Gereformeerde Gemeenten

[Job]

Maar het is wel een bijbelse opdracht om de vrede en liefde te dienen. Over deskundigheid spreekt de apostel niet. Feit is in ieder geval, dat het zelden naar buiten toe uit de hand loopt.

Dit vind ik een heel mooie opmerking en constatering. Ik denk en geloof dat wanneer je naar de Theologische School gaat, je daar komt voor met name een stuk vorming en toerusting, en dat het een plek is waar je elkaar, los van opleidingsniveau, vindt in je roeping en in de God van je roeping. De gemeenschappelijke deler is daar nooit kennis of vooropleiding. Iedereen begint in zekere zin op 0 omdat de studierichting zo uniek is.

Ik ben benieuwd waar mensen die hier spreken over dat ze bang zijn dat het op korte termijn uit de hand gaat lopen in de gemeenten dat op baseren. Waarom en waardoor hebben jullie het idee dat het zich specifiek nu aan het toespitsen is? Hebben jullie het idee of wellicht aanwijzingen dat de verdeeldheid groter is dan in eerdere jaren? Baseer je dat alleen op de gang van zaken in je eigen gemeente? Wanneer je de geschiedschrijving van de GG leest zul je toch met me eens zijn dat er altijd meerdere stromingen zijn geweest en dat dat met name op het grondvlak altijd voor enig gedoe heeft gezorgd, dat er ongelofelijke conflicten hebben plaatsgevonden rond de jaren 50, maar, om het interview met ds. G.J. Baan te citeren dat hij gaf rond zijn 25-jarig ambtsjubileum: "Gevormd weet de predikant zich door stemmen uit het verleden. „Met name in de tijd in Amerika kregen de Engelse en Schotse schrijvers de liefde van mijn hart. Zoals zij spreken over het genadeverbond, die lijnen vind je ook bij Luther en Calvijn terug. Daarbij voel ik me thuis. Als het daarover gaat, is er in onze gemeenten altijd een verschil in benadering geweest. Maar er is in het verleden ook altijd ruimte geweest voor deze verschillen. Ik hoop dat die verdraagzaamheid er ook in de toekomst blijft.”" (RD 21 september 2020).

Ik moet zeggen: soms zou je hier, scrollend en grasduinend over het forum denken dat de spanningen alleen maar ongekend hoog oplopen maar een heel realistisch beeld geeft het forum niet. De concentratie is hier onevenredig sterk (is mijn bescheiden mening).

[DDD]

Wat is er zo uniek aan de studierichting? Is die anders dan op de TUA? Volgens mij is alleen het niveau anders, en natuurlijk voor een klein deeltje de inhoud van de opleiding. Maar ik denk dat je nuchter kunt constateren dat er mensen zijn die qua theologische vorming hoger instromen dan dat anderen na vier jaar uitstromen.

[Job]

Wat is er zo uniek aan de studierichting? Is die anders dan op de TUA? Volgens mij is alleen het niveau anders, en natuurlijk voor een klein deeltje de inhoud van de opleiding. Maar ik denk dat je nuchter kunt constateren dat er mensen zijn die qua theologische vorming hoger instromen dan dat anderen na vier jaar uitstromen.

Jawel, maar ik denk dat de opleiding aan de Boezemsingel een groot geestelijk gehalte heeft en verder vooral vormend is. Al weet ik dat er ook hard gestudeerd moet worden en dat het uitgangspunt is dat ook de laagst opgeleide er deel aan moet kunnen nemen.

Met uniek bedoel ik dat je niet zomaar op de school komt, het is voor een selectief aantal studenten en de aanmeldings- en toelatingsprocedure is geheel geestelijk van aard. Dat is voor een opleiding best uniek toch? Gewoonweg niet te vergelijken met eerdere opleidingen van de studenten. De opleiding speelt zich af op een geheel ander level.

[DDD]

Ik hoop dat je gelijk hebt, maar dat zou mij ook verbazen.

[Bezorgd]

Ik ben benieuwd waar mensen die hier spreken over dat ze bang zijn dat het op korte termijn uit de hand gaat lopen in de gemeenten dat op baseren. Waarom en waardoor hebben jullie het idee dat het zich specifiek nu aan het toespitsen is? Hebben jullie het idee of wellicht aanwijzingen dat de verdeeldheid groter is dan in eerdere jaren? Baseer je dat alleen op de gang van zaken in je eigen gemeente? Wanneer je de geschiedschrijving van de GG leest zul je toch met me eens zijn dat er altijd meerdere stromingen zijn geweest en dat dat met name op het grondvlak altijd voor enig gedoe heeft gezorgd, dat er ongelofelijke conflicten hebben plaatsgevonden rond de jaren 50, maar, om het interview met ds. G.J. Baan te citeren dat hij gaf rond zijn 25-jarig ambtsjubileum: "Gevormd weet de predikant zich door stemmen uit het verleden. „Met name in de tijd in Amerika kregen de Engelse en Schotse schrijvers de liefde van mijn hart. Zoals zij spreken over het genadeverbond, die lijnen vind je ook bij Luther en Calvijn terug. Daarbij voel ik me thuis. Als het daarover gaat, is er in onze gemeenten altijd een verschil in benadering geweest. Maar er is in het verleden ook altijd ruimte geweest voor deze verschillen. Ik hoop dat die verdraagzaamheid er ook in de toekomst blijft.”" (RD 21 september 2020).

Ik moet zeggen: soms zou je hier, scrollend en grasduinend over het forum denken dat de spanningen alleen maar ongekend hoog oplopen maar een heel realistisch beeld geeft het forum niet. De concentratie is hier onevenredig sterk (is mijn bescheiden mening).

Een interessante vraag. Misschien valt het mee. Toch denk ik dat er onderhuids veel speelt. Als eerste is het zo dat de mensen mondiger worden en dat de gezagsverhoudingen tussen 'leken' en 'kerkleiding' anders zijn dan 30-40 jaar terug. Dat kan een rol spelen. Sommige oudere leidslieden vinden dit erg lastig.
Tegelijkertijd zie je dat de verscheidenheid waar ds Baan over spreekt minder wordt of beter gezegd, anders wordt.
Mensen stappen sneller op, of worden in zo'n positie gebracht dat er geen andere optie is dan vertrekken naar een andere gemeente. Of je denkt hetzelfde, of je vertrekt. Een tussenweg is vaak lastig. Mede omdat men binnen de GG het debat schuwt.
Op deze wijze zie je veel gemeenten van kleur veranderen. Dit proces is zeker de laatste jaren heel goed zichtbaar in een heel aantal middengemeenten die naar rechts bewegen. Er is weinig verdraagzaamheid en begrip voor andere accenten dan de mainstream GG theologie. Het over kerkmuren heen kijken lijkt steeds lastiger te worden.
Voorbeelden: Interkerkelijke dagboeken die al tientallen jaren werden uitgedeeld worden ingeruild voor GG dagboeken, Gezamelijke (Hervormings)diensten worden minder of opeens anders ingevuld, sprekers op gemeentenavonden moeten in tegenstelling tot vroeger vanuit de GG komen. Zondagsschoolboekjes die jarenlang goed bevonden waren moesten opeens door de GG zelf ontwikkeld worden. Evangelisatiemateriaal, alleen nog vanuit eigen deputaatschap.

De ruimte voor de verscheidenheid is er dus nog wel binnen het kerkverband, maar steeds minder binnen gemeenten.
De paar gemeenten die er wat veelkleuriger in staan krijgen deze ruimte nog wel, maar anderzijds zie je ook wel dat er meer sprake is van een 'gedoogconstructie' Men doet minder mee in het landelijkverband, zijn meer autonome gemeenten, en krijgen weinig ruimte om eigen initiatieven te ontplooien als bv kanselruil met predikanten uit een ander kerkverband. Je ziet ook dat het beroepingswerk in deze gemeenten steeds lastiger wordt. Deze gemeenten komen steeds meer op zichzelf te staan. En voelen zich steeds minder begrepen.
Het onder 'spanning' staan, heeft vooral met deze gemeenten te maken.

[Tiberius]

Goede analyse, @Bezorgd; die herken ik in meerdere GG-gemeenten.
De verschuiving in de GG kan je inderdaad beter in evolutionaire dan in revolutionaire termen beschrijven.

Om het te koppelen aan mijn vorige bericht: het vertrek van pluriform-gezinden uit veel GG-gemeenten zorgt ervoor dat er relatief steeds meer uniformianen achterblijven (dat onderscheid zie je nl. niet alleen bij ambtsdragers maar ook bij andere leden).
En die achterblijvers zorgen voor een gestaag afglijden naar rechts van veel gemeenten.
De leegloop wordt in veel gemeenten nog geflatteerd door het geboortecijfer, maar in gemeenten waar een extreme predikant staat (of gestaan heeft), is dat nu al duidelijk in de cijfers zichtbaar.
Ik denk dat de aanstelling van een aantal GG-predikanten aan de TUA deze trend eerder zal versnellen dan vertragen.

Edit> terminologie aangepast.

[merel]

Vooropgesteld dat ik geen insider ben in de Ger Gem en dit kerkverband vanuit de zijlijn ken.

Ik herken de zaken die @ bezorgd schetst wel uit het dorp waar ik ben opgegroeid. Op de lagere scholen werkten alle kerken samen behalve de ger gem.xij wilde niet meedoen met scholenzondagen, gezamenlijk kerstvieringen, o.i.d. Ook kwamen in onze kerk veel mensen over vanuit de Ger Gem. Dat heeft in de kerk van mijn ouders veel teweeg gebracht

[GGotK]

Ik ben benieuwd waar mensen die hier spreken over dat ze bang zijn dat het op korte termijn uit de hand gaat lopen in de gemeenten dat op baseren. Waarom en waardoor hebben jullie het idee dat het zich specifiek nu aan het toespitsen is? Hebben jullie het idee of wellicht aanwijzingen dat de verdeeldheid groter is dan in eerdere jaren? Baseer je dat alleen op de gang van zaken in je eigen gemeente? Wanneer je de geschiedschrijving van de GG leest zul je toch met me eens zijn dat er altijd meerdere stromingen zijn geweest en dat dat met name op het grondvlak altijd voor enig gedoe heeft gezorgd, dat er ongelofelijke conflicten hebben plaatsgevonden rond de jaren 50, maar, om het interview met ds. G.J. Baan te citeren dat hij gaf rond zijn 25-jarig ambtsjubileum: "Gevormd weet de predikant zich door stemmen uit het verleden. „Met name in de tijd in Amerika kregen de Engelse en Schotse schrijvers de liefde van mijn hart. Zoals zij spreken over het genadeverbond, die lijnen vind je ook bij Luther en Calvijn terug. Daarbij voel ik me thuis. Als het daarover gaat, is er in onze gemeenten altijd een verschil in benadering geweest. Maar er is in het verleden ook altijd ruimte geweest voor deze verschillen. Ik hoop dat die verdraagzaamheid er ook in de toekomst blijft.”" (RD 21 september 2020).

Ik moet zeggen: soms zou je hier, scrollend en grasduinend over het forum denken dat de spanningen alleen maar ongekend hoog oplopen maar een heel realistisch beeld geeft het forum niet. De concentratie is hier onevenredig sterk (is mijn bescheiden mening).

Een interessante vraag. Misschien valt het mee. Toch denk ik dat er onderhuids veel speelt. Als eerste is het zo dat de mensen mondiger worden en dat de gezagsverhoudingen tussen 'leken' en 'kerkleiding' anders zijn dan 30-40 jaar terug. Dat kan een rol spelen. Sommige oudere leidslieden vinden dit erg lastig.
Tegelijkertijd zie je dat de verscheidenheid waar ds Baan over spreekt minder wordt of beter gezegd, anders wordt.
Mensen stappen sneller op, of worden in zo'n positie gebracht dat er geen andere optie is dan vertrekken naar een andere gemeente. Of je denkt hetzelfde, of je vertrekt. Een tussenweg is vaak lastig. Mede omdat men binnen de GG het debat schuwt.
Op deze wijze zie je veel gemeenten van kleur veranderen. Dit proces is zeker de laatste jaren heel goed zichtbaar in een heel aantal middengemeenten die naar rechts bewegen. Er is weinig verdraagzaamheid en begrip voor andere accenten dan de mainstream GG theologie. Het over kerkmuren heen kijken lijkt steeds lastiger te worden.
Voorbeelden: Interkerkelijke dagboeken die al tientallen jaren werden uitgedeeld worden ingeruild voor GG dagboeken, Gezamelijke (Hervormings)diensten worden minder of opeens anders ingevuld, sprekers op gemeentenavonden moeten in tegenstelling tot vroeger vanuit de GG komen. Zondagsschoolboekjes die jarenlang goed bevonden waren moesten opeens door de GG zelf ontwikkeld worden. Evangelisatiemateriaal, alleen nog vanuit eigen deputaatschap.

De ruimte voor de verscheidenheid is er dus nog wel binnen het kerkverband, maar steeds minder binnen gemeenten.
De paar gemeenten die er wat veelkleuriger in staan krijgen deze ruimte nog wel, maar anderzijds zie je ook wel dat er meer sprake is van een 'gedoogconstructie' Men doet minder mee in het landelijkverband, zijn meer autonome gemeenten, en krijgen weinig ruimte om eigen initiatieven te ontplooien als bv kanselruil met predikanten uit een ander kerkverband. Je ziet ook dat het beroepingswerk in deze gemeenten steeds lastiger wordt. Deze gemeenten komen steeds meer op zichzelf te staan. En voelen zich steeds minder begrepen.
Het onder 'spanning' staan, heeft vooral met deze gemeenten te maken.

De vraag is of deze gemeenten wel zo veelkleurig zijn, bijvoorbeeld als je kijkt naar de variëteit in het beroepingswerk/preeklezen. Een vrouw in zwarte lange rok wordt daar net zo vreemd aangekeken als een vrouw in een veelvervige rok in een 'rechtse' gemeente, om het enigszins gechargeerd te duiden.
Het probleem reikt verder dan de klassieke verschillen tussen ledeboerianen en kruisgemeenten en dat is toch wel iets waar we zorgen om dienen te maken, zowel ter rechter als ter linkerzijde. Alhoewel ik wel de inschatting heb dat dit probleem veel meer speelt tussen bepaalde gemeenteleden dan tussen de verschillende dominees.

[Bezorgd]

Ik denk inderdaad dat er zowel ter rechterzijde als ter linkerzijde een verharding en een vervreemding naar elkaar ontstaat.
Beetje actie - reactie.

[Silo]

Het probleem zit hem niet in kleuren van rokken. Het grote probleem is naar mijn mening de top-down bestuurscultuur. Sommige gemeenten zitten als het ware gevangen in het kerkverband maar willen om de vrede te bewaren bepaalde zaken weer niet via de classis naar voren brengen. Alles moet bij het oude blijven en veranderingen moeten heel voorzichtig en langzaam gaan. Kritiek wordt van hogerhand meteen neergeslagen. Zie bijv vraagstuk over schuldbelijdenis voor de joden. Het tekort aan predikanten werkt ook niet mee. Rechts en links zie ik pasgetrouwden vertrekken naar andere gemeenten. Niet voor een makkelijkere leer, broekdragen of een televisie. Gevolg is dat alleen degenen overblijven die bewust in de GerGem willen blijven. Onze gemeente begint daardoor ook van karakter te veranderen.

Wanneer er vervreemding ontstaat is de juiste oplossing niet om een kunstmatige eenheidsworst te creeeren. Geef elkaar dan wat ruimte in de bijzaken (kleding, bijbelvertaling enz enz) en zoek naar wat verbindt.

[Job]

Ook kwamen in onze kerk veel mensen over vanuit de Ger Gem. Dat heeft in de kerk van mijn ouders veel teweeg gebracht

Voor de volledigheid is het misschien goed als @Bezorgd en @Tiberius ook een typering geven van "de vertrekkers", voor zover dat kan bij een pluriforme groep. Ik lees nu veel over wat er in de kerken verandert en veranderd is. Maar welke rol spelen/speelden de vertrekkers? Zij zijn immers ook partij in het geheel. Is er bij hen innerlijk misschien iets veranderd wat de verhoudingen op scherp zet/heeft gezet? Dit mede naar aanleiding van wat Merel hier schrijft.
Zelf hoorde ik mensen uit een kerkgenootschap waar verschillende GerGemmers neerstreken zeggen: "Wij zijn er mooi klaar mee, we hebben precies hun ruziezoekers gekregen en de mensen die hoge eisen stellen aan anderen". Ik zal niet zeggen dat dat voor iedere vertrekker opgaat, zeker niet. Maar ik vind het veelzeggend dat ik zie dat deze mensen vaak na een paar jaar nog weer vertrekken uit hun nieuwe kerkgenootschap en, om in de woorden van @Tiberius te spreken: verder afglijden naar links, zowel in leer als in leven.

[Silo]

Zelf hoorde ik mensen uit een kerkgenootschap waar verschillende GerGemmers neerstreken zeggen: "Wij zijn er mooi klaar mee, we hebben precies hun ruziezoekers gekregen en de mensen die hoge eisen stellen aan anderen". Ik zal niet zeggen dat dat voor iedere vertrekker opgaat, zeker niet. Maar ik vind het veelzeggend dat ik zie dat deze mensen vaak na een paar jaar nog weer vertrekken uit hun nieuwe kerkgenootschap en, om in de woorden van @Tiberius te spreken: verder afglijden naar links, zowel in leer als in leven.

Die zijn er zeker... Helaas. Maar dat is natuurlijk maar een deel van de vertrekkersgroep. En 'k denk dat dit zelfs de laatste jaren veel minder geworden is. De vertrekkers die ik zie zijn godvrezende jongvolwassenen die niet meer vertrekken om uiterlijke regels en televisies. Maar met een honger naar het Woord. En een verlangen naar diepgaande prediking.

[Posthoorn]

Om het te koppelen aan mijn vorige bericht: het vertrek van pluriform-gezinden uit veel GG-gemeenten zorgt ervoor dat er relatief steeds meer eenheidsworst-gezinden achterblijven (dat onderscheid zie je nl. niet alleen bij ambtsdragers maar ook bij andere leden).

Je zou ook het woord 'uniform-gezinden' kunnen gebruiken (i.t.t. pluriform-gezinden). Dat klinkt net even iets dan 'eenheidsworst-gezinden'.

[Tiberius]

Silo geeft er al in grote lijn antwoord op.
En DE vertrekker bestaat ook niet; ieder heeft er zijn eigen redenen voor. Ik heb veel vertrekkers gesproken en ieder had zijn of haar eigen verhaal:
1) jongeren die vanaf de lagere school al niet in de groep opgenomen worden en ook niet op jv en dergelijke,
2) jongeren die een vriend of vriendin uit een ander kerkverband krijgen (en die vriend(in) heeft geen zin in vaak leesdienst of een eenzijdige prediking),
3) er zijn er inderdaad ook die verder afglijden. Waarbij ik me bij sommigen overigens wel afgevraagd heb of ze uberhaupt in dat nieuwe kerkverband zouden gaan passen.
4) vertrekkers uit een gemeente waar een extreme predikant staat. Dan is de plaatselijke HHG er niet zo blij mee, omdat er dan zo een GG-enclave in die gemeente ontstaat, en er allerlei GG-achtige vragen in de gemeente gaan spelen (met name hoed en broek).

Maar de mainstream is inderdaad wat Silo aangeeft.

[Tiberius]

Om het te koppelen aan mijn vorige bericht: het vertrek van pluriform-gezinden uit veel GG-gemeenten zorgt ervoor dat er relatief steeds meer eenheidsworst-gezinden achterblijven (dat onderscheid zie je nl. niet alleen bij ambtsdragers maar ook bij andere leden).

Je zou ook het woord 'uniform-gezinden' kunnen gebruiken (i.t.t. pluriform-gezinden). Dat klinkt net even iets dan 'eenheidsworst-gezinden'.

Inderdaad, dat is een goede: uniformianen en pluriformianen.
(Ik zat even op eenheidsworstianen te dubben, maar deze is beter).