Ik heb ook niet bedoeld, Denkertje, dat homofilie altijd te genezen is, maar dat het in 50% van de gevallen mogelijk is.denkertje21 schreef:Dan kom je weer op een ander punt: genezing. Om iets te genezen, heb je een ziekte nodig waarvan je te genezen bent.pierre27 schreef: En over dat boek van Tiberius dat het klinkklare onzin is, ik denk van niet, er zijn gevallen genoeg waar de homofiele gevoelens genezen zijn, in ieder geval zodanig onderdrukt dat het geen rol speelt. Maar de wil om te strijden is net als bij hetero's lang niet altijd aanwezig.
Allereerst geloof ik niet dat dit een ziekte is.
Het is een afwijking van het gangbare en daarmee zeg ik als homo al heel wat.
Al eerder tipte ik de aversietherapie aan met electroshocks.
Been there, done that.
Ik zal je de verhalen van wat dat met me gedaan heeft, besparen.
Denk niet te gering over het gebrek aan de wil om er tegen te strijden. Ik ken heel veel christenhomo's en ik heb trieste dingen gezien!
Daarom geloof ik ook dat een homo nooit mág trouwen met een vrouw. Dan handelt hij, zoals Paulus dat zegt, contra naturam, tegen zijn natuur in ook al is die nóg zo onnatuurlijk. Dat is als vragen aan een rolstoelgebruiker om te gaan lopen.
Ik geloof absoluut dat God rust kan brengen en dat God je geaardheid niet meer tot last is en dat je genezen wordt van je verlangens. Je geaardheid blijft. Ook je alleen-zijn, maar dat hebben anderen ook.
Verder ben ik het met je eens, dat een homo niet mag trouwen (uiteraard met iemand van het andere geslacht!) als "redmiddel" voor zijn homofiele gevoelens. De enige basis voor een huwelijk is wederzijdse liefde en trouw.