Je neemt nu een klein gedeelte uit de Bijbel. Daarnaast: die rust is al een feest op zich. En die rust ontvangen we niet later, niee, die mogen we nu ontvangen.Mara schreef:Paar jaar geleden was ik bij de begrafenis van een jonge vriend. Hij werd al jong ziek, verouderde snel.
Maar ondanks zijn ziekte lag er een jaloersmakende glans op zijn gezicht.
Hij werd begraven met de tekst: Er blijft dan een rust over voor het volk Gods.
Ik heb het hele gedeelte gelezen, thuis, (Hebr 4)
Er staat dus niet wat wij kunnen feesten, nee, hier is strijd, tegen de zonde, tegen onszelf.
We mogen vrijmoedig tot de troon der genade gaan,, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen.
Het stuk begint met: LAAT ons dan vrezen, dat niet te eniger tijd, de belofte van in Zijn rust in te gaan nagelaten zijnde, iemand van u schijne achtergebleven te zijn.
Nogmaals: geen feest !
Laten we trachten onszelf niet te bedriegen voor die nimmereindigende eeuwigheid !
Ik denk dat er een verschil is hoe je er tegenaan kijkt. Als je naar jezelf kijkt, naar de omstandigheden, naar al die zonden, verzoekingen, dan heb je gelijk. Dan valt er weinig feest te vieren.
Als je echter omhoog kijkt, naar Hem, je kijkt naar het werk wat Hij heeft gedaan, naar hoe Hij is... dan kan het niet anders, of je hart loopt over van vreugde en aanbidding en is het feest!
)
