Dorsvloer vol confetti

[Afgewezen]

Zie bijv. blz. 61. En wat te denken van een passage als blz. 197-199?

Of ik heb een andere uitgave dan jou, of ik ben gewoon dom.
blz 61. lees ik over een gesprek van Kee en oma.
197-199 dat ze besluiten de dorsvloer als trouwlocatie te nemen.

Ik zie eerlijk gezegd niet iets banaals?

Misschien gaat het om de confetti van Saambinders. Mensen die daarover vallen die hebben geen oog voor literatuur, wat mij betreft. Symbolische dingen zijn niet per definitie vilein, gelukkig, ook niet als ze staan voor iets dat je zelf droevig vindt.

Dat gesprek speelt al boekdelen. Het slot met dat zilvervisje eveneens.
In 197-199 gaat het over het verhaal dat Katelijne uit haar duim zuigt om haar oma gerust te stellen over de eeuwige bestemming van haar opa.
Verder heb ik geen behoefte aan je explicaties over wat al dan niet literatuur is.

[huisman]

Je praat totaal langs mij heen. Natuurlijk kan ik dat geloven. Het is een theologisch frame wat juist is en mogelijk ook in deze situatie kan worden toegepast, hoewel dat helemaal niet zeker is.

Maar dat doet niets af aan wat ik schreef. Want ik neem toch niet aan dat je wilt suggereren dat de auteur gelooft in de vorst der duisternis en toen heeft gedacht "Laat ik daar nu eens voor kiezen."

Ze heeft bewust gekozen om Christus openlijk te verwerpen en dat is verschrikkelijk. Verder maakt zij haar keuze ook nog eens wereldkundig en probeert zij zo sympathie op te wekken voor haar keus.

[ejvl]

In 197-199 gaat het over het verhaal dat Katelijne uit haar duim zuigt om haar oma gerust te stellen over de eeuwige bestemming van haar opa.

Ik heb het zojuist even gelezen, ik heb het boek alleen digitaal, vandaar dat de nummering niet helemaal klopte.
Maar wat is precies je moeite hiermee? Zou dit niet zo gebeurd kunnen zijn?

[helma]

Wat mij het meest raakte in het boek (en waarvan ik nog dagelijks hoop en bid dat Franca dat nog eens écht mag geloven) is de passage waarin ze schrijft welke woord uit de Bijbel ze het mooist vind.
Want alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.
“Een iegelijk,” ' zegt Katelijne. 'Dat vind ik het mooiste. Dan kun je doen alsof je 't zelf bent.'

[Afgewezen]

In 197-199 gaat het over het verhaal dat Katelijne uit haar duim zuigt om haar oma gerust te stellen over de eeuwige bestemming van haar opa.

Ik heb het zojuist even gelezen, ik heb het boek alleen digitaal, vandaar dat de nummering niet helemaal klopte.
Maar wat is precies je moeite hiermee? Zou dit niet zo gebeurd kunnen zijn?

Als deze passages niet duidelijk zijn, als de hele teneur van het boek jou niet duidelijk maakt dat ze het geloof blasfemeert, dan ben ik bang dat ik het ook niet uit kan leggen.

Ik heb de indruk dat deze topic uit zijn voegen begint te raken. Huisman en ik zijn de slechteriken, die maar weinig compassie vertonen met zo'n Franca Treur, en we moeten ons met hand en tand verdedigen omdat we het kwaad van dit boek niet weg willen moffelen onder de zgn. integriteit van de schrijfster of door het etaleren van onze bewogenheid met haar zielenheil.

[DDD]

Je praat totaal langs mij heen. Natuurlijk kan ik dat geloven. Het is een theologisch frame wat juist is en mogelijk ook in deze situatie kan worden toegepast, hoewel dat helemaal niet zeker is.

Maar dat doet niets af aan wat ik schreef. Want ik neem toch niet aan dat je wilt suggereren dat de auteur gelooft in de vorst der duisternis en toen heeft gedacht "Laat ik daar nu eens voor kiezen."

Ze heeft bewust gekozen om Christus openlijk te verwerpen en dat is verschrikkelijk. Verder maakt zij haar keuze ook nog eens wereldkundig en probeert zij zo sympathie op te wekken voor haar keus.

Ik vind niet dat je dat zo kunt stellen. Ze heeft er bewust voor gekozen haar ongeloof in de godsdienst waarin ze is opgevoed wereldkundig te maken. Natuurlijk vindt zij haar keus goed.

[DDD]

Zie bijv. blz. 61. En wat te denken van een passage als blz. 197-199?

Of ik heb een andere uitgave dan jou, of ik ben gewoon dom.
blz 61. lees ik over een gesprek van Kee en oma.
197-199 dat ze besluiten de dorsvloer als trouwlocatie te nemen.

Ik zie eerlijk gezegd niet iets banaals?

Misschien gaat het om de confetti van Saambinders. Mensen die daarover vallen die hebben geen oog voor literatuur, wat mij betreft. Symbolische dingen zijn niet per definitie vilein, gelukkig, ook niet als ze staan voor iets dat je zelf droevig vindt.

Dat gesprek speelt al boekdelen. Het slot met dat zilvervisje eveneens.
In 197-199 gaat het over het verhaal dat Katelijne uit haar duim zuigt om haar oma gerust te stellen over de eeuwige bestemming van haar opa.
Verder heb ik geen behoefte aan je explicaties over wat al dan niet literatuur is.

Goed om te weten dat je daar geen behoefte aan hebt. Ik heb wel de behoefte om mijn mening gewoon hier te mogen melden. Anders had ik me hier niet aangemeld.

Ik vond dat wel goede delen van het boek. Ik denk dat het vaker voorkomt dan je denkt dat mensen zulke verhalen verzinnen.

[DDD]

(...)
Ik heb de indruk dat deze topic uit zijn voegen begint te raken. Huisman en ik zijn de slechteriken, die maar weinig compassie vertonen met zo'n Franca Treur, en we moeten ons met hand en tand verdedigen omdat we het kwaad van dit boek niet weg willen moffelen onder de zgn. integriteit van de schrijfster of door het etaleren van onze bewogenheid met haar zielenheil.

Precies. Zij het dat het topic niet uit zijn voegen raakt, maar een heel goede weergave is van het belang van onze houding tegenover onze naaste en tegenover onszelf.

[Afgewezen]

(...)
Ik heb de indruk dat deze topic uit zijn voegen begint te raken. Huisman en ik zijn de slechteriken, die maar weinig compassie vertonen met zo'n Franca Treur, en we moeten ons met hand en tand verdedigen omdat we het kwaad van dit boek niet weg willen moffelen onder de zgn. integriteit van de schrijfster of door het etaleren van onze bewogenheid met haar zielenheil.

Precies. Zij het dat het topic niet uit zijn voegen raakt, maar een heel goede weergave is van het belang van onze houding tegenover onze naaste en tegenover onszelf.

En dat is dus waar ik moeite mee heb in deze discussie: dat bevoogdende en vermanende van jou. Dat gaat zelfs zo ver dat je mij meent te moeten onderwijzen in de beginselen van de literatuur.
Ik zou zeggen: praat als gelijke tegenover een gelijke. Dat zou al een stuk schelen.

[Auto]

In 197-199 gaat het over het verhaal dat Katelijne uit haar duim zuigt om haar oma gerust te stellen over de eeuwige bestemming van haar opa.

Ik heb het zojuist even gelezen, ik heb het boek alleen digitaal, vandaar dat de nummering niet helemaal klopte.
Maar wat is precies je moeite hiermee? Zou dit niet zo gebeurd kunnen zijn?

Als deze passages niet duidelijk zijn, als de hele teneur van het boek jou niet duidelijk maakt dat ze het geloof blasfemeert, dan ben ik bang dat ik het ook niet uit kan leggen.

Ik heb de indruk dat deze topic uit zijn voegen begint te raken. Huisman en ik zijn de slechteriken, die maar weinig compassie vertonen met zo'n Franca Treur, en we moeten ons met hand en tand verdedigen omdat we het kwaad van dit boek niet weg willen moffelen onder de zgn. integriteit van de schrijfster of door het etaleren van onze bewogenheid met haar zielenheil.

Nou hierbij even dan een helemaal mee eens postinkje naar jou en huisman

[ejvl]

Als deze passages niet duidelijk zijn, als de hele teneur van het boek jou niet duidelijk maakt dat ze het geloof blasfemeert, dan ben ik bang dat ik het ook niet uit kan leggen.

Wellicht moet ik het boek nog eens lezen, het is al even geleden dat ik het gelezen heb, wellicht staat het mij allemaal niet meer zo helder voor de geest dat het een blasfemie op het geloof is.
Ik vond "knielend op een bed violen" meer blasfemistisch dan dit boek.

[Luther]

Ik zie haar roman als de zoveelste schoproman tegen het christelijke geloof.

Dan heb je de roman óf niet gelezen, óf niet begrepen.
Voor het overige verwijs ik naar mijn postings hieromtrent tussen 2009-2010.

En nee, ik ga niets goed praten. Haar latere interviews zijn duidelijk over haar motieven, maar het is zeker niet een bewust schoppen tegen wat haar voorheen dierbaar was. Het is eerder een verhalend beschreven van de wereld die was.
Het kan ons ten spiegel zijn, maar dat mag ik niet meer zeggen van @Tiberius...

[Afgewezen]

En nee, ik ga niets goed praten. Haar latere interviews zijn duidelijk over haar motieven, maar het is zeker niet een bewust schoppen tegen wat haar voorheen dierbaar was. Het is eerder een verhalend beschreven van de wereld die was.

Het is veel méér dan dat.

[Luther]

En nee, ik ga niets goed praten. Haar latere interviews zijn duidelijk over haar motieven, maar het is zeker niet een bewust schoppen tegen wat haar voorheen dierbaar was. Het is eerder een verhalend beschreven van de wereld die was.

Het is veel méér dan dat.

Niet 'veel meer', wel wil ze ermee aangegeven dat al die eenvoudige mensen kennelijk niet beseffen dat ze slechts onderdeel zijn van een groot verhaal. Mooi, maar slechts een verhaal.

[Afgewezen]

En nee, ik ga niets goed praten. Haar latere interviews zijn duidelijk over haar motieven, maar het is zeker niet een bewust schoppen tegen wat haar voorheen dierbaar was. Het is eerder een verhalend beschreven van de wereld die was.

Het is veel méér dan dat.

Niet 'veel meer', wel wil ze ermee aangegeven dat al die eenvoudige mensen kennelijk niet beseffen dat ze slechts onderdeel zijn van een groot verhaal. Mooi, maar slechts een verhaal.

Nee Luther. Zoals ze zelf zegt, ze doet het heel subtiel. Maar kennelijk hebben zelfs de literaire fijnproevers onder ons dat niet in de gaten.
Ze schrijft heel knap, hoewel veel aan de oppervlakte blijft en sommige dingen ook niet altijd logisch zijn. Maar door het verhaal weeft ze allerlei details waarin ze het geloof belachelijk maakt. Ik wijs maar even op de door mij genoemde passages. En inderdaad, ook het confetti maken van Saambinders er een voorbeeld van. Een blad met een geestelijke inhoud verwordt tot materiaal om een bruiloft op te leuken.