PvS schreef:Ik sluit mij bij de Heilige Schrift aan:
Maar van den boom der kennis des goeds en des kwaads, daarvan zult gij niet eten; want ten dage, als gij daarvan eet, zult gij den dood sterven.

En wij hebben gegeten...

En zo kunnen we nog úúúúúren doorgaan....

Antwoord van mij aan Wilhelm


W : Hoewel ik je in bepaald opzicht begrijp, ben ik zo bang dat er in jou stellingname een doorvloeien is naar zaken in de mens, ipv het afwijzen naar gronden , de Enige Grond buiten de mens. In jouw stellige uitleg kan ik me niet aan de indruk ontrekken dat juist het benadrukken van het beleven van Gods recht, de wet weer met het Evangelie vermengd wordt. Hierdoor werp je mensen op zich zelf , juist mensen die zo tobben over hun staat vanwege de gang die ze zelf hebben meegemaakt. Zielen die niets anders doen kunnen dan hun vertoruwen op Christus te stellen , die mogen geloven dat Hij hen heeft vrijgesproken van schuld en straf. Die mogen geloven dat nu Jezus hun gerechtigheid is, maar die als ze opzichzelf zien zo in de donkerheid terecht komen omdat ze niet kunnen spreken van een weg die alsware met de koorden der veroordeling om de hals langs de hel is gegaan.
Die zo menigmaal heen en weer geschud worden , als er zware en diepe woorden gesproken worden over de afbrekende en afsnijdende weg die men in hun eigen leven niet zo sterk herkent.

DWW : Ik werp de mensen niet op zichzelf, ik confronteer ze slechts, met name nu Memento, met de scherpte van het Woord. Dat sommigen dat tot op een bepaald niet kunnen waarderen, noch minder kunnen verdragen, heb ik toch geen boodschap aan? Zolang een ziel (nog) niet aan een einde met alles is gebracht, is hij nog nimmer geestelijk aan de voeten gekomen van de vader van die verloren zoon. Wat zei toen die vader? "Weest blijde met mij, want deze mijn zoon was dood, en is weder levend geworden." Begrijp je, Wilhelm. Ook hier werd hetzelfde beeld door Christus geschilderd, dat achter de vloekdood, Gal. 2:19, pas het Leven in Hem ligt, Rom. 7:4-6. Na die vloekdood, werd die zoon pas zijn oude vuile kleed afgenomen en werd hem een nieuw Kleed aangedaan, en kreeg hij een ring om zijn vinger, ter verzegeling. Nu pas, was die zoon hersteld met het Beeld van zijn vader, van het moment dat hij vertrok naar de wereld (= de zondeval). Door die bedreven zonden is hij tenslotte bij de varkens geeindigd, en was het beeld van zijn lieve vader verloren. Dit is toch geen inlegkunde, Wilhelm. Toen hij opstond om naar zijn vader te gaan, had hij een ontwaakte ziel, eigenlijk hetzelfde beeld van toen die hardslapende Jona gewekt werd uit zijn slaap, maar toen had hij het leven (uit Christus) nog niet...!! Daartoe moest die zoon eerst in het stof c.q. met Jona overboord.

W : O ja, ze weten dat ze als een dode vertreden lagen op het veld badend in hun geboorte bloed, ze weten van een eertijds dat ze zich met de zwijnen wendtelden in de zonden , ze weten dat er een spreken Gods in hun leven gekomen is dat ze niet meer verder konden en verder mochten , ja zelfs dat ze door genade niet meer verder wilden. Maar het ging zo gepaard met de liefelijke indrukken van een Jezus die sprak tot hun dorstige ziel van verlossing en verzoening. Ze weten van de barmhartigheid Gods die hen geopenbaard werd in Christus toen men voor zichzelf in hun eigengerechtigheden niet meer zalig konden worden. Men stond beschaamd vanwege de gewillige zondaarsliefde die hen aangeboden werd om niet , terwijl ze met niets anders bezig waren dan zelfwerkzaamheden om zo voor God te kunnen bestaan. En wat een wonder , als er dan geloofd en getuigd mag worden van Gods genade die nu ook voor hen persoonlijk waar is geworden.

DWW : De eerste voorbijgang is de bewuste rechtvaardigmaking, en de tweede voorbijgang is de verzegeling des geloofs.
Ik heb hier onlangs juist iets over geschreven, lees onder :
http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... eloofs.pdf
Velen hebben dit helaas verdraaid tot hun eeuwige verderf.....

W : Maar met Spurgeon, lees dat ook maar eens in zijn boek, en vele anderen van Gods kinderen , worden ze zo heen en weer geworpen als er rechtvaardigingsdrijvers komen, die hun bevragen op hun bevindingen wat aan gaat de diepte van het kennen van Gods recht. O en wat een zakken in de golven en een in zichzelf blikken of ze nu wel genoeg overtuigd waren van hun zonden , en of ze nu Gods toorn wel genoeg gekend en ervaren hebben. Of ze wel genoeg tranen geschreid hebben vanwege hun zonden , want dat kennen ze zo niet. Jawel hun hart en hun ziel was bedroeft, maar dat was aan de buitenkant niet te op te merken , voor anderen menigmaal niet te zien. En hun eerst letterlijke tranen vloeiden toen ze mochten zien op de algenoegzaamheid van Zijn offer, en op Zijn liefde die hen persoonlijk geopenbaard was.

DWW : Er bestaat een duidelijk onderscheid tussen een heenwijzing naar Christus, én de zaligmakende openbaring van Christus. Een heenwijzing is het beeld van de koopman welke die schone Parel had gevonden, maar echter eerst alles nog moest verkopen om deze Parel te verkrijgen. Het beeld van Jona. De openbaring van Christus is, wanneer hij door een weg van Recht, Jes. 1:27, die Parel uit vrije genade heeft mogen kopen. "O alle gij dorstigen, komt tot wateren, komt koopt, wijn en melk, zonder geld en zonder prijs." (Jona in aanbidding in de buik van die door God beschikte Vis.)

W : Het ging dan eigenlijk gelijk op. Een boetvaardigheid dat het nu voor hen persoonlijk als onwaardige, waar geworden was, onverdiend, en tegelijk het ervaren van de oneindige vergevende liefde van Christus zelf. Als Hij spreekt : Ik ben de Heere die alles doet. Niets heeft Hij van ons nodig, geen bevinding van zondigheid, geen ervaring van Gods toorn, als dat zo zou zijn zou de mens toch nog wat mee moeten brengen tot zaligheid, maar nu is Hij het alleen . Jezus alleen en anders geen ! Dat dat gepaard gaat met het uitdrijven door de wet tot Christus staat vast , anders zou er niemand de toevlucht nemen en de zoom van Zijn kleed aanraken, maar in welke weg en door welke diepte ook , daar is de Heere zo eeuwig vrij in. De Heilige Geest werkt hierin zo op verscheidene wijze. En ook Spurgeon, Kohlbrugge , Bunyan etc hebben dat altijd zo benadrukt. Ik meen dat het Spurgeon is die zelf idd een diepe en zeer duidelijke weg der bekering heeft gekend, maar tegelijkertijd getuigd dat de meesten op een meer geleidelijkere manier tot bekering komen.

DWW : De dood in Adam, en het leven in Christus. Maar het moet wel toegepast worden, Wilhelm. Weet je, hoe...? Lees daartoe ook eens Lev. 14. Het beeld van de reiniging van de melaatse. Het ene vogeltje moest dood worden gedrukt, het bloed werd opgevangen, en met water vermengt, het bloed der verzoening en de Geest van Christus der vrijheid, werd gestreken aan het andere vogeltje, dat daarna in vrijheid mocht wegvliegen. Lees de gelijkenissen nu eens een keer in dit licht. Bergijp je nu mischien ook wat beter, wat Paulus in Rom. 7:4-6 schreef...

W : En natuurlijk moeten en mogen we wet en Evangelie niet vermengen , maar ik ben zo bang, DWW , dat jij dit juist wel aan het doen bent. Je werpt de mensen op zichzelf terug, je stelt ijkpunten die onze vaderen zo niet geleerd hebben.
Want hoe ga jij dan om met de pastorale toon in de DL wanner er in Hfst 3/4 parg 15 als een soort van conclusie gesproken wordt : Voorts, van diegenen die hun geloof uiterlijk belijden en hun leven beteren, moet men naar het voorbeeld der apostelen het beste oordelen en spreken; want het binnenste des harten is ons onbekend. Dan moet onze hand op de mond, en laten we deze houding maar volgen , in ootmoedigheid, zonder in geestelijke zelfverheffing te staan boven een ieder die het anders geleerd heeft, als dat het in ons leven is gegaan.

DWW : Vermengen van Wet & Evangelie is dit, namelijk zeggen dat een zondaar alrede is levend gemaakt, terwijl hij de geestelijke kruis- en vloekdood met Christus nog niet heeft leren sterven. Maak zelf de toepassing, door uit hetgeen ik telkens schrijf, te beoordelen of ik Wet & Evangelie vermeng, of dat jij dit misschien wellicht ontwetend én onbedoeld doet.

Citaat van REFO : Jona is beeld van Christus, volgens Jezus eigen getuigenis. Dus neem aan dat je zijn voorbeeld niet hoeft te volgen.

Antwoord :

Jona is het beeld van de zondaar onder de toorn van Gods heilige wet in ongehoorzaamheid, maar ook het beeld van Christus onder de vloek en doem van Gods heilige wet in gehoorzaamheid, Gal. 4. Deze twee beelden mogen we nooit scheiden. Want, Wie en Wat betekent het gestorte bloed van Christus zonder/buiten het beeld van een verloren zondaar...?

"En geloven, dat is een héél persoonlijke, een héél bevindelijke zaak hoor."[/quote]

Men zou het niet zeggen aan de hand van de bemoeienissen hier. Of is het een teken van geveinsde opoffering dat men zich drukker maakt om een andermans zaligheid dan die van henzelf
We komen te dicht in de buurt van een schriftgeleerden-mentaliteit
we beginnen zelfs al met de optie de HG dwaas te kunnen vinden, HOU OP!!!
, mensen.
in de bijbel gaat het over de eenvoud van het Woord, hoe kan een arme van geest anders zalig worden
nergens gaat het over kerkvaders, bijlslagen,en ga zo maar door.
Gods geboden zijn niet zwaar, zegt Johannes.
het is zeer onbijbels om ze moeilijk te maken voor je medemens.
terwijl Jezus alles vergemakkelijkte en dingen duidelijk maakte, gaan we hier alles moeilijk, ingewikkeld en ontoegankelijk maken.
Laten zien hoe goed je het allemaal weet en een ander vermanen, om zelf de roem te verkrijgen?
Mijn oma en nichtje hoorden de engelen al zingen in hun laatste ure, het zat waarachtig helemaal goed met ze.
Zij praatten altijd op een heel andere toon dan hier de gewoonte lijkt.

DWW schreef:Citaat van REFO : Jona is beeld van Christus, volgens Jezus eigen getuigenis. Dus neem aan dat je zijn voorbeeld niet hoeft te volgen.

Antwoord :

Jona is het beeld van de zondaar onder de toorn van Gods heilige wet in ongehoorzaamheid, maar ook het beeld van Christus onder de vloek en doem van Gods heilige wet in gehoorzaamheid, Gal. 4. Deze twee beelden mogen we nooit scheiden. Want, Wie en Wat betekent het gestorte bloed van Christus zonder/buiten het beeld van een verloren zondaar...?

Misschien kunnen we ons beter houden aan het woord van Christus dan aan het woord van DWW.
Je maakt een slechte reclame voor een goede zaak, DWW!

DWW schreef:Citaat van REFO : Jona is beeld van Christus, volgens Jezus eigen getuigenis. Dus neem aan dat je zijn voorbeeld niet hoeft te volgen.

Antwoord :

Jona is het beeld van de zondaar onder de toorn van Gods heilige wet in ongehoorzaamheid, maar ook het beeld van Christus onder de vloek en doem van Gods heilige wet in gehoorzaamheid, Gal. 4. Deze twee beelden mogen we nooit scheiden. Want, Wie en Wat betekent het gestorte bloed van Christus zonder/buiten het beeld van een verloren zondaar...?

Waar haal je dat vandaan? Dat Jona een beeld is van Christus, zoals Refo stelt, vinden we terug in de Schrift.

Dat Jona een beeld is van wat jij stelt, kom ik nergens tegen in de Schrift.

Ik heb het idee, beste DWW, dat je hier niet komt om te discussieren, maar om te preken, zonder je wat aan te trekken van wat mensen vanuit de Schrift hierover te zeggen hebben.

DWW schreef:Antwoord van mij aan Wilhelm


W : Hoewel ik je in bepaald opzicht begrijp, ben ik zo bang dat er in jou stellingname een doorvloeien is naar zaken in de mens, ipv het afwijzen naar gronden , de Enige Grond buiten de mens. In jouw stellige uitleg kan ik me niet aan de indruk ontrekken dat juist het benadrukken van het beleven van Gods recht, de wet weer met het Evangelie vermengd wordt. Hierdoor werp je mensen op zich zelf , juist mensen die zo tobben over hun staat vanwege de gang die ze zelf hebben meegemaakt. Zielen die niets anders doen kunnen dan hun vertoruwen op Christus te stellen , die mogen geloven dat Hij hen heeft vrijgesproken van schuld en straf. Die mogen geloven dat nu Jezus hun gerechtigheid is, maar die als ze opzichzelf zien zo in de donkerheid terecht komen omdat ze niet kunnen spreken van een weg die alsware met de koorden der veroordeling om de hals langs de hel is gegaan.
Die zo menigmaal heen en weer geschud worden , als er zware en diepe woorden gesproken worden over de afbrekende en afsnijdende weg die men in hun eigen leven niet zo sterk herkent.

DWW : Ik werp de mensen niet op zichzelf, ik confronteer ze slechts, met name nu Memento, met de scherpte van het Woord. Dat sommigen dat tot op een bepaald niet kunnen waarderen, noch minder kunnen verdragen, heb ik toch geen boodschap aan? Zolang een ziel (nog) niet aan een einde met alles is gebracht, is hij nog nimmer geestelijk aan de voeten gekomen van de vader van die verloren zoon. Wat zei toen die vader? "Weest blijde met mij, want deze mijn zoon was dood, en is weder levend geworden." Begrijp je, Wilhelm. Ook hier werd hetzelfde beeld door Christus geschilderd, dat achter de vloekdood, Gal. 2:19, pas het Leven in Hem ligt, Rom. 7:4-6. Na die vloekdood, werd die zoon pas zijn oude vuile kleed afgenomen en werd hem een nieuw Kleed aangedaan, en kreeg hij een ring om zijn vinger, ter verzegeling. Nu pas, was die zoon hersteld met het Beeld van zijn vader, van het moment dat hij vertrok naar de wereld (= de zondeval). Door die bedreven zonden is hij tenslotte bij de varkens geeindigd, en was het beeld van zijn lieve vader verloren. Dit is toch geen inlegkunde, Wilhelm. Toen hij opstond om naar zijn vader te gaan, had hij een ontwaakte ziel, eigenlijk hetzelfde beeld van toen die hardslapende Jona gewekt werd uit zijn slaap, maar toen had hij het leven (uit Christus) nog niet...!! Daartoe moest die zoon eerst in het stof c.q. met Jona overboord.

W : O ja, ze weten dat ze als een dode vertreden lagen op het veld badend in hun geboorte bloed, ze weten van een eertijds dat ze zich met de zwijnen wendtelden in de zonden , ze weten dat er een spreken Gods in hun leven gekomen is dat ze niet meer verder konden en verder mochten , ja zelfs dat ze door genade niet meer verder wilden. Maar het ging zo gepaard met de liefelijke indrukken van een Jezus die sprak tot hun dorstige ziel van verlossing en verzoening. Ze weten van de barmhartigheid Gods die hen geopenbaard werd in Christus toen men voor zichzelf in hun eigengerechtigheden niet meer zalig konden worden. Men stond beschaamd vanwege de gewillige zondaarsliefde die hen aangeboden werd om niet , terwijl ze met niets anders bezig waren dan zelfwerkzaamheden om zo voor God te kunnen bestaan. En wat een wonder , als er dan geloofd en getuigd mag worden van Gods genade die nu ook voor hen persoonlijk waar is geworden.

DWW : De eerste voorbijgang is de bewuste rechtvaardigmaking, en de tweede voorbijgang is de verzegeling des geloofs.
Ik heb hier onlangs juist iets over geschreven, lees onder :
http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... eloofs.pdf
Velen hebben dit helaas verdraaid tot hun eeuwige verderf.....

W : Maar met Spurgeon, lees dat ook maar eens in zijn boek, en vele anderen van Gods kinderen , worden ze zo heen en weer geworpen als er rechtvaardigingsdrijvers komen, die hun bevragen op hun bevindingen wat aan gaat de diepte van het kennen van Gods recht. O en wat een zakken in de golven en een in zichzelf blikken of ze nu wel genoeg overtuigd waren van hun zonden , en of ze nu Gods toorn wel genoeg gekend en ervaren hebben. Of ze wel genoeg tranen geschreid hebben vanwege hun zonden , want dat kennen ze zo niet. Jawel hun hart en hun ziel was bedroeft, maar dat was aan de buitenkant niet te op te merken , voor anderen menigmaal niet te zien. En hun eerst letterlijke tranen vloeiden toen ze mochten zien op de algenoegzaamheid van Zijn offer, en op Zijn liefde die hen persoonlijk geopenbaard was.

DWW : Er bestaat een duidelijk onderscheid tussen een heenwijzing naar Christus, én de zaligmakende openbaring van Christus. Een heenwijzing is het beeld van de koopman welke die schone Parel had gevonden, maar echter eerst alles nog moest verkopen om deze Parel te verkrijgen. Het beeld van Jona. De openbaring van Christus is, wanneer hij door een weg van Recht, Jes. 1:27, die Parel uit vrije genade heeft mogen kopen. "O alle gij dorstigen, komt tot wateren, komt koopt, wijn en melk, zonder geld en zonder prijs." (Jona in aanbidding in de buik van die door God beschikte Vis.)

W : Het ging dan eigenlijk gelijk op. Een boetvaardigheid dat het nu voor hen persoonlijk als onwaardige, waar geworden was, onverdiend, en tegelijk het ervaren van de oneindige vergevende liefde van Christus zelf. Als Hij spreekt : Ik ben de Heere die alles doet. Niets heeft Hij van ons nodig, geen bevinding van zondigheid, geen ervaring van Gods toorn, als dat zo zou zijn zou de mens toch nog wat mee moeten brengen tot zaligheid, maar nu is Hij het alleen . Jezus alleen en anders geen ! Dat dat gepaard gaat met het uitdrijven door de wet tot Christus staat vast , anders zou er niemand de toevlucht nemen en de zoom van Zijn kleed aanraken, maar in welke weg en door welke diepte ook , daar is de Heere zo eeuwig vrij in. De Heilige Geest werkt hierin zo op verscheidene wijze. En ook Spurgeon, Kohlbrugge , Bunyan etc hebben dat altijd zo benadrukt. Ik meen dat het Spurgeon is die zelf idd een diepe en zeer duidelijke weg der bekering heeft gekend, maar tegelijkertijd getuigd dat de meesten op een meer geleidelijkere manier tot bekering komen.

DWW : De dood in Adam, en het leven in Christus. Maar het moet wel toegepast worden, Wilhelm. Weet je, hoe...? Lees daartoe ook eens Lev. 14. Het beeld van de reiniging van de melaatse. Het ene vogeltje moest dood worden gedrukt, het bloed werd opgevangen, en met water vermengt, het bloed der verzoening en de Geest van Christus der vrijheid, werd gestreken aan het andere vogeltje, dat daarna in vrijheid mocht wegvliegen. Lees de gelijkenissen nu eens een keer in dit licht. Bergijp je nu mischien ook wat beter, wat Paulus in Rom. 7:4-6 schreef...

W : En natuurlijk moeten en mogen we wet en Evangelie niet vermengen , maar ik ben zo bang, DWW , dat jij dit juist wel aan het doen bent. Je werpt de mensen op zichzelf terug, je stelt ijkpunten die onze vaderen zo niet geleerd hebben.
Want hoe ga jij dan om met de pastorale toon in de DL wanner er in Hfst 3/4 parg 15 als een soort van conclusie gesproken wordt : Voorts, van diegenen die hun geloof uiterlijk belijden en hun leven beteren, moet men naar het voorbeeld der apostelen het beste oordelen en spreken; want het binnenste des harten is ons onbekend. Dan moet onze hand op de mond, en laten we deze houding maar volgen , in ootmoedigheid, zonder in geestelijke zelfverheffing te staan boven een ieder die het anders geleerd heeft, als dat het in ons leven is gegaan.

DWW : Vermengen van Wet & Evangelie is dit, namelijk zeggen dat een zondaar alrede is levend gemaakt, terwijl hij de geestelijke kruis- en vloekdood met Christus nog niet heeft leren sterven. Maak zelf de toepassing, door uit hetgeen ik telkens schrijf, te beoordelen of ik Wet & Evangelie vermeng, of dat jij dit misschien wellicht ontwetend én onbedoeld doet.

Beste DWW,

Jammer dat je geen antwoord geeft op de essentiele punten die ik aandraag.
Jij stelt een bepaalde beleving als kenmerk van het ware.
Een enkele keer voeg je er aan toe "trap en mate zij bij God bekend"
Dan is het mijn vraag of je ook die term in jou zienswijze eens uit wilt leggen.

Maar wat ik probeerde door te geven, dat Gods wijze van werk om een zondaar aan het einde van de wet te brengen en tot het geloof in Christus te brengen, zo verscheiden beleefd en ervaren kan worden.
En natuurlijk is een heenwijzing anders dan de toepassende zaak , en dat heb ik in het voorbeeld ook helemaal niet bedoelt.
Waar ik over sprak zijn zielen die weten dat Christus hun rechtvaardigheid geworden is, maar die niet kunnen spreken over de zeer diepe en extra-ordianaire leidingen in het leven , zolas jij verwoord en als kenmerk van het ware lijkt voor te staan.

Daarnaast zou ik graag weten hoe jij dan het citaat uit de DL Hfst 3-4 interpreteert.

Afgewezen schreef:

DWW schreef:Citaat van REFO : Jona is beeld van Christus, volgens Jezus eigen getuigenis. Dus neem aan dat je zijn voorbeeld niet hoeft te volgen.

Antwoord :

Jona is het beeld van de zondaar onder de toorn van Gods heilige wet in ongehoorzaamheid, maar ook het beeld van Christus onder de vloek en doem van Gods heilige wet in gehoorzaamheid, Gal. 4. Deze twee beelden mogen we nooit scheiden. Want, Wie en Wat betekent het gestorte bloed van Christus zonder/buiten het beeld van een verloren zondaar...?

Misschien kunnen we ons beter houden aan het woord van Christus dan aan het woord van DWW.
Je maakt een slechte reclame voor een goede zaak, DWW!

Christus kwam ook niet om reclame voor Zichzelf te maken. Nee, Hij kwam niet op aarde om de vrede te brengen, maar het scherpe zwaard van Zijn tweesnijdende Woord, wat velen in Zijn tijd nooit konden waarderen, nog minder konden verdragen. Wat dat betreft is er vandaag ook niets nieuws onder de zon....

Zijn vrede bracht Hij aan zielen die een onhoudbare innerlijke onvrede mochten hebben leren kennen, en de anderen doorsneed Hij met het heilige Zwaard van Zijn Goddelijke Getuigenis, welke een ziel er binnen of buiten sluit. Er is daarom geen derde weg.

DWW schreef:

Afgewezen schreef:

DWW schreef:Citaat van REFO : Jona is beeld van Christus, volgens Jezus eigen getuigenis. Dus neem aan dat je zijn voorbeeld niet hoeft te volgen.

Antwoord :

Jona is het beeld van de zondaar onder de toorn van Gods heilige wet in ongehoorzaamheid, maar ook het beeld van Christus onder de vloek en doem van Gods heilige wet in gehoorzaamheid, Gal. 4. Deze twee beelden mogen we nooit scheiden. Want, Wie en Wat betekent het gestorte bloed van Christus zonder/buiten het beeld van een verloren zondaar...?

Misschien kunnen we ons beter houden aan het woord van Christus dan aan het woord van DWW.
Je maakt een slechte reclame voor een goede zaak, DWW!

Christus kwam ook niet om reclame voor Zichzelf te maken. Nee, Hij kwam niet op aarde om de vrede te brengen, maar het scherpe zwaard van Zijn tweesnijdende Woord, wat velen in Zijn tijd nooit konden waarderen, nog minder konden verdragen. Wat dat betreft is er vandaag ook niets nieuws onder de zon....

Zijn vrede bracht Hij aan zielen die een onhoudbare innerlijke onvrede mochten hebben leren kennen, en de anderen doorsneed Hij met het heilige Zwaard van Zijn Goddelijke Getuigenis, welke een ziel er binnen of buiten sluit. Er is daarom geen derde weg.

Ik begrijp DWW, dat jij zo hoog staat met je boodschap, dat je een gesprek niet mogelijk acht, maar dat je hier slechts komt 'tot verkondiging van de waarheid'.
Dus alles wat gezegd wordt, wordt beleefd in het bakje 'Onbelangrijke zaken' gedeponeerd en je gaat rustig verder met je verkondiging, jezelf een profeet wanend. Alle tegenspraak bevestigt je alleen nog maar in deze waan.
Het ga je goed, beste jongen.

DWW schreef: DWW : Ik werp de mensen niet op zichzelf, ik confronteer ze slechts, met name nu Memento, met de scherpte van het Woord. Dat sommigen dat tot op een bepaald niet kunnen waarderen, noch minder kunnen verdragen, heb ik toch geen boodschap aan? Zolang een ziel (nog) niet aan een einde met alles is gebracht, is hij nog nimmer geestelijk aan de voeten gekomen van de vader van die verloren zoon. Wat zei toen die vader? "Weest blijde met mij, want deze mijn zoon was dood, en is weder levend geworden." Begrijp je, Wilhelm. Ook hier werd hetzelfde beeld door Christus geschilderd, dat achter de vloekdood, Gal. 2:19, pas het Leven in Hem ligt, Rom. 7:4-6. Na die vloekdood, werd die zoon pas zijn oude vuile kleed afgenomen en werd hem een nieuw Kleed aangedaan, en kreeg hij een ring om zijn vinger, ter verzegeling. Nu pas, was die zoon hersteld met het Beeld van zijn vader, van het moment dat hij vertrok naar de wereld (= de zondeval). Door die bedreven zonden is hij tenslotte bij de varkens geeindigd, en was het beeld van zijn lieve vader verloren. Dit is toch geen inlegkunde, Wilhelm. Toen hij opstond om naar zijn vader te gaan, had hij een ontwaakte ziel, eigenlijk hetzelfde beeld van toen die hardslapende Jona gewekt werd uit zijn slaap, maar toen had hij het leven (uit Christus) nog niet...!! Daartoe moest die zoon eerst in het stof c.q. met Jona overboord.

Als je werkelijk mij wilt confronteren met de scherpte van het Woord, dan moet je dat ook doen met het Woord.

Je preekt wel veel hier, maar het Woord heb je nog niet laten spreken. Je haalt wel wat flarden aan, met je favorieten als Jona en dergelijke, maar deze voldoen niet aan de exegese-regels van Calvijn, waarnaar ik al zo vaak verwezen heb hier. En die regels zijn erg belangrijk, omdat je anders het Woord kan laten zeggen wat je wilt.

Kortom, bewijs nu eens helder, vanuit het Woord, zonder er meteen een preek van te maken, maar door gewoon de Schrift te laten spreken, waarop je jouw theorie baseert. Het gaat immers om wat het woord zegt, niet over wat wij vinden. Toch?

Wilhelm aan DWW :

Jammer dat je geen antwoord geeft op de essentiele punten die ik aandraag. Jij stelt een bepaalde beleving als kenmerk van het ware. Een enkele keer voeg je er aan toe "trap en mate zij bij God bekend" Dan is het mijn vraag of je ook die term in jou zienswijze eens uit wilt leggen.

Maar wat ik probeerde door te geven, dat Gods wijze van werk om een zondaar aan het einde van de wet te brengen en tot het geloof in Christus te brengen, zo verscheiden beleefd en ervaren kan worden. En natuurlijk is een heenwijzing anders dan de toepassende zaak , en dat heb ik in het voorbeeld ook helemaal niet bedoelt. Waar ik over sprak zijn zielen die weten dat Christus hun rechtvaardigheid geworden is, maar die niet kunnen spreken over de zeer diepe en extra-ordianaire leidingen in het leven , zolas jij verwoord en als kenmerk van het ware lijkt voor te staan.


DWW aan Wilhelm :

Dit is niet sullig bedoeld, vriend! Maar je begrijpt/verstaat helaas weinig waarom ik je bepaalde antwoorden met Schriftverwijzingen geef. Praat ik dan Russisch in Frankrijk...? Wat ik bedoel te zeggen met trap en mate, ziet op de diepte van de doorleving van die verlorenheid voor God. De bekering van Zacheus, van de Stokbewaarder, van de moordenaar, van de blindgeborene, was in wezen hetzelfde, maar de diepte van het doorleven, van de geestelijke kruisdood met Christus sterven, kan wel degelijk verschillen. Daarnaast zijn er ook zwakgerechtvaardigden, welke zielen zijn die deze vloekdood wel degelijk zijn gestorven, maar het ondermeer vanwege de vele heersende dwaalleringen, het niet voor de verlossende zaak durven houden. Lees Jesaja 42, eens in dit verband. Ik denk in dit geval aan de Emmaüsgangers, aan Wie Christus Zich na Zijn opstanding nader openbaarde. Daar krijgt een ziel licht over licht, tot vertroosting, maar ook tot bestraffing en vermaning. Hoe openbaarde Hij Zich dan ten tweede male aan hen? Namelijk, vanuit Mozes en de Profeten : "moest de Christus dan niet alzo lijden, sterven en verbrijzeld worden...etc ?". Waarom vanuit Zijn Woord? Om de reden dat Hij naar Zijn Lichaam niet altoos bij hen kon blijven.

Wat betreft je tweede opmerking. Denk hierbij aan de gelijkenis van de talenten. De één ontving van zijn heer twee talenten, de ander vijf, en weer een ander tien talenten. Deze talenten zagen op de mate van het geloof waarmee de zondaar is ingelijfd geworden in het Lichaam van Christus. De vermeerdering van die talenten, zag op de opwas van dat geloof en van die genade Gods in Christus, waartoe Zijn apostelen veelvuldig hebben opgroepen middels hun zendbrieven. De apostel Johannes spreekt van kinderen, jongelingen, maar ook van vaders in de genade Gods in Christus. Vader zijn er helaas maar weinigen, dat zijn namelijk de verzegelden in het geloof. Ik denk hierbij bijvoorbeeld aan een man als Leen Potappel. Maar, in deze gelijkenis kreeg ook iemand slechts één talent. Hij stopte het in de grond, waardoor het niet kon vermeerderen. Dit was dus geen waar geloof, denk hierbij aan het tijd- en en wondergeloof. Het geloof wat dus niet vermeerdert is GEEN geloof. Paulus zegt in zijn brieven: "wanneer ik een kind was, sprak ik gelijk een kind, maar wanneer ik een man ben geworden, zo sprak ik niet meer gelijk een kind...etc."

memento schreef:

DWW schreef:Citaat van REFO : Jona is beeld van Christus, volgens Jezus eigen getuigenis. Dus neem aan dat je zijn voorbeeld niet hoeft te volgen.

Antwoord :

Jona is het beeld van de zondaar onder de toorn van Gods heilige wet in ongehoorzaamheid, maar ook het beeld van Christus onder de vloek en doem van Gods heilige wet in gehoorzaamheid, Gal. 4. Deze twee beelden mogen we nooit scheiden. Want, Wie en Wat betekent het gestorte bloed van Christus zonder/buiten het beeld van een verloren zondaar...?

Waar haal je dat vandaan? Dat Jona een beeld is van Christus, zoals Refo stelt, vinden we terug in de Schrift.

Dat Jona een beeld is van wat jij stelt, kom ik nergens tegen in de Schrift.

Ik heb het idee, beste DWW, dat je hier niet komt om te discussieren, maar om te preken, zonder je wat aan te trekken van wat mensen vanuit de Schrift hierover te zeggen hebben.

Nu Memento, wanneer ik dan volgens jou ongelijk heb. Ik heb je inmiddels al dergelijke bewijzen, met name vanuit de zendbrieven, naar voren geschoven, waarom het geestelijke leven pas achter de kruisdood in Christus ligt/begint. Verklaar jij me dan eens vanuit het Woord waarom het volgens jou alzo NIET is...?

DWW schreef:DWW aan Wilhelm :

Dit is niet sullig bedoeld, vriend! Maar je begrijpt/verstaat helaas weinig waarom ik je bepaalde antwoorden met Schriftverwijzingen geef. Praat ik dan Russisch in Frankrijk...?

Blijkbaar wel, van er zijn er velen hier in dit topic, met wie je nu in discussie bent, die met jou de zorgen delen over een geloof wat Christus nog niet kent tot rechtvaardigmaking, en een prediking die mensen zalig spreekt zonder de kennis van Christus, maar die jou door biblicisme doortrokken postings niet begrijpen , of iig niet met je delen.

DWW schreef:Wat betreft je tweede opmerking. Denk hierbij aan de gelijkenis van de talenten. De één ontving van zijn heer twee talenten, de ander vijf, en weer een ander tien talenten. Deze talenten zagen op de mate van het geloof waarmee de zondaar is ingelijfd geworden in het Lichaam van Christus. De vermeerdering van die talenten, zag op de opwas van dat geloof en van die genade Gods in Christus, waartoe Zijn apostelen veelvuldig hebben opgroepen middels hun zendbrieven.

Hier heb je mijn opmerking niet begrepen , ik heb het hier niet over een zwak of sterk geloof, maar over de leidingen die zo verscheiden kunnen zijn. En helaas wil je daar in tegenstelling tot Gods eigen Woord niet aan.

DWW schreef: De apostel Johannes spreekt van kinderen, jongelingen, maar ook van vaders in de genade Gods in Christus. Vader zijn er helaas maar weinigen, dat zijn namelijk de verzegelden in het geloof. Ik denk hierbij bijvoorbeeld aan een man als Leen Potappel. Maar, in deze gelijkenis kreeg ook iemand slechts één talent. Hij stopte het in de grond, waardoor het niet kon vermeerderen. Dit was dus geen waar geloof, denk hierbij aan het tijd- en en wondergeloof. Het geloof wat dus niet vermeerdert is GEEN geloof. Paulus zegt in zijn brieven: "wanneer ik een kind was, sprak ik gelijk een kind, maar wanneer ik een man ben geworden, zo sprak ik niet meer gelijk een kind...etc."

Voor vaders in het geloof, is het menigmaal een teken dat men met liefde , met ootmoed en geduld, mensen trachten heen te wijze naar Christus en af te wijzen van zichzelf.
Vaders zullen kinderen dan ook niet te hard afvallen, maar liefelijk onderwijzen.
Want die kinderen zijn ook mens , en een vader is zo zelf ook geweest.
Vaak leren vaders nog van hun kinderen als het gaat om afhankelijkheid en ontvankelijkheid.
De grootste staat van genade is het steeds minder worden in zichzelf en God steeds groter en hoger achter. Een ander belangrijk punt is dat men afleert boven wie dan ook te staan en iets kennen van wat Paulus zegt : ik de minste van alle broederen.
Daar gaat wat vanuit.

Hoewel ik me niet als een vader zou durven te benoemen hoop ik er iets van te mogen leren en er uit te mogen leven, ken jij dat verlangen ook ?


Hartelijke groet,

Wilhelm

DWW schreef:

memento schreef:

DWW schreef:Citaat van REFO : Jona is beeld van Christus, volgens Jezus eigen getuigenis. Dus neem aan dat je zijn voorbeeld niet hoeft te volgen.

Antwoord :

Jona is het beeld van de zondaar onder de toorn van Gods heilige wet in ongehoorzaamheid, maar ook het beeld van Christus onder de vloek en doem van Gods heilige wet in gehoorzaamheid, Gal. 4. Deze twee beelden mogen we nooit scheiden. Want, Wie en Wat betekent het gestorte bloed van Christus zonder/buiten het beeld van een verloren zondaar...?

Waar haal je dat vandaan? Dat Jona een beeld is van Christus, zoals Refo stelt, vinden we terug in de Schrift.

Dat Jona een beeld is van wat jij stelt, kom ik nergens tegen in de Schrift.

Ik heb het idee, beste DWW, dat je hier niet komt om te discussieren, maar om te preken, zonder je wat aan te trekken van wat mensen vanuit de Schrift hierover te zeggen hebben.

Nu Memento, wanneer ik dan volgens jou ongelijk heb. Ik heb je inmiddels al dergelijke bewijzen, met name vanuit de zendbrieven, naar voren geschoven, waarom het geestelijke leven pas achter de kruisdood in Christus ligt/begint. Verklaar jij me dan eens vanuit het Woord waarom het volgens jou alzo NIET is...?

O logica! Wie heeft het daar nu over? Dus omdat het geestelijke leven pas achter de kruisdood van Christus ligt/begint (wat bedoel je daar trouwens mee????????), mag je vrijelijk allerlei stukken toevoegen aan de Bijbel en die dan even canoniek verklaren als de Bijbel zelf?

.