speranza schreef:Toch een baptist of labadist dan? Een gereformeerd gelovige belijdt juist niets te hebben en het buiten zichzelf te zoeken. Belijdenis gaat niet over hebben. Ook al heeft een ware belijder Alles! De focus ligt verkeerd. Dan krijg je vanzelf rare discussies en dwalingen.
Dit zie je niet goed. Je haalt hier het "uit onszelf hebben" en "in Christus hebben" door elkaar. Het gaat wel om wat we hebben. Niet uit onszelf, eigen werken... maar wat we in Christus hebben, wat Hij ons geeft. Een ware belijder weet wat hij heeft en weet dat hij dat voor 0% aan zichzelf te danken heeft.
De belijdenisvragen zijn van later datum. Meestal Voetsius. In zijn tijd ging niet de gehele gemeente aan! Je schraapt wat zaken van diverse tijden bijeen los van hun strucuur en theologische achtergrond.
Dat maakt niet uit. In de vragen wordt gevraagd of je echt gelooft. Je kan daar geen "ja" op zeggen als Hij niet je verlosser is. Daarom vragen we ook toegang tot het avondmaal bij het doen van belijdenis.
Zo redeneerden de labadisten in de 17e eeuw ook. Er zijn diverse geschriften tegen deze dwaling geschreven door oa Smytegelt, Brakel en Koelman. Ken je deze oude schrijvers wel?
Yup. Ik ken ze. En recenter is er door bijv. Schilder ook ingegaan tegen veronderstelde wedergeboorte en dat de doop anders geknoei met water zou zijn. Maar daarbij wordt er wel vanuit gegaan dat de kerkleden gelovigen zijn. Het is allemaal moeilijk te controleren, maar ook doop kunnen we niet loskoppelen van geloof.