ruimte biedt voor homoseksualiteit en naar mijn mening hoort homoseksualiteit net zo goed bij 'pervers' gedrag als pedofilie, kleptomanie, etc. Maar ook hier de vraag: in hoeverre is het 'hebben' van deze afwijkingen zondig?

Posthoorn schreef:Maar als de geaardheid géén zonde is, waarom zou de praktijk dan wél zonde zijn?

Die vraag snap ik niet. Als je de vraag zo geïsoleerd stelt, is er vrijwel geen verschil met een ongetrouwde heteroseksuele vrouw of man.

Posthoorn schreef:Dat is denk ik de grote vraag die hier speelt. Is homoseksualiteit een 'zondige geaardheid' of is het een 'afwijking', waar iemand zelf niet verantwoordelijk voor is?
Ik heb daar niet zo een direct antwoord op. Wel heb ik begrepen dat mensen die echt zó geboren zijn, dat niet zelf kunnen veranderen. In hoeverre is hun dat toe te rekenen als schuld?

Beste @Posthoorn en anderen,

Allereerst: of mensen werkelijk zo geboren worden, is m.i. een hypothese. Ik zeg niet dat het beslist zo niet is, maar het zou ook zo kunnen zijn dat mensen met een zekere 'zwak' op dit gebied geboren worden. Ik weet van mensen die langdurig met homofiele gevoelens geworsteld hebben (of nog worstelen), maar die toch ook een (gelukkig) huwelijksleven hebben. Ik vraag mij dus wel af of je op basis van huidige inzichten mag 'concluderen' dat mensen zwart-wit met deze geaardheid geboren worden of niet. Ik heb nooit gehoord/gelezen dat er enige vorm van bewijs hiervoor bestaat.

Verder zou ik ten aanzien van de schuld van een eventuele aangeboren geaardheid het volgende willen opmerken. We belijden dat onze zondige aard ook onze zonde is, want allen hebben in de zonde van Adam mede gezondigd (al is het geen zonde in eigen persoon bedreven). In die zin is ook iedere seksuele geaardheid die ook maar enigszins anders is dan in de staat der rechtheid, hetzij heteroseksueel, hetzij homoseksueel, DEEL van deze erfzonde. Maar we mogen naar mijn oordeel een aangeboren extra zwakte of geneigdheid tot homofilie niet rekenen als een EXTRA persoonlijke schuld BOVENOP de schuld van de erfzonde die ieder mens reeds bezit. Ieder mens staat even schuldig aan de erfzonde en de verdorven aard van de mens, de een niet meer dan de ander.

Posthoorn schreef:

huisman schreef:Ik ben er nog niet uit wat op basis van de Schrift die zo duidelijk afkeurend spreekt (Het is de HEERE een gruwel) ons standpunt zou moeten zijn t.o.v. de geaardheid .
De praxis wordt nog wel als zonde gezien maar de geaardheid niet meer. Is dit naar de Schrift?

Dat is het lastige. Als de geaardheid wél zonde is, dan spreek je daarmee een levenslang oordeel over iemand uit. Maar als de geaardheid géén zonde is, waarom zou de praktijk dan wél zonde zijn?
Persoonlijk geloof ik niet dat de Bijbel ruimte biedt voor homoseksualiteit en naar mijn mening hoort homoseksualiteit net zo goed bij 'pervers' gedrag als pedofilie, kleptomanie, etc. Maar ook hier de vraag: in hoeverre is het 'hebben' van deze afwijkingen zondig?

Ik ben er van overtuigd dat alle afwijkingen van het beeld Gods als geaardheid (dus ook eventuele homofiele geaardheid) behoort tot de erfzonde, en dus zonde is en ook schuld. Maar deze zonde en schuld is - zolang we het alleen hebben over hetgeen aangeboren is - in alle mensen even groot.

Voorbeelden:
- mensen kunnen van nature een zachtaardig karakter hebben of een zeer moeilijk karakter: maar hun erfzonde en erfschuld is even groot.
- mensen kunnen een grote neiging hebben tot seksuele zonden (van welke aard ook) en mensen kunnen dit minder hebben: maar hun erfzonde en erfschuld is even groot.

Wel heeft de ene mens meer te strijden tegen bepaalde verdorvenheden en de andere mens tegen andere verdorvenheden. En er is zeker verschil in de mate waarin de verdorvenheden uitbreken in dadelijke zonden.