Welk boek ben jij nu aan het lezen?

[Bonny]

Huisman, hoeveel maanden ga je op vakantie?

Bijna al deze boeken ben ik al halverwege dus het gaat vast goed komen.

Lees je die boeken dan doorelkaar? Ik zou de draad echt kwijt zijn.....

[helma]

[img]//images.tapatalk-cdn.com/15/07/20 ... d741bc.jpg[/img]
Dit boek heb ik op vakantie gelezen; het heeft me erg geraakt. En ook geschokt; hóe makkelijk geloven we de dingen die we het liefst willen geloven...

Verstuurd vanaf mijn K00L met Tapatalk

Hoe bedoel je dit @Helma? Wat geeft dit boek (extra) aan v.w.b.t. de abortusmistanden?

Ben nu nachtje weg en heb het boek niet bij de hand; ik kom er nog op terug

[Panny]

Heel indrukwekkend boek!

[helma]

Hier recensie van het RD; dan hoef ik in elk geval niet uit te leggen waar het boek over gaat.
http://www.refdag.nl/boeken/terugblik_o ... k_1_628727

Abby heeft zelf een abortus (later nog een) ondergaan voordat ze zich laat 'strikken' voor een vrijwilligersbaantje bij Planned Parenthood.
Dat maakt dat ze niet eerlijk kijkt naar de motieven van de organisatie waar ze bij betrokken raakt.
Ondanks dat o.a. haar ouders en haar (2e) echtgenoot haar waarschuwen en haar proberen de waarheid onder ogen te laten zien.
Door haar inzet en gedrevenheid wordt ze uiteindelijk directeur van deze organisatie.

Ze vertelt eerlijk over haar beweegredenen en ook haar naïviteit waar ze eigenlijk ook wel zelf voor kiest.
Altijd is er de twijfel en ook haar geweten blijft spreken; vooral tijdens de zondagse schuldbelijdenissen die in haar (Anglicaanse) gemeente iedere zondag klinken.
Ze voelt dat ze de nabijheid van God mist en diep van binnen weet ze dat het te maken heeft met haar baan. Toch durft ze dit niet aan God voor te leggen omdat ze bang is dat ze dan haar baan moet opzeggen.
Haar worsteling wordt sterker als ze merkt dat de financiën een grotere rol gaan spelen dan het welzijn van de vrouwen (en hun ongeboren kind..) die naar de kliniek komen.
Uiteindelijk wordt ze via een echogeleide ingreep (waar ze bij uitzondering bij moet assisteren) geconfronteerd met beelden van een ongeboren kind dat angstig probeert weg te duiken voor het moordwerktuig.
Dan kan ze niet anders meer dan erkennen dat abortus het doden van kleine mensjes is.

Ondertussen hebben verschillende mensen van de Pro Life beweging elke dag gebeden voor een omkeer in het leven van Abby. De kracht van het gebed heeft een grote rol gespeeld in het levensverhaal van Abby.


Het verhaal raakte me; abortus is een onderwerp wat mijn hart altijd raakt.
Zoveel levens worden dagelijks bewust afgebroken in de moederschoot.

Wat me ook raakte is de trouw, liefde en bewogenheid van de Pro Life beweging. Mensen die in plaats van een carrière kiezen voor een leven van toewijding aan de bescherming van het ongeboren leven.

Wat me ook erg raakte is dat Abby zo makkelijk de leugen boven de waarheid koos.
En dat heeft me aardig beziggehouden (een boek is voor mij ook altijd een spiegel )
In een ander boek dat ik las in diezelfde week had de hoofdpersoon ook al moeite om leugen en waarheid te scheiden omdat ze de consequenties van de waarheid niet onder ogen durfde te zien.
En in mijn omgeving merkte ik ook dat mensen zo makkelijk dingen geloven omdat ze het graag willen geloven. Niet eerlijk kijken naar relaties; naar Bijbelse waarheden.


Hoe zit dat bij mij? Ik moet eerlijk bekennen dat ik datzelfde bij mezelf herkende....
En ook vaak niet herken dus. Dat maakt me een beetje bang voor mezelf.

[alexv]

Abortus is vreselijk maar wat ik enkele weken geleden vond maakt het nog erger https://www.youtube.com/watch?v=jjxwVuozMnU#t=412 Kun je toch niet geloven!

Je kunt dus gewoon organen orderen.

[Desiree]

Bedankt voor je bijdrage Helma...

Dat artikel van Alex maakt het niet makkelijker op. Ik las zoiets al in de krant.. hoofdje eruit laten komen en dan doden etc.

De Agapè is ver te zoeken in die klinieken, ik voel me echt niet beter, maar het is wel hart verscheurend.

[Mara]

Dit boek heb ik op vakantie gelezen; het heeft me erg geraakt. En ook geschokt; hóe makkelijk geloven we de dingen die we het liefst willen geloven...

Verstuurd vanaf mijn K00L met Tapatalk

Ja, heel indrukwekkend!
Het is geen fijn vakantieboek, het is ook geen roman, maar het leest wel goed weg.

Hoe één woord de waarheid kan verdraaien. Foetus of baby.
En hoe vriendschappen in één ogenblik voorbij zijn.
Het gaat wel ver, telefoonnummers veranderen en van FB schrappen.

Vooral de abortuspil vind ik zo eng. Wat moet je in diepe wanhoop zijn, als vrouw, om naar een dergelijk middel te grijpen.

[Zita]

'Ik heb alleen maar toegekeken' van Nelly van Dijk-Has. Wat een vreselijk boek, zeg. Je valt er op zich wel goed van in slaap.

'Babs!' van Gerda Ronhaar. Enorm leuk puberboek. Gezellig, geloofwaardig, leest plezierig en heeft ook nog een moraal die er niet dik bovenop ligt. Da's nog eens andere koek dan 'Mijn flinke Marinda', dat in mijn jeugd als een acceptabel boek voor die leeftijdscategorie werd gezien.

[helma]

De zilveren bel hoort daar toch bij? Ik heb ze ook nog ergens staan; vroeger vond ik ze mooi.

[Mara]

Voor wie van een christelijke doktersroman houdt, is het wel een fijn vakantieboek

http://www.debanier.nl/files/cache/b8a8 ... 5_f938.jpg

[helma]

Voor wie van een christelijke doktersroman houdt, is het wel een fijn vakantieboek

http://www.debanier.nl/files/cache/b8a8 ... 5_f938.jpg

Oh ja best spannend! Ik heb hem in het Engels gelezen.

Ik las ook 2 aardige boeken afgelopen weken:
Marianne Witvliet; kind van het water


en de debuutroman 'De opdracht' van Mirjam Schippers (schoolvriendin van mijn dochter)


Hoewel m.n in het begin de schrijfstijl wat 'gekunsteld' is heb ik veel waardering voor de manier waarop Mirjam dit debuut heeft geschreven. Een boek met meerwaarde voor jong-volwassenen!

[Mara]

Het thema Huntington vond ik wel boeiend. Zeker omdat het iemand betrof die alcoholverslaafd was.
Als iemand dan een slingerende gang heeft, wordt er zomaar weer geoordeeld.

Kind van het water heb ik langer geleden gelezen, ik geloof dat ik het wel een mooi boek vond. Het speelt zich af in Rotterdam toch?

[helma]

Kind van het water heb ik langer geleden gelezen, ik geloof dat ik het wel een mooi boek vond. Het speelt zich af in Rotterdam toch?

Ja klopt! Delfshaven.
Ik kocht het boek pas bij de kringloop.

[Zita]

De zilveren bel hoort daar toch bij? Ik heb ze ook nog ergens staan; vroeger vond ik ze mooi.

Klopt. 'De zilveren bel' heb ik een jaar of vijftien geleden ook gelezen, vermoed ik. Het was een loflied op het zuivere karakter en de heldere stem van de hoofdpersoon van beide boeken.
De hoofdpersoon is een zouteloos type, die om mij onduidelijke redenen door de auteur als volslagen onschuldig wordt gezien wat haar mislukte huwelijk betreft. Ze wil niet scheiden, en haar ontrouwe echtgenoot overlijdt juist op het meest geschikte moment. Dat maakt haar zowel rijk als vrij. Binnen een mum van tijd is ze weer verloofd met haar jeugdvriend. De warme gevoelens die ze tijdens haar huwelijk voor hem had waren uiteraard volkomen onschuldig. Dan breekt de oorlog uit. Alle aardige mensen zitten in het verzet, of zijn lichamelijk te verzwakt om in het verzet te gaan maar sympathiseren wel met het verzet. De verloofde is uiteraard een enorme held. De hoofdpersone is voortdurend zelfopofferend en teergevoelig enzovoorts. Ze neemt allerlei lijdende, maar sympathieke familieleden in huis, en weet verbazingwekkend genoeg altijd voldoende eten te regelen. Uiteindelijk komt de verloofde wel in een concentratiekamp terecht, maar ten behoeve van de vrolijke afloop van het boek overleeft hij dat, net als alle andere sympathieke personen uit het boek. Aangezien er - na de ontrouwe echtgenoot - uitsluitend aardige mensen lijken te bestaan, geeft dat een zeer ongeloofwaardige afloop van het verhaal.

[Terri]

De zilveren bel hoort daar toch bij? Ik heb ze ook nog ergens staan; vroeger vond ik ze mooi.

Klopt. 'De zilveren bel' heb ik een jaar of vijftien geleden ook gelezen, vermoed ik. Het was een loflied op het zuivere karakter en de heldere stem van de hoofdpersoon van beide boeken.
De hoofdpersoon is een zouteloos type, die om mij onduidelijke redenen door de auteur als volslagen onschuldig wordt gezien wat haar mislukte huwelijk betreft. Ze wil niet scheiden, en haar ontrouwe echtgenoot overlijdt juist op het meest geschikte moment. Dat maakt haar zowel rijk als vrij. Binnen een mum van tijd is ze weer verloofd met haar jeugdvriend. De warme gevoelens die ze tijdens haar huwelijk voor hem had waren uiteraard volkomen onschuldig. Dan breekt de oorlog uit. Alle aardige mensen zitten in het verzet, of zijn lichamelijk te verzwakt om in het verzet te gaan maar sympathiseren wel met het verzet. De verloofde is uiteraard een enorme held. De hoofdpersone is voortdurend zelfopofferend en teergevoelig enzovoorts. Ze neemt allerlei lijdende, maar sympathieke familieleden in huis, en weet verbazingwekkend genoeg altijd voldoende eten te regelen. Uiteindelijk komt de verloofde wel in een concentratiekamp terecht, maar ten behoeve van de vrolijke afloop van het boek overleeft hij dat, net als alle andere sympathieke personen uit het boek. Aangezien er - na de ontrouwe echtgenoot - uitsluitend aardige mensen lijken te bestaan, geeft dat een zeer ongeloofwaardige afloop van het verhaal.

Heeft het meerderen delen?
Ik ken alleen het verhaal van een onschuldig naïef meisje, die trouwt met een charmeur, doch onbetrouwbaar en aan het eind komt ze tot inkeer met het kindergebedje; ik ga slapen, ik ben moe..

Het gedeelte van de gebakjes die gekocht werden na de kerkdienst op zondag kwam juist deze week weer in m'n gedachte, vanwege de koopzondag.