Gelezen, gedacht, gehoord...

[Posthoorn]

Ergens zijn we van de Schrift afgeraakt. Er is volgens de Bijbel maar 1 weg, ook voor deze mevrouw. Die moet haar worden voorgehouden, en geen andere troost. En daarna, dan is het inderdaad iets tussen haar en God.
En Posthoorn, het "niet willen" ligt uiteindelijk toch op de bodem van ieder ongelovig hart. De beste troost die je iemand kan geven is dat uit te leggen, en dat is niet "makkelijk".

Deze mevrouw ervaart dat ze enerzijds tot geloof wordt geroepen, en dat is genade. Anderzijds zijn er blokkades en die liggen bij haar. De Bijbel roept op tot overgave; er is geen andere weg en alle tegenwerpingen zijn per definitie drogredenen.

Allemaal waar, maar je werpt dan iemand toch terug op zichzelf. "Ga heen en word warm."

[Posthoorn]

Christus openbaart Zich in het Woord, in het bijzonder in het gepredikte Woord.
Dus Hij openbaart Zich elke zondag op zijn minst.

Dat is de uitwendige roeping. Waar ik het over heb, is de inwendige roeping. Of is die niet (meer) nodig?

[Jantje]

Wat is cruciaal?

Dat we Hem gelovig mogen verwachten? Of dat het zaak is van 'als het lot valt, dan komt het goed?'

Nee, dat er iets 'van de andere kant' gebeurt, zoals ds. Huijser het eens uitdrukte. Wij kunnen niet eerder geloven dan dat Christus Zich aan ons geopenbaard heeft. Tot die tijd zijn we blind voor Hem en voor Zijn werk. En wie meent daarvóór toch te kunnen geloven, mag zich wel afvragen wát hij dan gelooft.

Daar mag je toch ook om bidden???

[Posthoorn]

Wat kun je niet geloven?

Dat God in Christus de wereld met Zichzelf is verzoenende.

[Posthoorn]

Nee, dat er iets 'van de andere kant' gebeurt, zoals ds. Huijser het eens uitdrukte. Wij kunnen niet eerder geloven dan dat Christus Zich aan ons geopenbaard heeft. Tot die tijd zijn we blind voor Hem en voor Zijn werk. En wie meent daarvóór toch te kunnen geloven, mag zich wel afvragen wát hij dan gelooft.

Daar mag je toch ook om bidden???

Natuurlijk, dat zeg ik ook. Maar bij alle nadruk op het 'moeten geloven', blijft dit aspect een beetje onderbelicht.

[eilander]

Christus openbaart Zich in het Woord, in het bijzonder in het gepredikte Woord.
Dus Hij openbaart Zich elke zondag op zijn minst.

Dat is de uitwendige roeping. Waar ik het over heb, is de inwendige roeping. Of is die niet (meer) nodig?

Die is zeker nodig! Maar de uitwendige roeping moeten we niet verlagen tot iets als 'een dominee die de Bijbel uitlegt in de hoop dat de Heilige Geest nog een enkeling in het hart zou willen grijpen'.
Nee, die uitwendige roeping is de aanbieding van Christus aan elke hoorder. Dat wij die niet opmerken (inwendige roeping) is door onze schuld, en ons stenen hart.
Het begint volgens mij met het geloven dat Christus gewillig is om elke hoorder van het Evangelie (en dus ook mij) zalig te maken. Dáárvoor geeft Hij Zijn Woord. Elke keer dat we de kerk weer uitlopen zonder dat we Christus omhelsd hebben (ik hoor het mezelf ook zeggen!) is dat onze schuld.

[Floppy]

... "Ga heen en word warm."

Dat citaat komt uit een andere context.
Paulus hield zich ook niet bezig met de inwendige roeping van de stokbewaarder.

[Jantje]

Christus openbaart Zich in het Woord, in het bijzonder in het gepredikte Woord.
Dus Hij openbaart Zich elke zondag op zijn minst.

Dat is de uitwendige roeping. Waar ik het over heb, is de inwendige roeping. Of is die niet (meer) nodig?

Die is zeker nodig! Maar de uitwendige roeping moeten we niet verlagen tot iets als 'een dominee die de Bijbel uitlegt in de hoop dat de Heilige Geest nog een enkeling in het hart zou willen grijpen'.
Nee, die uitwendige roeping is de aanbieding van Christus aan elke hoorder. Dat wij die niet opmerken (inwendige roeping) is door onze schuld, en ons stenen hart.
Het begint volgens mij met het geloven dat Christus gewillig is om elke hoorder van het Evangelie (en dus ook mij) zalig te maken. Dáárvoor geeft Hij Zijn Woord. Elke keer dat we de kerk weer uitlopen zonder dat we Christus omhelsd hebben (ik hoor het mezelf ook zeggen!) is dat onze schuld.

Precies!
En ik vind het juist nou zo gevaarlijk als men dit dan (al was het alleeen nog maar met het verstand) al niet meer wil geloven en dáár al voorwaardes voor gaat opleggen: 'Je moet eerst dit...', 'Ja maar, niet alle mensen worden bekeerd...', enzovoort.

Ik vind het juist zo erg dat er zijn die het antwoord van ds. Harinck uitleggen als dat hij haar zalig praat en er gezegd wordt dat die vrouw juist 'goed bezig' is, wan je 'kunt Jezus niet zomaar pakken of in de schoot geworpen krijgen.'
En met zo'n antwoord, waarin alleen maar voorwaardes liggen, en het bezwaar van de vrouw van 'God moet het doen.' recht overeind blijft staan.
Ook drijft men zulke bekommerden alleen maar verder af van God. Want hiermee wordt de valse lijdelijkheod goedgepraat onder het mom van vrome rechtzinnigheid. En dát is juist zo erg...!

Mensen die bezwaren hebben tegen het antwoord van ds. Harinck: wat zou u antwoorden op de vraag: 'God moet het doen.'?

[Jantje]

Ergens zijn we van de Schrift afgeraakt. Er is volgens de Bijbel maar 1 weg, ook voor deze mevrouw. Die moet haar worden voorgehouden, en geen andere troost. En daarna, dan is het inderdaad iets tussen haar en God.
En Posthoorn, het "niet willen" ligt uiteindelijk toch op de bodem van ieder ongelovig hart. De beste troost die je iemand kan geven is dat uit te leggen, en dat is niet "makkelijk".

Deze mevrouw ervaart dat ze enerzijds tot geloof wordt geroepen, en dat is genade. Anderzijds zijn er blokkades en die liggen bij haar. De Bijbel roept op tot overgave; er is geen andere weg en alle tegenwerpingen zijn per definitie drogredenen.

Allemaal waar, maar je werpt dan iemand toch terug op zichzelf. "Ga heen en word warm."

Niet.
Men wijst iemand op Christus, Die júist de overgave kán én wíl geven.

[John Galt]

Ik vraag me af of je die uitwendige en inwendige roeping nu zo uit elkaar moet halen. Je hoort Zijn stem en als je daarpositief op reageert, blijkt dat die stem inwendig was. Een gevoel of overtuiging van "dit is de inwendige roeping" is geen voorwaarde om tot Christus te gaan. Als je bij Hem komt met Zijn uitnodiging, zal Hij je niet wegsturen.

[Posthoorn]

... "Ga heen en word warm."

Dat citaat komt uit een andere context.
Paulus hield zich ook niet bezig met de inwendige roeping van de stokbewaarder.

Nee, dat hoefde Paulus ook niet te doen. Maar de stokbewaarder had daarom die inwendige roeping wél nodig. Net als jij en ik. Dat heeft niets met 'degraderen' van de uitwendige roeping te maken, dat zijn de feiten. En als ik mensen hoor zeggen dat je moet geloven en dat je dat eigenlijk ook wel kunt (?), dan vraag ik me af over welk geloof het dan eigenlijk gaat.

[Posthoorn]

Ik vraag me af of je die uitwendige en inwendige roeping nu zo uit elkaar moet halen. Je hoort Zijn stem en als je daarpositief op reageert, blijkt dat die stem inwendig was. Een gevoel of overtuiging van "dit is de inwendige roeping" is geen voorwaarde om tot Christus te gaan. Als je bij Hem komt met Zijn uitnodiging, zal Hij je niet wegsturen.

Punt is dat wij niet 'tot Hem' kunnen 'komen'. Als we dat konden, konden we ook geloven, want dat is geloof.

[Posthoorn]

Het begint volgens mij met het geloven dat Christus gewillig is om elke hoorder van het Evangelie (en dus ook mij) zalig te maken.

Dat kun je verstandelijk heel goed geloven, zonder dat je het ware geloof deelachtig bent. Het begint juist met het besef dat we God missen, en dat we niet weten hoe wij God weer tot ons deel kunnen krijgen. Ik zeg het maar even heel ouderwets en cliché-achtig, want dat is hard nodig, zo te zien.

[eilander]

Ik vraag me af of je die uitwendige en inwendige roeping nu zo uit elkaar moet halen. Je hoort Zijn stem en als je daarpositief op reageert, blijkt dat die stem inwendig was. Een gevoel of overtuiging van "dit is de inwendige roeping" is geen voorwaarde om tot Christus te gaan. Als je bij Hem komt met Zijn uitnodiging, zal Hij je niet wegsturen.

Punt is dat wij niet 'tot Hem' kunnen 'komen'. Als we dat konden, konden we ook geloven, want dat is geloof.

En zo draaien we rond... en rond... en rond...
Lees die boeken nou eens die ik heb geadviseerd. Bv. het boek van Bunyan; hij noemt ook al deze bezwaren en nog wel meer... Werpt hij de mensen ook terug op zichzelf?

We praten soms langs elkaar heen, Posthoorn. Ik bedoel ook juist: het begint ermee om met het verstand te geloven dat...
Ik vind er overigens niets ouderwets aan, zo is het precies.

[Posthoorn]

We praten soms langs elkaar heen, Posthoorn. Ik bedoel ook juist: het begint ermee om met het verstand te geloven dat...
Ik vind er overigens niets ouderwets aan, zo is het precies.

Dan begrijpen we elkaar wat dat betreft goed. Ik ben het met je eens dat ook op 'verstandelijk' niveau soms blokkades opgeruimd moeten worden: 'ken ik mijn zonden wel genoeg?', 'wil Christus mij wel aannemen?' etc. Maar ook al zijn deze blokkades uit de weg geruimd, dan nog ligt het niet in ons vermogen om te geloven en tot Christus te gaan. Wat niet wegneemt dat we tot Hem mogen bidden óm geloof.