Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 23 jun 2009, 21:32
http://www.youtube.com/watch?v=aJBVWNhkxJUhelma schreef:aritha schreef:War ging die avond over?
Wat was het onderwerp?
de macht van satan
Pagina 90 van 100
Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 23 jun 2009, 21:47
Hee bedankt!BJD schreef:http://www.youtube.com/watch?v=aJBVWNhkxJUhelma schreef:aritha schreef:War ging die avond over?
Wat was het onderwerp?
de macht van satan
Zo moet dat!
Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 23 jun 2009, 22:00
ow heerlijk dat hij daar staat zonder stropdas.
Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 23 jun 2009, 22:02
Waar slaat dat nou weer op?Lassie schreef:ow heerlijk dat hij daar staat zonder stropdas.
Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 23 jun 2009, 22:03
gewoon.... dat mag ik wel. (ik hou niet zo van die kleine stropdassen bij ds.).Auto schreef:Waar slaat dat nou weer op?Lassie schreef:ow heerlijk dat hij daar staat zonder stropdas.
Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 24 jun 2009, 01:20
Gelukkig wel met een zwarte blouse ...Lassie schreef:ow heerlijk dat hij daar staat zonder stropdas.
Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 24 jun 2009, 07:44
was het zwart?Luther schreef:Gelukkig wel met een zwarte blouse ...Lassie schreef:ow heerlijk dat hij daar staat zonder stropdas.
Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 24 jun 2009, 08:01
met een rood streepje....Lassie schreef:was het zwart?Luther schreef:Gelukkig wel met een zwarte blouse ...Lassie schreef:ow heerlijk dat hij daar staat zonder stropdas.
Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 24 jun 2009, 12:47
Kijk eens aan nog mooier!helma schreef:met een rood streepje....Lassie schreef:was het zwart?Luther schreef:Gelukkig wel met een zwarte blouse ...Lassie schreef:ow heerlijk dat hij daar staat zonder stropdas.
Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 24 jun 2009, 14:56
Gaat het nou om de inhoud of het uiterlijk?
Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 24 jun 2009, 15:44
de inhoud, maar het oog wil soms ook watJohann Gottfried Walther schreef:Gaat het nou om de inhoud of het uiterlijk?
Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 24 jun 2009, 15:50
...gepraat, gewaad.....enfin, je weet wel....Johann Gottfried Walther schreef:Gaat het nou om de inhoud of het uiterlijk?
Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 24 jun 2009, 17:16
MarthaMartha schreef:de inhoud, maar het oog wil soms ook watJohann Gottfried Walther schreef:Gaat het nou om de inhoud of het uiterlijk?
mijn oog wil dan graag een spreker zien in een net pak met stropdas. Daar houd ik van.
Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 24 jun 2009, 17:24
Ik vind stropdassen zo zielig staan. 
Geef mij maar een open boord. Ik begrijp goed dat prins lCaus publiekelijk de stropdas weggooide.
Ik kan meepraten. Ook ik droeg een stropdas, toen het mode was.
Ik voelde me helemaal ingesnoerd.
Waar komen die stropdassen eigenlijk vandaan?
Geef mij maar een open boord. Ik begrijp goed dat prins lCaus publiekelijk de stropdas weggooide.Ik kan meepraten. Ook ik droeg een stropdas, toen het mode was.
Ik voelde me helemaal ingesnoerd.Waar komen die stropdassen eigenlijk vandaan?
Re: Wist je dat . . . [11]
Geplaatst: 24 jun 2009, 17:57
Uit Engeland toch?
Hmm... toch niet. Interessant:
Herkomst
De dragers van de voorouders van de moderne das waren de senatoren in het oude Rome. Zij droegen zogenaamde Fascalia om hun stembanden warm te houden. Een politiek betoog voeren zonder stemversterkende instrumenten in de grote Senaatszaal was erg belastend voor de stembanden. Omdat de senaatsleden deze Fascalia droegen werd het gezien als een symbool van status en macht. Aangezien de Romeinse generaals niet achter konden blijven in hun machtsvertoon hebben ze de Fascalia als onderdeel van hun uniform opgenomen. Enkele van deze generaals dienden in het deel van het Romeinse rijk dat we tegenwoordig als Kroatië kennen. Daar heeft de Fascalia een dusdanige indruk achter gelaten dat Kroatische huurlingen ook dergelijke shawls zijn gaan dragen. Net als de Romeinse soldaten, werd dit door Kroatische huurlingen gebruikt om bloed en zweet mee af te vegen maar ook om de neus te snuiten. De vaak gehoorde misvatting dat de shawl diende om de knopen te verbergen is onjuist. Los van het feit dat de senatoren geen knopen op hun toga’s hadden om te verbergen en soldaten het voor andere doeleinden gebruikten, waren deze shawls vaak niet stijf, lang of breed genoeg om de knopen af te dekken van de aristocratie in het 17e eeuwse Parijs.
Cravate
Op een gegeven moment werd het in Kroatië gebruikelijk dat een vrouw, die afscheid moest nemen van haar geliefde, hem haar sjaal meegaf toen hij vertrok voor oorlog. De huurling strikte deze sjaal om zijn nek en vele andere volgden. In enkele landen zouden de woorden Krawatte (Duitsland), Cravate (Frankrijk) en meer gelijk klinkende woorden aan de Kroatische huursoldaten die rond 1630 in dienst waren van het leger van koning Lodewijk XIII van Frankrijk (Dertigjarige Oorlog) herinneren, maar het woord cravate werd al voor die tijd gebezigd in Frankrijk voor de aanduiding van een halsdoek]. Deze Kroaten baarden opzien in Parijs met hun rond de nek geknoopte zakdoeken of halsdoeken. De Kroaat werd vervolgens een begrip in de modewereld. Charles II introduceerde de cravate vervolgens in Engeland en zijn koloniën.
De cravate was voornamelijk nog soepele rechte reep stof, die op een aantal manieren geknoopt werd. Eén van die manieren was de "Steenkerk", die rond 1692 in opkomst was. Deze werd vernoemd naar de Slag bij Steenkerke, waar hij voor het eerst gebruikt werd, en hield een knoop in waarbij één uiteinde door het knoopsgat van het vest werd gestoken.
In de 18e eeuw werd de cravate, wederom op initiatief van soldaten, een aantal keren strak om de nek gebonden en achter in de nek vastgezet met een speld. Dit was voor de soldaten meer praktisch. Het staat bekend als de stock of zelfbinder. Al gauw werd dit ook overgenomen door de aristocratie. Die voegde er een jabot (slabbetje) van kant aan toe en een strik die vanuit de nek om een staart in het haar werd geknoopt, een zogenaamde solitaire.
De cravate werd aan het einde van de 18e eeuw een in het oog springend modestuk. In 1760 kwam in Engeland de "Macaroni's" op, een modeverschijnsel waarbij de cravate als een enorme strik werd vastgemaakt. In Frankrijk volgde men dit verschijnsel en kwamen de "Incroyables" op. Zij namen cravates van een enorme lengte. Hierop volgde in Engeland weer een tegenreaktie, de "Dandy's", met als voornaamste pleitbezorger Beau Brummell. Zij schepten er genoegen in om juist zo onopvallend mogelijk maar perfect een subtiele cravate te knopen. Een stroming die tot op de dag van vandaag de das mode beheerst.
Four-in-Hand
Rond 1850, het Victoriaanse tijdperk, wordt de mode ingetogener. De jasjes worden hoger dichtgeknoopt en de cravate heeft geen ruimte meer om uitbundig te worden getoond. Ook de gewone man heeft geen tijd meer om er uren over te doen om een cravate te knopen. Er blijven enkele knopen over. De vlinderdas, de Ascot en de Four-in-hand (onze huidige das, wat wij later als een knoopmethode zijn gaan zien). Doordat ook het boordje van de blouse eind 19e eeuw werd omgeslagen werd de Four-in-hand het meest populaire manier van nekmode. Deze Four-in-hand was toen nog een rechte stugge reep stof die meer gevouwen dan geknoopt werd. Het werd voornamelijk op zijn plaats gehouden door de dasspeld. In 1926 werd de das zoals deze in de huidige vorm bekend is, geboren. In New York knipte Jesse Langsdorf de das uit drie delen en schuin uit het stof (schuin op de weefstructuur). Hierdoor kreeg de das meer elasticiteit.
Het Russische woord voor das is galstoech (< Duits Halstuch, waarvan ook het Engelse (neck) tie is afgeleid).
(Bron: Wikipedia)
Hmm... toch niet. Interessant:
Herkomst
De dragers van de voorouders van de moderne das waren de senatoren in het oude Rome. Zij droegen zogenaamde Fascalia om hun stembanden warm te houden. Een politiek betoog voeren zonder stemversterkende instrumenten in de grote Senaatszaal was erg belastend voor de stembanden. Omdat de senaatsleden deze Fascalia droegen werd het gezien als een symbool van status en macht. Aangezien de Romeinse generaals niet achter konden blijven in hun machtsvertoon hebben ze de Fascalia als onderdeel van hun uniform opgenomen. Enkele van deze generaals dienden in het deel van het Romeinse rijk dat we tegenwoordig als Kroatië kennen. Daar heeft de Fascalia een dusdanige indruk achter gelaten dat Kroatische huurlingen ook dergelijke shawls zijn gaan dragen. Net als de Romeinse soldaten, werd dit door Kroatische huurlingen gebruikt om bloed en zweet mee af te vegen maar ook om de neus te snuiten. De vaak gehoorde misvatting dat de shawl diende om de knopen te verbergen is onjuist. Los van het feit dat de senatoren geen knopen op hun toga’s hadden om te verbergen en soldaten het voor andere doeleinden gebruikten, waren deze shawls vaak niet stijf, lang of breed genoeg om de knopen af te dekken van de aristocratie in het 17e eeuwse Parijs.
Cravate
Op een gegeven moment werd het in Kroatië gebruikelijk dat een vrouw, die afscheid moest nemen van haar geliefde, hem haar sjaal meegaf toen hij vertrok voor oorlog. De huurling strikte deze sjaal om zijn nek en vele andere volgden. In enkele landen zouden de woorden Krawatte (Duitsland), Cravate (Frankrijk) en meer gelijk klinkende woorden aan de Kroatische huursoldaten die rond 1630 in dienst waren van het leger van koning Lodewijk XIII van Frankrijk (Dertigjarige Oorlog) herinneren, maar het woord cravate werd al voor die tijd gebezigd in Frankrijk voor de aanduiding van een halsdoek]. Deze Kroaten baarden opzien in Parijs met hun rond de nek geknoopte zakdoeken of halsdoeken. De Kroaat werd vervolgens een begrip in de modewereld. Charles II introduceerde de cravate vervolgens in Engeland en zijn koloniën.
De cravate was voornamelijk nog soepele rechte reep stof, die op een aantal manieren geknoopt werd. Eén van die manieren was de "Steenkerk", die rond 1692 in opkomst was. Deze werd vernoemd naar de Slag bij Steenkerke, waar hij voor het eerst gebruikt werd, en hield een knoop in waarbij één uiteinde door het knoopsgat van het vest werd gestoken.
In de 18e eeuw werd de cravate, wederom op initiatief van soldaten, een aantal keren strak om de nek gebonden en achter in de nek vastgezet met een speld. Dit was voor de soldaten meer praktisch. Het staat bekend als de stock of zelfbinder. Al gauw werd dit ook overgenomen door de aristocratie. Die voegde er een jabot (slabbetje) van kant aan toe en een strik die vanuit de nek om een staart in het haar werd geknoopt, een zogenaamde solitaire.
De cravate werd aan het einde van de 18e eeuw een in het oog springend modestuk. In 1760 kwam in Engeland de "Macaroni's" op, een modeverschijnsel waarbij de cravate als een enorme strik werd vastgemaakt. In Frankrijk volgde men dit verschijnsel en kwamen de "Incroyables" op. Zij namen cravates van een enorme lengte. Hierop volgde in Engeland weer een tegenreaktie, de "Dandy's", met als voornaamste pleitbezorger Beau Brummell. Zij schepten er genoegen in om juist zo onopvallend mogelijk maar perfect een subtiele cravate te knopen. Een stroming die tot op de dag van vandaag de das mode beheerst.
Four-in-Hand
Rond 1850, het Victoriaanse tijdperk, wordt de mode ingetogener. De jasjes worden hoger dichtgeknoopt en de cravate heeft geen ruimte meer om uitbundig te worden getoond. Ook de gewone man heeft geen tijd meer om er uren over te doen om een cravate te knopen. Er blijven enkele knopen over. De vlinderdas, de Ascot en de Four-in-hand (onze huidige das, wat wij later als een knoopmethode zijn gaan zien). Doordat ook het boordje van de blouse eind 19e eeuw werd omgeslagen werd de Four-in-hand het meest populaire manier van nekmode. Deze Four-in-hand was toen nog een rechte stugge reep stof die meer gevouwen dan geknoopt werd. Het werd voornamelijk op zijn plaats gehouden door de dasspeld. In 1926 werd de das zoals deze in de huidige vorm bekend is, geboren. In New York knipte Jesse Langsdorf de das uit drie delen en schuin uit het stof (schuin op de weefstructuur). Hierdoor kreeg de das meer elasticiteit.
Het Russische woord voor das is galstoech (< Duits Halstuch, waarvan ook het Engelse (neck) tie is afgeleid).
(Bron: Wikipedia)