Maar zou het niet overzichtelijker zijn om één preek tegelijk te bespreken?

DDD schreef:Maar zou het niet overzichtelijker zijn om één preek tegelijk te bespreken?

Natuurlijk.

Ik bespreek dan graag de avondmaalszondag “Zondag verheug u”.
Ik vind het sterk dat hij een bijbeltekst noemt na de opening van de dienst. Op die manier is van de gehele dienst duidelijk in welk teken deze staat.
Het gebed om de opening van het Woord en de verlichting met de heilige Geest vind ik heel treffend en zorgvuldig gekozen. Vooral het benoemen van de mensen die de avondmaalsdienst mijden en dat hij het ongeloof als eigen werk van de duivel adresseert. Dat is heel duidelijk en laat weinig ruimte voor een derde weg.

Wat ik ook goed vind, is de afzonderlijke aandacht voor de kinderen. In de praktijk is dat niet altijd even geslaagd, maar het idee is naar mijn idee wel waardevol. Ik vind het sterk om de lengte van de dienst te koppelen aan de liefde van Jezus.

Dan de preek. Persoonlijk. Duidelijk.
Het verband tussen Bar-Abbas en de gezongen psalm 40 vind ik heel sterk. De zoon van de vader mag leven. En hij was een moordenaar.
En daarnaast het perspectief van God die door Pilatus de leden van het Sanhedrin waarschuwt.
Het is een preek waarin de verzoening door Christus centraal staat.

Er is in deze preek weinig separatie. Ik vind het sterk dat het accent op de zondevergeving en levensheiliging via het slotlied geen afbreuk doet aan de preek, maar toch aan de orde komt.

Ik vind het wel mooi dat bij het uitleidend orgelspel gezongen wordt. Dan weet je in ieder geval wat de organist speelt. Ik vind het storend dat de uitzending afloopt voordat de organist is uitgespeeld. Een beetje onwellevend richting de organist en ook naar de thuisluisteraars. Maar dat is een detail.

Ik zal niet alles benoemen wat ik miste, maar het niet/beperkt separeren, is dat niet juist in een Avondmaalsdienst wel een duidelijke opdracht?
Voor de Avondmaalsviering valt er al een scheiding onder het woord als het goed is.

Johann Gottfried Walther schreef:Ik zal niet alles benoemen wat ik miste, maar het niet/beperkt separeren, is dat niet juist in een Avondmaalsdienst wel een duidelijke opdracht?
Voor de Avondmaalsviering valt er al een scheiding onder het woord als het goed is.

We zijn het niet zo heel vaak eens, helaas, maar ik kan hier wel bijvallen.

Johann Gottfried Walther schreef:Ik zal niet alles benoemen wat ik miste, maar het niet/beperkt separeren, is dat niet juist in een Avondmaalsdienst wel een duidelijke opdracht?
Voor de Avondmaalsviering valt er al een scheiding onder het woord als het goed is.

Los van de inhoud van de preek (dus ik weet niet zeker of ik dit mag inbrengen): is daar juist de voorbereidingsdienst niet voor bedoeld?
Laat de herder zich tijdens de HA-dienst vooral richten op Gods kinderen, zowel de 'lammetjes' als de 'schapen'.

Ararat schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Ik zal niet alles benoemen wat ik miste, maar het niet/beperkt separeren, is dat niet juist in een Avondmaalsdienst wel een duidelijke opdracht?
Voor de Avondmaalsviering valt er al een scheiding onder het woord als het goed is.

Los van de inhoud van de preek (dus ik weet niet zeker of ik dit mag inbrengen): is daar juist de voorbereidingsdienst niet voor bedoeld?
Laat de herder zich tijdens de HA-dienst vooral richten op Gods kinderen, zowel de 'lammetjes' als de 'schapen'.

Jazeker, maar ook in de Avondmaalsdiensten moet er aandacht voor zijn. Een scherpe separatie wordt bijna nergens meer gehoord. Voor zover ik dat weet, en dit in vergelijking met mijn jonge jaren.

-DIA- schreef:

Ararat schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Ik zal niet alles benoemen wat ik miste, maar het niet/beperkt separeren, is dat niet juist in een Avondmaalsdienst wel een duidelijke opdracht?
Voor de Avondmaalsviering valt er al een scheiding onder het woord als het goed is.

Los van de inhoud van de preek (dus ik weet niet zeker of ik dit mag inbrengen): is daar juist de voorbereidingsdienst niet voor bedoeld?
Laat de herder zich tijdens de HA-dienst vooral richten op Gods kinderen, zowel de 'lammetjes' als de 'schapen'.

Jazeker, maar ook in de Avondmaalsdiensten moet er aandacht voor zijn. Een scherpe separatie wordt bijna nergens meer gehoord. Voor zover ik dat weet, en dit in vergelijking met mijn jonge jaren.

Wat maakt dat het in zowel de voorbereidingsdienst als tijdens de avondmaalsdienst moet? Wie blijven er juist zitten door deze aanpak, denk je?

Het formulier separeert in principe al voldoende. Het heeft mijn voorkeur dat het in de prediking ook naar voren komt, maar in de Schrift gebeurt dit lang ook niet altijd. Het hoeft dus geen vast omlijnde regel te zijn.

Onze oud-predikant vertelde eens dat hij ruim was in de voorbereiding en bediening, omdat de hypocrieten toch wel komen.
De separatie komt dan in de nabetrachtigings dienst

Niet op jou gericht Bertiel maar even aanslaand op het woord hypocrieten: ik vind dat zo een akelig woord. Het komt uit het Avondmaalsformulier, dat weet ik, maar het woord heeft in het huidige Nederlands zo'n vennijnige klank dat ik altijd hoop dat dominees er spaarzaam mee zijn.

Erskinees schreef:Het formulier separeert in principe al voldoende. Het heeft mijn voorkeur dat het in de prediking ook naar voren komt, maar in de Schrift gebeurt dit lang ook niet altijd. Het hoeft dus geen vast omlijnde regel te zijn.

En dat alleen in het 1e gedeelte, wat tijdens de voorbereidingsdienst gelezen kan worden.
In het 2e gedeelte worden de ogen van onszelf naar Christus getrokken. Laat niet de gelovige, maar Christus en Zijn werk alle aandacht krijgen tijdens de bediening

Johann Gottfried Walther schreef:Ik zal niet alles benoemen wat ik miste, maar het niet/beperkt separeren, is dat niet juist in een Avondmaalsdienst wel een duidelijke opdracht?
Voor de Avondmaalsviering valt er al een scheiding onder het woord als het goed is.

Dat lijkt mij vooral iets voor de voorbereidingspreek. Het gevolg is anders al snel dat de verkeerde personen zich aangesproken voelen. Dat gevaar is trouwens ook bij de voorbereidingspreek aan de orde.

Maar nee. Ik vind niet dat het de opdracht van de prediker is om dingen te melden die niet uit de preektekst voortvloeien en nog minder om een preektekst te zoeken bij eigen opvattingen.

De hang naar 'evenwicht' betekent al snel dat het Woord niet meer aan het woord is, maar de predikant. Wat niet wil zeggen dat je in een preek niet Schrift met Schrift mag vergelijken en dingen in hun verband mag bezien, want dat is juist goed.

Misschien kun je toch twee kernthema's uit het besproken schriftgedeelte noemen die hij volgens jou ten onrechte oversloeg? Anders blijft het zo onduidelijk.

Job schreef:Niet op jou gericht Bertiel maar even aanslaand op het woord hypocrieten: ik vind dat zo een akelig woord. Het komt uit het Avondmaalsformulier, dat weet ik, maar het woord heeft in het huidige Nederlands zo'n venijnige klank dat ik altijd hoop dat dominees er spaarzaam mee zijn.

Hypocrieten dat zijn huichelaars! De Schrift zegt dat die in elke kerkdienst ook aanwezig zijn. Het zijn mensen die menen rechtvaardig te zijn, maar God weet er niet van. En het kunnen ook mensen zijn die zich heimelijk denken te kunnen begeven op een derde weg, hetzij met veel vrome argumenten, hetzij met een wereldse levenshouding. Dat moet ontmaskerd worden in de prediking, dus laten dominees dat maar gewoon blijven benoemen.

Job schreef:Niet op jou gericht Bertiel maar even aanslaand op het woord hypocrieten: ik vind dat zo een akelig woord. Het komt uit het Avondmaalsformulier, dat weet ik, maar het woord heeft in het huidige Nederlands zo'n vennijnige klank dat ik altijd hoop dat dominees er spaarzaam mee zijn.

Waarom? Het is precies de term die gebruikt wordt en bij mijn weten is de betekenis ook nog precies hetzelfde.